مدیریت واحد شهری

[Abo0ozar 8,637]

از اين به بعد مطالب مربوط به مديريت واحد شهري در اين تاپيك قرار ميگيره. دوستان عزيز مقالات و مطالب خودوتن رو در اين زمينه در اين تاپيك قرار بديد.

[Abo0ozar 8,637]

مدیریت واحد شهری و نقش آن در جامعه

بحث مدیریت واحد شهری و نقش آن در ابعاد مختلفزندگی شهری از بحث های مهمی است که می تواند ما را در رسیدن به یک توسعه موزون وپایدار یاری رساند

بحث مدیریت واحد شهری و نقش آن درابعاد مختلف زندگی شهری از بحث های مهمی است که می تواند ما را در رسیدن به یکتوسعه موزون و پایدار یاری رساند.

فرهنگ یکی از مقوله های بنیادین زندگی انسانیاست که اساس و پایه بسیاری از ساختارهای اجتماعی است. فرهنگ مجموعه ای از ارزش ها،باورها، آداب و رسوم زندگی، ابزارها و فنون مختلف و حتی نوع پوشش و مسکن انسانهاست.

فرهنگ را بر دو گروه مادی و معنوی می توان تقسیم کرد. فرهنگ مادی بهدستاوردهای مادی یعنی ابزار و ادوات و فن آوری مربوط می شود و فرهنگ معنوی شاملاندیشه ها، باورها و ارزش ها و به طور کلی دستاورهایی غیر مادی بشراست.

آن چهشهرها را از یکدیگر متمایز می سازد فرهنگ هایی است که هر شهر در خود دارد بعضی ازآن شهرها شهرهای فرهنگی هستند و بعضی فرهنگ شهری دارند.

برای بیان تفاوت آن هاباید گفت که شهر فرهنگی شهری است که حامل تمدن و فرهنگ دیرینه است، شهری است کهخصوصیات و عناصر فرهنگی خود را در خود جای داده است و از این نظر برای مردم تمامجهان ارزشمند است. اما آن چه حائز اهمیت است فرهنگ شهری است.

این فرهنگ شهریاست که با مجموعه ای از هنجارها، ارزش ها باورها نوع زندگی انسان را در شهر تعیینمی کند یا با اجرای اعمال فیزیکی در فضای شهر، نمادهایی را با معانی خاص برایشهرنشینان تداعی کرده حس تعلق و خاطره انگیزی را در آنان احساس رضایت مندی از زندگیدر شهر خود ایجاد می کند.

همچنین این فرهنگ شهری است که با منابع فرهنگی شهر ازقبیل بناهای تاریخی، خرده فرهنگ ها و صنایع دستی، آداب و رسوم، فولکلور و منابعی کهزاده زیست بوم شهری است ارزش و اعتبار می بخشد و سبب توسعه اجتماعی و سیاسی جوامعشهری می شود.

از آن جا که بخش عمده مشکلات و نابسامانی های موجود در اداره شهرحاصل عدم توافق یا بی توجهی شهرنشینان به شیوه های عقلانی زندگی در شهر است بسیاریاز کارشناسان بر این باورند که باید فرهنگ شهری را آموزش داد و این کار نیاز به یکمدیریت کارآمد و دقیق بر منابع فرهنگی شهر دارد.

شهر نمی تواند شهری فرهنگیباقی بماند مگر آن که مدیریت شهری بر عناصر فرهنگی آن شهر مدیریت کند و آن را به یکسرمایه فرهنگی بدل سازد.

بسیاری از شهرهای کشورمان دارای گونه ای از معماری،بناها و فضاهای بسیار تاریخی و جذابند که تعدادی از آن ها از سوی مدیریت شهری،کنترل و ساماندهی و نگهداری می شوند.

بسیاری دیگر نیز نه تنها محافظت نمی کردندبلکه مورد هجوم و غارت افراد سودجو قرار می گیرند. فقدان نظام مدیریت واحد شهریبافت های تاریخی را با تهدید جدی رو به رو می سازد.

ارایه طرح ها و مجوز برایساخت و سازهای قانونی (یا مانع شدن از ساخت و ساز غیرقانونی) فقدان آموزش و تغییرمحله های تاریخی به بافت مهاجرنشین می تواند عامل تخریب بناهای تاریخی باشد.

مدیریت واحد شهری در ساخت شهرها جایگاهی محوری و تعیین کننده دارد و بدون وجودمدیریت واحد شهری انجام هر کاری آب در هاون کوفتن است.

برای فرهنگی کردن یک شهرمدیران شهری باید دست به دست هم دهند و در لوای مدیریت واحد شهری در خدمت مردمباشند. یک شهر فرهنگی با مردم فرهنگی مطالبات زیادی دارد که این مطالبات بدونمدیریت شهری واحد جایگاهی جدی نمی یابد و برای ارتقای فرهنگ شهری به تنهایی تواناییندارد.

انسجام و همبستگی، تعامل و پیاده کردن نظام شهری در شهر نیازمند مدیریتواحدی است و این تنها در صورتی انجام می پذیرد که فرهنگ مدنی در شهر ایجاد شودفرهنگ مدنی فرهنگی است که در آن دو گونه اعتماد وجود دارد یکی اعتماد شهروندان بهیکدیگر و دیگری اعتماد متقابل آنان با مدیران شهری.

در صورت وجود اعتماد دوماست که توان مدیران در پیاده کردن اهداف شان افزایش می یابد و از بسیاری از هزینهها به سبب مشارکت و حضور مردم کاسته می شود.

در شهری که فضیلت فرهنگ مدنی نیستبی اعتمادی میان عناصر تشکیل دهنده جامعه موجب می شود تا هزینه های حکمرانی شهریافزایش یابد و جریان اداره امور به مساله ای پیچیده و سردرگم بدل شود.

پس بهلحاظ ضرورت توسعه شهری و برای بهبود و رونق وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهرهاباید برنامه ریزی کرد و این برنامه ریزی بیش از همه باید معطوف به شیوه های زندگیشهرنشینی و فرهنگ شهر نشینی آنان باشد.

به عبارت دیگر باید قواعد درست تهیهمسکن، فعالیت های اقتصادی سالم، ارتباطات و حمل و نقل درست و به سامان و اوقاتفراغت غنی شده و با برنامه را در بین شهرنشینان ترویج داد.

حفظ و صیانت آثارکهن و تاریخی که نشانگر تمدن نیاکان ماست یا احداث مساجد، موزه ها و دیگر ابنیه همچون دانشگاه ها، فرهنگسراها، تالارها و نگارخانه ها نیازمند برنامه ریزی است وانجام آن مسلما ارتقای فرهنگ شهری را به همراه دارد و در کنار این کار باید به ساختکالبد شهر نیز پرداخت. کالبد شهر را مردمی می سازند، پس مدیریت واحد شهری بایدمراقب باشد تا افراد و نهادهایی که در ساخت و سازها نقش و نظارت دارند و سیمای شهررا شکل می بخشد طوری عمل نمایند تا ساخت و ساز آنان مطابق با ویژگی های فرهنگی شهرباشد وارزش های شهری و سیمای فرهنگی آن دچار آشفتگی نگردد.

مدیریت واحد شهریبرای رونق بخشیدن به فعالیت در شهرها باید تسهیلات ایجاد کند و فرسودگی، تخریب وهرز رفتن منابع فرهنگی و تاریخی در شهر قوت گیرند و گسترش یابند و مانع از فرسودگی،تخریب و هرز رفتن منابع فرهنگی و تاریخی موجود در شهر شوند.

مدیریت واحد شهریباید ساز و کارهایی را در این مورد طراحی کند که علاوه بر تولید درآمد و سودشهروندان را به گونه ای هدایت کند تا میان کسب منفعت بیشتر و یا حفظ هویت تاریخی وفرهنگی یکی را فدای دیگری نکنند و افزایش احساس تعلق آنان به شهر و منابع موجود درآن را ایجاد نمایند، زیرا مردم نباید تنها در فکر سود بردن از منابع شهر باشند بلکهباید با شهر و سیمای آن و فضاهای عمومی موجود را در آن رابطه احساسی و شناختیبرقرار کنند و عناصر مادی شهر برایشان بخشی از هویت و معنای زندگی را تشکیل دهد.

مدیریت واحد شهری در ایران پیش از آن که به موضوع گردشگری و توسعه آن بیندیشدباید به حفظ و انسجام اجتماعی و فرهنگی شهر توجه کند و میزان مشارکت و همکاری مردمرا در اداره شهر توسعه دهد و در غیر در این صورت هر برنامه ای اگر با توجه به نیازمردم و فرهنگ آنان به خوبی انجام نگیرد در آنان احساس جدایی از مدیران را ایجادکرده و آنان را به سوی گریز از مشارکت و همکاری می کشاند.

