جستجو در تالارهای گفتگو

دعا کنيم و دنبال رفراندم هم نباشيم دکتر ناصر کرمي- ابتدا: هر کاري که ميتوانسته يک زيستبوم را به قهقرا ببرد انجام شده و حالا يکي از درياچه هاي بزرگ جهان در آستانه نابودي قرار گرفته است. خودش دامن فرو مي کشد و حيات و آينده دست کم نيمي از آذربايجان زيباي ما را هم با خود فرو مي برد. کارشناسان راههايي براي نجات درياچه اروميه پيشنهاد کرده اند. مثل برچيدن آن جاده و يا گشودن دريچه سدها و تغيير در شيوه هاي کشت و زرع در منطقه و غيره. البته دولت کارهاي ديگري را مورد نظر دارد. مثلا کشاندن آب از خزر و ارس به اين درياچه. طرحهايي دشوار و پر هزينه که به نظر کارشناسان ممکن است مشکلات تازه اي را ايجاد کند. اغلب گفته مي شود اينکه دولت کار آسانتر و منطقي تر را رها کرده و به طرحهاي تقريبا ناشدني پرهزينه روآورده ناشي از مسائلي فرامتني است. ذکر شايعاتي که در اين باره وجود دارد شايد بي عقوبت نباشد. اما يک نکته در اين ميان فراموش شده: مردم محلي چه مي گويند؟ اگر هر دو دسته پيشنهادها را، آنچه که کارشناسان مستقل مي گويند و آنچه که دولتيان در پي آنند به راي بگذاريم کداميک بيشتر با استقبال حاشيه نشينان اين بلاي خودساخته روبرو خواهد شد؟ بعد: برچيدن سدها يعني خشکاندن بسياري از اراضي زراعي کنوني. برچيدن جاده ميانگذر يعني يکي دوساعت دورتر شدن راه مردم. البته اين دو ارزش اقتصادي مشخصي دارند که به راحتي قابل محاسبه است. اينکه بي آب ماندن شماري از کشتزارها و يا دو ساعت دورتر شدن مسير مردم دقيقا چقدر زيان اقتصادي در پي دارد. اين عدد را مي توان مقايسه کرد با ضرر ناشي از خشکيدن درياچه: اينکه سرزميني سرسبز و معتدل به شوره زاري بي برگ و بار تبديل خواهد شد. حتي با اين مقايسه، گمان مي شود مردم گرفتار در هول و ولاي دلار چهار هزار توماني دست کم در کوتاه مدت به کداميک از دو گروه پيشنهادهاي فوق الذکر راي خواهند داد؟ همه ما البته دوستدار مردمسالاري هستيم. اما لااقل در شرايط کنوني و در مسائل مرتبط با محيط زيست اينگونه به نظر مي رسد که راهکارهاي مردمسالارانه چندان مفيد و موثر نيست. قبلا هم با اشاره به آماري که روابط عمومي سازمان جنگلها و مراتع منتشر کرده بود در همين ستون نوشته بودم که بررسي نامه هاي ارسالي به نهاد رياست جمهوري نشان ميدهد نودونه درصد مطالبات زيست محيطي مردم از دولت از جنس تخريب و تصرف است و نه حفاظت و نگهداري. البته کار دشواري است که دولت را مجاب کنيم که جديتر به سرنوشت درياچه اروميه بينديشد و در اين باره از طرحهاي مخرب نو! هم دست بردارد. اما دشوارتر اين است که در مردم يک شور داوطلبانه جدي براي مطالبه حفاظت درياچه اروميه و نجات زادبومشان ايجاد کنيم. پوپوليسم مبناي سياست است و هر دولتي ترجيح ميدهد بر مطالبه بيست روزنامه نگار علاف طرفدار محيط زيست که حداکثر به اندازه بيست راي در انتخابات آتي نقش دارند چشم فروببندد و نه آنچه که هم اکنون مورد تقاضاي صدها هزار ساکنين محلي است و يا اينکه در ماههاي مانده به انتخابات ممکن است آنها را برآشوبد. سرانجام: براي نجات درياچه اروميه در کوتاه مدت به طور موثر چکار مي شود کرد؟ طرحهايي ساده و قابل اجرا، نه آنچه که به واقع موضوع را تعليق به محال کند؟ ظاهرا فعلا فقط دعا از دستمان بر مي آيد. دعا براي اينکه اينقدر باران ببارد که همه آن سدها را فروبريزد و درياچه را دوباره لبريز کند. دعا کنيم و دنبال رفراندم هم نباشيم.

[h=4]نماینده مردم ارومیه در مجلس: هیچگونه اقدام عملی برای نجات دریاچه ارومیه صورت نگرفته است [/h] [h=5]سبزپرس – گروه محیط طبیعی: نماینده مردم ارومیه در مجلس گفت: هیچگونه اقدام عملی درباره نجات دریاچه ارومیه صورت نگرفته در حالی که می تواند لایروبی سواحل و نمک ها را داشته باشند و از آبهای اطراف برای ورود به دریاچه ارومیه استفاده کنند.[/h] به گزارش سبزپرس و به نفل از «مجلس نیوز»، «عابد فتاحی» گفت:در آخرین دیداری که جمعه گذشته در راه بردن کمک های نقدی و غیر نقدی جامعه پزشکان ارومیه، به عنوان رییس سازمان نظام پزشکی استان آذربایجان غربی، به مناطق زلزله زده رفتم، از دریاچه ارومیه نیز بازدیدی داشتیم و متاسفانه وضع مناسبی ندارد. نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی افزود: محلی که در چند سال قبل کشتی های حجمی حمل ماشین های مردم در آن پهلو می گرفت، الان به زمین بازی فوتبال بچه ها مبدل شده است و انگار نه انگار چند سال پیش اینجا کشتی های غول پیکر روی آبهایش روان بودند. عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: قسمت جنوبی دریاچه ارومیه فوق العاده کم عمق شده و فقط نمک دیده می شود، وقتی از بالا نگاه می کنی، سفره نمک دیده می شود؛ قسمت شمالی وضعش نسبت به قسمت جنوبی بهتر است و صاحب نظران بر این باور بودند تا با دو نیم کردن دریاچه به شمالی و جنوبی، ابتدا قسمت جنوبی را از خشکسالی قطعی نجات داده سپس قسمت شمالی اما تا به این لحظه اقدامی برای این دریاچه نشده است. وی ادامه داد: هیچگونه اقدام عملی درباره نجات دریاچه ارومیه صورت نگرفته در حالی که می تواند لایروبی سواحل و نمک ها را داشته باشند و از آبهای اطراف برای ورود به دریاچه ارومیه استفاده کنند. عضو فراکسیون رهروان ولایت در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: گویا برخی مسئولین بر این مساله باور ندارند و فکر می کنند با نزدیک شدن به پاییز و زمستان و بارندگی مشکل حل می شود، اما اینگونه نیست و نباید بگذاریم روزی شن های روان و نمک های روان ناشی از خشک شدن دریاچه ارومیه را شاهد باشیم؛ باید از الان به کاشت گیاه در اطراف دریاچه اقدام شود، زیرا کنترل نمک روان فوق العاده سخت است. فتاحی در خاتمه گفت: بحث دریاچه ارومیه سیاسی و قومی نیست، این موضوع فاجعه ی زیست محیطی است زیرا متعلق به همه مردم است و نباید گذاشت نابود شود.