مشاعره با اشعار حافظ

[ترانه18 8013]

 

اگر دشنام فرمایی وگر نفرین دعا گویم

 

جوابِ تلخ می زیبد لبِ لعلِ شکر خا را

[*lotus* 20275]

ای گدایان خرابات خدا یار شماست

چشم انعام مدارید ز انعامی چند

[ترانه18 8013]

دلت به وصلِ گل ای بلبلِ چمن خوش باد

که در چمن همه گلبانگِ عاشقانۀ توست

[*Cloudy sky* 22513]

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

 

سزد اگر همه دلبران دهندت باج

 

دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش

 

به چین زلف تو ماچین و هند داده خراج

[moein.s 18983]

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=align: left]جهان به کام من اکنون شود که دور زمان[/TD]

[TD] [/TD]

[TD=align: right]مرا به بندگی خواجه جهان انداخت

 

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[*Cloudy sky* 22513]

[TABLE]

[TR]

[TD=align: center]تشویش وقت پیر مغان می‌دهند باز

 

 

 

[/TD]

[TD=align: center][/TD]

[TD=align: center]این سالکان نگر که چه با پیر می‌کنند [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[*lotus* 20275]

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن

شرط اول قدم آنست که مجنون باشی

[moein.s 18983]

یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست

که مغیلان طریقش گل و نسرین من است

[*Cloudy sky* 22513]

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

 

سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

 

حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است

 

بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود

[*lotus* 20275]

در کوی عشق شوکت شاهی نمی خرند

اقرار بندگی کن و اظهار چاکری

[moein.s 18983]

یار من باش که زیب فلک و زینت دهر

از مه روی تو و اشک چو پروین من است

[کهربا 18089]

ترک گدایی مکن که گنج بیابی

انظر رهروی که در گذر آید

[azarafrooz 14221]

در اندرون من خسته دل ندانم کیست

 

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

[*Cloudy sky* 22513]

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است

بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود

[*lotus* 20275]

دلا طمع مبر از لطف بینهایت دوست

چو لاف عشق زدی سر بباز چابک و چست

[moein.s 18983]

تا قصر زرد تاختی و لرزه اوفتا

در قصرهای قیصر و در خانه​های خان

[شـاهین 8068]

• نه طبق سپهر و آن قرصه ماه و خور كه هست
  
• بر لب خوان قسمتت سهل ترين نواله باد
  

• دختر فكر بكر من محرم مدحت تو شد
  
• مهر چنان عروس را هم به كفت حواله باد
  

[*lotus* 20275]

نه هر درخت تحمل کند جفای خزان

غلام همت سروم که این قدم دارد

[moein.s 18983]

در این خونفشان عرصه​ی رستخیز

تو خون صراحی و ساغر بریز

[*lotus* 20275]

دی پیر میفروش که ذکرش بخیر باد

گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز یاد