danielo 15239 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 تیر، ۱۳۸۹ من الان دارم مشمول میشم و با اینکه میدونم اگر کارت پایان خدمت داشته باشم امکانش هست که از این کشور خارج بشم ولی اینقدر بدم میاد که میخوام تا 7 سال دیگه که بابام 59 ساله بشه صبر کنم 2 لینک به دیدگاه
mamadj 1361 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 تیر، ۱۳۸۹ ........................................................................................................................................................ ....................................................................................................................... .............................................................. یعنی چی دوسال از عمرتو تلف کنی که چی بشه ایا نمیشه تو این دوسال مهارت کار در سازمانها رو یاد گرفت طوری که جوون بیچاره بعد پایان دوره دستش خالی نباشه و بیرون که اومد هی دنبال کار نگرده و هی بهش سرکوفت نزنن تو هیچی نبفهمی این هیچی نبفهمه سربازی در یه صورت خیلی خوب میشه..........اونم مختلط بشه......:ws6: لینک به دیدگاه
ayhan 2309 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 تیر، ۱۳۸۹ یعنی اینقد بی ریختی نه خیرم!:w00: از بس خوشگل و خوشتیپم ترسیدن اونجا بلایی سرم بیارن... لینک به دیدگاه
سارا-افشار 36437 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 12 تیر، ۱۳۸۹ نه خیرم!:w00: از بس خوشگل و خوشتیپم ترسیدن اونجا بلایی سرم بیارن... خب س-پ----ا---ه و ب-سی--------ج نمی رفتی می رفتی ارتش 1 لینک به دیدگاه
قاصدکــــــــ 20162 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 تیر، ۱۳۸۹ اي كاش همانطور كه علم و تكنولوژي در جهان رو به پيشرفت است شعور و آگاهي و به عبارتي بينش مردمان نيز به همين نسبت افزوده شود . كه متاسفانه نمي شود ، به خصوص در كشورهاي جهان سوم ، به خصوص در كشور ما . ساليانه تعداد هنگفتي اتوموبيل و خودرو وارد جاده ها مي شوند بي آنكه در اين ميان جايگاه سوخت گيريي نيز اضافه گردد ! يا اگر هم اضافه مي گردد آنقدر ناچيز است كه در مقابل اين حجم انبوه خودرو مضاعف به چشم نمي آيد و اين يعني فوران يعني انفجار امروز ديگر هنگامه ي جنگ آتش و رگبار نيست ، امروز ديگر رقابت زور و بازو تعيين كننده ي برتري مملكت ها نيست ، امروز جبهه ي ما جبهه ي علم و دانش است ، امروز جنگ ميان علم است و دانش و تمدن نه زور و بازو و مشت و لگد و آرپي جي .. اما متاسفانه سران اين را نمي دانند ؛ و در همان خيال بلند كردن بازو ها هستند و افسوس و افسوس همانطور كه در 50 سال پيش چه مضحك بود كه اگر در سربازخانه ها فن شمشيرزني مي آموختند در حالي كه جنگ آن روز جنگ تن به تن نبود بلكه جنگ گلوله بود و رگبار توپ بود و تانك اي كاش به جاي اتلاف بيهوده ي اين زمان اين نيرو و اين هزينه ها ، تمهيداتي جهت ارتقا سطوح علمي و فرهنگي اين مملكت بر مي داشتند . اما افسوس كه هنوز ... 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده