رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'نقشه توپوگرافی'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. خواندن نقشه های توپو گرافی بسیار آسان است مشروط بر آن که قواعد زبان مربوط به آن را به درستی آموخته باشیم.یک نقشه توپو گرافی مقابل خو بگذارید وبه این ترتیب گام به گام همراه ما باشید. 1-نام نقشه که معمولا مهم ترین نقطه جغرافیای روی نقشه است ، در قسمت بالای نقشه نوشته شده است 2-در سمت راست و بالای نقشه شماره برگ و شماره سری نقشه ن.شته شده است . این شماره ها اندکس راهنمای استفاده و یافتن نقشه مورد نظر در آرشیو نقشه هاست . در نقشه های 1:250000 و 1:500000 در سه طرف از نقشه این شماره را درج کرده اند .و از آنجا که نقشه های توپوگرافی معمولا در فایل های بایگانی نقشه به صورت ورقه هایی روی هم قرار می گیرد با نگاه کردن به هر گوشه از آن می توان نقشه مورد نظر را یافت و از خارج کردن تمام نقشه خوداری کرد. در مکاتبات مربوط به نقشه ها نیز از این شماره ها استفاده می شود تانقشه مورد نظر را بشناسانند. در سمت راست و پایین نقشه نیز همان شماره ها با استفاده از شبکه اتصال نقشه ها نمایش داده شده است.که قسمت های مجاور مقشه مورد نظر را معرفی می کند. 3-مقیاس در قسمت پایین نقشه در بخش میانی به شکل عددی و خطی بر مبنای واحد متریک ، واحد انگلیسی ، بر حسب مایل خشکی و مایل دریایی نوشته شده است . 4- در زیر مقیاس ؛ فواصل منحنی میزان ها ی عادی و فرعی نوشته شده است. در مناطقی که فاصله منحنی میزان های اصلی کم باشد عدد ارتفاعی یک در میان روی منحنی های اصلی نوشته شده است.فاصله منحنی های میزان 100 متر است. 5-در زیر مقیاس ؛ سیستم تصویری که براساس آن نقشه را تهیه کرده اند نوشته شده است. اغلب نقشه های توپوگرافی ایران در سیستم تصویری یونیورس ترانس مرکاتور یا(u.t.m) تهیه شده است. 6-در قسمت پایین نقشه های 1:50000 و یا در قسمت سمت چپ نقشه های 1:250000 علائم راهنما ی نقشه ثبت شده است. در نقشه های 1:250000 علاوه بر این اطلاعات ، مختصات بلندترین نقطه ارتفاعی نیز مشخص شده است.در همین قسمت میزان انحراف مغناطیسی این نقشه در سال معینی ذکر شده است. عدم سندیت مرز های موجود در نقشه ، وجود یا عدم وجود موانع ارتفاعی مصنوعی نظیر دکل های رادیویی یا آنتهای مخابراتی ، سال تهیه نقشه ، و منبع پایه در تهیه نقشه که معمولا عکسهای هوایی در سال معینی هستند نوشته شده است. 7-در نقشه های 1:250000 و1:500000 یک روش ساده تعیین مختصات نقطه ای با تقریب 1000 متر روی نقشه آموزش داده شده است ( در انتهای این بخش به اینمساله خواهیم پرداخت). و در هر دوی این نقشه ها ، خطوط شبکه ای 10 کیلو متری در سیستم (u.t.m) وجود دارد که در نقشه های 1:250000 آبی رنگ و در نقشه های 1:500000 به رنگ بنفش دیده می شود.از این شبکه برای تخمین سریع فاصله ها استفاده می شود. ضمن آنکه شبکه بندی 100 کیلو متری را با حروف لاتین مشخص کرده اند که کار یافتن نقاط را بر روی نقشه سرعت می بخشد. 8-در زیر قسمت مقیاس خطی و در جایی که فواصل منحنی های میزان مشخص شده است، مبنای ارتفاعی نقشه نوشته شده است . منظور از مبنای ارتفاعی سطحی است که صفر مسطحاتی از آن محل در نظر گرفته می شود . محاسبات ارتفاعی از مبدا آن نقطه به حساب می آید. در نقشه های توپوگرافی ایران صفر ارتفاعی دماغه فاو در خلیج فارس است.به این ترتیب نقطه فاو در نقشه های ایران صفر متر ارتفاع دارد و قله دماوند 5671 متر ؛ نسبت به نقطه فاو اختلاف ارتفاع دارد. 9-در همه نقشه های توپوگرافی از استفاده کنندگان خواسته شده است که اشتباهات و نظرات اصلاحی خود را به اداره جغرافیایی ارتش که تولید کنند این نقشه ها هستند ، اطلاع دهند. در بسیاری از مورد محققان جغرافیا در حین مطالعه به مواردی بر خورده اند که بین اطلاعات نقشه و زمین اختلاف وجود دارد . هر استفاده کننده از نقشه وظیفه دارد موارد اختلاف را به سازمان تولید کننده نقشه اطلاع دهد. 10-مختصات جغرافیایی : در حاشیه نقشه اصلی ، مختصات جغرافیایی سطحی که در نقشه دیده می شود ، درج شده است. در هر نقشه 1:50000 ؛ 15 دقیقه عرض و 15 دقیقه طول جغرافیایی نشان داده شده است.که هر کدام به 3 بخش 5 دقیقه ای تقسیم می شوند.در نقشه های 1:250000 این مقدار به 5/1 درجهطول جغرافیایی و 1درجه عرض جغرافیایی می رسد که در هر دو بعد به بخشهای 15 دقیقه ای تقسیم بندی دارند.محل تلاقی طول و عرض جغرافیایی در نقشه های 1:250000 یک علامت+ بزرگ وچود دارد.در هر دو ی این نقشه ها یک راهنمای اصالت نقشه وجود دارد که میزان دقت مسطحاتی و دقت منحنی های میزان را مشخص کرده است که به ترتیب برای نقشه های ایران 125 و 50 متر است. 11-نگهداری نقشه های توپوگرافی : تهیه نقشه های توپوگرافی امری مشکل است بنابراین از این اسناد باید به خوبی نگهداری کرد بهترین راه نگهداری نقشه ها لوله کردن و قرار داده آنها در یک محفظه ضد رطوبت و ضد ضربه است.البته باید نام یا شماره سری نقشه هایی که در هر محفظه قرار دارند را روی بدنه محفظه درج نمود تا در موقع استفاده مجبور نباشیم تمام نقشه های تمام محفظه ها را بیرون بیاوریم.البته حمل نقشه در این وضعیت مشکلاتی هم دارد . چنانچه موضوع حمل نقشه ها بر طول عمر آنها برای شما ارجحیت داشته باشد می توانید نقشه ها را تا کنید آن هم در جهت های مخالف هم که باز و بسته کردن آنها سریع صورت گیرد. در این شکل حمل ونقل نقشه ها بسیار آسان خواهد بود اما طول عمر آنها کم می شود و بزودی از محل تا خوردگی نقشه ها پاره می شوند.استفاده از چسب بی رنگ پهن در محل اتصال تا شدگی ها تا حدودی مشکل را رفع خواهد کرد. تمرین: حال برای این که بدانیم آنچه که تا کنون خوانده ایم ، آموخته ایم یک بار روش تعیین مختصات یک نقطه را با تقریب 1000 متر روی نقشه تمرین می کنیم .این تمرین فقط روی نقشه های 1:250000 و 1:500000 انجام می شود. به ترتیب زیر همراه با یک مثال عمل کنید: 1-یک نقطه روی نقشه خود مشخص کنید (نقطه پرزان در نقشه 1:500000 اصفهان) 2-حروف شبکه منطقه ای که نقطه شما در آن واقع است بنویسید .گفتیم که در این نقشه ها با حروف لاتین به صورت دوحرفی این تقسیم بندی در نقشه وجود دارد. wr 3-عدد مربوط به محورعمودی که بلافاصله در چپ آن نقطه قرار دارد را بنویسید 8 4-فاصله نقطه مورد نظر تا محور سمت چپ با تقریب 10/1 مربع تعیین کنید . یعنی در مربعشبکه بندی شده نقطه شما در چه نسبتی از تقسیم ده تایی در داخل آن مربع نسبت به محور سمت چپ قرار دارد. 7 5-عدد مربوط به محور افقی بلافاصله پایین را بنویسید6 6- فاصله نقطه مورد نظر تا محور افقی را با تقریب یک دهم مربع تعیین کنید.2 به این ترتیب مختصات نقطه پرزان می شود: wr8762 شما پس از این باید قادر باشید مختصات هر نقطه را روی نقشه خود به این ترتیب بیان نمایید . اگر مختصات نقاطی را به شما بدهند ؛ آیا می توانید به همین روش آن نقاط را روی نقشه پیدا کنید؟
  2. [/url]دانلود دو نمونه تصویر با کیفیت بالا از نقشه توپوگرافی به همراه لژاند لینک دانلود
  3. در اين بخش مي آموزيم که چگونه از يک کمپاس و نقشه توپوگرافي براي براي مشخص کردن موقعيتمان بر روي نقشه استفاده کنيم. اولين کار تنظيم کمپاس با انحراف مغناطيسي ناحيه است. اگر اين کار صورت نگيرد برداشت ها و نتايج آنها اشتباه شده و به مکاني که مد نظرمان است نخواهيم رسيد. انحراف مغناطيسي در منطقه مورد نظر، بايد بر روي نقشه چاپ شده باشد. بعد از يافتن انحراف مغناطيسي بر روي نقشه، بايد آن را بر روي کمپاس خود منتقل کنيم. اگر از کمپاس برانتون استفاده مي کنيم کافي است تا همانطور که قبلا ذکر شد، پيچ برنجي را که در کنار بدنه کمپاس قرار دارد بچرخانيم تا شاخص (index pin) روي صفحه مدرج بر روي ميزان انحراف درست قرار گيرد. براي مدل هاي ديگر کمپاس مي توانيم انحراف مغناطيسي را با چرخاندن دايره مدرج بيروني کمپاس تا زمان قرارگيري عدد مورد نظر روي صفحه مدرج در مقابل خط شاخص لبه بالايي کمپاس تصحيح نمود. براي نمونه هاي ديگر کمپاس که با اين روش ها قابل تصحيح انحراف مغناطيسي نيستند بايد به کتاب راهنماي همراه آن مراجعه نمود. نکته قابل توجه اين است که اين انحراف حتما بايد تصحيح گردد. ◄ مشخص کردن جهت: ما با نقشه خود در صحرا ايستاده ايم و مي خواهيم از نقطه اي (A) به نقطه ديگر(B) برويم. اولين چيزي که بايد مشخص کنيم جهت A تا B است. دو راه براي اين کار وجود دارد. ساده ترين راه همراه داشتن يک نقاله در صحراست. با قرار دادن نقاله بر روي نقشه در راستاي شمال – جنوب به طوريکه مرکز نقاله بر روي نقطه A ،يعني محلي که شما در آنجا هستيد، قرار گيرد به سادگي مي توانيد جهت A تا B يعني جهتي که شما مي خواهيد بدان سو حرکت کنيد را از روي نقاله بخوانيد. تعيين جهت بين دو نطقه بر روي نقشه به کمک نقاله اگر نقاله به همراه نداشتيد مي توانيد جهت حرکت خود را با کمک کمپاس مشخص کنيد. براي اينکار کمپاس خود را بر روي نقشه مي گذاريم به صورتي که لبه آن در راستاي شمالي – جنوبي و مرکز کمپاس بر روي خط بين دو نقطه A تا B قرار گيرد.حال نقشه و کمپاس را با يکديگر مي چرخانيم تا نوک شمالي عقربه کمپاس مقابل عدد 0 درجه روي صفحه مدرج قرار گيرد. اکنون مي توانيم جهتي را که بايد حرکت کنيم با خواندن عددي که حاصل برخورد خط AB با صفحه مدرج کمپاس است بدست آوريم. اين نکته را هم بايد در نظر بگيريم که بر روي کمپاس برانتون جاي شرق و غرب (E&W) برعکس است و اين نبايد ما را در خواندن جهت دچار اشتباه کند.هميشه شرق در سمت راست شمال و غرب در سمت چپ آن قرار دارد. حرکت از A به سمت B : بعد از اينکه مشخص کرديم به کدام جهت مي خواهيم حرکت کنيم، حال بايد بدانيم براي رسيدن به نقطه مورد نظر چگونه از کمپاس خود استفاده کنيم. مثلا جهتي که بايد از A به B طي کنيم 21 درجه به سمت شرق (N 21°E) است. براي اين کار کافي است خط مستقيم با زاويه 21 درجه از شمال را تا رسيدن به مقصد طي کنيم. براي اينکه خود را در اين راستا قرار دهيم، کمپاس را طوري به دست مي گيريم که نوک شمالي عقربه جهتي را که ما مي خواهيم نشان دهد اما در ربع کناري. به عنوان مثال ما مي خواهيم به سمت N 20°E حرکت کنيم. براي اين کار کمپاس را طوري حرکت مي دهيم که نوک شمالي عقربه آن مقابل 340° (N 20°W) قرار گيرد. وقتي که اين کار را انجام دهيم لبه جلويي کمپاس ما زاويه 20 درجه را در جهتي که مي خواهيم حرکت کنيم به ما نشان مي دهد. در تصوير A عقربه شمال شرق را نشان مي دهد درحاليکه جهتگيري کمپاس به سمت شمال غرب است. تعيين جهت بين دو نطقه بر روي نقشه به کمک کمپاس يافتن موقعيت خود بر روي نقشه: اکنون ما مي دانيم که چگونه با استفاده از کمپاس خود از A به B برويم. اما اگر محل دقيق ايستادن خود (نقطه A ) را ندانيم چکار بايد بکنيم؟ ساده ترين راه استفاده از دستگاه GPS جيبي است. کافي است با اين دستگاه مختصات محلي را که ايستاده ايم بدست آوريم و بر روي نقشه با کمک مختصات ثبت شده بر روي آن موقعيت خود را بيابيم. اما اگر ما فاقد GPS بوديم و در منطقه اي با توپوگرافي برجسته قرار داشتيم مي توانيم به کمک کمپاس خود محل دقيق خود را مشخص نمائيم. با رسم سه خط متقاطع بر روي نقشه به راحتي مي توانيم محل ايستادن خود را بر روي آن مشخص نمائيم. در مرحله اول سه جلوه توپوگرافي را که به راحتي مي توانيم بر روي نقشه خود مشخص نمائيم انتخاب مي کنيم ( مثلا قله کوه ). با اولين انتخاب آغاز مي کنيم و راستاي خط بين آن نقطه تا محلي که ايستاده ايم را بوسيله کمپاس تعيين مي کنيم و با مداد خطي را با همان راستا و به کمک نقاله بر روي نقشه توپوگرافي مي کشيم به صورتي که اين خط از نقطه مورد نظر عبور کند. اين کار را براي دو نقطه ديگر نيز تکرار مي کنيم و خط هاي ديگر را نيز بر روي نقشه مي کشيم. سه خط در يک نقطه روي نقشه يکديگر را قطع مي کنند و آن محل ايستادن ما است. بسته به دقت عمل ما در نشانه روي و کشيدن خطوط بر روي نقشه ممکن است اشتباهاتي در تعيين موقعيت ما رخ دهد. مطمئنا نقطه مشخص شده دوباره با نقشه چک و اصلاح شود. به عنوان مثال اگر خطوط يکديگر را در يک دره قطع کنند و ما بر روي يک تپه ايستاده باشيم مشخص است که اشتباه رخ داده و نقطه تعيين شده بر روي نقشه بايد اندکي جابجا شود. براي تعيين موقعيت دقيق ما بايد بدانيم که روي تپه يا سمت دره ايستاده ايم. چنانچه به همراه خود ارتفاع سنج داريم، مي توانيم از آن نيز براي تعيين موقعيت دقيق خود استفاده کنيم. منبع
×
×
  • اضافه کردن...