Field Marshal Mis@m 259 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 آبان، ۱۳۸۹ از خون جوانان وطن لاله دمیده نام هفتمین و مشهورترین تصنیف از مجموعه سروده‌های عارف قزوینی است. این تصنیف با نام‌های «راز دل» و «هنگام می» نیز شناخته شده‌است. مضمون این تصنیف اشاره به افسانه‌ای دارد که از قطرات خون سیاوش(یکی از قهرمانان شاهنامه)، گلهای لاله روئیده‌است. مضمون این سرود با گذشت یکصدسال، همچنان در نوشتارهای سیاسی دوران معاصر، مشاهده می‌شود. این تصنیف را استاد شجریان خوانده . از خون جوانان وطن لاله ( وطن لاله ، وطن لاله ) دمیده از ماتم سرو قدشان سرو ( جانم سرو ، خدا سرو ) خمیده چه کج رفتاری ای چرخ چه بد کرداری ای چرخ سَر کین داری ای چرخ نه دین داری نه آیین داری ( نه آیین داری ) ای چرخ (2) از ابر کرم خطۀ ری رشک ختن شد دلتنگ چو من مرغ قفس بهر ( جانم بهر ، خدا بهر ) وطن شد چه کج رفتاری ای چرخ چه بد کرداری ای چرخ سَر کین داری ای چرخ نه دین داری نه آیین داری ( نه آیین داری ) ای چرخ (2) برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده