روش های مهار تیر ها در خطوط توزیع

[pesare irani 41805]

انواع مهارها :

1 ) مهار ساده يا معمولی

2 ) مهار اسپان يا تير به تير

3 ) مهار حائل فشاری (مهار تودلی توسط تير چوبی)

4 ) مهار پياده رويی يا زانويی

5 ) مهار مركب (تركيبی از اسپان و ساده)

6 ) مهار ساده

 

1 – مهار ساده يا معمولی :

از این مهار در ابتدا و انتهای زاويه ها و سرپيچ ها و سرانشعاب های خطوط و همچنين زمانی كه پايه بر روی تپه نصب می گردد در جهت عكس شيب تپه استفاده می گردد. در اين حالت پايه توسط سيم فولادی گالوانيزه ای كه از يک طرف به سر پايه و از طرف ديگر به ميله مهار و ميله مهار به صفحه يا كنده مهار در زمين متصل می باشد مهار می شود. در مهار ساده فاصله پايه تا چاله مهار 5/5 متر برای تيرهای 9 متری و 5/7 متر برای تيرهای 12 متری است.

 

2 – مهار اسپان ( تیر به تیر) :

استفاده از اين نوع مهار در مواقعی ضرورت دارد كه فاصله پايه تير ابتدايی و انتهايی برای حفر چاله و يا اصولاً نصب مهار ساده مقدور نباشد و یا نیاز به نیروی مهار زیادی باشد. در اين صورت از يک پايه ديگر به عنوان مهار استفاده می کنند كه دو پايه يا مهار اسپان به هم مهار می گردند.

 

3– مهار حائل فشاری (تودلی ) :

از اين نوع مهار زمانی كه از ديگر مهارها نمی توان استفاده نمود استفاده می کنند. اين مهارها در طول خطوطی كه به موازات جاده ها يا بزرگراه ها و يا باتلاق ها احداث گرديده و امكان نصب سيم مهار و صفحه مهار نيست استفاده می شود. سر اين حائل (مهار چوبی) بوسيله پيچ به پايه بسته می شود و چون اين حائل نيروی رو به بالا يا پايين وارد می كند بايستی به وسيله يک كنده كه به قاعده پايه پيچ می شود پايه را رو به پايين (در جای خود) نگه دارد و بايد 15 سانتيمتر پايين تر از آخرين سيم به پایه وصل شود. مطابق شكل وسايل مورد نياز جهت مهار تودلی عبارتند از :

1 – حائل فشاری 2 – پيچ و مهره 45*16 ميليمتری و واشر مربعی 3*50*50 گالوانيزه 3 – واشر توسی مربعی به ابعاد 6*250*250 گالوانيزه 4 – كنده چوبی به قطر 25 و طول 100 تا 150 سانتيمتر بر حسب احتياج 5 – پيچ و مهره 600*20 ميليمتر با واشر مربعی 3*50*50 ميليمتری گالوانيزه

 

5– مهار پياده رويی يا زانويی :

از اين نوع مهار در جاهايی كه بيش از يكی دو متر فضای پشت تير جهت نصب مهار ساده نباشد استفاده می گردد. در این مهار، سیم مهار از سر تیر به میله ای که به صورت افقی در جهتی که تیر باید مهار شود وتقریباً در وسط تیر به آن پیچ شده وصل می شود و از آنجا به صفحه یا میله مهار که در زمین است وصل می شود.

 

4 – مهار مرکب (ترکیبی از اسپان و ساده) :

از این مهار بیشتر در انتهای دو خط كه به هم می رسند استفاده می شود بيشتر اوقات اتفاق می افتد كه در انتهای دو خط كه دو مسير مختلف را تغذيه می نمايند. با در نظر گرفتن جنبه های اقتصادی به جای استفاده از دو سيم مهار از یک سيم مهار استفاده شده مشروط بر اينكه فاصله از 35 متر بيشتر نباشد.

 

6 – مهار سر :

بعضی اوقات خطوط از روی تپه هايی با شيب تند كشيده می شوند كه بايستی برای استحكام بيشتر در مقابل كشش خط در جهت شيب مهار گردند. معمولاً اين خطوط به وسيله مهار ساده يا مهار سر مهار می شوند مهار سر بدين صورت است كه سر تيری را كه بايستی مهار شود به وسيله سيم مهار به پای تير بعدی می بندند بدين وسيله نیازی به كندن مهار و نصب ميله و صفحه مهار نمی باشد.

 

 

اجزای تشكيل دهنده مهار :

1 – ميله مهار 2 – صفحه مهار 3 – سيم مهار 4 – پيچ زاويه دار چشمی 5 – گوشواره مهار 6 – گيره سيم مهار يا كلمپ سه پيچ 7 – مقره مهار