مشاعره

[sam arch 55879]

يا رب اندر كنف سايه ء آن سرو بلند

گر من سوخته يك دم بنشينم چه شود

[*lotus* 20275]

در چشم روز خسته خزیده ست

رویای گنگ و تیره ی خوابی

اکنون دوباره باید ازین راه

تنها به سوی خانه شتابی

[sam arch 55879]

يا رب كجاست محرم رازى كه يك زمان

دل شرح آن دهد كه چه گفت و چها شنيد

[sadafv 6584]

دل ضعیفم از آن می کشد به طرف چمن

که جان ز مرگ به بیماری صبا ببرد...

[ترانه18 8013]

دو ريل در دو مسير مخالفيم و به هم

نميرسيم بجز لحظۀ عبور از هم

[sam arch 55879]

مى ده كه نوعروس چمن حد حسن يافت

كار اين زمان ز صنعت دلاله مى رود

[ترانه18 8013]

دیگر نتوانستم از فتنه حذر کردن

زان گه که درافتادم با قامت فتانت

[sam arch 55879]

تا چند همچو شمع زبان آورى كنى

پروانه ء مراد رسيد اى محب خموش

[ترانه18 8013]

شیرینتر از این لب نشیندم که سخن گفت

تو خود شکری یا عسلست آب دهانت

[sam arch 55879]

تا بو كه يابم آگهى از سايه ء سرو سهى

گلبانگ عشق از هر طرف بر خوشخرامى مى زنم

[ترانه18 8013]

مطمئنم که بعداز اين توفان مثل آن روزها نخواهم شد

گرچه اصلآ دلم نميخواهد که از اين هم شکسته تر بشوم

 

حرفهای قشنگ پشت سرم؛ آرزوهای مادر و پدرم...

آه خيلی از آن شکسته ترم که عصای غم پدربشوم

[sam arch 55879]

ما چو داديم دل و ديده به طوفان بلا

گو بيا سيل غم و خانه ز بنياد ببر

[شـاهین 8068]

مرا با تو تا جاودان کار نیست

به نزد منت راه دیدار نیست

پرآواز شد گوش ازین آگهی

که بی کار شد تخت شاهنشهی

پادشاهی گرشاسپ (حکیم البوالقاسم فردوسی)

[sadafv 6584]

پیش ازینت بیش ازین اندیشه ی عشاق بود

مهرورزی تو با ما شهره ی آفاق بود...

[*lotus* 20275]

دیدگان تو در قاب اندوه

سرد و خاموش

زودتر از تو ناگفته ها را

با زبان نگه گفته بودند

[sam arch 55879]

در چمن باد بهارى ز كنار گل و سرو

به هوا دارى آن عارض و قامت برخاست

[*lotus* 20275]

تا بر گذشته می نگرم ،عشق خویش را

چ.ن افتاب گمشده می اورم به یاد

می نالم از دلی که به خون غرق گشته است

این شعر غیر رنجش یارم به من چه داد

[sam arch 55879]

دل به رغبت مى سپارد جان به چشم مست يار

گرچه هشياران ندادند اختيار خود به كس

[*lotus* 20275]

ساعت به روی سینه ی دیوار

خالی ز ضربه ای ز نوایی

در جرمی از سکوت و خموشی

خود نیز تکه ای ز فضایی

[sam arch 55879]

ياد باد آن كو به قصد خون ما

زلف را بشكست و پيمان نيز هم