مشاعره

[sam arch 55879]

مرغ روحم كه همى زد ز سر سدره صفير

عاقبت دانه ء خال تو فكندش در دام

[AFARIN 7196]

من بي مي ناب زيستن نتوانم

بي باده كشيد بار تن نتوانم

من بنده آن دمم كه ساقي گويد

يك جام دگر بگير و من نتوانم

[sam arch 55879]

ما مرد زهد و توبه و طامات نيستيم

با ما به جام باده ء صافى خطاب كن

[AFARIN 7196]

نوشدارويي و بعد از مرگ سهراب آمدي

سنگدل اين زودتر ميخواستي حالا چرا ؟

[Mahnaz.D 61915]

ای مه من ، ای بت چین ، ای صنم

لاله رخ و ، زهره جبین ، ای صنم

[AFARIN 7196]

من و باد صبا مسكين دوسرگردان بي حاصل

من از افسون چشمت مست و او از بوي گيسويت

[Mahnaz.D 61915]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتاده است

دل سودا زده از غصه دو نیم افتاده است

[sam arch 55879]

تسبيح و خرقه لذت مستى نبخشدت

همت درين عمل طلب از مى فروش كن

[Mahnaz.D 61915]

نـــا امــیـــدم مــــــکـن از ســــــابـقـۀ روز ازَل

تو چه دانی که پس پرده که خوبست و که زشت

[sadafv 6584]

تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین

کس واقف ما نیست که از دیده چه ها رفت...

[Mahnaz.D 61915]

تو كيستي كه من اينگونه بي تو بيتابم

شب از هجوم خيالت نمي برد خوابم

[sadafv 6584]

ما را به رندی افسانه کردند

پیران جاهل شیخان گمراه...

[Hodaa37 2744]

هرکه نه گویای ِ تو , خاموش به

هر چه نه یاد ِ تو , فراموش به

[sam arch 55879]

هاتفى از گوشه ء ميخانه دوش

گفت ببخشند گنه مى بنوش

[*lotus* 20275]

شهریست در کنار ان شط پر خروش

با نخلهای درهم و شبهای پر ز نور

شهریست در کنار ان شط و قلب من

انجا اسیر پنجه ی یک مرد پر غرور

[Mahnaz.D 61915]

راستی آور که شوی رستگار

راستی از تو ظفر از کردگار

[*lotus* 20275]

روی خاک ایستاده ام

با تنم که مثل ساقه ی گیاه

باد و افتاب و اب را

می مکد که زندگی کند

[sam arch 55879]

دل داده ام به يارى شوخى ، كشى ، نگارى

مرضيه السجايا محموده الخصايل

[Mahnaz.D 61915]

لطف حق با تو مداراها کند

چون که از حد بگذرد رسوا کند

[sam arch 55879]

در نيل غم فتاد، سپهرش به طنز گفت

الان قد ندمت و ما ينفع الندم