*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آذر، ۱۳۸۹ به تو عادت دارم مثل پروانه به آتش مثل عابد به عبادت وتو هر لحظه كه از من دوري، من به ويرانگري فاصله مي انديشم در كتاب احساس،واژه ي فاصله يك فاجعه معنا شده است تو توانايي آن را داري كه به اين فاجعه پايان بخشي... نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آذر، ۱۳۸۹ یاد بگذشته به دل ماند و دریغ،نیست یاری که مرا یاد کند دیده ام خیره به در ماند و نداد،نامه ای تا دل من شاد کند خود ندانم چه خطایی کردم،که زمن ریشه ی الفت بگسست در دلش جایی اگر بود مرا،پس چرا دیده ز دیدارم بست؟ نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آذر، ۱۳۸۹ دلارام دلم ، آرام من کو؟ درین باران غم ، پس بام من کو ؟ دلارام دلم کو ؟ آن نگاه کو ؟ برین کشتی شکسته ، ناخدا کو ؟ پس آن رویای دیروزی کجا رفت ؟ اسیر باد پاییزی چرا رفت ؟ دلارام دلم ، دلتنگم از دل که ای دل ، پای رفتن مانده در گل برای زخم جان ، کو جان پناهی ؟ دلم می سوزد و در سینه آهی دلارام دلم ، آرام من کو ؟ درین باران غم ، پس بام من کو ؟ دلارام ترین آرامش دنیا .. عزیز دوست داشتنی من كه لحظات با تو بودن، شیرین ترین لحظاته دوستانه و صمیمانه دوست دارم .. نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آذر، ۱۳۸۹ در قطره قطره،اشك هاي باران در تيك و تاك ثانيه هاي بي رحم زمان در نگاه هاي خسته و منتظرم در پس نفس هاي فرو رفته ام در پشت تپش هاي سنگين قلبم در حسرت بي اندازه و انتظارم در ميان لحظه هاي دل كندن دل كندني سخت و جان كاه چگونه رفتنت را باور كنم؟ نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آذر، ۱۳۸۹ همه شب دلم با کسي مي گفت سخت آشفته اي ز ديدارش صبحدم با ستارگان سپيد مي رود مي رود خدا نگهدارش من به بوي تو رفته از دنيا بي خبر از فريب فرداها روي مژگان نازکم مي ريخت چشمهاي تو چون غبار طلا تنم از حس دستهاي تو داغ گيسويم در تنفس تو رها ميشکفتم ز عشق و مي گفتم هرکه دلداده شد به دلدارش ننشيند به قصد آزارش برود چشم من به دنبالش برود عشق من خدا نگهدارش آه اکنون تو رفته اي و غروب سايه مي گسترد به سينه ي راه نرم نرمک خداي تيره ي غم مي نهد پا به معبد نگهم مي نويسد به روي هر ديوار آيه هايي همه سياه سياه نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آذر، ۱۳۸۹ خداوندا ، خداوندا تو هم یکبار عاشق شو و بر گیر از لب میگون یاری بوس اشک آلود تو هم در انتظار دلبری با ترس و لرز و بیم سر آن کوچه یک ساعت بمان غمناک و اشک آلود که از درد من و راز درون من خبر گردی تو هم چون من به رسوایی میان ده سمر گردی وفا داری کن و جور و جفایش را تحمل کن چنان خو کن به او تا هستی تو جمله او گردد و بعد در آغوش رقیبی مست و بی پروا تماشا کن که تا بهتر بدانی حالت مارا خداوندا تو هرگز نامه معشوقه ای خواندی که بنویسد تویی دینم تویی جسمم تویی جانم ولی فردا همان فردا که آغاز جدایی هاست بگوید کن فراموشم نمیخواهم پشیمانم و تو مانند مرغ نیم بسمل پر زنی بر خاک و شعرت نامه ات ، آتش زند بر پیکر افلاک خداوندا ، تو یک شب تیشه مردانگی بردار و از ریشه بر افکن این درخت عشق و مستی را و خواهی دید با محو کلام دوستت دارم تو خواهی داد بر باد فنا بنیاد هستی را وز آن پس هر دلی را کردی از عشق بتی دل شاد به درس وفا هم در کنار عشق خواهی داد... نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آذر، ۱۳۸۹ اگر مي دانستي در خلوت شبانه ام به طنين قدمهايت گوش مي سپارم تا آخرين ستاره در دامان سپيده به خواب برود هرگز نمي رفتي .... نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آذر، ۱۳۸۹ هرگز از یادم نرفت رویای تو گم نشد در قلب من سودای تو سر به دیوار کسی تکیه نکرد چشم به جز در سجده ات گریه نکرد تیر عشقت جز به قلب من نخورد سحر چشمانت به جز روحم نبرد یک نفس بی تو دلم طاقت نداشت جز گل عشقت به قلب من نکاشت در دلم جز اسم تو چیزی نبود گر تو تنهایم گذاری پس چه سود واژه های شعر خاک پای توست مرگ شعرم دیدن غم های توست سال ها مرغ دلم شد بیقرار مجرم عشقم سرم بر روی دار تا افق تا بیکران ها با توام تا غروب عمر دنیا با توام تا ابد جاریست نامت بر لبم نور ماهی و منم همچون شبم در نگاهم جز تمنای تو نیست مومن عشقم خدایم جز تو کیست آمدم سویت،طوافت می کنم همچو (عین)و(شین)و(قاف)ت میکنم رو به تو زانو زدم در سجده ام قبله عشقی و من هم بنده ام من چه ناقابل به درگاه توام مومن گه گاه و بیگاه توام نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آذر، ۱۳۸۹ خدا حافظ ای ماه دلگیرم خداحافظ که دور از تو آروم نمیگیرم تو رو به دست خدا سپردم تنهایی و جدایی تقدیر ما بود همراه و عاشقانه از هم گذشتیم افسوس که دنیای ما از هم جدا بود افسوس که غربت ما بی انتها بود خداحافظ رویای شیرینم هنوزم تو نگاه تو فردا رو می بینم دلم گرفته فرصت نشد پناه بی کسی تو باشم با بغضی عاشقانه باید ازت جدا شم خداحافظ تنهایی تقدیر ما بود خداحافظ که این جدایی پایان عشق ما نیست نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۸۹ در غروب لحظه عشق در خزان آخرین حسرت دل خاطرات سفرم به شهر عشق برگهای خیس باران زده ی دفتر عشق که به نعمت بلور اشک چشم ، دل من می فشرد، با یک دنیا حسرت، همه یکباره به رعدی سوختند همه ویران گشتند چه غروبی !!! عصر ظلمانی تر از، آن شب تنهایی محض ، گذر از مرز تهی بود همه ی ، تار سه تارم که به یکباره گسست ! غزل عشق در آغوش خزان دگری در بند شد !!! ساز من ، با تو بگویم ! اولین عشق نگاهی گذرا بود بعد آن ثانیه های زندگی ، همه زیبا بود روز دوم که دلم باز به تمنای نگاهش نگران بود ، توی کوچه باغ عشق ناز و غمزه های چشمش همچو تیری ز کمان آزاد شد ! هدفش نشانه ای بود که به آن دل گوییم وه چه پر قدرت و زیبا دل من نشانه رفت ! زخم آن کاری بود ! آری عاشق گشتم بعد آن عشق به من داد امید خمار ، زیبا چشم، افسون، مرهـــــــــم مرهم این دل زخمی به نگاهی به همان صورت پاک بود ! هیبت و حرارت بوسه عشق چیدن دزدکی از لبان یار.... ولی افسوس ! عصر دیوانه چه مستانه به من زد طعنه ! ساز من با تو بگویم ! ناگه آن غروب ابری و سرد انتظارش سر کوچه بهر دیدن ستاره ای دگر ،پر می زد ! اضطرابش ، انتظاربود انتظارش ، اضطراب ذهن خاموش فرو رفته به دیدار دگر ! با چشمان منتظر بهر دیدار شکار دگری در ره بود ! نه رفیق است و نه یــــار به عبارتی هست دروغ گفتمش باز : خمار، زیبا چشم،افسون،مرهـــــــــم من تنها و تو تنها ! چه بگویم ز غم دوری تو؟ تو نگاهت به نگاهی نگران است ؟ شاید آن هاله ابهام است ! او به من گفت ....تو برو !!! ساز من با تو نگویم هرگز! واسه یک دیدار واهی واسه ی ، یک رویا او چه مستانه به انتظار نشست ! ساز من خدا نگهدار ! مرهم این دل زخمی در سرای دگر است من که به مزه تلخ می و ساقی ارادت دارم سوی میخانه روان گشتم و ساقی ، به نگاه نگرانم ، به پیاله ای به من تسکین داد گفتمش : پیر میخانه مدد کن به من در به در عشق پیر پرسید : که چه شد نغمه مستانه و آن همسفر عشق ؟ گفتمش هیچ مپرس جام می ام را پر کن سوخته از عشق شدم و خزان در بندم کرد خاموشم و لیکن دل من در آشوب اشک چشمم گشته بیابان و سراب نور چشمم که به نگاهش نگران ماند، لیک کنون به جفایش شده ام نابینا من تنها و تو تنها چه بگویم ز غم هجر جام در دست و دلم در یادش من به این جام تهی گشته چه گویم ؟ تو نگفتی که من از بطن وجودم ، به تو عشق می ورزم ؟ تو نگفتی که بر این کعبه دل ، جهتم سوی تو بود ؟ تو گریختی، تو گسستی ، تو شکستی پیمان !! تو نگفتی کین دل بیچاره من، بهر تو می تپد ؟ تو نگفتی که همه ی عشق و وجودم ، با تو بود ؟ تو همه شب به من از درد سفر می گفتی سرو طناز قشنگم چرا اینگونه شکستی پیمان ؟ من دگر بار از آن، می و میخانه گریختم تا بیابم مرهمی بهر این دل شکسته من که با مزه خاک و خرقه درویشی آشنایم پس چرا این دل زخم خورده عشق را به او وا مگذارم ؟ در نهایت به سرای پیر عشاق روان گردیدم.... پیر عشاق سببی کن به دل زخمی شده ! من شکستم تو عصایی ده از آن لطف و کرم او به من گفت: که در این وادیه بسیار بودند ! تو نگاهی به رخ ماه فکن در کنارش به ستاره ها نگر همه از عشق سرشار هستند، ماه به کدامین ستاره ای نظر کند ؟ ای که انوار تو در مسلخ عشق گم گشته ! غیرت عاطفه هایت پیش یار خار گشته ! پس نگاه نگرانت را از مهتاب گیر ! با طلوع دگری به شهر زندگی برو درفضایی که همه اش آفتاب است تا هویدا شود آن نور درون و تو جلوه ای شوی از انوار عشق واقعی در آنجا باشد نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۸۹ ما با هم بودیم خیلی پیش از این ها در جهانی دیگر از این دنیا از خیلی پیش ما با هم بودیم .... آغاز و پایان ِ هر تقویمی با بهار است و شب ها و روزهای پی در پی ِ دیگر بین ِ دو بهار محصورند بهاران در آغوش ِ هم اند و جدایی میان کاغذهاست از خیلی پیش ما با هم هستیم در دفتر ناپیدایی که ورق های جدا از هم را در میان ِ بازوان سبز ِ دو بهار جمع کرده است تسلیم شوید ! راه ِ فراری نیست عشق سرنوشت ِ محتوم است گردبادی ست که توفان هایش خارهای زهرآگین را از ریشه برخواهد کند پاشنه ها را از روی گلوها بردارید فریاد ِ تنهایی ام آسمان را خواهد لرزاند پاشنه ها را از روی گلوها بردارید با هم هستیم 1 نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۸۹ I wanna make you understandIf the world crashes down over meIknow that my life is complete 'Cause I've held youIn my arms allnight 'Cause I can't imagineLife without you by my sideYou whisper inmy ear the wordsJust hold me close tonightAnd when the pain is holdingmeYour touch just sets me free ميخوام کاري کنم تا بدوني اگه دنيا روي سرم خراب شه ميدونم که زندگي من کامله چون من تو رو تمام شب ها در آغوشم دارم چون نميتونم زندگي بدون تو رو حتي تصور کنم تو حرفهايي رو درگوشم زمزمه مي کني فقط من رو محکم در آغوش بگير و هنگامي که دردها من رو در بر گرفتند فقط لمس تو من رو نجات مي ده 1 نقل قول لینک به دیدگاه
Eng HVAC 4,139 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۸۹ چقدر ثانیه ها نامردند! گفته بودند که بر می گردند برنگشتند و پس از رفتنشان بی جهت عقربه ها می گردند 2 نقل قول لینک به دیدگاه
arash86. 4,604 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 آذر، ۱۳۸۹ منشين با من ديوانه كه ديوانه شوي 1 نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 آذر، ۱۳۸۹ تنها شاهد اشک های شبانه ام همین صفحه سفید و جوهر سیاه است هرگز نخواستم چشم نامحرم این لحظه های ناآشنا وفروریختن اشک را بر گونه هایم ببیند همیشه بالش سکوت را زیر سر هق هق تنهایی ام گذاشتم تا کسی صدایم را نشنود اما تو ٬ تو که از گریه های پنهانی من باخبری چه کنم گاهی همین گریه های گهگاه جای خالی تو را در غربت لحظه هایم پر می کند باور کن نقل قول لینک به دیدگاه
arash86. 4,604 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 آذر، ۱۳۸۹ دیریست که دلدارپیامی نفرستاد ننوشت کلامی و سلامی نفرستاد صدنامه فرستادم و آن شاه سواران پیکی ندوانیدوپیامی نفرستاد فریاد که آن ساقی شکرلب سرمست دانست که مخمورم و جامی نفرستاد 1 نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 آذر، ۱۳۸۹ دیریست که دلدارپیامی نفرستادننوشت کلامی و سلامی نفرستاد صدنامه فرستادم و آن شاه سواران پیکی ندوانیدوپیامی نفرستاد فریاد که آن ساقی شکرلب سرمست دانست که مخمورم و جامی نفرستاد تنها شعري بود كه ميتونستم حفظ كنم....فكر كنم وقتي كلاس سوم بودم تو دفتر خاطراتم نوشتم. 1 نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 آذر، ۱۳۸۹ مرا عمری به دنبالت کشاندی سرانجامم به خاکستر نشاندی . ربودی دفتر دل را و افسوس که سطری هم از اين دفتر نخواندی . گرفتم عاقبت دل بر منت سوخت پس از مرگ سرشکی هم فشاندی . گذشت از من ولی آخر نگفتی که بعد از من به اميد که ماندی ؟ 1 نقل قول لینک به دیدگاه
arash86. 4,604 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 آذر، ۱۳۸۹ تنها شعري بود كه ميتونستم حفظ كنم....فكر كنم وقتي كلاس سوم بودم تو دفتر خاطراتم نوشتم. خب علت رو نگفتی . . .واسه چی برات جالب بوده این شعر 1 نقل قول لینک به دیدگاه
*mishi* 11,920 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 آذر، ۱۳۸۹ خب علت رو نگفتی . . .واسه چی برات جالب بوده این شعر بعضي شعرا جذابن.وقتي ميخوني يه حسي تو وجودت شكل ميگيره شايد اونموقع علتشو نفهمي ولي چند سال بعد متوجه ميشي 1 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .