- Nahal - 47858 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 مهر، ۱۳۸۹ حالا ديگر روي تمامي بسته‌هاي سيگار تصويري از آخر و عاقبت سيگار كشيدن هست كه به وضوح به سيگاري‌ها و البته قلياني‌ها يادآوري مي‌كند سيگار چه بر سر احشا و جوارحشان مي‌آورد. البته سيگاري‌هايي هم هستند كه عمليات انتحاري را دوست دارند و براي اينكه ثابت كنند از سرطان و آسم و از كارافتادگي ريه‌ها واهمه‌اي ندارند سرشان را بالا مي‌گيرند و در كمال خودخواهي در همان محيطي كه غير سيگاري‌ها هم هستند شروع به كشيدن سيگار مي‌كنند. بررسي‌هاي جديد نشان مي‌دهد آسيبي كه افراد غيرسيگاري از استنشاق دود سيگار مي‌بينند بسيار بيش از تصور قبلي ماست و اين سيگاري‌هاي دست دوم دقيقا مصداق «آش نخورده و دهن سوخته» هستند. به دلايل زير غير سيگاري‌هايي كه همنشين سيگاري دارند بايد خودشان را نيز به نوعي سيگاري فرض كنند: 1- دود سيگار 4000 نوع ماده شيميايي دارد كه حداقل نصف اين تعداد اين توانايي را دارند كه در مناطق مختلف بدن سرطان ايجاد كنند (بيماري‌هاي قلبي، تنفسي و... بماند). سيگاري‌هاي غير فعال يا همان غير سيگاري‌هايي كه همنشين سيگاري دارند تمامي اين 4000 نوع ماده شيميايي را مثل يك فرد سيگاري وارد ريه‌هاي خود مي‌كنند 2- بچه‌هاي پدران و مادراني كه سيگار مي‌كشند بيشتر از هم سن و سال‌هايشان به عفونت‌هاي تنفسي مثل سرماخوردگي، سينوزيت، عفونت گلو و ريه‌ها مبتلا خواهند شد و علايمشان نيز شديد‌تر خواهد بود. دليل آن هم فقط به خاطر سيگار كشيدن در حضور بچه‌ها نيست بلكه حتي بوي سيگاري كه روي لباس پدر و مادر يا ديگر لوازم شخصي آنها مي‌نشيند با ورود به مجاري تنفسي و ريه بچه‌ها باعث ايجاد التهاب خواهد شد. 3- جدا كردن فضاي فيزيكي افراد سيگاري و سيگاري در محيط كار در حاليكه دايم با هم در ارتباط باشند و از يك فضاي تنفسي استفاده كنند چاره ساز نيست. چون در اين صورت باز هم غير سيگاري‌ها در معرض خطر خواهند بود. لينک خبر: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام منبع خبر: اطلاعات لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده