جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'کهکشان'.
5 نتیجه پیدا شد
-
خبر روش ابداعی اخترفیزیکدانان ایرانی برای بررسی ساختار کهکشانهای دیسکی
YAGHOT SEFID پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در مقالات نجومی
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري ايران کد خبر: 94103018100 چهارشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۲ محققان پژوهشکده نجوم پژوهشگاه دانش‌های بنیادی با همکاری گروهی از محققان در انستیتو اخترفیزیک تنریف اسپانیا و دانشگاه گرونینگن هلند موفق به ارایه روشی نوین برای بررسی و آشکارسازی ساختار درونی کهکشانهای دیسکی شدند. به گزارش خبرنگار علمی ایسنا، دکتر حبیب خسروشاهی، رییس پژوهشکده نجوم پژوهشگاه دانش‌های بنیادی و علیرضا ملایی‌نژاد، دانشجوی دکتری نجوم پژوهشگاه و همکارانشان موفق به ارایه روشی نوین در آشکارسازی ساختار میله‌ای شکل در برخی از کهکشانهای مارپیچی شدند که بر اساس شبیه‌سازی های پیشرفته عددی این مولفه ستاره‌ای میله‌ای در مرکز کهکشان های دیسکی با انتقال گاز و ستاره از بخش‌های بیرونی کهکشان به بخش‌های مرکزی و تغییر در نحوه توزیع تکانه در کهکشان‌ها نقش مؤثری در شکل‌گیری بالج کهکشان و تغییر ساختار دیسک کهکشان ایفا می‌کند. این محققان با استفاده از طیف نگاری IFU توسط طیف‌نگار سارون بر روی تلسکوپ ۴/۲ متری ویلیام هرشل و رصدهای اپتیکی تلسکوپUKIRT در موناکیا و مجموعه‌ای از شبیه‌سازی های عددی روشی ارایه کرده که بر اساس آن امکان تشخیص ساختارهای میله‌ای شکل ستاره ای و همچنین توجیه رفتار خاص در الگوی سرعت این کهکشان‌ها فراهم می‌شود. در این روش با استفاده از تکنیک طیف‌نگاری سه بعدی و بررسی نحوه توزیع فضایی مولفه‌های سرعت در چندین کهکشان دیسکی امکان آشکارسازی و تفکیک سینماتیکی مولفه های گوناگون ستاره‌ای در کهکشان نظیر میله ستاره‌ای دیسک داخلی و بالج کهکشان میسر شده است. نتایج این تحقیقات در شماره ۴۵۶ نشریه MNRAS به چاپ رسیده است. -
[h=1] نمایش یک ادغام عظیم کهکشانی [/h] » سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان کد خبر: 94103018102 چهارشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۳ تلسکوپ فضایی هابل یک ادغام عظیم کهکشانی که محصول برخورد دو کهکشان با اندازه مناسب با یکدیگر است را رصد کرد. به گزارش سرویس علمی ایسنا، این دو کهکشان پس از برخورد به آرامی تکامل یافته و به یک کهکشان بیضوی غول‌پیکر تبدیل می‌شوند. به گفته محققان این کهکشانهای کوچک ادغام می‌شوند و به تدریج و در طول زمان ساختارهای کهکشانی بزرگتری را ایجاد می‌کنند. این نوع کهکشان‌ها با تکامل جهان روز به روز توسعه بیشتری می‌یابند. اخترشناسان کهکشان NGC 3597 را برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی شکل گیری کهکشانهای بیضوی مورد بررسی قرار دادند. بسیاری از این کهکشانهای بیضوی زندگی خود را پیش از تاریخ جهان آغاز کرده‌اند. کهکشان NGC 3597 حدود 150 میلیون سال نوری دورتر از زمین و در صورت فلکی پیاله واقع شده است. کهکشانهای بیضوی قدیمی‌تر با نام مستعار قرمز و مرده توسط ستاره شناسان نامگذاری شدند زیرا این کهکشانهای ملتهب دیگر ستاره‌های آبی جدید تولید نمی‌کنند و در نتیجه بسته بندی کاملی از ستاره‌های قدیمی و قرمز رنگ هستند. کهکشان‌ها با یکدیگر ادغام شده، گاز و گرد و غبار موجود خود را با یکدیگر یکی و چرخه جدیدی از تولد ستاره را ایجاد می‌کنند. بعضی از این مواد به بسته‌های متراکمی به نام خوشه‌های کروی تبدیل می‌شوند که ده‌ها عدد از اینها NGC 3597 را تشکیل می‌دهند.
-
[h=1] کشف پنج ابرستاره جدید [/h] » سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان کد خبر: 94103018109 چهارشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۹ گروهی از ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ‌های فضایی هابل و اسپیتزر ناسا به جست‌وجوی کهکشانهای نزدیک پرداختند و برای اولین بار توانستند پنج ستاره قابل قیاس با «اتا کارینا» را بیابند. به گزارش سرویس علمی ایسنا، آنها برای کشف این ستارگان، سه مشخصه کلیدی در توزیع انرژی طیفی «اتا کارینا» را شناسایی و مقدار انرژی منتشر شده از آن در طول موجهای مختلف را بررسی کردند. «اتا کارینا» یک ابرستاره حقیقی است که از دو ستاره در حال چرخش که 5 میلیون برابر درخشان‌تر از خورشید هستند تشکیل شده است. در سال 1840، روشنایی این ستاره به حدی بود که دومین ستاره درخشان آسمان شناخته شد. ستاره‌های «اتا کارینا» که به فوران بزرگ نیز مشهور است، موادی معادل 10 خورشید را از خود به بیرون پرتاب می‌کنند که هم اکنون می‌توان آنها را در تصاویر تلسکوپ فضایی هابل مانند سحابی آدمک مشاهده کرد. ستاره شناسان به مدت طولانی در جستجوی ستارگان بزرگ و درخشان مشابه بودند اما تلاشهایشان به نتیجه نرسید. آنها در بررسی اولیه هفت کهکشان از سال 2012 تا 2014 ناکام ماندند، اما در سال گذشته در پژوهشی دیگر توانستند به موفقیت دست یابند. به عنوان مثال در کهکشان M83، در میان صدها میلیارد ستاره ، آنها چند صد ستاره را که درخشندگی و پرتوهای مادون قرمز مشابه اتا کارینا داشتند و دو ستاره که به طور نزدیکی با آن همسان بودند را یافتند. این پژوهش بر نادر بودن این ستارگان عظیم تاکید دارد اما اکنون که این تیم نمونه‌های بیشتری برای مطالعه دارند و امیدوارند در مورد چگونگی انفجار آنها و ایجاد عناصر سنگین برای نسل‌های آینده ستارگان و سیارات، اطلاعات بیشتری کسب کنند.
-
ستاره‌ای با هسته الماس در کهکشان راه شیری!
مهندس خوش فکر پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار نجومی
ستاره‌ای به نام «لوسی»،۵۰ سال نوری آن‌طرفتر از کره زمین وجود دارد که هسته‌اش به الماس تبدیل شده است. منطقه کرمانشاه، هسته این ستاره در واقع بزرگترین الماس در کهکشان است. وزن این الماس ۱۰ میلیارد تریلیون تریلیون قیراط است که مسلما حتی تصور چنین چیزی برای بشر دشوار است. سنگین‌ترین الماسی که بر روی زمین وجود دارد، الماسی به وزن حدودا ۵۰۰ قیراط است. زمانی که سوخت ستاره‌ای، معمولا هیدروژن، به پایان می‌رسد منجر به ایجاد هسته‌ای بلوری و داغ می‌شود. برای سال‌ها محققان بر این عقیده بودند که هسته ساخته شده از کربن به الماس تبدیل می‌شود، اما این یک فرض است و مدرکی برای دفاع از آن وجود ندارد. اما در سال ۲۰۰۴، منجمان مشخص کردند که «لوسی» حقیقتا هسته بسیار بزرگی از الماس دارد و مدلی از آن را ارایه کردند. -
خبر مقصد اول نخستین فضاپیمای خصوصی جهان کجاست؟
مهندس خوش فکر پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار نجومی
ماکتی از موشک سنگین فالکون شرکت اسپیس‌ایکس در کانون ملی مطبوعات شرکت «اسپیس‌ایکس» اخیرا برنامه خود را برای پرتاب یک فضاپیمای خصوصی به ایستگاه فضایی بین‌المللی در ماه نوامبر اعلام کرده است. این شرکت اعلام کرده که قرار است کپسول فضایی «اوریون» در تاریخ ۳۰ نوامبر در یک آزمایش حمل بار به سوی ایستگاه فضایی پرتاب شود. به گفته این شرکت، یک هفته پس از پرتاب، این فضاپیما در ایستگاه وارد خواهد شد. سخنگوی شرکت «اسپیس‌ایکس» اظهار کرد: این پرواز یک پرتاب آزمایشی برای نمایش قابلیت پرتاب دراگون، گردش به دور زمین، ورود به ایستگاه فضایی، انتقال محموله و بازگشت مجدد به زمین خواهد بود. وی افزود: هنگامی که این فضاپیما در ایستگاه فرود بیاید، ساکنان ایستگاه وارد آن شده و محموله‌ها را خارج خواهند کرد. این فضاپیما بدون سرنشین بوده، اما مقامات این شرکت اظهار کرده‌اند که برنامه‌های بیشتری برای پرواز فضاپیما به همراه چند سرنشین در حال انجام است. به گفته سخنگوی «اسپیس‌ایکس»، انجام اولین ماموریت با سرنشین، با حمایت ناسا برای سال ۲۰۱۴ انتظار می‌رود. این فضاپیما که ۳٫۶ متر قطر دارد، از توانایی حمل تا هفت سرنشین برخوردار است. با پایان کار برنامه شاتل، ناسا برای ادامه کار خود بر شرکتهای خصوصی مانند اسپیس‌ایکس برای انتقال محموله و فضانوردان به ایستگاه فضایی وابسته است. تا آن زمان این سازمان از فضاپیمای سیوز روسیه استفاده خواهد کرد. دسامبر سال گذشته، فضاپیمای دراگون اولین پرواز خصوصی جهان را به مدار انجام داد. در طول این پرواز آزمایشی، به شبیه‌سازی برخی مانورها که برای ورود به ایستگاه لازم است، پرداخت. اوریون از کیپ‌کارناوال فلوریدا به فضا برخاسته و پس از دو چرخش به دور زمین در اقیانوس آرام فرود آمد.
