* خبر های نجومی *

[Fahim 9563]

دانشمندان می گویند دهانه های آتشفشانی قطبی قمری با جریان برق زنده است

 

کد خبر : 04235

 

 

دهانه هاي آتشفشاني قطبي قمري ممكن است با صدها ولت انرژي الكتريكي زندگي كنند كه احتمالا مورد هدف بادهاي خورشيدي است كه از ميان منابع طبيعي جريان پيدا مي‌كنند. اين دهانه هاي آتشفشاني به دليل منابعي مثل آب منجمد، مورد توجه هستند.

 

جهت ماه به سمت خورشيد قسمت‌هاي تحتاني دهانه هاي آتشفشاني قطبي روي اين قمر را همواره و به طور دائم در سايه نگه مي‌دارد كه در نتيجه آن دماي اين بخش‌ها به زير منهاي 400 درجه فارنهايت مي‌رسد و به اندازه كافي براي ذخيره موادي مثل آب براي ميلياردها سال، سرد است.

 

محققان مركز فضايي گودارد در سازمان فضايي آمريكا (ناسا) در اين زمينه خاطر نشان كردند: تحقيقات نشان مي‌دهد علاوه بر سرماي شديد، اين منطقه از دهانه هاي آتشفشاني قمري داراي يك محيط پيچيده الكتريكي هستند كه روي تركيبات شيميايي سطح كره ماه، تخليه بار الكتريكي و چسبندگي غبار سطح اين قمر تاثير مي‌گذارد.

 

اين پژوهشگران مي‌گويند: در سال‌هاي اخير به شواهدي دست يافته‌اند كه ديد آنها را نسبت به ماه به ميزان قابل توجهي تغيير مي‌دهد.

[Fahim 9563]

یک تیم بین المللی از ستاره شناسان در بررسیهای خود نشان دادند که وجود سیارات سنگی و غنی از آب مشابه زمین در کهکشان راه شیری عادی است

 

کد خبر : 04224

 

تیم بین المللی ستاره شناسان به سرپرستی دانشمندان دانشگاه لچستر با بررسی کوتوله های سفید که بازمانده برخورد ستاره های مشابه خورشید هستند دریافتند که سیارات فرامنظومه شمسی مشابه زمین در کهکشان راه شیری گسترده شده اند.

 

این بررسیها می تواند در کشف اشکال مختلف حیات در سیارات حاضر در کهکشان راه شیری نقش مهمی ایفا کند.

ستارگان در ابعاد خورشید اتمسفری غنی از هیدروژن خالص و هلیم خالص دارند اما در بسیاری از این ستارگان عناصر سنگین تری چون کلسیم، منیزیم و آهن نیز دیده می شود.

 

این محققان با بررسی اطلاعات جمع آوری شده در پروژه ای با عنوان Sdss به این نتایج دست یافتند. در این پروژه، دانشمندان درحال بررسی بیش از 100 میلیون جرم آسمانی حاضر در کهکشان راه شیری هستند.

 

با بررسی موقعیت، حرکت و طیفهای پرتوهای تابیده شده از کوتوله های سفید، این دانشمندان کشف کردند که حداکثر 20 درصد از این ستارگان دارای سیارات سنگی هستند. با بررسی عناصر شیمیایی بسیاری از این سیارات سنگی که جرم آنها حدود 140 کیلومتر قطر یک شهاب سنگ است مشخص شد که این سیارات حتی می توانند محتوی آب باشند.

 

براساس گزارش ساینس دیلی، با توجه به این نتایج، وجود اشکالی از حیات حتی از نوع بسیار ساده می تواند در سراسر کهکشان راه شیری پدیده ای بسیار رایج و معمولی باشد.

[YAGHOT SEFID 29302]

هواپیمای فضایی آزمایش شد ...

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

فضا- همشهری آنلاین:

 

نخستین پرواز "هواپیمای فضایی"، وسیله‌ای بدون سرنشین با هدف پرواز چند ماهه در فضا، انجام شد

 

خبرگزاری آلمان از واشنگتن گزارش داد، راکت حامل "دستگاه آزمایشی مداری X-37B" اندکی پیش از ساعت هشت بعدازظهر (24 به وقت گرینویچ) از کیپ کاناورال در فلوریدا پرتاب شد تا ماموریتی را به انجام برساند که نیروی هوایی

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

امیدوار است با آن امکان‌پذیری دسترسی هواپیماهای بدون سرنشین را به فضا اثبات کند.

 

این ماموریت با هدف آزمایش هدایت و دیگر سامانه‌های X-37B حین پرواز انجام گرفت. مقامات نیروی هوایی آمریکا می‌گویند هیچ تصمیمی درباره اینکه این دستگاه چه زمانی به زمین بازگردد، گرفته نشده است. با این حال محل فرود، پایگاه نیروی هوایی واندنبرگ در کالیفرنیا در نظر گرفته شده است.

نیروی هوایی آمریکا هیچ اطلاعاتی درباره محموله این دستگاه یا اینکه چه نوع آزمایشی قرار است انجام گیرد، نداده است.

طول بال‌های این هواپیما 4.5 متر، طول آن 8.9 متر و وزن آن 4.990 کیلوگرم است

[afa 18504]

محاسبات و پیش‌بینی‌ها برای بخش مرکزی ایران (طول جغرافیایی 53 درجه شرقی و عرض جغرافیایی 33 درجه شمالی) انجام شده؛ زمان‌ها بر حسب ساعت رسمی جمهوری اسلامی ایران است و تغییر ساعت تابستانی نیز لحاظ شده. در بسیاری از موارد، زمان‌های ذکر شده با دقت خوبی برای نقاط مختلف کشورمان قابل استفاده است. سعی شده برای پدیده‌های قابل رصد، زمان ذکر شده برای وضعیتی باشد که جرم مورد نظر در بالای افق قرار دارد و قابل رویت است.

وضعیت ماه

در ساعت 22:50 اول اردیبهشت، ماه به حالت تربیع اول قرار دارد. در این زمان، در شب هفتم ماه قمری قرار داریم و ماه یک چهارم مدار خود به دور زمین را طی کرده و نصف سطح روشن ماه رو به زمین قرار دارد. در این روز، پس از غروب خورشید، ماه در میانه آسمان قرار دارد و در نیمه شب غروب می‌کند.

سیارات

عطارد / تیر: پس از غروب خورشید در ارتفاع کمی از افق غربی قرار دارد و رصد آن مشکل است

زهره / ناهید: پس از غروب خورشید، به صورت جسم درخشانی در غرب آسمان قابل مشاهده است. ناهید پرنورترین جسم آسمان شب پس از ماه است و تشخیص آن، بسیار ساده است.

مریخ / بهرام: در ابتدای شب در ارتفاع زیادی از جنوب آسمان قرار دارد. در اول اردیبهشت، در نزدیکی ماه قرار دارد و رنگ سرخ و درخشندگی نسبتا بیشتر آن، مهم‌ترین تفاوت این سیاره با دیگر اجرام اطراف است.

مشتری / برجیس: در هنگام سحر، به صورت جرم درخشانی با رنگ سفید شیری در افق شرقی قابل رویت است. در این زمان، مشتری درخشان‌ترین جسم آسمانی است.

زحل / کیوان: قبل از غروب خورشید، از افق شرقی طلوع کرده و به تدریج ارتفاع و شرایط رصدی آن بهتر می‌شود. در 5 اردیبهشت در نزدیکی ماه قرار خواهد داشت و به رنگ سفید مایل به زرد دیده می‌شود.

