خواستهها و علائق زنان در بازيهاي کامپيوتري موضوعي کاملا فراموششده است. اين مساله بخصوص در بازيهاي کامپيوتري سه بعدي و ويدئويي کاملا محسوس است.
بيشتر اين بازيها ، حتي آنهايي که براي سنين کودکي طراحي شدهاند به گونهاي هستند که انگار فقط پسرها وجود خارجي دارند. جالب است که بدانيد به عنوان مثال بازيهاي ژانر Role-Playing با الهام از بازيهاي کودکان ساخته شدهاند.
در ايران بازي در ميان پسربچهها و نزد دختربچهها کاملا شناخته شده است. اين جور بازيها در همهجاي دنيا وجود دارند. در اين بازيها هرکدام از بچهها نقشي به خود ميگيرند و پس از شبيهسازي اشياء و مکان ها قدم به درون يک داستان کاملا تصادفي اما با موضوع و هدفي روشن ميگذارند. بازي پسرها در اين موارد بيشتر ميل به جنگ و گريز دارد حال آنکه دخترها به شبيهسازي مناسبات اجتماعي علاقمندند. با اين وجود ، فضاي سورئاليستي و خشن بازيهاي کامپيوتري Role-Playing شباهت اندکي به فضاي واقعگرايانه بازي کودکان دارد و اصلا از جو عاطفي و احساسات بازي دختربچهها به دور است.