تیک عصبی و راه های درمان آن

[Mohammad Aref 120452]

تيك‌، يكي از شايع‌ ترين مشكلات رواني است كه به گفته كارشناسان دلايل شيوع آن چندان مشخص نيست، ولي تخمين زده مي‌ شود بين 5 تا 25 درصد كودكان در سنين مدرسه نيز نوعي از اختلال تيك را تجربه مي ‌كنند.تيك ‌ها حركات غيرطبيعي ناگهاني، مكرر، سريع و هماهنگي هستند كه معمولا به راحتي قابل تقليد هستند.

حركات به‌ صورتي مشابه مكررا رخ مي ‌دهند و بيمار قادر است به ‌صورتي ارادي براي مدتي كوتاه آن ها را مهار كند، اما اين امر ممكن است سبب اضطراب بيمار شود.

تيك‌ ها در نتيجه فشار رواني تشديد مي ‌شوند و حين فعاليت‌ هاي ارادي و تمركز فكري كاهش يافته و در خواب از بين مي‌ روند.

 

دكتر عليرضا پيرخائفي، روان‌شناس و عضو هيئت علمي دانشگاه، تيك‌ ها را فعاليت‌ هاي حركتي - صوتي مي ‌داند كه به ‌صورت ناگهاني اتفاق مي‌ افتند و در آن، فرد توان مقاومت خود را از دست داده و ظاهرا مقابله با‌ آن هيچ فايده‌اي نخواهد داشت.

 

وي، پريدن گوشه‌ چشم، پرش در ناحيه ‌گردن و حركات اضافه در شانه را از تيك ‌هاي حركتي مي ‌داند و در خصوص تيك ‌هاي صوتي ابراز مي ‌كند، در اين ‌گونه تيك‌ ها علاوه بر تكان‌ هاي عضلات، سيستم صوتي نيز(مانند صاف كردن گلو، خرخر كردن و بالا كشيدن بيني و …) درگير مي ‌شود.

تيك‌ هايي كه به تازگي آغاز شده‌اند، اغلب نياز به درمان ندارند.

توصيه مناسب به والدين و اطرافيان كودك مبتلا به تيك اين است كه توجهي به تيك ‌ها نداشته باشند، زيرا تمركز روي تيك، باعث تشديد آن مي‌ شود.

اكثر تيك‌ هايي كه تازه آغاز شده‌اند، مسير محدود و گذرايي دارند و به سمت اختلال جدي ‌تري پيش نمي ‌روند و حداكثر طي دوره‌هاي استرس ‌آور عود مي‌ كنند. معدودي از تيك‌ ها بيشتر از يك ‌سال طول مي ‌كشند.

تيك در آقايان سه‌ برابر بيشتر از خانم ها است و تيك‌ هاي مزمن بيشتر بين سنين 6 تا 12سالگي ديده مي ‌شوند.

تقسيم ‌بندي

تيك‌ ها را مي‌ توان بر اساس ساده يا متعدد بودن، گذرا و مزمن بودن به 4 گروه تقسيم كرد:

 

تيك‌هاي ساده گذرا:

در كودكي بسيار شايع‌اند و معمولا پس از يك ‌سال (‌اغلب طي چند هفته) خود به‌ خود بهبود مي ‌يابند و عمدتا نياز به درمان ندارند. تيك‌ هاي حركتي معمول كه اغلب در حدود 5/3‌سالگي شروع مي ‌شوند ،به كودكان كمك مي‌ كنند تا انرژي عصبي را آزاد كنند. 75 درصد از كودكان، اين نوع تيك را در عرض 6 ماه پشت سر مي ‌گذارند.

اگر كودك شما گرفتار تيك شد، بهترين راه، ناديده گرفتن آن است. هيچ گاه او را سرزنش نكرده و يا تنبيه نكنيد. شما مي ‌توانيد براي جلوگيري از تبديل شدن اين عمل به يك عادت، با تمرين كردن روش ‌هاي پيشگيرانه، به كودكان تان كمك كنيد، ولي تيك ‌هاي گذرا نبايد در برنامه كامل ترك عادت مورد توجه قرار گيرد.

 

تيك‌ هاي مزمن:

اگر تيك بيش از 12ماه ادامه يابد، تيك مزمن محسوب مي‌ شود. تيك‌ هاي مزمن پايدار هستند و معمولاً انقباض ماهيچه در آن ها بيش از حد و بسيار شديد است. اين تيك ‌ها مشخصاً به‌ صورت حمله‌ هاي دوره‌اي هستند و غالباً شدت آن ها ماه به ماه، روز به روز يا حتي ساعت به ساعت تغيير مي ‌كند. در حقيقت رفتار تيكي ممكن است براي هفته‌ ها يا ماه‌ها كاملاً محو، اما دوباره ظاهر شود.

ممكن است در هر سني پديدار شوند، اما اغلب در كودكي شروع مي‌ شوند. درمان در اكثر موارد لازم نيست. بايد به بيمار توضيح داد كه اين اختلال اهميتي ندارد.

 

تيك‌ هاي ساده يا متعدد مداوم:

معمولا از كودكي يا نوجواني و قبل از 15‌سالگي آغاز مي ‌شود. در بسياري از موارد تيك ‌هاي موردي روي مي ‌دهد، اما بهبود كامل در خاتمه نوجواني رخ مي‌ دهد.

 

سندرم تيك‌ هاي حركتي و صوتي متعدد مزمن:

اين سندرم به نام پزشك فرانسوي ‌اي كه نخستين بار اين بيماري را توصيف كرد، "سندرم ژيل دولا توره" ناميده مي ‌شود.

اين اختلال معمولا همراه با تحريك ‌پذيري و وسواس است كه مي ‌تواند موجب رانده شدن فرد از اجتماع شود و اين واكنش ‌هاي اجتماعي منفي مي ‌‌تواند فرد را به افسردگي دچار كند و حتي در بعضي مواقع او را به سوي خودكشي نيز سوق ‌دهد.

تيك ‌هاي توره درصورت عدم ‌درمان مي ‌توانند به حالتي مزمن در فرد تبديل شود.

در اين افراد حركات لب و دهان شان به‌ گونه‌اي هست كه انگار حرف‌ هاي ركيك به زبان مي‌ آورند، در صورتي كه اين طور نيست.

به جز تيك ‌هاي گذرا در ساير تيك ‌هاي عصبي احتمال بازگشت وجود دارد.

علت‌ ها:

زماني اعتقاد بر اين بود كه تيك‌ ها علاوم بيروني احساسات سركوب شده و كشمكش‌هاي دروني ‌اند. امروزه در بسياري از نقاط جهان آن را تركيبي از عوامل محيطي و زيستي مي ‌دانند.

همچنين مشخص شده است كه رفتارهاي تيكي در زمان فشارهاي عصبي افزايش مي ‌يابد كه اين امر به "تيك عصبي" منجر مي ‌شود.

در صورتي كه از وجود تيك‌ هاي عصبي در كودك ‌تان رنج مي‌ بريد، نكات زير را مد نظر داشته باشيد:

 

كاهش فشار روحي:

به لحاظ اين كه رفتارهاي تيكي غالباً با فشار روحي تشديد مي‌ شوند، مواردي را در زندگي كودك ‌تان جست ‌وجو كنيد كه ممكن است منشأ ناراحتي يا نگراني او باشند. مثلا ببينيد آيا او تلاش مي‌ كند كه از تكاليف مدرسه و درس‌ها عقب نمانند؟ آيا انتظارات ورزشي او بالاست؟

براي كاهش تنش‌هاي احتمالي كودك و ايجاد آرامش و اطمينان در او، تا آنجا كه ممكن است موقعيت‌هاي فشارزا را از بين ببريد و با او مهربان باشيد. تعداد تيك ها اغلب با كاهش فشار روحي، تقليل مي‌ يابند.

 

چه بايد كرد؟

يكي از نكاتي كه درباره ي انواع تيك ‌ها حائز اهميت است، نوع برخورد و نگاه عوام به آن است كه باعث مي ‌شود، فرد مبتلا دچار احساس ناخوشايندي شود و خود را از انظار پنهان كند و در صورت افزايش بيش از حد اين اختلال، حتي در رفتارهاي اجتماعي او نيز تاثير بگذارد.

اگر افراد با نشانه‌ هاي طولاني‌ مدت تيك مواجه شدند، بايد براي جلوگيري از اختلالات وسيع تر به روان ‌پزشك يا روان ‌شناس مراجعه كنند.

 

همشهري آنلاين

[شقایق31 40377]

مرسي محمد جان مفيد بود

ياد يه خاطره اي افتادم يه بنده خدايي براي بار دوم ازدواج كرده بود و ميخواست خودش و براي خانومش لوس كنه وقتي خانومش زود تر از خودش ميخوابيد حالت تيك به خودش ميكرفت البته تيك كه نميشه كفت دستش دو متر ميرفت هوا!!!

البته به مرور خانومش فهميد نبايد زود بخوابه!!! و آقا هم ديكه تيك نكرفت!

[شقایق31 40377]

نتيجه اخلاقي داستان من اينه كه همه تيكا واقعي نيستن و براي جلب توجه هم هستش!

[mobinak 398]

مرسي محمد جان مفيد بود

ياد يه خاطره اي افتادم يه بنده خدايي براي بار دوم ازدواج كرده بود و ميخواست خودش و براي خانومش لوس كنه وقتي خانومش زود تر از خودش ميخوابيد حالت تيك به خودش ميكرفت البته تيك كه نميشه كفت دستش دو متر ميرفت هوا!!!

البته به مرور خانومش فهميد نبايد زود بخوابه!!! و آقا هم ديكه تيك نكرفت!

واسه چي همچين مي كرده؟؟؟ زنه فكر مي كرده مي خواد بزنتش لابد!!!

[شقایق31 40377]

واسه چي همچين مي كرده؟؟؟ زنه فكر مي كرده مي خواد بزنتش لابد!!!

 

نه بابا بنده خدا كلي اشك ميريخت كه شوهرم تيك كرفته ....

[mobinak 398]

واسه چي همچين مي كرده؟؟؟ زنه فكر مي كرده مي خواد بزنتش لابد!!!

بيچاره آقاهه مي خواسته دلبري كنه!:ws2:

[هیلدا 18]

ممنون خیلی مفید بود:rose:

[azarafrooz 14221]

مشخصه اصلی اختلالاتی که زیر این عنوان طبقه بندی شده‌اند، نوعی ناهنجاری در حرکات کلی قسمتی از بدن است که تیک نامیده می‌شود. تیک به عنوان نوعی حرکت سریع و غیر ارادی گروهی از عضلات تشکیل دهنده اسکلت بدن تعریف می‌شود. در مورد حرکت غیر ارادی عضلات حاکم بر تولید صداها یا کلمات ، نفس ایجاد صداها یا ادای کلمات به صورتی غیر ارادی تیک محسوب می‌شود. تیکها باید به عنوان علائم اصلی اختلالات حرکات بدنی باید از دیگر حرکات غیر عادی تشخیص داده شوند.

تیکها :

حرکات کریفورم یا رقص آسا (choreiformmovements) ، به حرکات بدنی تصادفی غیر منظم و نامکرری دلالت می‌کند که شبیه رقص هستند. حرکات دیستونیک (DystonicMovements) ، حرکات کندتر و همراه با پیچ و خمی هستند که حالات انقباض عضلانی طولانی بین آنها فاصله باشد. حرکات اتتوئید ، حرکاتی کند ، نا مرتب و یا پیچ و تاب هستند که بیشتر در انگشتان دستها و پاها بروز می‌کنند. حرکات میوکلونیک (Myoclonic Movements) ، انقباضهای عضلانی کوتاه و شوک مانندی هستند که ممکن است در قسمتی یا همه جای یک عضله ظهور کنند ولی گروه کاملی از عضلات را در برنمی‌گیرند.

 

 

اسپاسم نیمرخی (Hemifacial Spasm) ، به جهشهای نامنظم ، مکرر و یک طرفه عضلات صورت اطلاق می‌شود. سینکنزی به حرکات گوشه دهان هنگامی که فرد می‌خواهد چشمهایش را ببندد و عکس آن دلالت می‌کند. به علت اهمیتی که وجود تیک برای تشخیص این گروه از اختلالات دارد، از آنها به عنوان اختلالات تیک هم نام برده می‌شود.

اختلال تیک گذرا یا ناپایدار

مشخصه اصلی این بیماری بروز تیکها یا حرکات غیر ارادی ، سریع ، مکرر و عود کننده در قسمتی از عضلات بدن است. رایج‌ترین این تیکها در عضلات صورت یا چشمها مثلا چشمک زدن غیر ارادی دیده می‌شود، ولی ممکن است کل عضلات سر ، تنه یا دستها و پاها را نیز شامل شود. تیکها ممکن است عضلات دستگاه تکلم و ایجاد صدا را هم دربرمی‌گیرند. فرد ممکن است فقط یک تیک داشته باشد یا چند تیک مختلف. در صورت اخیر ، تیکهای مختلف ممکن است همزمان باهم ، به صورتی متوالی ، یا مجزا و مستقل از هم بروز کنند.

 

 

شدت بروز تیکها در هفته‌ها یا ماههای مختلف می‌تواند تغییر کند. ناراحتی‌های دیگر یا انتظار تیک ممکن است باعث تشدید آن شود. به هنگام خواب تیکها از بین می‌روند و اگر فرد به کار جالبی ، سرگرم شود، دفعات و شدت بروز تیکهای او تقلیل می‌یابد. شروع تیکها معمولا در دوره کودکی یا نوجوانی است. برای تشخیص اختلال تیک گذرا ، حرکات غیر ارادی فرد باید حداقل به مدت یک ساعت ادامه یافته باشد. مطالعات نشان می‌دهد که بین 12 تا 24 درصد کودکان ممکن است برای مدتی دچار تیک بوده باشند. نرخ بروز این اختلال در میان پسر بچه‌ها سه برابر دختر بچه‌ها گزارزش شده است.

معیارهای تشخیص اختلال تیک گذرا :

- شروع در دوره کودکی یا نوجوانی

- وجود تیکها یا حرکات بدنی سریع ، غیر ارادی ، بدون قصد و هدف ، مکرر و عود کننده.

- توانایی فرد برای جلوگیری از حرکات غیر ارادی خود برای چند دقیقه یا چند ساعت.

- تغییر شدت علائم بیماری در طول هفته ها یا ماهها

- ادامه علائم اختلال به مدت حداقل یک ماه ولی نه بیشتر از یکسال

اختلال تیک حرکتی مزمن :

مشخصات اصلی این اختلال وجود تیکهایی است که در هر زمان بیش از سه گروه از عضلات بدن را شامل نشود و درجه شدت این حرکات در طی هفته‌ها یا ماهها ثابت مانده و حداقل به مدت یکسال ادامه یافته باشد. تیکهای مربوط به دستگاه تکلم در این اختلال کمتر دیده می‌شوند و هرگاه دیده شوند چندان بلند ، شدید یا چشمگیر نخواهند بود. تیکهای صداداری که در این اختلال مشاهده می‌شوند غالبا صداهای خرخر مانندی هستند که بر اثر انقباض عضلات قفسه سینه یا شکم ایجاد شده‌اند. سن شروع این بیماری یا در کودکی و یا پس از سن چهل سالگی است. در صورت بروز در سنین بزرگسالی تیک معمولا فقط در گروه واحدی از عضلات دیده می‌شود.

معیارهای تشخیص اختلال تیک حرکتی مزمن:

بروز تیکها یا حرکات سریع ، غیر ارادی ، بدون قصد و هدف ، مکرر و عود کننده که در هر زمان بیش از سه گروه از عضلات را در نمی‌گیرد.

ثبات و عدم تغییر درجه شدت تیکها در طی هفته‌ها یا ماهها

ناتوانایی فرد برای جلوگیری ارادی از بروز تیکها برای چند هفته یا چند ساعت

ادمه علائم بیماری حداقل برای یکسال

اختلال تورت:

مشخصه عمده این اختلال تیکهای شدید ، از جمله در دستگاههای صوتی مریض است. این تیکها را مریض می‌تواند بطور ارادی برای چند دقیقه یا چند ساعت سرکوب کند. شدت ، فراوانی و محل بروز علائم بیماری ممکن است در هفته‌ها یا ماههای مختلف فرق کند. این تیکها معمولا در ناحیه سر بروز می‌کنند ولی غالبا قسمتهای دیگر بدنه از قبیل تنه و بازوها و پاها را نیز در بر می‌گیرند.

 

 

تیکهای صوتی شامل ایجاد صداهای گوناگونی از قبیل خرخر کردن ، قورت دادن ، پارس کردن ، دماغ کشیدن ، سرفه کردن و ... می‌باشد. و نیز تمایل غیر قابل مقاومت به ادای کلمات مستهجن یا فحش آمیز که اصطلاحا کورولالیا نامیده می‌شود، در 60 درصد موارد دیده می‌شود. تمام علائم این بیماری بر اثر فشار و ناراحتی تشدید می‌شوند ولی به هنگام خواب از بین می‌روند و اگر مریض به فعالیت جالبی مشغول شود تخفیف پیدا می‌کند.

دیگر علایم:

از علائم دیگری که گاهی در این افراد دیده می شود، اکوکینزی ، پالی لالیا ، کوپرولالیای ذهنی ، شک وسواس آمیز و تمایل اجبار گونه یا وسواس برای دست زدن به اشیا مختلف یا انجام حرکات بدنی پیچیده از قبیل چهار زانو نشستن ، خم کردن کامل زانو ، گام زدن به طرف عقب و چرخ دادن تن به هنگام راه یافتن می‌باشد.

زمان بروز اختلال تورت:

این اختلال معمولا در اوایل زندگی گاهی 2 سالگی و تقریبا همیشه قبل از 13 سالگی بروز می‌کند و غالبا برای بقیه زندگی ادامه می‌یابد. در بعضی موارد ممکن است علائم بیماری برای مدتهای کوتاه از بین برود و بعد مجددا بروز کند. گاهی هم فرد قبل از رسیدن به بزرگسالی کاملا شفا پیدا می‌کند. تقریبا در نصف موارد ، اولین علامت بیماری یک تیک منفرد ، بیشتر به صورت چشمک زدن می‌باشد. علائم اولیه بیماری همچنین شامل در آوردن زبان ، چهار زانو نشستن ، بوکشیدن جست و خیز کردن پاک کردن گلو ، یا لکنت زبان ، ادای صداها یا کلمات و... می‌باشد.

معیارهای تشخیص اختلال تورت:

سن شروع بین 2 و 15 سالگی

وجود حرکات بدنی غیر ارادی سریع ، مکرر ، بدون هدف و رجوع کننده که گروههای عضلانی متعددی را در بر می‌گیرند.

تیکهای صدادار چند گونه

توانایی مریض برای سرکوب کردن حرکات غیر ارادی خود به مدت چند دقیقه تا چند ساعت

تغییر در شدت علائم در طی هفته‌ها یا ماهها

مداومت این علائم به مدت بیش از یکسال

علت تورت چیست؟

از آنجائی که افزایش شیوع اختلال تورت ، در وابستگاه درجه یک افراد مبتلا به این اختلال وجود دارد، یک عامل ارثی ، در سبب شناسی پیشنهاد شده است. در یک مطالعه معلوم شد که وابستگان درجه اول بیماران مبتلا به اختلال تورت ، بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال تورت ، اختلال تیک حرکتی مزمن و اختلال وسواس- اجبار قرار دارند. جالب است که احتمال خطر با جنسیت رابطه داشت. احتمال خطر برای وابستگان درجه اول مذکر برای هر گونه تیک 50 درصد و برای افراد مونث 31 درصد بوده است.

درمان تورت:

داروها ، مثل هالوپریدول ، غالبا برای اختلال تورت تجویز می‌شوند و 80-70% بیماران تا حدودی نفع می‌برند. به علت عوارض جانبی نامطلوب ، فقط 30-20% برای دوره‌ای طولانی دارو مصرف می‌کنند. اما در مقادیر کمتر ، بیماران ممکن است بهبودی علائم را تجربه کنند و واکنشهای جانبی کمتری ظاهر سازند. برنامه‌های کنترل رفتاری و آموزش مهارتهای خودآگاهی ، ممکن است به بعضی از بیماران تورت کمک کند.

[Dreamy Girl 6672]

چگونه تیک عصبی را از بین ببریم؟

 

 

نخستین قدم برای ترک عادت های عصبی، این است که بدانید مشکلی وجود دارد! از پیچیدن موها به دور انگشتان گرفته تا شکستن انگشتان دست، جویدن ناخن ها، پریدن پلک، سرفه های مصنوعی و ... همه نشانه های عادت های عصبی هستند که اصطلاحا آنها را به نام «تیک عصبی» می شناسیم.

 

 

 

 

نخستین قدم برای ترک عادت های عصبی، این است که بدانید مشکلی وجود دارد! از پیچیدن موها به دور انگشتان گرفته تا شکستن انگشتان دست، جویدن ناخن ها، پریدن پلک، سرفه های مصنوعی و ... همه نشانه های عادت های عصبی هستند که اصطلاحا آنها را به نام «تیک عصبی» می شناسیم.

یکی از بزرگ ترین ایرادهای این عادات این است که اطرافیان را عصبی می کند. تصور کنید یک نفر جلو شما نشسته و دایم انگشتان دست خود را می شکند، یا دایم با موهایش بازی می کند! دیدن این حرکات پشت سر هم خیلی آزاردهنده است.

 

چرا باید این عادات را ترک کرد؟

این عادات علاوه بر اینکه به وجهه ظاهری انسان را خدشه‌‎دار می کند، برای سلامت نیز مضر هستند. به طور مثال، جویدن ناخن موجب ایجاد زخم و عفونت در اطراف ناخن می شود. در ضمن، برای اطرافیان نیز بسیار آزاردهنده است.

 

چطور می توان این عادت را ترک کرد؟

نخستین کار این است که خودتان بخواهید آن را ترک کنید. سپس تاریخچه این عادت را دنبال کنید؛ اینکه از چه زمانی و چگونه این عادت شروع شده است و در چه مواقعی آن را انجام می دهید. این پیگیری و توجه باعث می شود تا راحت تر بتوانید آن را ترک کنید. برای اینکه این تیپ عادت ها را کنار بگذارید، به طور مثال شکستن انگشتان دست، یک توپ نرم و منعطف در جیب خود بگذارید و هر زمان که می خواستید انگشتانتان را بشکنید، آن توپ را در دست بازی دهید.

 

پاسخ بدن به فشارهای عصبی

روان‌شناسان تاكید می‌كنند چند علت عمده برای پرش‌های ظریف عضلانی صورت شناخته شده است كه می‌توان خستگی زیاد، استرس و كمبود كلسیم را از جمله آنها دانست. حتی استرس موجب اختلالات جسمی چون ضربان قلب، اختلال در تنفس و گوارش و احساس دردهای استخوانی و جسمی می‌شود. مرگ عزیزان، ستیزه و جدایی در كانون خانواده، ترس از بیكاری، نداشتن امكانات مناسب اجتماعی، شهرنشینی و سكونت در محلات پرجمعیت و ترافیك سنگین در راه خانه و محیط كار، همگی از عوامل استرس‌زا به حساب می‌آید. اصولا تیک‌های عصبی با استرس و عوامل فشارآفرین آغاز می‌شود. با این حال، کمبود بعضی یون‌ها مانند منیزیم در به وجود آمدن تیک‌ها نقش دارد و برای پیشگیری از تیک‌های عصبی از املاح معدنی باید استفاده کرد.

[Dreamy Girl 6672]

[h=1] روش درمان تیک عصبی،معرفی بهترین راهها [/h] روش درمان تیک عصبی: طبق تحقیقات و آمار، از هر صد نفر یک نفر به تیک عصبی مبتلاست. دلایل زیادی باعث به وجود آمدن تیک عصبی هستند، اماچند راه حل مفید برای رفع و درمان تیک عصبی وجود دارد که می توانید از آن ها برای درمان تیک عصبی و رهایی از این مشکل استفاده کنید.برای آشنایی با روش درمان تیک عصبی با دلگرم همراه شوید:

 

راه حل اول:

 

متدهای ریلکس کردن و آرامش را مطالعه و دنبال کنید.ریلکس کردن و آرامش بهترین راه مبارزه و درمان تیک عصبی است.بسیاری از تیک های عصبی به دلیل وجود استرس بالا و اضطراب می باشد.اگر می توانید حتما به کلاس های یوگا بروید چراکه تمرین های تنفسی و تکنیک های ریلکسیشن و آرامش موجود در یوگا تا حد بسیار زیادی به شما آرامش می دهد و در رفع و درمان تیک های عصبی به شما کمک می کند.

 

 

راه حل دوم:

عادت های خود را تغییر دهید. تیک های عصبی در بسیاری از مواقع به دلیل وجود عادت های طولانی مدت به وجود می آیند. مثلا اگر کسی عادت دارد هنگامی که احساس خجالت و شرم می کند گوش خود را بکشد رفته رفته این عادت به تیک عصبی مداوم تبدیل می شود.تغییر و کنار گذاشتن عادتها راه حل بسیار مفیدی برای درمان تیک عصبی است چون که عادت های شما هنگام اضطراب و استرس تبدیل به تیک عصبی می شوند.

 

 

راه حل سوم:

مولتی ویتامین مصرف کنید.بعضی از تیک های عصبی به دلیل کمبود ویتامین ها و مینرال ها به وجود می آیند، مانند کمبود منیزیم در مواد غذایی.مصرف مکمل های مولتی ویتامین با ورود ویتامین های ضروری به بدن شما برای درمان تیک عصبی کمک می کند.

 

راه حل چهارم:

اگر دارو مصرف می کنید، ممکن است دلیل تیک عصبی شما دارو باشد به همین دلیل به دکترتان برای تغییر دارو مراجعه کنید.در بعضی بیماریها که امکان قطع و یا تغییر دارو نیست از دکتر بخواهید با کم کردن دز دارو برای رفع و درمان تیک عصبی به شما کمک کند.این کار در بسیاری از مواقع باعث قطع و یا کم شدن تیک عصبی می گردد.

راه حل پنجم:

به یک مشاور و یا روانپزشک مراجعه کنید.برای تیک های عصبی که به استرس و اضطراب در زندگی مربوط هستند، معمولا یک مشاور و یا روانپزشک می توانند به شما کمک کنند.صحبت درباره استرس و مشکلاتی که در زندگی شما باعث ایجاد اضطراب ناراحتی شده اند شما را از اضطراب و همچنین رفته رفته از تیک های عصبی به وجود آمده به همین علت رهایی میبخشد.

 

تهیه و ترجمه: مجله اینترنتی دلگرم

 

نشاط رازانی

[Dreamy Girl 6672]

تیک‌ عصبی آزارتان می‌دهد؟

 

 

یک متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب گفت: تیک‌های عصبی را جدی بگیرید و هرچه سریع‌تر نسبت به درمان آن اقدام کنید.

 

 

دکتر بابک آزادنیا در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: تیک جزو اختلالات حرکتی است که ممکن است از نوع ساده یا پیچیده باشد.

 

وی تصریح کرد: تیک‌های حرکتی ساده شامل پلک زدن، بالا بردن ابرو، اخم کردن، تمیز کردن بینی، فشار دادن دندان‌ها، حرکت لگن و ... و تیک‌های حرکتی پیچیده نیز مانند تکان دادن سر، گردن، دست‌ها و انگشتان و چرخش تنه است.

 

این متخصص مغز و اعصاب افزود: علاوه بر تیک‌های حرکتی، تیک صدا نیز در افراد وجود دارد که به دو نوع ساده و پیچیده طبقه‌بندی می‌شود؛ تمیز کردن گلو، آه کشیدن، سرفه یا ایجاد صداهای کشیده در طول صحبت کردن از ویژگی افرادی است که تیک صدای ساده دارند. همچنین لکنت زبان، گفتن جملات نامفهوم و در مواردی ناسزا گفتن جزو ویژگی‌های تیک صدای پیچیده در بیماران است.

 

وی تصریح کرد: حرکات ناشی از تیک غیرارادی است و یک احساس درونی در فرد منجر به ایجاد حرکات تیک می‌شود و شیوع آن نیز سنین خاصی را دربرنمی‌گیرد، اما در اطفال شایع‌تر است.

 

این متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب افزود: از ویژگی‌های تیک این است که در خواب از بین می‌رود، در مواقعی که فرد حواسش به خودش نیست تشدید می‌شود، حرکات ناگهانی است، شروع و خاتمه دارد و موقت است.

 

آزادنیا با بیان اینکه علل ایجاد تیک مختلف است، اظهار کرد: بیماری‌های ارثی، عارضه برخی عفونت‌ها، عارضه برخی داروهای ضدتشنج و جنون، عارضه مسمومیت و سکته‌های مغزی و ضربه مغزی از علل ایجاد تیک در افراد است.

 

وی تصریح کرد: درمان تیک معمولا با توجه به علت ایجاد آن شروع می‌شود؛ به طوریکه بصورت درمان علامتی است و در برخی موارد نیز ممکن است به بیمار داروی اختصاصی بدهیم که در کل همه موارد بستگی به نوع و شرایط بیمار دارد.

 

این متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب گفت: تیک در اطفال و بویژه پسران شایع‌تر است و در سنین دو تا 10 سالگی و با تیک‌های حرکتی ساده شروع می‌شود و پس از آن با تیک‌های صوتی ساده همراه است. با بزرگ شدن فرد شدت علامات بیشتر می‌شود و در سنین بلوغ به حداکثر خود می‌رسد و در بزرگسالی نیز افزایش می‌یابد.

 

وی در پایان توصیه کرد: افراد تیک‌ها را جدی بگیرند، هرچه سریع‌تر نزد پزشک متخصص روند و تحت درمان قرار گیرند. همچنین با توجه به اینکه استرس علائم را تشدید می‌کند بیماران سعی کنند از هرگونه استرس و نگرانی به دور باشند.

 

میگنا