اختفاء

اگر یک جرم سماوی با اندازه زاویه‌ای بزرگ‌تر از مقابل جسم دورتر عبور کند و باعث شود که برای مدتی آن جسم از دید ما پنهان شود، به این پدیده اصطلاحاً «اختفا» گفته می‌شود. در ساعت 23:35 اول اردیبهشت، ستاره کم نور زتا-سرطان (ششمین ستاره پرنور صورت فلکی سرطان / خرچینگ) از لبه تاریک ماه به پشت آن می‌رود. بسته به موقعیت جغرافیایی شما، ممکن است این زمان چند دقیقه‌ای زودتر یا دیرتر اتفاق بیافتد. برای مشاهده آن بهتر است با یک دوربین دوچشمی دقایقی زودتر به ماه نگاه کنید، در نتیجه ستاره کم‌نوری را در نزدیکی لبه تاریک مشاهده خواهید کرد، اگر این ستاره را تعقیب کنید، به تدریج در پشت ماه مخفی خواهد شد.

بارش شهابی شلیاقی

شب‌های خاصی از سال تعداد شهاب‌ها به یک‌باره زیاد می‌شود که به این پدیده «بارش شهابی» گفته می‌شود. بارش‌های شهابی در اثر ورود توده‌ای از ذرات به جو زمین به وجود می‌آیند. این ذرات با سرعت‌های زیاد(چند ده کیلومتر در ثانیه) و تقریباً به طور موازی وارد جو می‌شوند. در نتیجه از دید ناظر زمینی به نظر می‌آید که همة شهاب‌ها از یک نقطه آسمان خارج می‌شوند که به این نقطه کانون بارش گفته می‌شود. کانون بارش در هر صورت فلکی باشد، بارش شهابی به نام آن خوانده می‌شود. در ابتدای اردیبهشت، بارش شهابی شلیاقی فعال است.

بارش شهابی شلیاقی یکی از قدیمی‌ترین‌ بارش‌های شهابی رصد شده است. چینی‌ها در 2000 سال پیش آن را ثبت کرده‌اند. این بارش در بیشتر طول شب دیده می‌شود، البته شدت شهاب‌های آن زیاد نیست و در بهترین شرایط و در یک آسمان کاملاً تاریک به حدود 15 شهاب در ساعت می‌رسد. اوج بارش شلیاقی امسال در شامگاه 2 اردیبهشت است. برای این‌که نور ماه مزاحم مشاهده شهاب‌ها نباشد، بهتر است رصد را در حوالی نیمه شب انجام دهید. در این زمان، کانون بارش در شمال شرق آسمان قرار دارد؛ اما بهتر است که به سقف آسمان چشم بدوزید تا شهاب‌های بیشتری را ببینید.

حضیض ماه

مدار ماه به دور زمین، بیضوی است. در مدارهای بیضوی برخلاف مدارهای دایروی فاصله جرم گردش کننده از جرم مرکزی ثابت نیست. در یک مدار بیضی شکل، جسم گردنده گاهی در فاصله دورتری از جسم مرکزی و گاهی در فاصله نزدیک‌تری نسبت به آن قرار دارد. بنابراین در حرکت ماه به دور زمین، فاصله آن از ما ثابت نیست و تغییر می‌کند. هنگامی‌که ماه در نزدیک‌ترین فاصله خود از کره زمین قرار می‌گیرد، آن را حضیض ماه می‌نامند. در ساعت 1:29 بامداد پنجم اردیبهشت، ماه به حضیض خود می‌رسد در این هنگام فاصله آن از زمین به 367141 کیلومتر است. در این حالت، ماه به بیشترین اندازه ظاهری در آسمان دیده می‌شود.

مقارنه ماه و سماک اعزل

وقتی از دید ناظر، دو جرم سماوی در فاصله نزدیکی از یکدیگر دیده شوند، اصطلاحاً گفته می‌شود که مقارنه اتفاق افتاده است. متداول‌ترین مقارنه متعلق به ماه با سایر اجرام درخشان آسمان است. قمر زمین در حرکت ماهانه خود از کنار ستارگان و سیارات مختلف عبور می‌کند. در ساعت 20 هفتم اردیبهشت، ماه در فاصله 4 درجه‌‌ای شمال ستاره سماک اعزل، پرنورترین ستاره صورت‌فلکی سنبله قرار خواهد داشت.

[YAGHOT SEFID 29302]

برنامه هاي روز جهاني نجوم و هفته نجوم اعلام شد ... :icon_gol:

مدير انجمن نجوم آماتوري ايران ، گفت: آموزش نجوم به زبان کودکانه، برگزاري شامگاه هاي رصدي، عيادت از اولين بانوي استاد فيزيک و نجوم کشور ، ديدار و گفتگو براي جانمايي مناسب نجوم آماتوري در کشور و ارائه سخنراني ها و پخش اسلايد از برنامه هايي است که براي روز جهاني نجوم و هفته نجوم در نظر گرفته شده است.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

مهندس "مسعود عتيقي" در گفت و گو با خبرنگار علمي ايرنا، گفت: امسال روز شنبه 4 ارديبهشت روز جهاني نجوم و از 30 فروردين تا 5 ارديبهشت هفته نجوم اعلام شده است.

عتيقي افزود: از 26 فروردين تا 25 ارديبهشت هر سال، روز شنبه اي که به تربيع اول ماه نزديک باشد به عنوان روز جهاني نجوم اعلام مي شود.

 

وي با اشاره به اينکه حدود چهار دهه با شيوه نجومي و خاصي براي تعيين اين مناسبت اقدام شده، افزود: با توجه به وضعيت تربيع ماه، اين روز در هر سال متفاوت خواهد بود.

عتيقي خاطر نشان کرد: امسال روز شنبه 4 ارديبهشت 1389 برابر با 24 آوريل 2010 ميلادي روز جهاني نجوم و هفته نجوم از روز دوشنبه قبل آن يعني 30 فروردين آغاز و يکشنبه بعد از روز جهاني نجوم برابر با 5 ارديبهشت اين هفته نيز پايان مي يابد.

 

مدير انجمن نجوم آماتوري ايران ، اعلام کرد: براي اولين بار در سال 1380 انجمن نجوم آماتوري ايران در فرهنگسراي بهمن بزرگداشت اين روز را در زمان دقيق تعيين شده از سوي ليگ جهاني برگزار کننده، به اجرا درآورد و به مرور گروه ها و مراکز بيشتري در اين روز و ديگر روزهاي اين هفته برنامه هاي ترويجي را به انجام رساندند.

 

عتيقي خاطر نشان کرد: امسال با عنايت به اينکه ماه آوريل به عنوان ماه جهاني ستاره شناسي در سال 2010 معرفي شده است، انجمن نجوم آماتوري ايران با شعار "يک آسمان يک مردم" ملت هاي جهان را به اتحاد و صميمت در زمينه توسعه مشارکت هاي علمي فرا مي خواند تا بدور از توجه به مرزهاي جغرافيايي به صلح جهاني و پيشرفت علمي در سايه آن بينديشند و عمل کنند.

 

وي افزود: بديهي است در مناسبت هاي جهاني همه مردم جهان در يک روز خواسته واحدي را به گوش جهانيان مي رسانند و هفته جهاني نجوم نيز فرصتي است تا متناسب با تعطيل ملي در هر کشور انجمن ها و گروه هاي نجومي اقدام کنند.

 

عتيقي افزود: گروه هاي هدف امسال بسيار متنوع است و از مهدکودک ها تا دانشگاه ها را شامل مي شود.

مدير انجمن نجوم آماتوري ايران گفت: هر سال ايده اي نو از سوي اين مرکز ارائه مي شود که در سال هاي پيشين بردن نجوم به ميان نابينايان، سالمندان، معلولان و غيره را در دستور کار داشت و اجرايي نمود.

امسال ايده نو انجمن ، بردن نجوم به ميان ناشنوايان جامعه است.

[YAGHOT SEFID 29302]

ساطع شدن امواج رادیویی بسیار مرموز از یکی از کهکشان‌های نزدیک

 

در یک رویداد بسیار عجیب، منبع ناشناسی در یکی از کهکشان های نزدیک به کره زمین امواج رادیویی خاصی را به کره زمین ارسال کرده است. این شیء ناشناخته در نزدیکی‌های کهکشان M82 شروع به انتشار امواجی نموده که تا کنون مشابه آن توسط اخترشناسان رویت نشده است.

آقای تام ماکسلاو از مرکز نجوم جادرل بنک در انگلستان که در تیم کاشف این امواج حضور داشته اذعان می‌کند که " ما نمی‌دانیم این امواج چیست و از کجا می‌آید".در واقع خصوصیات امواج ارسال شده به زمین به گونه است که هیچ شباهتی به آنچه که تاکنون در کائنات دیده شده است، ندارد. اگر چه متخصصان فیزیک نجوم هنوز به ماهیت این امواج رادیویی پی نبرده اند، اما بهترین حدسی که در این باره زده شده آن است که این امواج احتمالا متعلق به یک شیء بسیار متراکم می‌باشد که با مواد اطراف خود در فضا تلفیق شده است و این می‌تواند یک سیاه‌چاله یا یک سیاه‌چاله درون یک محیط غیر عادی فضایی باشد.

این امواج احتمالا متعلق به یک شیء بسیار متراکم می‌باشد که با مواد اطراف خود در فضا تلفیق شده است و این می‌تواند یک سیاه‌چاله یا یک سیاه‌چاله درون یک محیط غیر عادی فضایی باشد.

 

 

جریان کشف این امواج در ماه می سال گذشته و در زمان رصد انفجارهای ابرنواختری در کهکشان M82 رخ داده است. لکه روشنی از امواج در مدت زمان بسیار کوتاهی منتشر شدند که از نظر قوائد فیزیک نجوم سرعت این انتشار بسیار زیاد بوده و موجب حیرت منجمین شده است. از آنجا که امواج ناشی از سوپرنواها در طی چند هفته به حداکثر روشنایی می‌رسند و سپس پس از چند ماه روشنایی خود را از دست می‌دهند، امواج ارسالی شباهتی به امواج منتشر شده از سوپرنواها ندارند و از الگوی آنها پیروی نمی‌کنند.

این امواج جدید در طی یک سال روشنایی خود را از دست نداده است و طیف آن نیز پایدار می‌باشد.

گزارش این کشف عجیب که می‌تواند حاکی از وجود منبعی ناشناخته در تلاش برای ارتباط با کره زمین باشد، توسط آقای ماکسلاو در روز چهارشنبه 14 آوریل به جلسه مرکز ملی نجوم در گلاسکو در انگلستان ارائه شده است.

شاید به زودی منجمین به دنبال سازماندهی هیات استقبال کره زمین از موجوداتی باشند که از کهکشان‌های نزدیک پیام‌های رادیویی مخابره می‌کنند!

منبع مطلب:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[afa 18504]

رصدخانه جنوبي اروپا اعلام كرد: بزرگترين تلسكوپ جهان در صحراي شمالي شيلي با هزينه‌اي حدود يك ميليارد دلار ساخته خواهد شد.

 

 

 

به گفته دانشمند‌ان اين تلسكوپ با هدف شناسايي عوالم ديگر شبيه به زمين خودمان ساخته و راه‌اندازي مي‌شود.

 

اين تلسكوپ فوق‌العاده بزرگ 42 متر طول دارد كه به جست‌وجو سيارات خارج منظومه شمسي يا سيارات اطراف ستاره‌ها و نيز به كشف راز ماده تاريك و انرژي تاريك خواهد پرداخت.

 

اين تلسكوپ در ارتفاع 3060 متري از سطح در روي يك كوه در شمال شيلي مستقر خواهد شد.

 

اين منطقه به دليل سطح پايين بخارات آب و آسمان‌هاي شفاف به هنگام شب، محل مناسبي براي كارايي تلسكوپ‌ها است.

 

لارس ليندبرگ كريستنسن ــ رييس دپارتمان آموزش در اين رصدخانه در آلمان ــ نيز خاطر نشان كرد: اندازه تلسكوپ به محققان امكان مي‌دهد، سياراتي را كه اساسا شبيه به زمين هستند، رصد كنند.

 

وي افزود: همچنين با اين تلسكوپ امكان آزمايش فيزيك بنيادي تا حدي كه پيش از اين هرگز امكان پذير نبوده ، فراهم مي‌شود.

 

به گفته دانشمند‌ان، بهره‌برداري از تلسكوپ در سال 2018 آغاز خواهد شد.

[Fahim 9563]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

دانش - در حالی‌که کم‌تر از چند ماه به ارسال آشکارساز ذرات به ایستگاه فضایی مانده، دانشمندان متوجه یک مشکل فنی جدی در هسته مغناطیسی آن شده‌اند. آیا این آزمایش فضایی در آستانه بازنشستگی شاتل‌ها به تاخیر می‌افتد؟

بهنوش خرم‌روز: آشکارساز 7 تنی ذرات که قرار بود ماه جولای/ تیرماه به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال شود، به خاطر یک مشکل فنی در مغناطیس درون هسته‌اش،‌کل تابستان را روی زمین به سر خواهد برد. قرار است که طیف‌سنج مغناطیسی آلفا (ای.ام.اس) با یک مغناطیس معمولی دائمی بازسازی شود. بدین ترتیب، احتمال بسیار کمی باقی می‌ماند که این آشکارساز بتواند نقش متفاوتی که قرار بود را در تاریخ علم ایفا کند: کشف ماده سیاه.

بر اساس

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

، طیف‌سنج مغناطیسی آلفا برای سنجش ویژگی‌های تشعشعات کیهانی (ذرات پرانرژی که از فضا به زمین می‌رسند)‌ طراحی شده است که می‌تواند ذرات حاصل از نابودی ماده سیاه را هم در بر بگیرد. این طیف‌سنج با قرار گرفتن در ایستگاه فضایی،‌ می‌تواند این ذرات را قبل از جذب شدن توسط جو زمین مورد ارزیابی قرار دهد و بار الکتریکی،‌ شتاب حرکت، مسیر حرکت و نیز منشا آن‌ها را تعیین کند.

طیف‌سنج مغناطیسی آلفا توانست در سال 1995/ 1374 حمایت مدیر ناسا،‌ دن گلدین را جلب نماید. در آن زمان، حکم یک پروژه بسیار ایده‌آل را داشت که می‌توانست پرچم علم را در ایستگاه فضایی به احتزاز درآورد. اما از آن زمان مسیر پر چالشی را گذرانده است و انتقادهای زیادی را از سوی متخصصین فیزیک ستاره‌شناسی به همراه داشته است. اعتراض آن‌ها این بود که این وسیله به پروژه‌های زیربنایی زیادی نیازمند است،‌ مانند همان پروژه‌های زیربنایی که نگذراندن آن‌ها فاجعه فضاپیمای کلمبیا را در سال 2003/ 1382 به بار آورد و از آن زمان ناسا تصمیم گرفت که ایستگاه فضایی را تکمیل نماید.

دوباره دردسر

ای.ام.اس در دوران ریاست‌جمهوری جرج بوش،‌ توانست جایی در فضاپیما به خود اختصاص دهد. اما حالا دوباره مشکل تازه‌ای پیدا شده است. مسئله به مغناطیس ابررسانای دونات شکل و 9/0 تسلایی مربوط می‌شود که قرار بود قلب دستگاه باشد و میدان مغناطیسی‌اش، مسیر ذرات باردار را بسته به بار و شتابشان تغییر دهد.

اما حدود دو ماه پیش، هنگام آزمایش،‌ دانشمندان متوجه شدند که مغناطیس بیش از حد انتظار گرم می‌شود و چون طوری طراحی شده که تنها در 8/1 درجه بالای صفر مطلق کار کند،‌ 30 تا 40 درصد بیشتر از میزان پیش‌بینی شده ماده خنک ‌کننده هلیوم مایع مصرف می‌کند. بدین ترتیب،‌ طول عمر ممکن برای این آزمایش از سه تا چهار سال به کم‌تر از دو سال کاهش می‌یابد.

مهندسین معتقد بودند که شاید روزی راهی برای این مسئله پیدا کنند،‌ به همین دلیل،‌ تصمیم گرفته شد از یک مغناطیس ثابت استفاده کنند، ‌همان مغناطیس ثابتی که در سال 1998/ 1377 در طول آزمایش ده روزه آشکارساز درون آن به کار رفته بود. بدین ترتیب،‌ چون مغناطیس ثابت نیازی به خنک کننده ندارد، ‌طول آزمایش می‌تواند حتی بیشتر از میزان پیش‌بینی شده باشد. البته این مغناطیس قدرت مغناطیس ابررسانا را در تشخیص شتاب ذرات ندارد و برای تشخیص ذراتی که می‌رسند، نیاز به جمع‌آوری اطلاعات بیشتری خواهد داشت.

محدودیت زمان

علیرغم محدودیت‌های زمانی، مغناطیس آشکارساز تعویض خواهد شد و بعد از گذراندن آزمایش‌ها، ‌احتمالا در ماه سپتامبر/مهر آماده خواهد شد.

ناسا هم اعلام کرده که آشکارساز احتمالا در ماه نوامبر/ آبان به ایستگاه فضایی ارسال خواهد شد اما زمان دقیق آن آخر ماه جاری اعلام خواهد شد.

با این حال، حتی اگر طیف‌سنج مغناطیسی آلفا هم به فضا فرستاده می‌شد، باز از دیدگاه برخی، کارآمدی علمی‌اش زیر سوال بود. فزیک ستاره‌شناس دانشگاه میشیگان،‌ گرگوری تارله توضیح می‌دهد که پوزیترون‌های پرانرژی که اولین بار در سال 1997/ 1376 مشاهده شدند،‌ گرایش به افزایش انرژی خود داشتند،‌ چنان که یافته‌های فضاپیمای ایتالیایی پاملا در سال 2008/ 1387 نیز تایید کرد. این فراپوزیترون‌ها ممکن است حاصل نابودی ماده سیاه در هاله کیهانی و یا ناشی از یکی از منابع ستاره‌شناختی نزدیک باشند. به اعتقاد تارله، این آشکارساز توانایی تشخیص پوزیترون‌هایی با این حد انرژی افزوده را ندارد.

اما مارتین پال،‌ از دانشگاه ژنوا و از اعضای گروه این پروژه تاکید می‌کند که طیف‌سنج مغناطیسی آلفا هیچ مشکلی برای تشخیص پوزیترون‌های مرتبط با ماده سیاه با سطح انرژی پیشنهادی پاملا یعنی 150 گیگاالکترون‌ولت ندارد. اما وی هم تصدیق می‌کند که اگر ذرات ماده سیاه جرمی نزدیک به یک تراالکترون‌ولت داشته باشند،‌ ممکن است ای.ام.اس دچار مشکل شود.

با این همه،‌ سخنگوی پروژه، روبرتو باتیستون اظهار داشته که با بازچیدن ابزارهای سیلیکونی درون آشکارساز، حساسیت مغناطیس ثابت جایگزین نسبت به سیگنال‌های پرانرژی ماده سیاه،‌ تقریبا معادل مغناطیس ابررسانا شده است.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[YAGHOT SEFID 29302]

اولین تصویر ماهواره پلانک از نوار نامرئی جهان ... :icon_gol:

ماهواره اروپایی پلانک با کمک دستگاههای خود که در طیفهای میکرو امواج عمل می کنند موفق شد برای اولین بار تصاویری از نوار نامرئی کیهان را ارائه کند.

 

ماهواره پلانک که ۱۴ می اولین سالگرد حضور خود را در آسمان جشن می گیرد تصاویر جدیدی را به زمین ارسال کرده است.

 

در حقیقت اطلاعات غیر مفیدی که به طور معمول به عنوان "زباله های کیهانی" مورد بررسی قرار می گیرند با فعالیت پلانک به جواهراتی با ارزش برای ستاره شناسان تبدیل شده اند. چراکه پلانک موفق شده است برای اولین بار نوار نامرئی کیهان را نشان دهد.

 

رصد ستارگانی در مناطقی از کهکشان که در گرد و غبار پنهان شده اند شکل می گیرند برای تلسکوپهای نوری غیرممکن است درحالی که این مناطق برای چشمهای پلانک که در طیف میکرو امواج کار می کنند به طور مطلوبی قابل رویت هستند.

 

این ماهواره آژانس فضایی اروپا که با هدف بررسی اولین حوادث جهان پس از بیگ بنگ متولد شده است تصاویری را از واکشنهای فیزیکی پیچیده ای که تشکیل ستارگان را در کهکشان راه شیری هدایت می کنند تهیه کرده و راهی جدید را برای درک یک پدیده کمتر شناخته شده به روی ستارشناسان گشوده است.

 

اطلاعات ارائه شده توسط این تصاویر جدید در واقع نگاهی دوباره به دو منطقه تشکیل ستاره ای نسبتا نزدیک است. این دو منطقه که سحابی های "شکارچی" و "برساووش" نام دارند در کهکشان راه شیری واقع شده اند.

 

ستاره شناسان بین المللی فعال در این پروژه اظهار داشتند: "برای اولین بار ما یک چشم انداز جهانی را از تمام پدیده هایی پیچیده ای که در فرایند تشکیل ستارگان جدید شرکت دارند به دست آوردیم.

 

این فرایندی است که در حال حاضر آگاهی کمی نسبت به آن داریم، چون این فرایند به یکسری از پدیده های فیزیکی بسیار سخت وابسته است که شناسایی و بازسازی آنها به روشی مناسب دشوار است."

 

سحابی شکارچی، توده ای از گرد و غبار و گاز است که در حدود هزار و ۵۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد. این سحابی با چشم غیر مسلح به صورت یک لکه صورتی کمرنگ دیده می شود.

 

در تصویری که پلانک تهیه کرده است این سحابی، لکه بسیار نورانی سمت پایین است در حالی که در راست مرکز تصویر، سحابی "سر اسب" قرار دارد.

 

طاق غول پیکر مایل به قرمز تصویر مربوط به "حلقه برنارد" است. این حلقه در اثر انفجار یک ستاره در حدود دو میلیون سال قبل ایجاد شده است. حبابی که این حلقه ساخته است تا حدود ۳۰۰ سال نوری گسترده شده است.

 

در تصویر دیگری که پلانک تهیه کرده است، سحابی برساووش به تصویر کشیده شده است. در این تصویر نسبت به عکس سحابی شکارچی، فعالیت تشکیل ستاره ای کمتر به چشم می خورد.

 

در هر دو تصویر، سه فرایند فیزیکی در میان گرد و غبار و گاز توده بین ستاره ای دیده می شود.

 

● فرایندهایی که با پلانک امکان تشخیص آنها فراهم شده است شامل این موارد است:

 

در بسامدهای پایین تر، انتشار سینکروترون (تقویت و تسریع ذرات باردار الکترونی) به سبب تعامل میان الکترونهای پر سرعت و میان مغناطیسی کهکشان دیده می شود.

 

با بالا رفتن بسامد به سطح متوسط، انتشار آزاد از گازهای باقی مانده ستاره های گرمی که به تازگی تشکیل شده اند مشاهده می شود.

 

در بسامد بالاتر، گرمای بسیار ضعیف انتشار گرد و غبار (چند درجه بالای صفر مطلق)، فاز پایانی فرایند داخلی سیستم گاز و گرد و غبار بین ستاره ای را که منجر به تشکیل یک ستاره جدید می شود نشان می دهد.

 

به گفته این دانشمندان، پلانک برای مطالعه پس زمینه یا عمق کیهانی در بسامد میکرو امواج و عکسبرداری از اولین لحظات تشکیل جهان طراحی و پرتاب شده است.

 

یک کنسرسیوم ایتالیایی دستگاه LFI (دستگاه بسامد پایین) در بسامدهای بین ۳۰ تا ۷۰ گیگاهرتز و یک کنسرسیوم فرانسوی دستگاه HFI (دستگاه بسامد بالا) در بسامدهای بین ۱۰۰ تا ۸۵۷ گیگاهرتز را طراحی کرده و اطلاعات مربوط به دستگاهها را کنترل می کند.

 

 

(

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

)

[YAGHOT SEFID 29302]

اطلاعات جدید کاوشگر کاسینی از نیروی گرانش قمر زحل ....

 

کاوشگر کاسینی در رصد اخیر خود موفق شد اطلاعات جدیدی در خصوص نیروی گرانش انسلادوز یکی از قمرهای زحل به دست آورد. به گزارش خبرگزاری مهر، کاوشگر کاسینی در ماموریت جدید خود از ارتفاع حدود 100 کیلومتری بر فراز قطب جنوب انسلادوز در میان ابرهای داغ غنی از آب پرواز کرد و در این ماموریت از دستگاه علوم رادیویی خود برای اندازه گیری تغییرات نیروی گرانش این قمر زحل استفاده کرد.

براساس گزارش سایت ناسا، بررسیهای جدید کاسینی می تواند به دانشمندان در درک اینکه آیا در زیر لایه ای که قطب جنوب انسلادوز را پوشانده است یک اقیانوس و یا یک دریاچه عمیق و بزرگ وجود دارد یا خیر کمک کند.

 

 

در حقیقت از یک شکاف ایجاد شده در این لایه، بخار آب و ذرات آلی خارج می شود. این پرواز از نزدیک قمر زحل 26 ساعت به طول انجامید.

[YAGHOT SEFID 29302]

زمينيان تاريكي در روز را بار ديگر تجربه مي‌كنند

خبرگزاري فارس: خورشيد گرفتگي كامل روز 20 تير (11 جولاي) اتفاق مي‌افتد.

 

 

به گزارش خبرگزاري فارس، خورشيد روز يكشنبه، 20 تير (11 جولاي) به طور كامل مي‌گيرد و اين امكان را براس ساكنان زمين به وجود مي‌آورد كه تاريكي در روز را بار ديگر تجربه كنند.

خورشيد گرفتگي زماني رخ مي‌دهد كه ماه بين خورشيد و زمين قرار مي‌گيرد و از رسيدن نور خورشيد به سطح زمين جلوگيري مي‌كند.

خورشيدگرفتگي كامل اين فرصت را فراهم مي‌آورد تا منجمان بتوانند نگين الماس خورشيد را رصد و از آن عكسبرداري كنند. اين پديده زماني رخ ي‌دهد كه ماه به طور كامل در مقابل خورشيد قرار مي‌گيرد و نور خورشيد از اطراف ماه به صورت حلقه ديده مي‌شود و زماني كه ماه كمي حركت مي‌كند، نور خورشيد در گوشه‌اي از اين حلقه پر رنگ‌تر مي‌شود كه همانند نگين الماس است.

خورشيد گرفتگي روز 20 تير در شمال كره زمين قابل رؤيت است و مدت زمان خورشيد گرفتگي كامل، 3 دقيقه و 18 ثانيه خواهد بود.

[Mahnaz.D 61915]

اين ستاره در ميان خوشه اي از ستارگان ديگر قرار دارد

بي بي سي : منجمان بريتانيايي بزرگترين ستاره اي را كه تا كنون در كهشكشان راه شيري رديابي شده، مشاهده كرده اند.

جرم اين ستاره دويست و پنجاه برابر خورشيد است.

محققان مي گويند انتظار مي رود كه اين گونه ستاره هاي عظيم الجثه فقط براي چند ميليون سال بدرخشند و بعد از اين مدت خود به خود منفجر شوند.

اين ستاره در خوشه اي از ديگر ستارگان قرار دارد و محققان آن را در رصدخانه بزرگ شيلي مشاهده كرده اند.

گروه منجمان، كه هدايت آن را محققان بريتانيايي بر عهده داشته اند، مي گويد جرم و درخشش اين ستاره از آنچه بسياري امكانپذير مي دانسته اند، خيلي فراتر است.

محققان مي گويند اين ستاره بزرگ كه نامش را R136al گذاشته اند، دو برابر بزرگترين ستاره اي است كه تا كنون در كهكشان راه شيري ديده اند و درخشش آن ميليون ها بار بزرگتر از درخشندگي خورشيد است.

بعيد است كه قمر يا اقماري در درون توده ستاره ها و يا به دور اين ستاره عظيم در حال چرخيدن باشد.

جاناتان ايموس، گزارشگر علمي بي بي سي، مي گويد با توجه به مدت زماني كه لازم است تا قمري تشكيل شود، طول عمر اين ستاره براي اين منظور كفايت نخواهد كرد.

عمر كوتاه اما پر درخشش اين توده از ستارگان، قاعدتا بايد با انفجارهاي قدرتمند به پايان برسد.

بنا به نظريه هاي علم نجوم، شمار اين دست از ستاره هاي غول پيكر در اوايل پيدايش كهكشان راه شيري زياد بوده است.

به باور گزارشگر علمي بي بي سي مشاهداتي كه اخيرا انجام شده اين نظريه را تقويت مي كند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[YAGHOT SEFID 29302]

لکه جدید بر سطح خورشید

اثرات لکه‌های خورشیدی بر سیستمهای مخابراتی ...

 

دبیر انجمن نجوم از وجود لکه جدیدی بر روی سطح خورشید خبر داد و گفت: لکه های خورشیدی هر 11 سال یک بار به اوج خود نزدیک می شوند که این لکه ها موجب اختلال در سیستمهای مخابراتی و امواج رادیویی برد بلند می شود. در گفتگو با خبرنگار مهر نام این لکه جدید بر روی خورشید را 1090 ذکر کرد و افزود: "لکه های خورشیدی" محل هایی بر سطح خورشید هستند که دمای آنها از دمای مناطق اطرافشان کمتر است.

وی با بیان اینکه دمای سطح خورشید حدود 6 هزار درجه کلوین است اظهار داشت: دمای لکه های خورشیدی هزار و 200 تا هزار و 500 درجه از دمای سطح خورشید کمتر است که این امر موجب سرد شدن این لکه ها می شود از این رو از دید ناظر زمینی لکه های خورشیدی تیره دیده می شوند.

دبیر انجمن نجوم با تاکید بر اینکه لکه های خورشید هر 11 سال یک بار به اوج خود می رسند خاطر نشان کرد: در سال های 1998 و 99 بیشترین لکه های خورشیدی مشاهده شد و بر اساس بررسی ها در سال 2012 تعداد لکه های خورشیدی به اوج خود می رسد.

 

به دلایل ایجاد این لکه ها بر سطح خورشید به مهر گفت: مغناطیس بسیار قوی خورشید از داخل خورشید بیرون می جهد و در نقطه ای که توده بار مغناطیسی از خورشید خارج و سپس دوباره داخل آن می‌‌شود یک جفت لکه ایجاد می شود. لکه های کوچک در عرض چند ساعت از بین می روند ولی لکه های بزرگ عمر بیشتری دارند.

 

وی به اثرات لکه های خورشیدی بر زمین اشاره کرد و ادامه داد: لکه های خورشیدی بر زندگی روزمره انسان ها اثر تخریبی ندارد ولی باعث فوران ها و بازهای خورشیدی می شود که در این صورت شفق قطبی در قطب شدیدتر می شود. ضمن آنکه با ایجاد انفجارهایی نزدیک لکه ها، ذرات فوتون باردار به فضا پرتاب می شود که میدان های مغناطیسی قوی را ایجاد می کند، در نتیجه اختلالاتی در سیستم های مخابراتی و برق ایجاد می شود و شاهد محو امواج رادیویی با برد بلند هستیم.

جعفری زاده همچنین نسبت به رصد این پدیده آسمانی هشدار داد و یادآور شد: برای رصد این پدیده لازم است از شیشه جوشکاری نمره 14 استفاده شود. هرگز از شیشه تلسکوپ به صورت مستقیم به خورشید نگریسته نشود چرا که باعث سوختگی قرنیه چشم می شود. برای رصد لکه های خورشیدی از طریق تلسکوپ بهتر است از *****های مخصوص استفاده شود.

 

به گزارش مهر، لکه های خورشیدی از سال 1700 میلادی رصد شده اند. داده‌های رصدی از دهه 80 قرن بیستم نشان می دهد که تعداد لکه های خورشیدی با شدت تابش خورشید مرتبط است. هر چه تعداد لکه ها بیشتر باشد، شدت تابش نور خورشید بیشتر است چرا که مناطق اطراف لکه ها درخشان تر هستند.

[YAGHOT SEFID 29302]

ماه به مهماني خوشه پروين مي‌رود ...

خبرگزاري فارس: بامداد پنج‌شنبه از ديد ما، ماه در نزديكي خوشه ستاره‌اي پروين قرار دارد و فرصت مناسبي را براي علاقمندان به رصد اجرام آسماني فراهم مي‌آورد تا با كمك ماه، اين جرم زيباي آسمان شب را پيدا كنند.

 

 

حميدرضا شهشهان منجم آماتور در گفت‌وگو با خبرنگار علمي خبرگزاري فارس گفت: خوشه پروين يا ثريا، مجموعه‌اي از صدها ستاره است كه در فاصله حدود 400 سال نوري از ما قرار دارند. با يك دوربين دوچشمي قدرتمند مي‌توان ده‌ها ستاره از اين خوشه را تفكيك كرد و با چشم غير مسلح، بسته به شرايط جوي و ميزان تيزبيني، حدود هفت ستاره را در آن تشخيص داد؛ براي همين اين خوشه به "هفت خواهران " نيز مشهور است.

 

وي ادامه داد: ماه در ساعت يك بامداد از افق شرق - شمال شرقي طلوع خواهد كرد؛ با اينكه خوشه پروين قبل از ماه طلوع كرده و در فاصله 3 درجه‌اي بالاي آن قرار دارد ولي به علت غبار و تراكم جو در بالاي افق، هنوز براي رصد آن زود است.

 

شهشهان افزود: بايد مدتي به آن فرصت داد تا به اندازه مناسب از افق ارتفاع بگيرد. يك ساعت و نيم پيش از طلوع خورشيد كه آسمان هنوز كاملاً تاريك است، شايد زمان مناسبي براي رصد خوشه پروين باشد؛ با اينكه نسبت به چند ساعت پيش جدايي زاويه‌اي ماه و اين خوشه بيشتر شده ولي در عوض به خاطر ارتفاع زياد آن از افق، به راحتي مي‌توان آن را پيدا كرد. در اين زمان، خوشه پروين بيش از 45 درجه از افق مشرق ارتفاع خواهد داشت و مركز اين خوشه 4 و نيم درجه از ماه فاصله دارد و در بالاي آن ديده مي‌شود.

 

اين منجم گفت: اگر نور محيط خيلي زياد نباشد، مي توان اين خوشه ستاره اي را با چشم غير مسلح نيز به راحتي تشخيص داد. ابتدا ممكن است اين خوشه به صورت توده اي محو و بدون جزئيات خاصي به نظر آيد ولي با دقت در آن مي‌توان چندين ستاره را در آن شمرد.

 

وي افزود: با دوربين‌هاي دوچشمي مناسب نماي بسيار زيباتري از اين جرم آسماني مي توان مشاهده كرد و ده‌ها ستاره را مي‌توان در آن تفكيك كرد؛ گستردگي اين خوشه ستاره‌اي از ديد ما بيش از قطر ظاهري كره ماه در آسمان است. براي مشاهده خوشه پروين، الزاماً نيازي به خروج از شهر براي دسترسي به آسماني كاملاً تاريك نيست ولي به هر حال هرچه آسمان تاريك تر باشد، ديدن آن ساده‌تر است و تعداد بيشتري ستاره را مي‌توان در آن تشخيص داد و از زيبايي آن لذت برد.

[YAGHOT SEFID 29302]

کهکشان راه شیری باریکتر از تصورات ... :ws2: به گزارش خبرگزاری مهر، ژیانگ ژیانگ ژو از انستیتو اخترشناسی ماکس پلانک در آلمان و رصدخانه های ملی اخترشناسی در چین که سرپرستی تیمی از اخترشناسان بین المللی را بر عهده داشته است، گفت: کهکشان راه شیری درصد قابل توجهی از حجم و گستردگی خود را از دست داده است.

 

دانالد شیدر یکی دیگر از اعضای این تیم تحقیقاتی نیز گفت : کشف این نکته حقیقتا هیجان انگیز و شکه کننده بوده است.

 

اخترشناسان این پروژه می گویند: نمی توان وجود فرآیندی موسوم به "رژیم کهکشانی" را علت اصلی کاهش درصد قابل توجهی از گستردگی کهکشان راه شیری عنوان کرد بلکه این مقیاسی درست و دقیق برای این کهکشان ماست.

 

بر اساس گزارش ساینس دیلی، این کشف خیره کننده بر اساس اطلاعات به دست آمده از پروژه ای موسوم به "انبساط Sloan برای اکتشافات و درک کهکشانی" یا SEGUE صورت گرفته است.

 

اخترشناسان در قالب این پروژه گزارشهای حیرت آوری از وضعیت ستارگان در کهکشان راه شیری تهیه می کنند.

 

گفته می شود میزان حجمی که از کهکشان راه شیری در دورانهای متمادی و طولانی مدت کسر شده است به اندازه یک تریلیوم وزن خورشید است با این حال دانشمندان این میزان را قابل توجه عنوان کرده اند.

 

[YAGHOT SEFID 29302]

بررسی های جدید حاکی از آن است که کهکشان راه شیری یک تریلیون بار پر جرم تر از خورشید است.تخمین های قبلی جرم کهکشان را 750 میلیارد تا 2 تریلیون بار پر جرم تر از خورشید پیش بینی می کردند. اخیرا، محققان به رقمی بهتر دست یافته اند.

اکنون اخترشناسان روشی بسیار بهتر را به کار برده اند و به این نتیجه رسیده اند که جرم کهکشان ما اندکی کمتر از 1 تریلیون جرم خورشیدی است.

 

جرم کهکشان ترکیبی از جرم ستاره ها، گاز، غبار و ماده تاریک است.تخمین اخیر بر پایه ستارگان نمونه موجود در هاله کهکشان استوار بود، در حقیقت به صورت نسبی ستارگانی پراکنده و کروی در قرص کهکشانی انتخاب شدند.

 

 

 

سرعت ستارگان در هاله کهکشان نشان دهنده جرم آن است و این موضوع به اخترفیزیکدانان اجازه می دهد تا مقدار گرانش لازم برای پایدار ماندن ستاره ها در مدارشان را محاسبه نمایند.یکی از اخترشناسان چینی می گوید:" کهکشان ما لاغرتر از تصورات فبلی است." او همچنین افزود:" این بدان معنی است که کهکشان ما ماده تاریک کمتری نسبت به باورهای پیشین، دارد. همچنین راه شیری مکانی مناسب برای تبدیل هیدروژن به هلیوم در ستارگان است."داده های اخیر نقشه برداری دیجیتال سولان به انجام رسیده است.

 

این پروژه کمکی برای درک بهتر کهکشان راه شیری است.یکی دیگر از اخترشناسان می گوید:" اندازه گیری جرم راه شیری بسیار دشوار است، به دلیل آنکه ما درون این کهکشان قرار داریم. اما عددی که برای جرم به دست می آید بسیار مهم است. چراکه اگر بخواهیم شکل گیری راه شیری را بررسی کنیم و آن را با کهکشان های دور دست مقایسه کنیم، جرم کهکشان جزئی پایه ای محسوب می شود."

 

تخمین قبلی بر پایه بررسی 500 جرم یا کمتر استوار بود اما روش جدید بر پایه داده های 2400 ستاره قرار داشت.

[Fahim 9563]

ستاره شناسان بین المللی با استفاده از تلسکوپ VLT اسو در شیلی وجود طبقه جدیدی ازسیاه چاله های با جرم میانی را تائید کردند

کد خبر : 06599 تاریخ انتشار : ۲۱ شهريور ۱۳۸۹

 

 

 

محققان انگلیسی دانشگاه لچستر به همراه ستاره شناسان مرکز تحقیقات فضایی فرانسه و دانشمندان آمریکایی با استفاده از تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) واقع در شیلی یک چشمه پرتوهای ایکس به نام HLX-1 را رصد کردند که یکی از مهمترین اعضای یک طبقه جدید چشمه های فوق نورانی پرتوهای ایکس به شمار می رود. این جرم آسمانی در کهکشان ESO 243-49 در فاصله حدود 300 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد.

 

HLX-1 محتوی یک سیاه چاله با جرم میانی است که بین سیاه چاله های ستاره ای کوچک با جرم از 3 تا 20 برابر جرم خورشید و سیاه چاله بسیار عظیم با جرم از یک میلیون تا یک میلیارد برابر جرم خورشید قرار گرفته است.

 

وجود این نوع سیاه چاله های با جرم میانی از دیرباز فرض شده بود اما تا زمان کشف HLX-1 که سال گذشته انجام شد این فرضیه هرگز به صورت تجربی رصد نشده بود. اکنون این ستاره شناسان بین المللی موفق شدند وجود این طبقه میانی سیاه چاله ها را تائید کنند.

 

براساس گزارش Space Fellowship، این یافته ها نشان می دهد که نور HLX-1 بالاتر از حدود فاکتور 100 نسبت به نور سایر اجرام آسمانی این طبقه و بالاتر از حدود فاکتور 10 نسبت به نور چشمه پرتوهای ایکس رتبه دوم این طبقه بندی قرار دارد.

 

این محققان در این خصوص توضیح دادند: "بدون حضور یک سیاه چاله میانی با جرم بین 500 تا 10 هزار برابر جرم خورشید، توضیح درباره نور شدید این چشمه پرتوهای ایکس بسیار دشوار است."

[YAGHOT SEFID 29302]

تازه ترین تصویر ناسا از امواج "لا نینا" در زمین ناسا با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده توسط ماهواره "جیسون 2" تصویری از امواج "لا نینا" که موجب سرد شدن آبهای سطحی استوایی اقیانوس آرام می شود تهیه کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، امواج لا نینا موجب سرد شدن آبهای سطحی اقیانوس آرام در منطقه استوایی می شوند. این امواج در مقابل پدیده "ال نینو" قرار دارند. امواج ال نینو علت گرم شدن بسیاری از مناطق زمین پیرامون اقیانوس آرام می شود.

اکنون آژانس فضایی آمریکا با استفاده از اطلاعاتی که ماهواره "جیسون 2" از 3 تا 13 سپتامبر به مدت 10 روز جمع آوری کرده تصویری را از گستردگی پدیده "لا نینا" عرضه کرده است.

در این تصویر، مناطق آبی- ارغوانی سرد شدن آبها را نشان می دهند درحالی که مناطق به رنگ زرد- قرمز نشان دهنده مناطق گرم هستند. فضاهای سبز رنگ نیز آبهای با دمای متوسط را مشخص می کنند.

 

 

براساس گزارش سافت پدیا، بیل پاتزرت، اقلیم شناس موسسه تکنولوژی کالیفرنیا و عضو این پروژه ناسا در این خصوص توضیح داد: "لا نینا می تواند سبب افزایش خشکسالی در مناطق جنوب غربی آمریکا شود."

همچنین لا نینا درحال ایجاد یک خشکسالی بزرگ در آمریکای جنوبی است. برای مثال سطح رودخانه آمازون در ریو واقع در برزیل به پایین ترین سطح خود از سال 1963 رسیده است. این درحالی است که در سال 2009 این نواحی که اقیانوس آرام در فاز "ال نینو" بود با بحرام سیل و طغیان آب رودخانه آمازون مواجه بود.

[Fahim 9563]

تلسکوپ فضایی پرتو ایکس چاندارا نمونه ای جدید از ستاره ای خشن را کشف کرده که بر اساس شواهد موجود همسایه های جوان خود را بلعیده است. یافته ای که می تواند زوایی جدید از تعامل میان ستاره ها و سیاره ها را آشکار کند.

 

کد خبر : 06670 تاریخ انتشار : ۲۷ شهريور ۱۳۸۹

 

به گفته اخترشناسان در موسسه تکنولوژی روچستر ستاره BP Piscium در صورت فلکی ماهی به اندازه ای که به نظر می رسد جوان نیست اما در عوض می تواند هیولای سرخ رنگ یک میلیارد ساله ای باشد که همسایگان جوان خود را که هنوز بقایایی از آنها در اطرافش دیده می شوند را بلعیده باشد.

 

در واقع BP Psc نسخه ای تکامل یافته تر از خورشید زمین است که در فاصله هزار سال نوری قرار گرفته است. این طور که به نظر می آید این ستاره جهانی را نمایان می کند که در آن ستاره ها ستاره های دیگر یا سیاره ها را می خورند، جهانی که به هیچ وجه آرام و دوستانه نیست.

 

مطالعه بر روی این پدیده از 15 سال پیش و به واسطه مشاهده ظاهر غیر طبیعی BP Psc آغاز شد زیرا با وجود صفحه غبارآلود مدارگردی که معمولا بستر تولد سیاره ها در اطراف ستاره های غول پیکر به شمار می روند، این ستاره هیچ شباهتی به اجرام سرخ رنگ و عظیم نداشت.

 

همچنین تشکیل دیگر ستاره ها به صورت خوشه ای و تنها باقی ماندن ستاره BP Psc قابل توجه بوده است. نبودن هیچ ستاره جوانی در نزدیکی BP Psc و مشابه نبودن تصویر آن با یک ستاره سالخورده معمولی از عواملی بود که توجه دانشمندان را نسبت به این جرم کیهانی جلب کرد.

 

در کنار صفحه غباری، فورانهایی در جهتهای متضاد از سطح این ستاره دیده می شود که به عملکرد ستاره های جوان در هنگام راندن ذرات صفحه های غباری از سطح خود شباهت دارد. برای پیچیده تر شدن موضوع نیز بهتر است بدانید مقادیر کوچکی لیتیوم در اتمسفر BP Psc یافته شده و نیروی گرانش سطح آن نیز بسیار ضعیف است، دو ویژگی که به ستاره های سالخورده اختصاص دارند.

 

با این حال شواهد پرتو ایکسی تلسکوپ فضایی چاندرا در میان تمامی این شواهد ضد و نقیض حکم بر کهن سال بودن این ستاره کرده است. به گفته اخترشناسان اگر BP Psc ستاره ای جوان بود باید منابع پرتو ایکس قدرتمندتری می داشت در حالی که یک روز رصد دقیق این ستاره با کمک تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا تنها 18 منبع پرتو ایکس را بر روی این ستاره آشکار کرده است.

 

دانشمندان باور دارند مشاهده و مطالعه ستاره BP Psc می تواند نشانه هایی را از چگونگی شکل گیری ستاره های فراخورشیدی در اختیار آنها قرار دهد. با در نظر گرفتن تمامی شواهد محققان اعلام کردند شاهد یکی از نادرترین همنوع خواری های ستاره ای بوده اند.

 

به گفته آنها مدتی پس از اینکه BP Psc تبدیل شدن به یک هیولای سرخ رنگ، آخرین مرحله از تکامل ستاره ای را آغاز کرده است، همسایه های بی نوای خود را قربانی کرده و بلعیده است. به بیانی دیگر این ستاره نشان می دهد شاید ستاره ای مانند خورشید برای میلیاردها سال بی آزار و خاموش به نظر برسد اما در زمان فعال شدن می تواند ستاره، سیاره و یا هر دو نوع این اجرام کیهانی را که در نزدیکی اش قرار گرفته اند، در جا ببلعد.

 

بر اساس گزارش بی بی سی، از این رو اخترشناسان احتمال می دهند آنچه برای همسایگان BP Psc رخ داده می تواند روزی به سرنوشت زمین تبدیل شود.

[Fahim 9563]

دانشمندان ادعا کرده‌اند که تا 8 ماه دیگر، ‌سیاره‌ای پیدا خواهد شد که قابل سکونت است. آیا تا 8 ماه دیگر،‌ ما با دنیای جدیدی آشنا خواهیم شد؟ آیا 8 ماه دیگر بیگانه‌های فضایی دیگر افسانه نخواهند بود؟

کد خبر : 06675 تاریخ انتشار : ۲۷ شهريور ۱۳۸۹

 

 

 

مدت‌ها است که امکانات متفاوت سازمان‌های مختلف فضایی، در تلاش هستند تا سیاره‌ای را پیدا کنند که شرایطی مشابه زمین داشته باشد. دانشمندان باور دارند که خارج از منظومه شمسی ما،‌ چنین سیاره‌ای وجود دارد و اگر این‌طور باشد،‌ احتمال این که موجودات زنده‌ای هم روی آن زندگی کنند هست.

 

تلاش برای یافتن بیگانه‌های فضایی هنوز به نتیجه نرسیده، ‌اما به نظر می‌رسد به مرحله‌ای رسیده‌ایم که همه چیز مهیا است و زمان زیادی تا رسیدن به نتیجه نمانده است. دست کم دو تن از اساتید دانشگاه‌های هاروارد و کالیفرنیا چنین باوری دارند.

 

بر اساس گزارش پاپ‌ساینس،‌ آن‌ها حتی تاریخ رسیدن به نتیجه را هم تخمین زده‌اند:‌ ماه مه سال 2011/ اردیبهشت سال 1390. اما آن‌ها چه طور به چنین تاریخی رسیده‌اند؟‌ ظاهرا محاسبات آن‌ها پیچیده‌تر از آن است که بتوان در یک گزارش آن‌ها را مطرح کرد، اما به گفته خودشان، ‌آن‌ها از اطلاعات مشاهده‌گرهایی مانند کپلر ناسا استفاده کرده‌اند.

 

آن‌ها از این طریق یک ضریب قابل سکونت بودن درست کرده‌اند، ضریبی که بر اساس داده‌هایی مانند دما و جرم سیاره،‌ مشخص می‌کند که چه‌قدر احتمال وجود حیات روی آن وجود دارد.

 

تا به حال سیاره‌های دوردست زیادی کشف شده‌اند. بسیاری از آن‌ها غول‌های گازی بوده‌اند و برخی هم صخره‌های یخ‌زده کوچک بوده‌اند. به اعتقاد محققین، ‌هر چه سیاره‌های بیشتری کشف می‌شوند،‌ شانس رسیدن به سیاره‌ای که شرایط مشابه زمین داشته باشد بالاتر می‌رود.

 

البته بسته به این که یافته‌ها چه‌طور پردازش و ارزش‌گذاری شوند، می‌توان نگاه‌ها و پیش‌بینی‌های متفاوتی داشت. با دید بلندمدت، تا سال 2013/ 1392 با احتمال 66 درصد و تا سال 2020/ 1399 با احتمال 75 درصد چنن سیاره‌ای پیدا خواهد شد.

 

اما تاریخ میانگین معمولا زودتر است. تا جایی که در پیش‌بینی اخیر به نیمه اول سال 2011 که تا سه ماه دیگر آغاز می‌شود رسیده است. حتی این محققین باور دارند که تاریخ رسیدن به کشفی که سال‌ها منتظرش بودیم،‌ 8 ماه دیگر،‌ یعنی ماه مه 2011/ اردیبهشت 1390 خواهد بود. ادعای بزرگ،‌ جذاب و هیجان‌انگیزی است، نه؟