مدیران شهر باید باافزایش همکاری و مشارکت خود و ایجاد تسهیلات در امور مردم اعتماد مردم را بهکارهایی که انجام می دهند کسب کنند و با حمایت آنان و کسب همکاری و مشارکت با مردمآنان را در جهت فرهنگ شهری مناسب هدایتنمایند.

 

منبع :

مرجع مدیریت شهری

امید سیاوش- روزنامه مردم سالاری

[Mohammad Aref 120,438]

مديريت واحد شهري

 

مديريت واحد شهري به معناي قرار گرفتن شهرداري در رأس همه امور اجرايي شهر، از خدمات‌رساني تا توسعه و عمران نيست،بلكه نوعي از مديريت يك پارچه و توانمند در همه نهادها و ارگان‌هايي است كه در بهبود مسائل و رفع مشكلات شهري به صورت موضوعي و موضعي مي‌توانند نقشي مستقل يا مكمل داشته باشند. به عنوان مثال هنگامي كه از مديريت واحد ترافيك، صحبت مي‌شود اين تصور وجود دارد كه قرار است شهرداري حلال مشكل ترافيك شهر تهران باشد در صورتي كه براي رسيدن به تهران بدون ترافيك نهادهاي بسياري بايد در قالب مديريت واحد ترافيك نقش ايفا كنند؛

از راهنمايي و رانندگي نيروي انتظامي گرفته تا سازمان محيط زيست كه در نگاه نخست اصلاً به نظر نمي‌رسد كه نهادي تأثيرگذار در امر حل مشكلات ناشي براي ترافيك شهري است. حتي در اين زمينه خودروسازان نيز دخيل و سهيم‌اند و به‌اندازه خودروهايي كه هر روز روانه بازار مي‌كنند، در مقابل ترافيك شهري پاسخگو هستند و بايد سهمشان را از استفاده از ظرفيت‌هاي شهري بپردازند.

مديريت واحد شهري شامل بخش‌هاي مختلف و متنوع بسياري در شهر است. نمونه ديگري كه مي‌توان به آن اشاره كرد بحث مديريت آب و فاضلاب است كه آن هم به يك مديريت واحد شهري نياز دارد، از بازسازي نهرها و ايجاد شبكه‌هاي جمع‌آوري آب‌هاي سطحي گرفته تا ايجاد فاضلاب شهري و ساخت تصفيه‌خانه‌هاي فاضلاب و پساب‌هاي شهري.

در بحث بازسازي بافت فرسوده شهري نيز چنين است؛ مگر شهرداري مي‌تواند به تنهايي مشكل بافت فرسوده تهران را حل كند، در صورتي كه در مناطق جنوبي تهران بيش از 70 درصد املاك، قديمي هستند و نياز به نوسازي دارند. در اين بخش هم نهادها و ارگان‌هايي چون وزارت مسكن و شهرسازي و بانك‌ها بايد نقش ملي‌شان را در رفع اين مشكل جدي تهران در كنار شهرداري ايفا كنند.

در بحث بهداشت و سلامت عمومي و ورزش هم شرايط چنين است و شهرداري نمي‌تواند به تنهايي سرانه‌هاي خدماتي و رفاهي شهر تهران را افزايش دهد. تهران با همه ظرفيت‌هاي بالاي فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و سياسي‌اش نيازمند مديريت واحد شهري با حضور همه سازمان‌ها و نهادهاي تأثيرگذار در توسعه خدمات و عمران پايتخت است.

مديريتي كه بتواند با ايجاد وفاق و وحدت رويه در برنامه و اجرا، ضمن كاستن از موازي‌كاري‌ها و جلوگيري از تحميل بودجه و هزينه‌هاي اضافي بر شهر، گام‌هاي علمي و عملي براي به سامان رساندن فعاليت‌هاي حياتي تهران بردارد.

همشهري محله - 17

[Mohammad Aref 120,438]

يک خانواده برای رسيدن به سرمنزل مقصود خود با مسائلی چون فرهنگی،تربيتی و روانشناختی، مالی، امنيتی،... و آينده نگری مواجه است. اين شاخه ها در عين جدائی ظاهری از يکديگر، از درون هرکدام بر ديگری تاثير گذار است.

 

هر فردی در زندگی شخصی و روزمره خود با اين مثال مواجه است و خوب می داند که اگر يک مدير واحد در راس همه امور نباشد، مجموعه خانواده با چه مشکلاتی مواجه خواهد بود. در صورت تقويت هرکدام و عدم توجه به ديگری، فقر ناشی از ناديده گرفتن شاخه ی عقب مانده به زودی حتی در شاخه تقويت شده هم خود را نمايان می سازد.

 

لذا مدير يك خانواده موفق آن مديری است که همه شاخه ها را در کنار يکديگر پيش برده و به تناسب به تقويت هرکدام بپردازد. به نحوی که به تناسب زمان و شرايط حاکم بر جامعه هيچ گونه فقری اعم از ظاهری و پنهانی، درونی و بيرونی در هرکدام از شاخه ها محسوس نبوده و مشاهده نگردد.

 

ناگفته نماند که چنين مديری در سيستم مديريت خود، مديريت هزينه را بايد مدنظر قرار دهد و بداند که برای رسيدن به اهداف عاليه بايد حتی الامکان کمترين هزينه پرداخت گردد. چراکه بازده هر پروژه نسبت بين ارزش کار خروجی و نتيجه پروژه با هزينه پرداخت شده آن در کل فرايند پروژه می باشد.

 

ضمن اينكه مقصود از هزينه، تنها هزينه هاي مالي نيست بلكه عمر، انرژي، روحيه، شكل نگرش،آبرو و ... افراد و تجهيزات كه در طول پروژه به نوبه ي خود سهيم هستند به نوعي جزئي از هزينه هاي طول پروژه محسوب مي شوند.

 

لذا عدم وجود مدير در راس امور خانواده افزايش هزينه ها، اسراف، موازي كاريها، شكستن حرمتها، عدم اخذ نتيجه ي كامل از كليه ي شاخه ها و در نهايت عدم رسيدن به سرمنزل مقصود را در خانواده به دنبال خواهد داشت.

 

توضيح و تفسير:

 

هم اكنون در شهر ارگانها، نهادها، سازمانها، ادارات و دواير مختلفي به صورت دولتي و خصوصي وجود دارد كه هر كدام در زمينه هايي همچون آموزشي ، پژوهشي، خدمات رساني(آب ، برق، گاز، حمل و نقل، ...) ، بازرگاني (صادرات، واردات، توزيع كالا، ...)، سياست گذاري (مالي ، تهيه مايحتاج خانوار، كار و اشتغال ، ...)، فرهنگي (ترويح فرهنگ اصيل، حفظ آثار باستاني و بناهاي تاريخي، جذب توريست، ...)، كشاورزي، صنعتي (كارخانجات، كارگاهها، مراكز توليدي، ...) و .... مشغول فعاليت هستند.

 

در هريك از اين واحدها بودجه بندي ، سياست گذاري و برنامه ريزي مالي و... هر كدام به صورت مستقل انجام مي پذيرد. در اغلب موارد به وضوح مشاهده مي شود كه دو يا چند مجموعه در برخي اهداف داراي مواضع مشترك هستند كه براي برآورده شدن آن به تنهايي و بدون هماهنگي با يكديگر برنامه ريزي مي نمايند. با فرض استفاده از عينك خوش بيني، هر مجموعه براي ر سيدن به هدف خود به نحو احسن برنامه ريزي نموده و پس از صرف هزينه به طور كامل در تحقق آن گام بردارد باز در انتهاي مسير، هنگام بررسي نتيجه ي پروژه مشاهده مي گردد كه با وجود صرف زمان و هزينه (گاهي بيشتر از رنج گنجانده شده در برنامه ريزي) باز هم كار به نحو احسن انجام نپذيرفته و هدف عاليه برآورده نشده است، كه اين به نوبه ي خود اتلاف زمان و سرمايه ، اسراف ، ايجاد بدبيني نسبت به سيستم اجرائي و مديريتي ، از بين رفتن انگيزه ها خصوصاً در بين نيروها و ... را به دنبال خواهد داشت. پس از بررسي كامل موضوع، نتيجه اي كه حاصل مي گردد گوياي اين مطلب است كه فلان سازمان يا مجموعه جلوي پيشبرد كار را گرفته و يا كار را پس از انجام تخريب نموده است و يا فلان مسؤل اجرايي درپياده سازي توان كافي نداشته و يا عدم رسيدن به موقع بودجه باعث بروز چنين اتفاقي شده است، كه در نهايت يك مسؤل اجرائي زيردست عوض شده و يا درگيري بين مجموعه ها بالا مي گيرد و آخر سر كار يا

 

تعطيل شده و يا بودجه ي مجدد به آن تزريق مي گردد. اين مشكل در مواقع مشترك بودن مواضع بروز پيدا می نمايد.

 

موارد ديگري هم وجود دارد که كليت آن شبيه همين مورد است، از جمله موازي كاريها.

 

اغلب مشاهده مي شود كه دو يا چند مجموعه با وجود نداشتن اشتراك مستقيم در يك كار، سيستم عملکرد آنها بصورت موازي مي باشد. لذا نيروي مجزا، هزينه ي مجزا، زمان صرف شده بصورت مجزا، مستهلك شدن دستگاهها در طول فرايند موازي كاري به طور مجزا، برنامه ريزي و نظارت بر حسن انجام آن و در نهايت نتيجه گيري به طور مجزا را به دنبال دارد.

 

مثال اين مورد مي توان به فرايند كنتور نويسي، ثبت، ورود اطلا عات به سيستم، صدور قبض، خود قبض، انتقال و رساندن آن به دست مشترك، ثبت پرداخت آن و ديگر مواردي كه در اين فرايند سهيم هستند اشاره نمودكه براي آب، برق، گاز و .... بصورت مجزا انجام مي پذيرد.

 

بديهي است كه با وجود يك مديريت واحد همچون شهردار در رأس تمامي امور، ديگر ناهماهنگي در انجام امور، دوباره كاري، عقب افتادن پروژه ها ، اتلاف بودجه هاي تخصيص يافته، سرگرداني سرمايه ها و يا بلوكه شدن آنها، موازي كاريها و از اين قبيل مشكلات از بين خواهد رفت. لذا با يك برنامه ريزي مدون، از سرمايه و درآمد و نيروي كاري موجود و جلب مشارکتهای مردم و بخش خصوصي (پس از فرهنگ سازي در بخش مربوطه) نيز مي توان علاوه بر انجام كليه ي پروژه ها و امور مربوطه، در جهت توسعه ي سازمانها و مجموعه ها، توسعه ي شهر، ترويج فرهنگ شهري، توسعه ي خدمات شهري ، انجام پروژه هاي جديدتر در جهت بالا بردن رفاه مردم و كاهش بيكاري و بالا بردن درآمدها گام مؤثري برداشت. براي رسيدن به اين زيرساخت و دستيابي به چنين ظرفيتي، به طور كلي مي توان چنين گامهايي را برداشت:

 

فاز اول:

 

1- تشكيل يك كميته متشكل از نماينده ي هر مجموعه با داشتن اختيار تام، زير نظر شهردار و شورا ي شهر

 

2- شناسايي توان و ظرفيت نيروي انساني و ابزارات موجود، در اختيار هر مجموعه

 

3- آمارگيري از كليه ي پروژه ها و امور از كليه مجموعه ها، هر كدام به طور مجزا

 

4- آمارگيري از سرمايه ها و درآمدهاي نقدي و غير نقدي مجموعه ها

 

5- ظرفيت سنجي مشاركت مردم و بخش خصوصي در انجام پروژه ها

 

فاز دوم:

 

1- برنامه ريزي شاخه ها

 

2- دسته بندي پروژه ها و دستور كارها، سپس يكسو سازي و قرار دادن آنها درشاخه هاي مورد نظر

 

3- بودجه بندي

 

4- اجرا

 

5- نظارت برحسن انجام

 

نتيجه گيري:

 

با تشكيل مديريت واحد مي توان سريعتر به اهداف ذيل دست يافت:

 

- كاهش اسراف و هزينه ها و اتلاف درآمدها

 

- حذف موازي كاريها و دوباره كاريها

 

- ايجاد هماهنگي بيشتر بين مجموعه ها كه به افزايش سرعت انجام پروژه ها و ديگر امور مي انجامد

 

- بهره گيري هرچه بيشتر و منظم تر از ظرفيت مشاركتي مردم و بخش خصوصي

 

- بالا رفتن ميزان نظارت بر حسن عملكرد واحدها توسط دستگاه نظارت و مردم

 

- افزايش اعتماد مردم به دستگاه ها كه در نهايت به تكريم ارباب رجوع مي انجامد

 

- اشتغال زايي و كاهش چشم گير معضل بيكاري و در نهايت افزايش سطح مالي قشر كم درآمد

 

 

ارسال شده توسط : حسين رجبعلی پور

 

 

واحد سازمانی : شهرداری مشهد

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام