مشاعره

[sam arch 55879]

من نمى يابم مجال اى دوستان

گر چه دارد او جمالى بس جميل

پاى ما لنگست و منزل بس دراز

دست ما كوتاه و خرما بر نخيل

[*lotus* 20275]

لای لای ای پسر کوچک من

دیده بربند که شب امده است

دیده بربند که این دیو سیاه

خون به کف خنده به لب امده است

[sam arch 55879]

تا چند همچو شمع زبان آورى كنى

پروانه ء مراد رسيد اى محب خموش

اى پادشاه صورت و معنى كه مثل تو

ناديده هيچ ديده و نشنيده هيچ گوش

[*lotus* 20275]

شب خامش است و در بر من نالد

او خسته جان زشدت بیماری

بر اضطراب و وحشت من خندد

تک ضربه های ساعت دیواری

[sam arch 55879]

يار دلدار من ار قلب بدينسان شكند

ببرد زود به جاندارى خود پادشهش

[*lotus* 20275]

شادی و غم منی به حیرتم

خواهم از تو...در تو اورم پناه

موج وحشیم که بیخبر ز خویش

گشته ام اسیر جذبه های ماه

[sam arch 55879]

هان مشو نوميد چون واقف نئى از سر غيب

باشد اندر پرده بازيهاى پنهان غم مخور

در بيابان گر به شوق كعبه خواهى زد قدم

سر زنشها گر كند خار مغيلان غم مخور

[*lotus* 20275]

روزها رفتند و من دیگر

خود نمیدانم کدامینم

ان من سرسخت مغرورم

یا من مغلوب دیرینم

[sam arch 55879]

مردم درين فراق و در آن پرده راه نيست

يا هست و پرده دار نشانم نمى دهد

شكر به صبر دست دهد عاقبت ولى

بد عهدى زمانه امانم نمى دهد

[*lotus* 20275]

دلم گرفته است

دلم گرفته است

به ایوان میروم و انگشتانم را بر پوست کشیده ی شب میکشم

[sam arch 55879]

مى خواست گل كه دم زند از رنگ و بوى دوست

از غيرت صبا نفسش در دهان گرفت

[*lotus* 20275]

مى خواست گل كه دم زند از رنگ و بوى دوست

از غيرت صبا نفسش در دهان گرفت

تو را با تیشه ی عشقم میان مرمر قلبم تراشیدم

ازان پس من تو را چون بت پرستیدم

[sam arch 55879]

ما در پياله عكس رخ يار ديده ايم

اى بى خبر ز لذت شرب مدام ما

[captain 9274]

از علی آموز اخلاص عمل

مرد حق را دان منزه از دغل

[*lotus* 20275]

لیک دور از سایه ها

بی خبر از قصه ی دلبستگی هاشان

از جدایی ها و از پیوستگی هاشان

جسمهای خسته ی ما در رکود خویش

زندگی را شکل میبخشند

[AFARIN 7196]

در ميان آب و آتش همچنان سرگرم توست

اين دل زار نزار اشك بارانم چو شمع

[*lotus* 20275]

عاقبت خط جاده پایان یافت

من ریسدم ز ره غبار الود

نگهم پیشتر ز من می تاخت

بر لیانم سلام گرمی بود

[captain 9274]

عاقبت خط جاده پایان یافت

من ریسدم ز ره غبار الود

نگهم پیشتر ز من می تاخت

بر لیانم سلام گرمی بود

 

دست تو را به ابر که یار و شبیه کرد

چو بدره بدره این دهد و قطره قطره آن

(منسوب به حافظ)

[*lotus* 20275]

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت

به غمزه مساله اموز صد مدرس شد

[captain 9274]

در دشت روم خیمه زدی و غریو کوس

از دشت روم رفت به دریای سیستان