مشاعره

[captain 9274]

دل به امید روی او همدم جان نمی شود

جان به هوای کوی او خدمت تن نمی کند

[Himmler 22171]

دوش در خواب دیو شهوت را

زیور دختری گسستستم

بی شک امروز شحنه ی احداث

خواهد انصاف و من تهیدستم

انوری

[anvil 5769]

دین و دل به یک دیدن باختیم و خرسندیم

در قمار عشق ای دل کی بود پشیمانی

 

فیلبداهه

[captain 9274]

یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب

بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند

[peyman sadeghian 30244]

در ازل پرتوی حسنت ز تجلی دم زد

 

عشق پیدا شد وآتش به همه عالم زد

[captain 9274]

دوش گفتم بکند لعل لبش چاره من

هاتف غیب ندا داد که آری بکند

(حافظ)

[peyman sadeghian 30244]

دوش گفتم بکند لعل لبش چاره منهاتف غیب ندا داد که آری بکند(حافظ)

دوست من دیدنش آسان نبودپنجره اش روبه خیابان نبوددوست من منظره بسته اشتارمی پرگل ایوان نبود

[AFARIN 7196]

در نظربازي ما بيخبران حيرانند

من چنينم كه نمودم دگر ايشان دانند

[peyman sadeghian 30244]

در نظربازي ما بيخبران حيرانندمن چنينم كه نمودم دگر ايشان دانند

دوش دیدم که ملائک درمیخانه زدند\گل آدم بسرشتند وبه پیمانه زدند

[sam arch 55879]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید

یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

[AFARIN 7196]

در دايره اي كآمدن و رفتن ماست

آنرا نه بدايت نه نهايت پيداست

كس مي نزند دمي در اين معني راست

كاين آمدن از كجا و رفتن به كجاست

[sam arch 55879]

ترا كه حسن خدا داده هست و حجله ء بخت

چه حاجتست كه مشاطه ات بيارايد

[peyman sadeghian 30244]

دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت

 

عمریست که عمرم همه در کاردعا رفت

[sam arch 55879]

ترسم كه اشك در غم ما پرده در شود

وين را ز سر به مهر به عالم سمر شود

[captain 9274]

دلبر که دل فرسود از او کام دلم نگشود از او

نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند

[peyman sadeghian 30244]

دلبر که دل فرسود از او کام دلم نگشود از اونومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند

بداهه ای دیگرازخودم:

 

دردلم جامانده ای لیکن خودت بی اطلاع

 

من ندارم شکوه،دل شدشرحه شرحه ازفراق

[captain 9274]

بداهه ای دیگرازخودم:دردلم جامانده ای لیکن خودت بی اطلاعمن ندارم شکوه،دل شدشرحه شرحه ازفراق

 

 

قاصد منزل سلمی که سلامت بادش

چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند

[peyman sadeghian 30244]

درعاشقی گریزنباشد زسازوسوز

 

استاده ام چوشمع مترسان زآتشم

[تینا 15116]

من نگویم که مرا از قفس ازاد کنید

قفسم برده به باغیو دلم شاد کنید

[peyman sadeghian 30244]

دلم رمیده شد وغافلم من درویش

 

که آن شکاری سرگشته را چه آیدپیش