alborzrad 2116 اشتراک گذاری ارسال شده در 29 اسفند، ۱۳۹۴ چون قافیه تنگ آید، شاعر به جفنگ آید ...! ****بیخودی پرسه زدیم صبحمان شب بشود بیخودی حرص زدیم سهم مان کم نشود ما خدا را با خود سر دعوا بردیم و قسمها خوردیم و حقیقتها را زیر پا له کردیم و چقدر حظ بردیم که زرنگی کردیم**** 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده