رفتن به مطلب

چگونه باید نوشت ؟


fakur1

ارسال های توصیه شده

فرآیند نوشتن

 

- انتخاب سو‍ژه

 

- زاویه دید

 

- جمع آوري اطلاعات

 

- تنظيم ساختار

 

- نوشتن

 

- و دوباره نوشتن (ويرايش نهایی)

 

نوشتن، فرآيند «رفت و برگشت» است؛ يعني نمي شود به همين ترتيبي كه گفته شد، اول سوژه داشته ‏باشيد، بعد اطلاعات جمع آوري كنيد و بعد مطلب تان را بنويسيد. گاهي اوقات ممکن است پس از مرحله جمع ‏آوري اطلاعات و موقع نوشتن، به اطلاعات جدیدی نیاز پیدا کنید.گاهي ممكن است اصل موضوع را درجريان نوشتن كشف كنيد. گاهي حتي ممكن است بعد از نوشتن، ‏دوباره به مرحله اول برگردید وحتي سوژه خود را تغييردهيد و موضوع ديگري را برجسته كنيد.به همین دلیل نبايد از پاك كردن و تغيير آنچه نوشته‌ايد، واهمه داشته باشيد.‏يكی از اساتیدفن نگارش مي گويد: «مکر روي سنگ نمي نويسيد كه نتوانيد آن را تصحيح كنيد؟»‏

 

انتخاب سوژه

 

افکارتان را رها کنید و هر چه به فکرتان می رسد، روی کاغذ بیاورید.‏

 

یکی از بهترین کارها برای پیدا کردن یک سوژه خوب، گفت و گو با همکاران‌ودوستان است. ممکن است ‏آنها اطلاعات ارزنده‌اي داشته باشند و بتوانید بر اساس آن یک متن خوب تهیه کنید.‏

 

زاویه دید ‏

 

برای نوشتن یک مطلب می‌شود از زوایای گوناگونی وارد شد. نشریات برای انتخاب زاویه دید، تمایلات ‏مخاطبان را در نظر می‌گیرند. به این ترتیب، چیزی که برای نشریه ای جالب است ممکن است برای نشریه‌ای ‏دیگر اصلاً اهمیت نداشته باشد.‏اگربرای مجله یا روزنامه ای می نویسید ومثلادر پوشش انتخابات، اگر برای نشریه زنان کار می‌کنید، طبیعتا ‏باید روی آن دسته از اظهارنظرهای نامزدها متمرکز بشوید که درباره وضعیت زنان است؛ اما در یک نشریه ‏کارگری باید روی مسایل کارگرها متمرکز بشوید و اگر در روزنامه ای محلی کار می‌کنید، می‌توانید ببینید ‏نامزدها برای شهر کوچک شما چه برنامه‌هایی دارند. همچنین در یک روزنامه همه خوان ممکن است به دنبال ‏زندگی پشت پرده نماینده‌ها باشید.‏

 

جمع آوری اطلاعات

 

اطلاعات جمع کنید تا ارزشش را داشته باشد نوشته تان را بخوانند. تحقیق کنید، با آدم های مختلف صحبت کنید ‏‏(مصاحبه کنید)ومنابع و مدارک جمع کنید.‏

 

سعي كنيد بفهميد موضوع چيست. براي جمع آوري اطلاعات و پيدا كردن موضوع از محل کارتان خارج بشويد.. قصه ‏گوها (راوی‌ها) آنهایی هستند که توي كوچه و خیابان می‌گردند. آنهایی که فقط پشت میز تحريريه می‌نشینند ‏نمي‌توانند چیز خوبی بنويسند؛ مهم‌تر از همه نمي‌توانند بفهمند ماجرا چيست.‏خلاصه این که توصیه می کنیم از آنهایی نباشید که فقط پشت میز می نشینند.‏یادتان باشد اولین نفر باشید که وارد نشست‌ها و کنفرانس‌ها می‌شوید و آخرین نفر هم باشید که محل را ترک ‏کنید؛ تا می توانید پرسه بزنید و بپلکید.‏

 

نکته:مثل مورچه که دانه جمع می کند، اطلاعات‌تان را جمع کنید. خیلی وقت‌ها اگر همان لحظه مشاهدات را ‏ننویسید، دیگراز آن مشاهدات خبری نخواهد بود

 

ساختار نوشته تان را طرح ریزی کنید

 

ساده تر است اول فکر کنید و بعد بنویسید.‏بهتر است قبل از نوشتن، قدری زمان بگذارید.‏

 

روی عناصری متمرکز شوید که موضوع را جذاب و گیرا می کند؛ مثلاً این که چه رویدادی تازه رخ داده و ‏ارزش نوشتن دارد. در فکرتان مرور کنیدکه چه چیزی غیر معمولی یا متفاوت است و ‏نوشتن درباره‌اش جذاب است؛ فهرستی از چیزهایی که می خواهید در متن خود بگنجانید، تهیه کنید.

 

نکته: خود را به جای خواننده بگذارید: «چرا دارم این مطلب را می خوانم؟» «چرا باید این ‏متن برای خواننده جذاب باشد؟» ‏

 

نوشتن

 

برای نوشتن، احتیاج به یک نخ دارید؛ مثل دانه های مروارید که می توانید با نخ آنها را به هم وصل کنید و

 

‏گردن بند درست کنید.‏وقتی نخ را پیدا کنید، بقیه متن، خودش دوخته می شود.‏

 

نکته: پروسه نوشتن، پروسه خطی از نقطه الف به نقطه ب نیست.مثل هنرمندی که روی بوم سفید نقاشی ‏می‌کند،بنویسید؛ اول طراحی، بعد رنگ اولیه، شاید تغییر دوباره برخی از نقش ها و سرانجام دستی به ‏سر و روی کار بکشید. فکر کنید، بنویسید، ویرایش کنید، دوباره فکر کنید، بنویسیدو... .‏

 

نوشته تان را با نوشتن کشف کنید.‏ اجازه بدهید نوشته از مغزتان تراوش کند، نه از روی یادداشت‌هایتان. یادداشت‌ها را کنار بگذارید. قدری فکر کنید ‏و شروع کنید به نوشتن.‏به خودتان بگوییدمتن نوشته در ذهن من است، نه در دفتر یادداشت من. ‏از دفتر یادداشت تان استفاده کنید؛اما بیشتر برای چک کردن. ‏

 

ساول پت، یک گزارشگرموفق است.او می گوید:«خوب نوشتن یعنی رها بودن، یعنی راحت بودن، فضا ‏داشتن.» پت همچنین می گوید،«خوب نوشتن یعنی ارضا کردن این حس که آدم یک ماجرا را بتواند بیان کند.» ‏

 

دوباره نوشتن

 

همیشه وقتی نوشته تان را برای خواندن به افراد بدهید ‏که کارتان تمام شده باشدو ویرایش نهایی را انجام داده باشید.‏

 

وقتی مطلب تان را نوشتید، اگر وقت دارید، چند دقیقه ای آن را رها کنید. بعد، دوباره آن را بخوانید. سعی کنید تا می ‏توانید جملات را ساده و شفاف کنید. سعی کنید به لحاظ دستور زبان و دیکته آن را ویرایش کنید. اسامی آدم ها و ‏مکان ها را چک کنید. سعی کنید تا می توانید نوشته تان را روان کنید.‏ازخود بپرسید«آیاعنوان انتخابی من آن قدرجذاب هست که خواننده را درون مطلب بکشاند؟» ‏خود راجای خواننده بگذارید. آیا سؤالی هست که به آن پاسخ نداده باشید؟ ‏

 

جرج اورول در کتاب سیاست و زبان انگلیسی می نویسد:«یک نویسنده دقیق وسخت گیر در هرجمله ای که می ‏نویسد لااقل از خودش چهار چیز را سؤال می کند: «قصد داشتم چه بگویم؟ چه کلماتی آن را بیان می کند؟ چه ‏تصویر یا اصطلاحی آن را شفاف تر و دقیق تر بیان خواهد کرد؟ آیا تصویری که داده ام آن قدر تازه و بکر هست ‏که تاثیرگذار باشد؟»البته به این سوالات باید دو سوال دیگر را هم اضافه کرد:«یا می توانم آن را ساده تر بیان کنم؟ آیا ‏چیز زشتی نگفته‌ام؟»

 

نکته:این نوشته مال شما است! هیچ وقت آن را دست کس دیگری ندهید که درستش کند. هیچ کسی نباید بیشتر از خود شما برای کارتان وقت صرف کند و انرژی بگذاردکه قرار باشد که حواسش از شما جمع تر باشد.

  • Like 1
لینک به دیدگاه
  • 2 هفته بعد...
  • 5 ماه بعد...
×
×
  • اضافه کردن...