مشاعره

[sam arch 55879]

ترسم اين قوم كه بر دردكشان مى خندند

در سر كار خرابات كنند ايمان را

[AFARIN 7196]

اي يار مقامر دل پيش آ و دمي كم زن

زخمي كه زني بر ما مردانه و محكم زن

[sam arch 55879]

نبود نقش دو عالم كه رنگ الفت بود

زمانه طرح محبت نه اين زمان انداخت

[AFARIN 7196]

تا كي غم آن خورم كه دارم يا نه

وين عمر به خوشدلي گذارم يا نه

پر كن قدح باده كه معلومم نيست

كاين دم كه فرو برم برآرم يا نه

[sam arch 55879]

هر سر موى مرا با تو هزاران كار است

ما كجائيم و ملامتگر بيكار كجاست

[AFARIN 7196]

تو را چنان كه تويي هر نظر كجا بيند

به قدر دانش خود هر كسي كند ادراك

[sam arch 55879]

كشتى شكستگانيم اى باد شرطه برخيز

باشد كه باز بينم ديدار آشنا را

[AFARIN 7196]

آن نه روي است كه من وصف جمالش دانم

اين حديث از دگري پرس كه من حيرانم

[sam arch 55879]

من از آن حسن روزافزون كه يوسف داشت دانستم

كه عشق از پرده ء عصمت برون آرد زليخا را

[AFARIN 7196]

آنچه ما كرديم با خود هيچ نابينا نكرد

در ميان خانه گم كرديم صاحبخانه را

[sam arch 55879]

آن تلخوش كه صوفى ام الخبائثش خواند

اشهى لنا و احلى من قبله العذارا

[AFARIN 7196]

اي بس سرهاي پاك ريخته در پاي خاك

تا تو بداني كه سر زان سر ديگر بپاست

[sam arch 55879]

تخت زمرد ز دست گل به چمن

راح چون لعل آتشين درياب

[AFARIN 7196]

بي مزد بود و منت هر خدمتي كه كردم

يارب مباد كس را مخدوم بي عنايت

[sam arch 55879]

تيرى كه زدى بر دلم از غمزه خطا رفت

تا باز چه انديشه كند راى صوابت

[AFARIN 7196]

تراشيدم صنم بر صورت خويش

به شكل خود خدا را نقش بستم

مرا از خود برون رفتن محال است

به هر رنگي كه هستم خودپرستم

[sam arch 55879]

مبين به سيب زنخدان كه چاه در راهست

كجا همى روى اى دل بدين شتاب كجا

[AFARIN 7196]

اي كه دستت ميرسد كاري بكن

پيش از آن كز تو نيايد هيچ كار

[sam arch 55879]

رواق منظر چشم من آشيانه ء تست

كرم نما و فرود آ كه خانه خانه ء تست

[AFARIN 7196]

تا به كي نازي به حسن عاريت

ما و من آيينه داري بيش نيست