Ali.Akbar 9300 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 آذر، ۱۳۸۹ بخدا عشق به رسوا شدنش می ارزد به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد و به مجنون و به لیلا شدنش می ارزد دفتر قلب مرا وا کن و نامی بنویس سند عشق به امضا شدنش می ارزد گرچه من تجربهای از نرسیدنهایم کوشش رود به دریا شدنش می ارزد کیستم ؟ … باز همان آتش سردی که هنوز حتم دارد که به احیا شدنش می ارزد با دو دست تو فرو ریختنِ دم به دمم به همان لحظهی بر پا شدنش می ارزد دل من در سبدی ـ عشق ـ به نیل تو سپرد نگهش دار، به موسی شدنش می ارزد سالها گرچه که در پیله بماند غزلم صبر این کِرم به زیبا شدنش می ارزد 21 لینک به دیدگاه
Ali.Akbar 9300 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 19 آذر، ۱۳۸۹ خیلی قشنگ بود قابلی نداشت 3 لینک به دیدگاه
sookut 13735 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 آذر، ۱۳۸۹ ولی به نظر من عشق و عاشقی کشکه... 2 لینک به دیدگاه
غایب 4790 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 آذر، ۱۳۸۹ برا همینه که من عشق پنهانی رو دوست میدارم. 3 لینک به دیدگاه
sookut 13735 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 آذر، ۱۳۸۹ برا همینه که من عشق پنهانی رو دوست میدارم. 1 لینک به دیدگاه
EOS 14528 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 آذر، ۱۳۸۹ شعر خوبی بود ؛ مرسی اما ..... عشقی که رسوا بشه بشه هیچ ارزشی نداره چون آدما لیاقت و ظرفیت عشق رو ندارن و به محض این که بفهمم کسی دوستشون داره رهاش می کنن :icon_pf (34): در نهایت می مونی با یه روح و روان خراب و یه مشت شخصیت و غرور له شده که ....... امروزه بهترین راه اینه که بدون قلب زندگی کنی ؛ اون وقت می بینی که زندگی خیلی قشنگ تره 3 لینک به دیدگاه
arian ariaey 1755 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 اردیبهشت، ۱۳۹۰ خیلی عذر می خوام اما واقعا مزخرف بود(به قول خارجی ها هولییییی شت!! ) لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده