RAPUNZEL 10430 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 آذر، ۱۳۸۹ میخوام گفتمو با یه مثال کوچیک شروع کنم: من رشته ی پزشکی رو خیلی دوست داشتم ولی به اندازه ی کافی تلاش نکردم که بهش برسم... واسه همین بعضی موقع ها تو خلوت خودم کلی حسرت میخوردم که ای کااااااااااااااااش اون موقه..... شاید خیلی از شما مقداری از زمانتون رو صرف فکر کردن به گذشته کنید باید بگم یه نکته ی قشنگ هست که روانشناسا همیشه متذکر میشن:گذشته ی هر آدمی داخل سطل آشغال ذهنش جا داره پس تو سطل آشغال ذهنت دنبال پس مانده ها نگرد... به حال فکر نکن چون آیندت رو از دست میدی آینده نگر هم نباش چون حالت رو از دست میدی لابد میگید پس باید آدم چی باشه؟ اشتباه ما همین جاست انسان باید آینده ساز باشه آدم آینده نگر از حالش غافل میمونه مثلا تا میتونه درس میخونه که آینده خوبی داشته باشه یه وقت به خودش میاد که دیگه پیره و حسرت میخوره چرا جوونی نکرده یا دنباله پولدار شدنه میخواد در آینده پولدار بشه حالشو خراب میکنه تا پول جمع کنه اینه که الان روانشناسا میگن آدم باید آینده ساز باشه شاید خوندن این مطلب حدود یک سال پیش تاثیر مثبتی رو من گذاشت دیگه سعی میکنم فکر کنم که گذشته هر چی بوده تموم شده و الان باید برای حال و آیندم برنامه داشته باشم میدونم گاهی اوقات پاک کردن گذشته ها و خاطرات تلخ از ذهن سخته ولی غیر ممکن نیست یادمون باشه که خواستن توانستن است روانشناسا این جمله رو اثبات کردند جمله ی خواستن توانستن است جوری با مغز انسان کار میکنه که یه دروغ گوی خیال پرداز دروغ خودش رو بعد از یه مدت به طرز عجیبی باور میکنه چون خودش میخواد که دروغش حقیقت داشته باشه... پس ما چرا نباید اینحقیقت رو که گذشته ها گذشته باور کنیم؟ ودر آخر... این گل تقدیم به دوستان نواندیش برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده