مشاعره

[EN-EZEL 13039]

هرگاه که من جهد کنم دل به کف آرم

بازش تو بدزدی ز من این کارنه کارست

[surush 1359]

تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند

به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک

 

 

 

می توان

از میان فاصله ها را برداشت

دل من با دل تو

هر دو بیزار از این فاصله هاست

[setare.blue 23086]

كمندي به فتراك بر بست شست

يكي تيغ هندي گرفته به دست

[EN-EZEL 13039]

ترا که هر چه مرادست در جهان داری

چه غم زحال ضعیفان ناتوان داری

[Architect 3224]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد

دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

[surush 1359]

در شامگهی ، در لب دریا . گفتم به برم کاش ترا بود نصیبی.

خوردم همه شب حسرت یک بوسه ز لبهات. بس فکر عجیبی

آغوش گشودم که مگر طعم تو یابم، در غربت شبها

بیمار شدم در طلبت کاش مرا بود طبیبی

گفتم به خیالت ره صد ساله توان برد

ایکاش مرا بود شکیبی.

صبرم به لب آمد

توکدامی ؟ تو حبیبی؟

تو رقیبی !

[setare.blue 23086]

يكي كوه بد نامش البرزكوه

به خورشيد نزديك ودور از گروه

[mona_serendipity 4365]

هر که را با سر سبزت، سر سودا باشد

پای از این دایره بیرون ننهد، تا باشد

[Architect 3224]

در انتظار دره ها رازي است

اين را به روي قله هاي كوه

برسنگهاي سهمگين كندند

آنها كه در خط سقوط خويش

يك شب سكوت كوهساران را

از التماسي تلخ آكندند

 

-فروغ-

[surush 1359]

دیروز پریشــــانی خود را به تو گفـــتم

امــروز پریشــــانتـر از آنم که تـــوان گــفت...

[mona_serendipity 4365]

تو ز چشم خویش پنهانی، اگر پیدا شوی

در میان جان تو، گنجی نهان آید پدید

[Abo0ozar 8637]

ديدمت شبي به خواب و سرخوشم

وه....مگر به خواب ببينمت

غنچه نيستي كه مست اشتياق

خيزم و زشاخه ها بچينمت

[Maryam.j 1013]

تو کز مکارم اخلاق عالم دگری

وفای عهد من از خاطرت بدر نرود

[EN-EZEL 13039]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

[Maryam.j 1013]

مجاز اندر مجاز است عالم ما

خیالی بیش نیست اندر سر ما

[EN-EZEL 13039]

ای عشق پیدا کن مرا، همرنگ دریا کن مرا

خود را نوشتم بارها،یکبار معنا کن مرا

[ALI* 880]

آب را گل نکنیم

شاید این اب روان می رود پای سپیداری تا فرو شوید

اندوه دلی .

دست درویشی شاید نان خشکیده فرو برده در آب

زن زیبایی امد لب رود

آب را گل نکنیم

روی زیبا دو برابر شده است

[Abo0ozar 8637]

يكي از ابتدايي ترين شعر ها:ws2:

 

توانا بود هر كه دانا بود

زدانش دل پير برنا بود

[surush 1359]

دردم نه همین است که بستند پرم را

دردم این است که به گلزار نرسانند خبرم را

 

اقا چه کردی من حیرون این شعرتم..!!

[ALI* 880]

خدایی که به من نزدیکی

خبر از دلهره هایم داری ؟

خبر از چک چک آرام صدایم داری ؟

ای خدایی که پر از احساسی

چینی روح مرا بند بزن

تو که در عرش بلند

کیه بر تخت حکومت داری

تو که دنیا همه از پشت نگاهت پیداست

تو که ذوق و هنرت را به سرم می باری

و مرا با همه ی رنجش جان می خواهی

چینی روح مرا بند بزن