مشاعره

[*lotus* 20275]

تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند ادمی

(دکمه تشکر سمت راست زیر هر پستی هست)

[ali6668 1159]

یک شب آتش در نیستانی فتاد

سوخت چون شمعی که بر جانی فتاد

[alirezanabati 177]

دریغا مردم از عشقت نگشتی آگه از دردم

اگر باور نمی داری گواهم چهره زردم

نمی آیم دگر کویت به دیدارت قسم خوردم

مرا در منزل جانان چه امن و عیش چون هردم

جرس فریاد می دارد که بربندید محمل ها

 

(مرسی از آزاده خانم عزیز که تشکر کردن رو یادم داد!!!)

[*lotus* 20275]

آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید

یک نفر در آب دارد می سپارد جان....

[ali6668 1159]

نفس برآمد و کام از تو بر نمی آید, فغان که بخت من از خواب در نمی آید

[alirezanabati 177]

ناوک مژگان تو قابل هر سینه نیست

تیر بنه بر کمان جان مرا کن هدف

[ali6668 1159]

ناوک مژگان تو قابل هر سینه نیست

تیر بنه بر کمان جان مرا کن هدف

 

گرچه باید دال میدادی اما عیبی نداره

 

فاش میگویم و از گفته ی خود دلشادم

بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم

[*lotus* 20275]

فکر بلبل همه آنست که گل شد یارش

گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

[alirezanabati 177]

شیرین ننماید بدهانش شکر وصل

آنرا که فلک زهر جدایی نچشاند

[*lotus* 20275]

دل ما بدور رویت ز چمن فراغ دارد

که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد

[alirezanabati 177]

دور جوانی گذشت موی سیه پیسه گشت

برق یمانی بجست گرد بماند از سوار

[*lotus* 20275]

روز و شب خوابم نمیاید بچشم غم پرست

بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع

[alirezanabati 177]

توانم آنکه نیازارم اندرون کسی

حسود را چه کنم کو ز خود به رنج در است

[*lotus* 20275]

تو را با تیشه ی عشقم میان مر مر قلبم تراشیدم

ازان پس من تو را چون بت پرستیدم

[ترانه18 8013]

مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

 

دل سرگشته ما غیر تو را ذاکر نیست

 

 

اشکم احرام طواف حرمت می‌بندد

 

گر چه از خون دل ریش دمی طاهر نیست

[*lotus* 20275]

تا کی غم دنیا دنی ایدل دانا

حیفست ز خوبی که شود عاشق زشتی

[alirezanabati 177]

تا گه پر از باده شد جام زرافشان من

زمزمه از سر گرفت بلبل خوشخوان من

[alirezanabati 177]

یا مکن با پیلبانان مشورت

یا بنا کن خانه ای درخورد پیل

[*lotus* 20275]

نابرده رنج گنج میسر نمیشود

مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

[alirezanabati 177]

دیر آمدی ای نگار سرمست

زودت ندهیم دامن از دست

معشوقه که دیر دیر بینند

باری به از آن که سیر بینند