جستجو در تالارهای گفتگو

نگاهی به تغییر و تحولات‌ در دنیای رایانه، حاکی از آن است که جهان رایانه به سرعت در حال حرکت یا به اصطلاح Shift کردن به سمت یک فن‌آوری جدید است. این فن‌آوری با توجه به مزایایی که هم برای کاربران و هم برای خدمات‌دهندگان اینترنت و رایانه دارد، به سرعت در حال‌ گسترش است تا جایی که از هم اکنون حتی سیستم‌عامل‌هایی بر مبنای این فن‌آور‌ی به بازار آمده و به شدت در حال رشد هستند. نگاهی به تغییر و تحولات‌ در دنیای رایانه، حاکی از آن است که جهان رایانه به سرعت در حال حرکت یا به اصطلاح Shift کردن به سمت یک فن‌آوری جدید است. این فن‌آوری با توجه به مزایایی که هم برای کاربران و هم برای خدمات‌دهندگان اینترنت و رایانه دارد، به سرعت در حال‌ گسترش است تا جایی که از هم اکنون حتی سیستم‌عامل‌هایی بر مبنای این فن‌آور‌ی به بازار آمده و به شدت در حال رشد هستند. به گزارش «تابناک»، فن‌آوری Cloud یا پردازش و رایانش ابری، آن گونه که در فارسی ترجمه شده، ‌این روز‌ها در حوزه فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات کاربرد وسیعی یافته است. شرکت‌های بزرگی پیرامون خدمات Cloud شکل گرفته‌اند و شرکت‌های غولی مانند مایکروسافت و گوگل در حال حرکت به سمت بهره‌برداری از این فن‌آوری هستند. اما Cloud چیست و دانستن کاربرد و ماهیت آن چه مزایایی دارد و چرا آینده رایانه یک آینده ابری است؟ تولد فناوری Cloud در حالی که اصطلاح Cloud Computing یا رایانش ابری، اصطلاحی قرن بیست و یکمی شناخته می‌شود، خود واژه Cloud ریشه‌ای به قدمت دهه ۵۰ میلادی دارد؛ زمانی که همه پردازش‌ها در اتاق‌های سرور ـ که آکنده از رایانه‌های غول‌پیکر بودند ـ صورت می‌گرفت و همه کاربران از طریق ترمینال‌هایی به این رایانه‌‌ها و پردازش‌ها دسترسی داشتند. درگیر کردن اینترنت در این مفهوم، منجر به آن شده است که در قرن بیست و یکم، فن‌آوری Cloud دوباره با یک شمای جدید ‌متولد شود و خدمات گوناگونی پیرامون آن شکل بگیرد. در واقع سیستم Cloud عبارت است از مجموعه‌ رایانه‌هایی که به گونه‌ای با هم مرتبط شده‌اند که همچون اکوسیستم یگانه عمل می‌کنند. هدف از این فن‌آوری، ایجاد قابلیت دسترسی همزمان و از راه دور همه کاربران به خدمات یکسان است. خروجی آن این است که کاربران همگی بدون نگرانی از تنظیمات رایانه‌ها و خود Cloud به خدمات دسترسی دارند. اما چرا نام این فن‌آوری Cloud گذاشته شده است؟ ‌کسی ‌دقیق پاسخ این را نمی‌داند؛ شاید به این دلیل که حجم بالای کاربرانی که ‌در یک نقطه از یکسری خدمات بهره می‌برند، به شکل ‌یک ابر دیده می‌شود. تصور کنید که حجم بالایی از داده‌ها در یک نقطه متمرکز شده و از آنجا در رفت و آمد هستند! انواع Cloud و کاربرد آن‌ها فن‌آوری Cloud ‌کلا در دو مورد دسته‌بندی می‌شود: آرایش‌ها یا Deployments و خدمات یا Services. در طبقه‌بندی Deployment چهار دسته قرار دارند؛ Private Cloud: یک شبکه ابری خصوصی معمولا متعلق به یک نهاد یا شرکت خصوصی است. ممکن است مدیریت این فضای Cloud بر عهده خود شرکت خصوصی یا یک شرکت و نهاد دیگر باشد. Public Cloud: ‌بر خلاف نوع پیش، این گونه در اختیار عموم است؛ البته تفاوت‌ بسیاری به لحاظ ساختار فنی در بین این دو گونه وجود دارد؛ یک نمونه از این گونه Dropbox است. Hybrid Cloud: هنگامی که یک خدمت دهنده Cloud هر دو گونه Private و Public را ارائه کند، آن را با نام Hybrid Cloud شناسایی می‌کنند. این امر هنگامی روی می‌دهد‌ که یا دو شرکت خصوصی و عموی Cloud با هم یکپارچه شوند و یا یک شرکت خصوصی خدمات عمومی را نیز ارائه کند. Community Cloud: هنگامی که یک Private Cloud در میان چند نهاد یا شرکت مشترک شود، به یک Community Could تبدیل می‌شود. در واقع یک Community Cloud چیزی بین نوع خصوصی و عمومی است. در سمت خدمات نیز سه گونه وجود دارد: Infrastructure-as-a-Servise یا IaaS: وبسرویس آمازون یک مورد بارز از این گونه است. زمانی که یک شرکت‌، زیر‌بناهای پردازش ابری برای کاربران را فراهم ‌می‌کند، در این دسته می‌گنجد. Platform-as-a-Service یا PaaS:زمانی که یک شرکت اقدام به فراهم آوردن بستری می‌کند که در آن کاربران می‌توانند‌ نرم‌افزارها و خدمات را توسعه دهند، در این حوزه فعالیت می‌کند؛ ‌نمونه‌ای بارز از این دسته Force.comاست. Software-as-a-Service یا SaaS:نمونه آخر مربوط به خدماتی است که در آن شرکت خدمات دهنده دسترسی کاربران به نرم‌افزارها و Appهایی را که در فضای Cloudهستند، فراهم می‌کند؛ نمونه‌های بارز آن Gmail و Netflix است. آینده رایانه و Cloud وقتی تصور کنید ‌با فن‌آوری Cloud چه مزایایی در اختیار کاربران و خدمات دهندگان است، متوجه این نکته می‌شود که به تدریج دنیای ما به این فن‌آوری وابسته می‌شود. از ذخیره شدن داده‌ها بر روی فضای Cloud گرفته تا خدماتی که Anazone و Youtube می‌دهند و سیستم‌عامل‌هایی مانند Chrome OS و ویندوز ۸.‌۱ که ‌اولی به شکل کامل تحت وب بوده و دومی نیز به مرور تحت Cloud می‌‌شود. این‌ها همه حاکی از آن است که از هم اکنون دنیای فن‌آوری به سمت ابری شدن ‌پیش می‌رود و با گسترش دسترسی به اینترنت پرسرعت و ارزان در سراسر دنیا، این احتمال قوت بیشتری می‌گیرد. کافی است در نظر آوریم که خط انتقال داده‌های ترانس آتلانتیک در حال راه‌اندازی است و شرکت‌های بزرگی همچون گوگل و مایکروسافت و فیس‌بوک سهامداران اصلی آن هستند. این پروژه قابلیت انتقال یک ترابیت داده در ثانیه را داراست؛ یعنی معادل ۶۰ ویدئوی FullHD در ثانیه بر روی یوتیوب؛ برای نمونه، تصور کنید ‌با دسترسی به ‌چنین سرعتی، آیا دیگر نیازی به استفاده از Hard یا حافظه سخت در آینده خواهد بود؟! منبع: تابناک

چطور پردازش ابری کار می‌کند؟ گسترش شبکه‌ها و بیشتر شدن قابلیت‌های آن‌ها، متخصصان را به فکر طراحی شبکه‌هایی انداخته‌است که دسترسی اطلاعات در آن‌ها آسان‌تر و جامع تر است. فرض کنید که شما مدیر یک شرکت یا بخشی از یک اداره هستید و باید برای هر یک از کارمندان خود یک کامپیوتر و نرم‌افزار‌هایی را خریداری کنید. خرید نرم‌افزار‌ها مستلزم خرید لیسانس نرم‌افزار‌ها نیز هست. این امر می‌تواند به یک کابوس برای مدیران شرکت‌ها تبدیل شود. مدیرین دسترسی به نرم‌افزارها و مدیریت هزینه‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری یکی از سخت‌ترین کار‌های مدیران در سازمان‌های بزرگ است. البته به زودی پایانی برای این کابوس وجود خواهد داشت. شما به جای نصب چندین نرم‌افزار بر روی چندین کامپیوتر، تنها یک نرم‌افزار را یک بار اجرا و بارگذاری می‌کنید و تمامی افراد از طریق یک سرویس آنلاین به آن دسترسی پیدا می‌کنند. به این پروسه "پردازش ابری" یا در اصطلاح انگلیسی Cloud Computing می‌گویند. در پردازش ابری تنها وظیفه‌ای که بر عهده کامپیوتر‌های شخصی است، ارتباط برقرار کردن با ابر است که به سادگی اتصال به یک سرور اینترنت است و از آنجا به بعد تمام کار‌ها توسط ابر کامپیوتری پردازش می‌شوند. اگر از سرویس‌های ایمیل تحت وب استفاده می کنید، هر روز به درون یک ابر کامپیوتری قدم می‌گذارید! با استفاده از این سرویس‌ها، اطلاعات و پردازش‌های ایمیل بر روی کامپیوتر شما اجرا نمی‌شود و توسط یک ابر کامپیوتری کنترل و مدیریت می‌شود. معماری پردازش ابری وقتی از پردازش به صورت یک ابر حرف می‌زنیم بهتر است که یک ابر کامپیوتری را در دو قسمت فرض کنیم: بخش انتهایی و ابتدایی. این دو قسمت توسط یک شبکه به هم متصل می‌شوند. این شبکه معمولاً اینترنت است. بخش ابتدایی همان قسمتی است که کاربران مشاهده می کنند و اطلاعات و شکل ظاهری نرم‌افزار‌هاست. بخش انتهایی همان "ابر" کامپیوتری است که پردازش‌ها را در بر می‌گیرد. نرم افزاری که برای ارتباط با بخش انتهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد نیز جزو بخش ابتدایی است. بخش انتهایی یا همان ابر، از چندین کامپیوتر و سرور و واحد‌های ذخیره تشکیل شده‌است. از نظر نرم‌افزاری، ابر دارای هر گونه نرم‌افزاری می تواند باشد. و در این میان نیز کامپیوتری وظیفه مدیریت ابر و نظارت بر ترافیک و تبادلات اطلاعات را دارد. در داخل خود کامپیوترها نرم افزار‌های چند منظوره‌ای (رابط / Middleware) نیز وظیفه تنظیم پردازش‌ها و ارسال اطلاعات به ابر را دارند. با بیشتر شدن تعداد کاربران یک ابر، اطلاعات نیز به همین ترتیب بیشتر می‌شود. برای ذخیره اطلاعات زیاد در ابعاد کار‌های یک شرکت، نیاز به واحد‌های ذخیره بسیار پیشرفته و پرحجمی است. در بعضی از ابر‌ها از تمام اطلاعات داخل شبکه یک کپی گرفته می‌شود و آن را به عنوان Backup نگه داری می‌کنند تا در صورت ایجاد اخلال در ابر، بتوان از آن استفاده کرد. شاید فکر کنید که چرا یک شرکت یا یک شبکه از کامپیوترها باید اطلاعات و پردازش‌ها و تراکنش‌های خود را به شبکه دیگری بسپارد؟ در زیر به این سوال پاسخ می‌دهیم. • با استفاده از پردازش ابری، کاربران می‌توانند از هر کجا و در هر زمان از اطلاعات استفاده کنند و به ابر وارد شوند. • پردازش ابری هزینه‌های سنگینی که شرکت‌ها برای سخت‌افزار متحمل می‌شوند را کاهش می‌دهد. دیگر نیازی به خریدن هارد دیسک‌های پرظرفیت و پردازشگر‌های پیشرفته ندارید.از طرفی نیاز به فضاهای ذخیره Physical نیست و با قرار دادن اطلاعاتتان بر روی ابزار ذخیره دیگر تنها هزینه اجاره و دسترسی به اطلاعات خود را می‌پردازید. • هزینه خرید نرم‌افزار‌ها نیز تا حد زیادی کم می‌شود. زیرا دیگر نیازی به خرید یک نرم فزار برای هر کاربر نیست. تنها یک نرم‌افزار که برای پردازش ابری طراحی شده‌است برای تمام یک مجموعه کافی است. تنها نگرانی پردازش ابری، امنیت اطلاعات و نفوذپذیری این سیستم است. در صنعت IT اولین عاملی که موفقیت یک سیستم را تظمین می‌کند امنیت اطلاعات است. پردازش ابری در ابتدای راه خود است و شرکت‌های زیادی در این زمینه در حال سرمایه گذاری هستند. در صورت رفع مشکلات امنیتی این روش، پردازش ابری توجهات زیادی را به خود جلب خواهد کرد. ترجمه: رشید عسگری منبع: همشهری