جستجو در تالارهای گفتگو

cds رویکردی نسبتاً جدید در مدیریت شهرها است که برپایه دو پیش فرض مهم بنا شده است. اول تمرکززدایی از فعالیت ها و دوم افزایش سهم مشارکت های مردمی و به کارگیری فعالانه سازمان های غیردولتی اعم از صنفی و تخصصی در تمام تصمیم گیری های مربوط به مسائل شهری. برنامه ریزان شهری در سال 1966 به دنبال یافتن پاسخی برای علت فقر فزاینده و رکود اقتصادی در شهر کلکته بودند و در این راستا با مطالعات انجام یافته راهبردهایی در زمینه فقرزدایی اتخاذ نمودند. از نمونه های موفق cds می توان به شهر بنگلور اشاره كرد که امروزه مرکز بین المللی it در جهان به شمار می رود. پیشرفت و رشد در این شهر بر پایه تکیه بر ارتقاي دانش و تکنیک نرم افزاری و سخت افزاری بوده است. اگرچه cds را نمی توان جایگزین طرحهای شهری دانست ولی به عنوان مکمل و تقویت کننده این طرحها می تواند نقش بالادستی را در تدوین استراتژی های شهری به عهده گیرد. برای تهیه برنامه cds لازم است موارد زیر به عنوان مبنای عمل مورد توجه قرار گیرد: اول- تعریف موقعیت شهر (ویژگی های مختلف) دوم- تعیین سهم شهر از اقتصاد ملی سوم- ترسیم اقتصاد آینده (چشم اندازهای مطلوب و امکان پذیر) چهارم- ارتقاي منافع آتی شهروندان (از جمله محور قرار دادن بحث توسعه پایدار و کیفیت محیط زیست انسانها و تأمین حقوق آنها) پنجم- برنامه های غلبه بر فقر و بیکاری ششم- حکومت های شهری موفق (ترسیم ویژگی های آن) اصولاً هر شهر دارای خصوصیات منحصر به فردی است اما امروزه موارد مشترکی میان شهرها وجود دارد از جمله مسائل مربوط به محیط زیست، مدیریت بهینه شهر، غلبه بر فقر، رونق اقتصاد و استفاده از قابلیت سرمایه گذاری که منجر به اهداف کلی همسانی می گردد. چارچوب کلي csd بر اساس مشترکات عمومی شهرها و جزئیات برنامه های آن بر اساس تفاوت های شهرها پی ریزی می شود. لازم به ذکر است که علاوه بر دو پایه اساسی برشمرده یعنی تمرکززدایی و مشارکت شهروندان از جمله عوامل ضروري جهت موفقیت طرحهای cds دارا بودن اقتصاد باز و در تعامل با جهان است؛ به این صورت که هر شهر بتواند نقش ویژه خود را (متفاوت با نقش کشور) در رقابت بین المللی (صادرات کالا و خدمات) به دست آورد. طرح های sdc همیشه رویکردهای اقتصادی صرف ندارند بلکه بنا به زمینه ها و خصوصیات شهر مورد مطالعه قرار گرفته و راهبردهای مختلفی اتخاذ می شود. علی رغم تفاوتهای ذکر شده (بنا به ویژگی های هر شهر) فرآیندی که براي طرح cds عموماً لازم است طی شود عبارت است از: سازماندهی و ارزیابی (ارزیابی وضع موجود و طرحهای بالا دست)، تدوین چشم انداز و استراتژي، چشم انداز شهر در دوره های 10 تا 20 ساله با خصوصیاتی چالش پذیر و واقع بینانه، قابل درک و دربرگیرنده تدوین می گردد و اجرا و نظارت (پایش)،در این راستا باید اهداف نظارت کاملاً روشن و مشخص بوده و موارد زیر انجام شود: الف- تشکیل یک گروه مسئول اجرا، ب- تدقیق برنامه اجرایی، ج- تهیه و تدوین سلسله مراتب عملکرد، د- ترسیم مسئولیت ها، ه- تبیین اثرات مورد انتظار، و- شکل بندی نظام نظارت، ز- فرایندهای حل مناقشات بین بهره وران. البته نبايد اين نكته را فراموش كرد كه هنوز cds در هیچ یک از شهرهای ایران اجرا نشده است. اخیراً به دنبال تقاضای وام از بانک جهانی و در راستای انتقال دانش میان کشورها و استفاده از تجارب موفق کشورها پیشنهاد پرداخت وام از سوی بانک جهانی در مقابل تدوین و به کارگیری برنامه cds مطرح شده است که در این زمینه مسئولین وزارت مسکن و شهرسازی بر مبنای پروژه اشتراک با بانک جهانی در حال بررسی cds و امکان به*کارگیری آن در مورد سه شهر نمونه است که در این راستا شهرهای کرمانشاه، سنندج، تبریز، ارومیه و بندرعباس براي گزینش سه شهر مورد بررسی قرار دارند. (شهرهای انتخابی باید در مرحله مطالعات جهت تهیه طرح جامع شهری باشند). به نظر می رسد ویژگی های گوناگون شهر های ایران که هرکدام استعدادها و توان های مختلف اعم از چشم اندازهای طبیعی- آثار تاریخی و فرهنگی- زمینه های رشد صنعت و معدن و گردشگری و توریستی است، می تواند زمینه مناسبی جهت رونق و شکوفایی شهر قرار گیرد و با امید به این که مسئولین و مدیران شهری بتوانند براي استفاده از دستاوردهای دانش امروز جهان بستری فراهم كنند تا کارشناسان و متخصصان مختلف بتوانند تجارب آن سوی آبها را بومی نموده و در تطابق با پتانسیل های موجود جهت ارتقا و رونق شهرهای کشور عزیزمان به کار گیرند. نویسنده: SH E I KH

بافت های فرسوده در شهرهای ما با مسائلی چند بعدی و چند انضباطی و بسيار پيچيده مواجهند. با توجه به اين که عملاً دوازده سال است وارد مداخله در بافت های فرسوده شهرهای کشور شده ايم، تاکنون دستاوردهای قابل قبولی بدست نياورده ايم. نحوه برخورد با بافت های فرسوده در جبهه های گوناگون بايد همزمان عمل کرد. بدليل حجم عظيم بافت های فرسوده فرصت و زمان کافی نداريم. در اين رابطه چند کار اصلی را بايد توامان انجام دهيم: توجه به قوانين و مقررات در اين مقوله نیازمند به يک قانون جامع در نحوه مداخله در بافت های فرسوده شهرهای کشور هستيم که بايد توسط وزارت مسکن و با همکاری دستگاه های ديگر بويژه شهرداری ها اقدام گردد. قانون مذکور بايد در درون خود منعطف باشد. همچنين در اجرای اين قانون شورايی که اختيار تغيير و اصلاح موارد را داشته باشد، بايد شکل بگيرد و اين موضوعات را تکامل دهد. 12 عنوان بدون در نظر گرفتن تقدم و تأخر، مواردی هستند که می بايست برای تدوين قانون نحوه مداخله در بافت های فرسوده مورد توجه قرار گيرند: 1-ساختار مديريت و مداخله روش های آن 2-طراحی و برنامه ريزی فرآيندی 3-منابع مالی و فاينانس (مديريت منابع) 4-نحوه تملک و چگونگی فرآيند آن 5-نحوه برخورد با تاسيسات زيربنايی و زيرساخت ها (وضع موجود قبل از مداخله، دوران مداخله و بعد از مداخله) 6-اجرا و فرآيند و نحوه آن 7-تجربه جهانی و بومی کردن 8-مشارکت با تاکيد بر نقش محوری شهرداری ها 9-حفظ ارزش های ميراث فرهنگی و تاريخی 10- مسائل حقوقی- قضائی 11- فرهنگ سازی و بسترسازی اجتماعی 12- برنامه مالی- اقتصادی مداخله يا نگاه تراز صفر ايجاد مديريت ويژه در بطن کار ايجاد سازوکار مديريتی، برنامه ريزی، طراحی و هماهنگی بصورت تعاملی، جزء الزامات کار است. مقدم بودن ضمانت اجرايي به دليل اينکه کار مقياس محلی دارد، شهرداری و مديريت شهری بايد نقش محوری و اصلی داشته باشند. در واقع بايد محوريت و مديريت کلان اين کار با شهرداری و با مشارکت دستگاه ها و نهادهای ذيربط اعم از دولتی، عمومی، خصوصی و NGO انجام گيرد. امر بازسازی، بهسازی و نوسازی در بافت ها، مديريت جمعی و مشارکتی (با تاکيد بر مشارکت مردمی) را می طلبد و اين همان ضمانت اجرا است. مورد توجه قرار دادن انواع مداخله مداخله مستقيم يا بنيادی حتماً نيازمند منابع مالی، مديريت واحد و کار جدی است. مداخله مستقيم راه حل ساده ای نيست. تخريب کامل يک بافت هيچ وقت موفقيت آميز نبوده است. چرا که نه توان کف بر کردن و نوسازی کامل وجود دارد و نه می توان و صحيح است مردم را از محيط زندگی خود بيرون برانيم. اگر مداخله مستقيم انجام نشود، عملاً بازسازی و نوسازی در بافت صورت نمی پذيرد ولی اين مداخله بايد حداقل و در مقياس بسيار محدود و با رويکرد تحريک توسعه و بسترسازی برای کاراصلی با توانمندی مالی، مديريتی و اجرائی باشد. بسترسازی اين کار نيازمند يک سری گروه های بخش خصوصی توانمندی است که هم قدرت ارتباط با مردم و تعاملات اجتماعی و هم توانايی مالی، فنی- مهندسی و اجرايی را داشته باشند. با انگيزه های مادی، معنوی و اجتماعی بايد مداخله گران بخش خصوصی را تجهيز، توانمندو تشويق کرده و بکار گيريم و بر کار آنها نظارت کنيم. بزرگترين اشتباه سازمان هايي که مسئوليت امر مداخله در بافت های شهری را برعهده دارند، وارد شدن خود سازمان در امر مداخله است. در اين موضوع، مسئله سازماندهی و مديريت، مسئله مهمی در امر مداخله است. مديريت شهری و متوليان اين امر در شهرداری ها بايد شناخت کاملی از پديده داشته باشند. هر کس بدون تجربه موثر نمی تواند در اين امر موفق باشد. اين موضوع ديگر تحمل سعی و خطا ندارد، سال هاست در بافت های شهری به اشتباه رفته ايم، ديگر کافی است! تملک بزرگترين اشتباه تملک قبل از طرح و برنامه است. در واقع اول مديريت و سازماندهی، دوم طرح و برنامه و بعد تملک. تملک بايد همراه با برنامه های از پيش انديشيده شده باشد. در غير اين صورت مداخله با شکست مواجه می شود. جايگاه واژگان در امر مداخله برای مداخله در بافت ها عناوين بهسازی، بازسازی و نوسازی با تعريفی که شورای عالی شهرسازی و معماری مصوب کردند را نمی توانيم تعريف کامل و جامعی بدانيم. مداخله در بافت ها ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و... و از جمله کالبدی دارند که رويکرد اصلی، توانمندسازی بافت شهری برای احياء زندگی پويا و بازگشت حيات شهری است که به مرور زمان آن را از دست داده اند و توانايی توسعه درون زا را ندارند، بايد در اينجا اصل بر مشارکت مردم و بر سپردن کار به دست مردم و ساکنان استوار باشد، مگر ضرورت بر انجام مداخله مستقيم باشد. واژه های تعيين شده، تعريف ناقصی دارند و زياد تاثيرگذار نيستند، بايد به اصول که همان توانمندسازی است، برگرديم. نحوه بسترسازی برای سرمايه گذاری بخش خصوصی مداخله در بافت ها بايد سودآور باشد. اين سود در درجه اول برای Developer و در درجه دوم برای مردم (ساکنان) بايد وجود داشته باشد تا انگيزه تحول و مداخله ايجاد شود. مديريت شهری و شهرداری ها، در بازتوليد نوسازی بافت های فرسوده شهری نبايد انتظار کسب درآمد از طريق ساخت و ساز در بافت ها را داشته باشند. مديريت شهری برد خود را در شهر بايد، نوسازی و احيای بافت های فرسوده بداند. سوبسيدهای دولت يکی ديگر از ابزارهای موثری است که می تواند در اين زمينه تاثيرگذار باشد. در اين رابطه مسئله مهم ديگر، باصطلاح تراز صفر در فرآيند مداخله در بافت ها است، از مداخله در بافت که به عمران و بهسازی می انجامد نبايد انتظار درآمدی برای شهرداری داشت وليکن با سوبسيدهايی که به جريان مالی ونقدينگی مورد نياز مداخله تزريق می شود بايد سعی در حصول تراز صفر داشته باشيم، نه چيزی بگيريم و نه چيزی بدهيم. سمانه کریمی-دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری- دانشگاه علامه

با تشکیل شوراهای اسلامی شهرها به عنوان ابزاری در جهت مشارکت مردم در مدیریت شهری، وظایف شهرداری ها به عنوان متولی ارائه خدمات شهری به شهروندان، به ارائه حداقل خدمات محدود نمی گردد و شهرداری ها می بایست در جهت ارائه خدمات هرچه متنوع تر و همچنین بهبود مستمر در کیفیت ارائه خدمات شهری گام بردارند. این رویکرد ضرورت تحول در نظام مدیریتی شهرداری ها و استقرار سیستم های مدیریت کیفیت را بیان می دارد. مقاله حاضر به تشریح مدیریت کیفیت جامع، مشکلات ساختاری موجود در سازماندهی اداری شهرداری ها، مدل تحول و سازکارهای تحول در شهرداری ها می پردازد. نویسنده: محمد پهربد دانلود مقاله

مشارکت اجتماعی یکی از رموز موفقیت جمهوری اسلامی ایران بوده است. مشارکت مردم عامل مهم پیروزی انقلاب اسلامی بود که در طول دو دهه پس از انقلاب، به ویژه فرآیند انتخاب دولت فعلی، و نیز در طول جنگ 8 ساله با عراق و دوره بازسازی پس از آن تداوم یافته است. تاریخ ایران سرشار از مشارکت اجتماعی است و یکی از الگوهای آن تشکل مردمی (CBO) است که از بطن همکاری مردم برای رفع نیازهای اقتصادی و ارائه خدمات اساسی ظاهر شده است. این تشکل ها در مقابله با حوادث ناگوار و پر کردن شکاف هایی که دولت ها از عهده آن بر نمی آیند، شبکه امنیت اجتماعی را برای طبقات محروم ایجاده کرده اند. این تشکل ها ریشه در فرهنگ و سابقه بشردوستانه ایرانی ها و روحیه آزادیخواهی و ارزش های دینی آنان دارد. این سازمان ها در شرایط مختلف زمانی تاب آورده اند و با وجود سیاست ها و محدودیت های مختلف هنوز به حیات خود ادامه می دهند. نویسنده: سوسن طهماسبی دانلود مقاله

بحث مشارکت افراد در جامعه مدرن توجه بیشتری را در دهه اخیر به خود جلب کرده است. در این زمینه عمده تأکید بر بررسی رابطه و نسبت جامعه مدرن (جامعه مدنی، جامعه سیاسی و جامعه شهری)، شهروندی (حقوق، وظایف، تکالیف، مسئولیت ها) و مشارکت (اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی) گذاشته شده است. صورت بندی کلاسیک این بحث به اندیشه فلسفی سیاسی یونان باستان، به ویژه ارسطو، و اندیشه سیاسی اجتماعی جامعه مدرن، خصوصاً لاک و روسو، بر میگردد. اما صورت بندی نظام یافته و گسترش یافته تر آن را باید در حوزه اندیشه سیاسی اجتماعی معاصر (نظریه اجتماعی، نظریه سیاسی، نظریه حقوقی و تا اندازه ای نظریه شهری) سراغ گرفت. با توجه به اهمیت نظری این بحث و سودمندی آن برای دانش پژوهان سیاسی اجتماعی جامعه ما، در این مقاله به صورت فشرده به بررسی رابطه و نسبت جامعه مدرن، شهروندی و مشارکت آن هم با استناد به پژوهش های اندیشه سیاسی اجتماعی معاصر، پرداخته می شود. به لحاظ فشردگی مطلب، این بحث در چهار محور ارائه خواهد شد: فضای مفهومی شهروندی جامعه مدرن و جامعه مدنی، شهروندی و مشارکت جامعه سیاسی مدرن، شهروندی و مشارکت جامعه شهری مدرن، شهروندی و مشارکت نویسنده: سید محمود نجاتی حسینی دانلود مقاله

از اين به بعد مطالب مربوط به مديريت واحد شهري در اين تاپيك قرار ميگيره. دوستان عزيز مقالات و مطالب خودوتن رو در اين زمينه در اين تاپيك قرار بديد.