جستجو در تالارهای گفتگو

محل استقرار پمپاژ آب برحسب شرائط محل متغیر بوده و اغلب در محل برداشت آب (چاه، چشمه، رودخانه) می باشد. از نظر كلی باید محل استقرار پمپ را با درنظرگرفتن خطر طغیان رودخانه و یا خطر استغراق، قرارداده و گذشته از آن باید در مقابل خطرات ناشی از ریزش محل و رطوبت نامناسب و یخبندان محافظت نمود. در داخل محوطه ایستگاه پمپاژ و در كف ساختمان آن شیب 1% منظور نمود و برای هركدام از ماشین آلات موجود، پی و پایه مجرائی درنظر گرفته می شود. با علم به اینكه ایستگاههای پمپاژ معمولاً در گودترین نقاط شهر واقع می شود، باید تدابیری برای جلوگیری از خرابی تلمبه خانه ها در اثر ورود آبهای سطحی حاصل از بارندگی درنظر گرفت. در مواردیكه محل تلمبه خانه در داخل شهر است باید ساختمان آن از نظر وضع ظاهری، نظیر منازل مسكونی اطراف بوده و منظره ناخشایندی ایجاد نگردد. الف- محل ایستگاه پمپاژ وقتی منبع تغذیه چشمه باشد: درصورتیكه محل برداشت آب چشمه باشد چند حالت زیر مطرح می گردد: ۱- در صورتیكه ارتفاع چشمه ها از ارتفاع مخزن ذخیره بیشتر باشد آب در اثر نیروی ثقل به منبع تغذیه هدایت شده و احتیاجی به عمل پمپاژ نخوهد بود، كه در اغلب روستاهای دارای چشمه این پدیده در سهولت كار آبرسانی آن محل كمك زیادی خواهد نمود. ۲- در صورتیكه فاصله بین محل برداشت آب (چشمه – چاه – رودخانه و غیره) تامخزن تغذیه زیاد نباشد، یك حوضچه جنبی در محل برداشت آب درنظر گرفته و با ارتباط آب داخل چشمه و حوضچه فوق میتوان دبی مورد نظر را از حوضچه، برداشت نموده و از ورود ذرات ریز و گرد و غبار به داخل تأسیسات جلوگیری نموده كه بعداً آب با عمل پمپاژ به منبع توزیع، انتقال داده خواهد شد. ۳- در صورتیكه فاصله بین محل برداشت آب تا مخزن ذخیره زیاد باشد، برای جلوگیری از طولانی شدن بی مورد شبكه لوله كشی، سعی می شود بهترین شرایط را برای حمل استقرار پمپاژ تعیین نمود. ب – محل ایستگاه پمپاژ وقتی منبع تغذیه چاه باشد: در صورتیكه برداشت آب از چاه باشد چند حالت زیر مطرح خواهد بود: ۱- درصورتیكه برداشت آب از یك چاه منفرد مورد نظر باشد ساختمان ایستگاه پمپاژ مستقیماً روی چاه واقع شده و عمق مكش (فاصله قائم سطح آزاد آب مورد برداشت تا محور پمپ) حداكثرباید 5/4 تا 6 متر باشد.سایت مرجع مهندسی ایران ۲- در صورتیكه عمق مكش از 5/4 تا 6 متر بیشتر باشد بعلت اشكالات ناشی از عمق زیاد دو راه حل درنظر گرفته می شود : الف- موتور را روی چاه و پمپ را روی سطح آب چاه قرار داده و توسط میله ای حركت محور موتور را به محور پمپ انتقال می دهند. ب- موتور و پمپ را با هم در یك پوسته فلزی آب بندی شده در داخل چاه غوطه ور می سازند. ۳- در صورتیكه برداشت آب بجای یك چاه منفرد از چند چاه صورت می گیرد (كه در تاسیسات آبرسانی شهرهای بزرگ به این مسئله برخورد می گردد) دو راه حل زیر نیز پیش بینی می شود : الف- ممكن است روی هر كدام از چاهها یك پمپ، پیش بینی نمود كه خود مستقلاً مخزن اصلی را تغذیه نماید كه در این حالت برای رعایت مسائل اقتصادی، تأسیسات مربوط به فشار قوی و فشار ضعیف و تابلوهای كنترل و غیره را در یك ساختمان مشترك كه محل آن به رعایت تعادل افتهای فشار در مركز ثقل نواحی مورد نظر باشد ، قرار می دهد ، آنگاه لوله رانش هر پمپ را به یك محفظه مشترك بنام كلكتور هدایت نموده و از این كلكتور جهت تغذیه مخزن واقع در ارتفاع مناسب استفاده می شود. ب- ممكن است تمام چاهها را تحت عملكردی پمپ قوی و یك ایستگاه واحد قرار داده و از قراردادن وسائل و ابزار آلات مكانیكی روی هر كدام از چاهها اجتناب ورزید ، در اینصورت باید مطابق شكل زیر لوله مكش تمام چاهها را با یك كلكتور بهمدیگر مرتبط ساخت . در تمام این موارد ذكر این نكته ضروری است كه اختلاف ارتفاع بین سطح آزاد آب در منبع مكش و محور ماشین با درنظرگرفتن مجموع افتهای مربوط به هر كدام از لوله ای ماشین نبایداز حد متعارف 5/4 الی 6 متر تجاوز نماید. مزایا و معایب: طور كلی در شرایطی كه ارتفاع سیال داخل منبع مكش تا محل پمپاژ كم باشد بین دو سیستم نامبرده بادر نظر گرفتن شرایط ذیربط و بررسی مزایا و معایب آن دو، یكی از انتخاب و برای اینكار محاسن و معایب هر كدام سنجیده و مقایسه میگردد. ۱- هزینه در سیستم دوم اگر فواصل چاهها از همدیگر زیاد باشد پمپ بسیار قوی مورد نیازبوده و خرج آن بیشتر و متعلقاب مربوطه نیز زیادتر است. ۲- از نقطه نظر برداشت در سیستم دوم كه تمام چاهها تحت عملكرد یك پمپ قوی و یك دستگاه واحد قرار دارند و لوله مكش تمام چاهها با یك كلكتور بهم مرتبط است ممكن است دبی چاهها از یك محل دیگر تغییر نماید كه در اینصورت برای تنظیم دبی برای هر كدام از چاهها میتوان از شیر فلكه كه در ابتدای لوله مكش كار گذاشته می شود استفاده نمود، در صورتیكه در سیستم اول باید در هر یك از چاهها یك پمپ ، مختص آن چاه در نظر گرفت كه این خود، تهیه وسائل را ایجاب نموده و از نقطه نظر برداشت آب تولید اشكال خواهد نمود. ۳- از نقطه نظر راندمان كار درصورتیكه در هر دو طریقه شرایط طوری فراهم گردد كه تاسیسات مربوطه با حداكثر دبی كار كند راندمان یك واحد بزرگ عمدتا بیشتر از راندمان كلی مجموعه واحدهای كوچكتر است در نتیجه از نقطه نظر راندمان روش دوم مناسبتر است. ۴- از نقطه نظر بهره برداری و سرعت راه اندازی در روش دوم كه تمام چاهها تحت عملكرد یك پمپ قوی قرار دارند ، اگر لوله مكش طولانی باشد احتمال وجود خلاء در كلكتور در اوائل راه اندازی و یا راه اندازی بعد از یك توقف طولانی سبب بروز مشكلاتی شده و احتمالاً حركت مكانیزم را مختل خواهد نمود . از طرفی در روش اول انعطاف پذیری بیشتری موجود بوده و از واحدهای كوچك ساده تر می توان استفاده نمود. بطور خلاصه برای پیش بینی یكی از دو سیستم فوق الذكر باید شرایط مخصوص آن محل و چگونگی بهره برداری آنها و سایر عوامل كمی و كیفی مورد ارزیابی قرار گرفته و انتخاب احسن گردد. منبع: masoodvahidi.blogfa.com

به طوركلي پمپ به دستگاهي گفته مي شود كه انرژي مكانيكي رااز يك منبع خارجي اخذ و به سيالي كه ازآن عبورمي نمايدانتقال دهد.درنتيجه انرژي سيال بعدازخروج از ماشين افزايش مي يابد .پمپ ها رابرمبناي نحوه انتقال انرژي به سيال به دودسته تقسيم بندي مي كنند: 1ـ پمپ هاي ديناميكي:كه انتقال انرژي ازآنها به سيال به طوردائمي است . 2ـ پمپ هاي جابجايي:كه انتقال انرژي ازآنها به سيال به صورت متناوب يا پريوديك است. مي توان پمپ هارابراساس نحوة عملكردشان به گونه اي ديگرنيز دسته بندي كرد: 1ـ پمپ هاي سانتريفوژ(جريان شعاعي)2ـ پمپ هاي محوري3ـ پمپ هاي نيمه سانتريفوژ(يا باجريان مختلط) 1ـ پمپ سانتريفوژ(شعاعي):عملكرداين پمپ به اين صورت است كه درآن سيال موازي محور واردچرخ پمپ شده وعمود برآن ازچرخ خارج مي گردد.اين پمپ ها معمولاً براي ايجادفشارهاي بالا دردبي هاي كم به كارمي روند.بنابراين اغلب پمپ هاي سانتريفوژ توانايي خوبي درايجادفشارهاي بالادارند.پمپ هاي سانتريفوژ شايع ترين نمونه ازپمپ هاهستند . 2ـ پمپ هاي محوري:سيال موازي محور وارد پمپ مي گردد و به طور موازي نسبت به محور ازچرخ خارج مي گردد .اين پمپ ها براي ايجادفشارها و دبي هاي متوسط به كار مي روند. 3ـ پمپ هاي نيمه سانتريفوژ(مختلط): سيال موازي محور وارد چرخ پمپ مي گردد و به طورمايل نسبت به محورازچرخ خارج مي گردد.اين پمپ ها براي ايجادفشارها و دبي هاي متوسط به كارمي روند .اين پمپ هانسبت به پمپ هاي سانتريفوژتوانايي بيشتري دراستفاده وبه كارگيري دبي هاي يالا رادارند . مباني وكاربردپمپهاي گريز از مركزcentrifugal pump اصول كار كليه اين پمپ هابراساس استفاده ازنيروي "گريزاز مركز" پايه گذاري شده است . هرحجمي كه دريك مسيردايره اي يامنحني الشكل حركت كند ، تحت تاثيرنيروي گريزازمركز واقع مي شود .جهت نيروي مذكور طوري است كه همواره تمايل داردكه جسم را ازمحوريامركز دوران دورسازد . Centrifugal mixer pump with TVS heat exchanger. قسمت هاي اساسي يك پمپ گريزازمركز عبارتنداز: 1. الكترومتور: كه شامل قسمت الكتريكي پمپ است . 2. كوپل يا هم محور سازي :كه متصل كننده الكترومتر به شافت (محور )پمپ است . 3. هوس برينگ: كه محل قرار گيري برينگها مي باشد 4. مكانيكال سيل: كه محل آب بندي پمپ و جدا كننده سيال پمپاژ شده و قسمت مكانيكي پمپ مي باشد 5. پره هاي پمپ :كه با توجه به نوع كاربرد داراي انواع مختلفي مي باشد . مكانيكال سيل: مكانيكال سيل يا محفظه آب بند قسمتي است كه در حد فاصل بين برينگها و پروانه پمپ قرار گرفته است و از مهمترين قسمتهاي پمپ مي باشد چرا كه وظيفه آن جلوگيري از ورود سيال به درون برينگهاو بر روي شفت مي باشد . مكانيكال سيل بوسيله منبع سيليپات روغن خنك كاري مي شود (منبع سيليپات براي خنك كاري است كه روغن آن داراي ويسكوزيته بالايي است و گاهي نيز از خود سيال براي خنك كاري مكانيكال سيل استفاده مي شود براي برينگها نيز از يك گيج روغن براي خنك كاري استفاده مي شود كه داراي ويسكوزيته كمتري است . A Simple Mechcanical Seal بطور كلي مي توان گفت از قسمتهاي زير تشكيل شده است : سيل(محفظه آب بند):قسمتي مي باشد كه در اطرف شافت قرار مي گيرد و مانع از خوردگي شافت مي شود و معمولا جنس آن از فولاد ضد زنگ است محفظه فنرها (spring box):محفظه اي كه داراي تعدادي حفره ميباشد و در انها تعدادي فنر قرار ميگيرد و بر روي سيل قرار مي گير و بر روي فنرها يك حلقه باز قرار مي گيرد و بر روي اين حلقه نشيمنگاه (سيت) قرار مي گيرد و ازاين فنرها براي فشردگي بيشتر استفاده مي شود . نشيمنگاه (سيت ): حلقهاي از جنس كربن استيل مي باشد كه در واقعه پايه يا نشيمنگاه مي باشد و در نزديكي برينگها قرار دارد . آب بندي صحيح پمپها: ۱. بايد جنس طناب آب بندي بگونه اي انتخاب شود كه حداقل اصطكاك بين شفت و طناب باشد (با انتخاب روانساز مناسب نيز امكان پذير است ) . ۲. مقدار كمي از سيال به صورت يك فيلم بين شفت و طناب قرار گيرد و مو جب روانكاري شود پس در اين نوع آب بندي مقدار كمي نشتي الزامي است .ولي درجه حرارت محفظه آب بند بايد ثابت باشد و بالا نرود . ۳ . ميزان سايش طناب آب بند به شفت رابطه مستقيمي با سرعت چرخش و قطر شفت دارد در يك سرعت چرخشي ثابت هر ميزان كه قطر شفت بيشتر باشد ميزان سايش نيز بيشتر است . ۴ . در موقعي كه سيال پمپ شونده داراي ذرات معلق جامد باشد امكان نفوذ ذرات موجود در نشتي بين شفت وطناب آب بندي بسيار زياد است كه موجب از بين رفتن شفت و طناب مي شود.براي جلو گيري از اين مشكل بايد از يك سيستم آب بندي اضافي در محفظه انتهاي گلند استفاده شود به اين ترتيب كه ابتدا يك يا چند طناب آب بندي در محفظه گلند قرار داده سپس يك رينگ تو خالي در پشت انها قرار مي گيرد و حلقه هاي بعدي طناب بعد از اين رينگ قرار مي گيرند.در محل قرار گرفتن رينگ يك سوراخي در محفظه گلند در نظر مي گيرند كه سيال تميز را بين حلقه هاي طناب مي راند فشار اين سيال يك تا دو بار بيشتر از فشار دهش پمپ است. در اين حالت هم نشتي بسمت داخل محفظه پمپ و هم از انتهاي گلند بطرف بيرون جريان دارد و باعث جلوگيري از رانش ذرات معلق بين طناب آب بندي و شفت مي شود