mim-shimi 25686 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 تیر، ۱۳۸۹ چکیده : گاز طبيعي به دليل خصوصيات ذاتي و به خصوص سازگاري با محيط زيست به يكي از پرمصرف ترين حامل هاي انرژي تبديل شده است؛ به گونه اي كه كارشناسان پيش بيني مي كنند كه اين حامل انرژي به سوخت برتر قرن 21 تبديل خواهد شد. مصرف اين فرآورده در صنايع مختلف و كاربردهاي تجاري و خانگي و همچنين استفاده از آن به عنوان محصول صادراتي سبب شده است كه همواره سئوالات گوناگوني پيش روي كارشناسان قرار گيرد كه اختصاص گاز به كدام يك از بخش ها مي تواند ارزش افزوده بالاتري را در بر داشته باشد. همواره تخصيص بهينه منابع محدود در جهت تامين خواسته هاي نامحدود از مهم ترين اهداف اقتصادي محسوب مي شوند. گاز طبيعي نيز جزء منابع محدود و پايان پذيري است كه قطعا با برداشت كاهش خواهد يافت. از اين جهت تخصيص بهينه منابع محدود، عمده ترين هدف بررسي اقتصادي را تشكيل مي دهد. كاربرد گاز طبيعي به عنوان سوخت، محصولي براي صادرات چه از طريق خط لوله و چه از طريق ال ان جي ، خوراك صنايع پتروشيميايي و ديگر صنايع بايد به گونه اي باشد كه حداكثر منافع اقتصادي از قبل اين تخصيص حاصل شود ارائه دهندگان : منصوره رام, كارشناس ارشد اقتصاد انرژي, موسسه مطالعات بين المللي انرژي محل ارائه : دومین کنگره ملی مهندسی نفت ایران تاریخ انتشار : بهمن 86 تعداد صفحه : 18 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده