چکیده:
معماري قدسي، از ديرباز، عالي ترين بستر تكامل و تعالي روحي آدميان بوده است. اوج اعتلا و شكوفايي هنر معماري مقدس اسلامي را مي توان در ساحت مساجد جست و جو كرد؛ در اين بين به نظر مي رسد مساجدي كه در دوران طلايي قدرت معنوي، مالي و سياسي شيعيان در اين سرزمين شكل گرفته اند، واجد هويت معنوي ويژه اي بوده اند. معماري قدسي- بهعنوان يكي از حاملهاي اصلي هنر معنوي- جايگاهي شاخص و كاركردي مؤثر در سطح جامعه دارد. اين معماري هنرمندانه، با بهرهگيري از اصول و ارزشهاي جاويدان حكمت اسلامي و ايراني ميتواند از انحطاط فرهنگ، هويت و هنر اين مرز و بوم جلوگيري كرده و از ناهنجاريهاي اجتماعي بكاهد.
مشخصات مقاله:مقاله در 5 صفحه به قلم ياسر موسوي (هیات علمی دانشکده معماری واحد رامسر،دانشگاه آزاد اسلامی)،منبع مجله کتاب ماه هنر ،شماره پياپي 180، ،سال پانزدهم،، شماره در سال 12، شهريور، 1392، صفحه 66-71
دانلود مقاله