fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 تیر، ۱۳۹۵ فرآیند نوشتن - انتخاب سوژه - زاویه دید - جمع آوري اطلاعات - تنظيم ساختار - نوشتن - و دوباره نوشتن (ويرايش نهایی) نوشتن، فرآيند «رفت و برگشت» است؛ يعني نمي شود به همين ترتيبي كه گفته شد، اول سوژه داشته باشيد، بعد اطلاعات جمع آوري كنيد و بعد مطلب تان را بنويسيد. گاهي اوقات ممکن است پس از مرحله جمع آوري اطلاعات و موقع نوشتن، به اطلاعات جدیدی نیاز پیدا کنید.گاهي ممكن است اصل موضوع را درجريان نوشتن كشف كنيد. گاهي حتي ممكن است بعد از نوشتن، دوباره به مرحله اول برگردید وحتي سوژه خود را تغييردهيد و موضوع ديگري را برجسته كنيد.به همین دلیل نبايد از پاك كردن و تغيير آنچه نوشتهايد، واهمه داشته باشيد.يكی از اساتیدفن نگارش مي گويد: «مکر روي سنگ نمي نويسيد كه نتوانيد آن را تصحيح كنيد؟» انتخاب سوژه افکارتان را رها کنید و هر چه به فکرتان می رسد، روی کاغذ بیاورید. یکی از بهترین کارها برای پیدا کردن یک سوژه خوب، گفت و گو با همکارانودوستان است. ممکن است آنها اطلاعات ارزندهاي داشته باشند و بتوانید بر اساس آن یک متن خوب تهیه کنید. زاویه دید برای نوشتن یک مطلب میشود از زوایای گوناگونی وارد شد. نشریات برای انتخاب زاویه دید، تمایلات مخاطبان را در نظر میگیرند. به این ترتیب، چیزی که برای نشریه ای جالب است ممکن است برای نشریهای دیگر اصلاً اهمیت نداشته باشد.اگربرای مجله یا روزنامه ای می نویسید ومثلادر پوشش انتخابات، اگر برای نشریه زنان کار میکنید، طبیعتا باید روی آن دسته از اظهارنظرهای نامزدها متمرکز بشوید که درباره وضعیت زنان است؛ اما در یک نشریه کارگری باید روی مسایل کارگرها متمرکز بشوید و اگر در روزنامه ای محلی کار میکنید، میتوانید ببینید نامزدها برای شهر کوچک شما چه برنامههایی دارند. همچنین در یک روزنامه همه خوان ممکن است به دنبال زندگی پشت پرده نمایندهها باشید. جمع آوری اطلاعات اطلاعات جمع کنید تا ارزشش را داشته باشد نوشته تان را بخوانند. تحقیق کنید، با آدم های مختلف صحبت کنید (مصاحبه کنید)ومنابع و مدارک جمع کنید. سعي كنيد بفهميد موضوع چيست. براي جمع آوري اطلاعات و پيدا كردن موضوع از محل کارتان خارج بشويد.. قصه گوها (راویها) آنهایی هستند که توي كوچه و خیابان میگردند. آنهایی که فقط پشت میز تحريريه مینشینند نميتوانند چیز خوبی بنويسند؛ مهمتر از همه نميتوانند بفهمند ماجرا چيست.خلاصه این که توصیه می کنیم از آنهایی نباشید که فقط پشت میز می نشینند.یادتان باشد اولین نفر باشید که وارد نشستها و کنفرانسها میشوید و آخرین نفر هم باشید که محل را ترک کنید؛ تا می توانید پرسه بزنید و بپلکید. نکته:مثل مورچه که دانه جمع می کند، اطلاعاتتان را جمع کنید. خیلی وقتها اگر همان لحظه مشاهدات را ننویسید، دیگراز آن مشاهدات خبری نخواهد بود ساختار نوشته تان را طرح ریزی کنید ساده تر است اول فکر کنید و بعد بنویسید.بهتر است قبل از نوشتن، قدری زمان بگذارید. روی عناصری متمرکز شوید که موضوع را جذاب و گیرا می کند؛ مثلاً این که چه رویدادی تازه رخ داده و ارزش نوشتن دارد. در فکرتان مرور کنیدکه چه چیزی غیر معمولی یا متفاوت است و نوشتن دربارهاش جذاب است؛ فهرستی از چیزهایی که می خواهید در متن خود بگنجانید، تهیه کنید. نکته: خود را به جای خواننده بگذارید: «چرا دارم این مطلب را می خوانم؟» «چرا باید این متن برای خواننده جذاب باشد؟» نوشتن برای نوشتن، احتیاج به یک نخ دارید؛ مثل دانه های مروارید که می توانید با نخ آنها را به هم وصل کنید و گردن بند درست کنید.وقتی نخ را پیدا کنید، بقیه متن، خودش دوخته می شود. نکته: پروسه نوشتن، پروسه خطی از نقطه الف به نقطه ب نیست.مثل هنرمندی که روی بوم سفید نقاشی میکند،بنویسید؛ اول طراحی، بعد رنگ اولیه، شاید تغییر دوباره برخی از نقش ها و سرانجام دستی به سر و روی کار بکشید. فکر کنید، بنویسید، ویرایش کنید، دوباره فکر کنید، بنویسیدو... . نوشته تان را با نوشتن کشف کنید. اجازه بدهید نوشته از مغزتان تراوش کند، نه از روی یادداشتهایتان. یادداشتها را کنار بگذارید. قدری فکر کنید و شروع کنید به نوشتن.به خودتان بگوییدمتن نوشته در ذهن من است، نه در دفتر یادداشت من. از دفتر یادداشت تان استفاده کنید؛اما بیشتر برای چک کردن. ساول پت، یک گزارشگرموفق است.او می گوید:«خوب نوشتن یعنی رها بودن، یعنی راحت بودن، فضا داشتن.» پت همچنین می گوید،«خوب نوشتن یعنی ارضا کردن این حس که آدم یک ماجرا را بتواند بیان کند.» دوباره نوشتن همیشه وقتی نوشته تان را برای خواندن به افراد بدهید که کارتان تمام شده باشدو ویرایش نهایی را انجام داده باشید. وقتی مطلب تان را نوشتید، اگر وقت دارید، چند دقیقه ای آن را رها کنید. بعد، دوباره آن را بخوانید. سعی کنید تا می توانید جملات را ساده و شفاف کنید. سعی کنید به لحاظ دستور زبان و دیکته آن را ویرایش کنید. اسامی آدم ها و مکان ها را چک کنید. سعی کنید تا می توانید نوشته تان را روان کنید.ازخود بپرسید«آیاعنوان انتخابی من آن قدرجذاب هست که خواننده را درون مطلب بکشاند؟» خود راجای خواننده بگذارید. آیا سؤالی هست که به آن پاسخ نداده باشید؟ جرج اورول در کتاب سیاست و زبان انگلیسی می نویسد:«یک نویسنده دقیق وسخت گیر در هرجمله ای که می نویسد لااقل از خودش چهار چیز را سؤال می کند: «قصد داشتم چه بگویم؟ چه کلماتی آن را بیان می کند؟ چه تصویر یا اصطلاحی آن را شفاف تر و دقیق تر بیان خواهد کرد؟ آیا تصویری که داده ام آن قدر تازه و بکر هست که تاثیرگذار باشد؟»البته به این سوالات باید دو سوال دیگر را هم اضافه کرد:«یا می توانم آن را ساده تر بیان کنم؟ آیا چیز زشتی نگفتهام؟» نکته:این نوشته مال شما است! هیچ وقت آن را دست کس دیگری ندهید که درستش کند. هیچ کسی نباید بیشتر از خود شما برای کارتان وقت صرف کند و انرژی بگذاردکه قرار باشد که حواسش از شما جمع تر باشد. 1 لینک به دیدگاه
luhrasp.kashvad 445 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 تیر، ۱۳۹۵ عالی بود فرستاده شده از SM-G355Hِ من با Tapatalk لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده