جستجو در تالارهای گفتگو

پژوهشگران ایرانی با استفاده از یک پلیمر مصنوعی زیست تخریب‌پذیر و عسل به عنوان یک پلیمر طبیعی در طی فرایند الکتروریسی، وب نانولیفی حامل دارو برای کاربرد پوشش زخم تولید کردند. دستاورد‌های این تحقیقات که بخشی از پروژه دکترای هما مالکی از دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه امیرکبیر است، می‌تواند امکان تولید و کاربرد در پوشش زخم و تولید لایه‌های ترمیمی را فراهم کند. فناوری نانو یک فناوری نوظهور و بین‌رشته‌ای است که در حوزه‌ی وسیعی از علوم مختلف مورد توجه قرار گرفته است. یکی از مهمترین انواع نانوساختارها، نانوالیاف است. هنگامی که قطر الیاف از مقیاس میکرومتر به مقیاس نانومتر تبدیل می‌شود، خواص شگفت‌انگیزی مشاهده می‌شود. این خواص برجسته باعث می‌شود که الیاف نانو انتخاب مناسبی برای بسیاری از کاربردهای مهم در فناوری‌های پیشرفته باشند. قطر کم نانوالیاف، سطح مخصوص بالا، انعطاف‌پذیری و خصوصیات مکانیکی مطلوب و ماهیت متخلخل سازه‌های نانولیفی باعث می‌شود که الیاف نانو انتخاب مناسبی برای بسیاری از کاربردهای مهم در پزشکی باشند. شباهت ساختار بافت طبیعی به الیاف در مقیاس نانو، از مهمترین دلایلی است که دانشمندان به استفاده از آنها در زمینه پزشکی تمایل نشان داده‌اند. نانوالیاف الکتروریسی شده به طورگسترده‌ای در تولید داربست‌های مهندسی بافت، ابزارهای انتقال و رهایش دارو، پوشش زخم و کاشتنی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. به نوشته سایت نانو، در سال‌های اخیر طیف گسترده‌ای از مواد بیولوژیک و ترکیبات زیست‌ تخریب‌پذیر برای تولید نانوالیاف، الکتروریسی شده‌اند. در این پژوهش، با استفاده از یک پلیمر مصنوعی زیست تخریب‌پذیر و یک پلیمر طبیعی در طی فرایند الکتروریسی، وب نانولیفی حامل دارو برای کاربرد پوشش زخم تولید شد. عسل به عنوان ماده التیام بخش زخم در طب سنتی ایران و با توجه به خواص ضدمیکروبی و ضد التهابی آن، به عنوان یک پلیمر طبیعی، در کنار (PVA)، به عنوان یکی از اجزای این لایه قرار گرفت. پلی وینیل الکل یک پلیمر آبدوست و نیمه‌کریستالین است که به دلیل خواص زیست سازگاری، زیست تخریب پذیری و عدم سمیت، در کاربردهای پزشکی مورد توجه قرار گرفته است. از (Dexamethasone Sodium Phosphate (Dex-P به عنوان یک داروی ضدالتهاب استفاده و رفتار رهایش آن بررسی شد. دکتر علی‌اکبر قره‌آقاجی، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، درباره مراحل تحقیقات این پژوهش توضیح داد: در راستای رسیدن به هدف مورد نظر، محلول‌های عسل/PVA پس از تعیین شرایط بهینه، آماده‌سازی و الکتروریسی شد. برای تولید نمونه‌های حامل دارو، محلول‌های عسل/PVA با نسبت‌های 0/100 و 20/80 حاوی 5 ، 10 و 15 درصد Dex-P تهیه و الکتروریسی شد. مورفولوژی نانوالیاف تولید شده (با/بدون دارو) به کمک میکروسکوپ الکترونی و میکروسکوپ نیروی اتمی مورد مطالعه قرار گرفت و پروفایل و کینتیک رهایش دارو از نمونه‌های بدون/حاوی عسل به صورت برون تنی انجام شد. وی با اشاره به استفاده از عسل به عنوان یک ماده طبیعی در کنار یک پلیمر مصنوعی برای تولید نانوالیاف طی فرایند الکتروریسی به عنوان یکی از ویژگی‌های این پژوهش، افزود: از گذشته‌های دور از عسل به عنوان یک ماده شفابخش در درمان و التیام انواع زخم‌ها استفاده شده است. گزارش‌های متعددی از اثرات شفابخش عسل در متون پزشکی به جامانده است که از عسل به عنوان اولین پوشش زخم نام می‌برد. عسل دارای خاصیت ضدمیکروبی و ضد التهاب است و مقالات زیادی در زمینه تأثیرگذاری عسل در از بین بردن عفونت‌ها و جلوگیری از عفونی شدن زخم‌ها منتشر شده است. بنابراین تلفیق خصوصیات بی‌همتای نانوالیاف و خواص طبی عسل با تولید پوشش زخم در طی فرایند الکتروریسی، ویژگی برجسته این کار به شمار می‌رود. عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر تصریح کرد: نتایج تصاویر SEM و AFM نشان داد که الیاف کاملا یکنواخت و دارای سطحی نسبتا صاف بوده است. اما در نانوالیاف حاوی 60 درصد عسل بیدهای دوکی شکل مشاهده شد. همچنین با افزایش میزان عسل در مخلوط، قطر نانوالیاف کاهش یافت. نانوالیاف حامل دارو نیز دارای سطحی نسبتا صاف و یکنواخت بوده و با افزایش میزان دارو قطر نانوالیاف کاهش یافت. بررسی رفتار رهایش دارو نشان دهنده یک رهایش ناگهانی اولیه بود. نتایج تجزیه و تحلیل‌های آماری نشان داد که حضور عسل تأثیر معناداری در فرایند و رفتار رهایش دارو نداشته است. بنابراین نانوالیاف الکتروریسی شده حاوی عسل گزینه‌ای مناسب برای تولید و کاربرد پوشش زخم است. وی تاکید کرد: با استفاده از دستاوردهای این پژوهش می‌توان امکان ترمیم سریع‌تر یک زخم با کمک عسل را فراهم آورد که خود عسل بعنوان یک داروی شناخته شده در طب سنتی بوده و در این تحقیقات با تحویل دارو همراه شده است. نتایج این کار تحقیقاتی که با هدایت دکتر علی اکبر قره آقاجی و همکاران وی در دانشگاه‌های امیرکبیر، تهران و Twenteکشور هلند صورت گرفته، در مجله Applied polymer science منتشر شده است. منبع: پینا

محققان موفق به تولید نانو الیاف اکسید آلومینیوم شدند که در صورت افزوده شدن به پلیمر ها خواص آنها را بهبود می بخشد. این محصول جدید به نام تجاری NAFEN توسط محققان شرکت ای ان اف تکنولوژی در کشور انگلیستان تولید شده است. شرکت ای ان اف تکنولوژی، اولین تولید کننده نانو الیاف های آلومینیومی با درجه عالی با نام تجاریNAFEN است که قرار است محصولات خود را به صورت تجاری در مقیاس صنعتی به بازار عرضه کند. این شرکت اعلام کرده که در همایش Advancement of Material and Process Engineering که در لانگ بیچ کالیفرنیا برگزار می شود، شرکت خواهد کرد. در این همایش بیش از 5000 نفر از حوزه های مختلف مواد پیشرفته شرکت خواهند کرد. شرکت ای ان اف تکنولوژی قصد دارد اطلاغاتی عملی دربارۀ NAFEN که اخیرا توسط موسسه تحقیقات پلیمر فرانهوفر، دانشگاه مسکو و دانشگاه کارولینای جنوبی بدست آورده در این همایش ارائه کند. این موسسه عملکرد NAFEN را در شرایط محیطی بسیار سخت مورد آزمایش قرار داده است، آنها روی مواد ویژه ای نظیر رزین اپوکسی و کامپوزیت های ماتریس پلیمری متمرکز شده اند. برخی از نتایج عملکرد آزمون های مکانیکی این محصول عبارت است از این که: رسانایی گرمایی اپوکسی در 30 W/m*K اندازه گیری شد، نتایج نشان داد که این مقدار بالاتر از محدوده استاندارد اپوکسی بدون ماده افزودنی است. یک درصد از NAFEN به این اپوکسی اضافه شد که این کار موجب افزایش قدرت مقاومت در برابر شکست به میزان 30 درصد می شود. افزایش قدرت آن به معنای بهبود مقاومت اصطکاکی و برشی در اپوکسی ها و چسب ها می شود در صورت افزودن 2 درصد از NAFEN به پلی وینیل بوتیرال، مقاومت کششی آن بیش از صد در صد افزایش خواهد یافت. این پلیمر به وفور در صنایع هوا وفضا و تولید شیشه های شفاف مستحکم استفاده می شود. این ماده به صورت یکنواخت در پلیمر پراکنده می شود که این موضوع اهمیت زیادی دارد، در صورت عدم پخش یکنواخت نقاط ضعفی در سامانه ایجاد می شود. NAFEN آلومینای خالص است که می توان از آن به عنوان افزودنی در افزایش عوامل بحرانی محصولات نظیر مقاومت حرارتی، تابشی و شیمیایی، مقاومت کششی و چسبندگی استفتده کرد. آلومینای NAFEN که به صورت نانو الیاف است به عنوان عنصر تقویت کننده عمل کرده که برای حا برخی از معضلات صنعتی مناسب است. NAFEN در صورت وارد شدن به یک محصول می تواند عمر آن را افزایش داده، هزینه نگه داری محصول را کاهش دهد. منبع : پینا

پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیركبیر با همکاری مرکز تحقیقات بن یاخته نوعی نانوالیاف بهینه سازی شده را با قابلیت كاربرد در پیل‌های سوختی و ماهیچه‌های مصنوعی تولید کردند.به گزارش ایمان شعبانی- مجری طرح با اشاره به ساخت غشاهای نانوكامپوزیتی از الیاف نانو گفت: در این پژوهش ما موفق به بهینه سازی ویژگی تبادل یون در پلیمر اولیه شدیم و سپس از این پلیمر نانوالیاف و از نانوالیاف هم غشاهای نانوكامپوزیتی تهیه شد. وی افزود: آزمایش این غشاهای نانوكامپوزیتی در نوعی از پیل‌های سوختی و ماهیچه‌های مصنوعی بر پایه تبادل یونی و فلز، نشان داد كه خواص آنها بهبود و همزمان هزینه ساخت كاهش می‌یابد. شعبانی جذب رطوبت‌های بالا را از ویژگی های این نانو الیاف ذکر کرد و گفت: این در حالی است كه نمونه استاندارد در رطوبت‌های زیاد مانند محیط بدن كه بیشترین كاربری‌ها را دارد دچار افت خواص می‌شوند. مجری طرح یادآور شد: در ادامه طرح قرار است برای بررسی کارآیی، ماهیچه مصنوعی تولید شده در بدن خرگوش پیوند زده شود. محمد مهدی حسنی صدرآبادی، پژوهشگر دیگر طرح نیز با اشاره به این كه پیل های سوختی مبدل های الكتروشیمیایی هستند كه به شكل مستقیم سوخت را به الكتریسیته تبدیل می کند، گفت : با توجه به اینكه مهمترین محدودیت كاربرد این پیل‌ها هزینه آنها است، یكی از اهداف این طرح كاهش بخشی از این هزینه‌ها است. وی افزود: استفاده از نانوالیاف ساخته شده در این طرح منجر به افزایش 106 درصدی تولید در یك تك سلول پیل سوختی نمونه آزمایشی در مقایسه با نمونه تجاری در پیل های متانولی و افزایش 73 درصدی بازده آن شد. این طرح با همكاری دانشگاه صنعتی امیركبیر و مركز تحقیقات فناوری بن یاخته به انجام رسیده است. منبع : مجله بسپار

دانشمندان چینی و آمریکایی ساختار شبکه‌ای از نانوالیاف جهت پوشش بلورهای کوارتز طراحی کرده‌اند که به عنوان حسگر ردیاب آلاینده‌های گازی داخلی با مقدار کم بکار می‌روند. این شیوه یکی از انتخاب‌های بهینه برای کاربردهایی از قبیل حسگرها، سامانه‌های ***** کننده و مهندسی بافت است. فرمالدهید در ساختار بسیاری از پلیمرها، رزین‌ها و دیگر مواد وجود دارد و به عنوان ماده واسطه در صابون‌ها و مواد شوینده و به طور گسترده در داروسازی و پزشکی بکار می رود. با این وجود، فرمالدهید ترکیبی سرطان زا است که حد انتشار مجاز آن بین ۶۰ تا ۸۰ قسمت در میلیارد در دوره زمانی ۳۰ دقیقه است. روش‌های معمول شناسایی فرمالدهید از جمله کروماتوگرافی، کالریمتری، فلوئورسنس و طیف سنجی، طولانی، گران و با حساسیت کم هستند. بنابراین نیاز به ایجاد روشی سریع و ارزان با حساسیت بالا جهت کشف فرمالدهید احساس می‌شود. غشاهای جاذب آلودگی شبیه به تار عنکبوت. نمودار نشان دهنده پاسخ سنسور در برابر فرمالدهید است. بین دینگ و همکارانش در دانشگاه دانگ هوا در شانگ‌های چین، غشاهای پلی آمیدی را به وسیله تکنیک بافت ریسندگی الکتریکی (Electrospinning) روی بلور کوارتز میکروبالانس قرار دادند. شبکه‌های نانوالیاف دارای مساحت سطح بزرگ و تخلخل زیاد به همراه چگالی و نیروی چسبندگی بالا هستند؛ این خصوصیات به ردیابی مقدارهای کم فرمالدهید (حدود ۵۰ در میلیارد) می‌انجامد. این سامانه عکس العمل زمانی سریع و تکرارپذیری و گزینش پذیری خوبی دارد. قطر نانوالیاف در ریسندگی الکتریکی معمولاً در حدود ۱۰۰ تا ۵۰۰ نانومتر است. با کاهش قطر لیف به حدود۲۰ نانومتر، خواصی از جمله مساحت سطح و تخلخل برجسته می‌شوند. دینگ می‌گوید: “یافتن سازوکاری مطمئن جهت تولید نانوالیاف بسیار کوچک و هم اندازه، به مقدار بسیار زیاد از مسائل مورد چالش است.” او همچنین افزود: “شبکه‌های فیبری کاربردهای بالقوه‌ای مانند *****های جدا کننده ویروس‌ها و باکتری‌ها را دارند.” بینگیون لی، متخصص جاذب‌های نانو در دانشگاه ویرجینیای غرب در امریکا می‌گوید: “مهمترین بخش این کار، حساسیت بالا و پاسخ‌های سریع به فرمالدهید است و مسئله‌ی پیش رو تولید دوباره سیستم‌ها و اجرای چرخه چندگانه خواهد بود.” این تیم بر روی شناخت سازوکارهای تشکیل شبکه‌ها جهت اعمال آن بر روش‌های *****یزاسیون و حسگرهای محیطی تمرکز خواهند کرد. نتایج این تحقیقات در مجله Journal of Material Chemistry به چاپ رسیده است.

اصطلاح نانوالیاف به رشته های نسبتاً کوتاهی با قطر کمتر از 500 نانومتر اطلاق می شود و مانند نانوسیم ها از انواع ساختارهای تک بعدی می باشند. این مواد در زمینه های گوناگون از جمله: تولید لباس های محافظ، تولید آینه های قابل استفاده در فضا، *****اسیون هوا و از همه مهم تر به عنوان تقویت کننده در نانوکامپوزیت ها کاربرد دارند. نانوالیاف به سه گروه طبقه بندی می شوند که عبارت اند از: 1. نانوالیاف پلیمری 2. نانوالیاف کربنی 3. نانوالیاف معدنی در ادامه به بررسی برخی از روش های تولید، خواص و کاربردهای مهم نانوالیاف پرداخته می شود. 1. نانوالیاف پلیمری ریسندگی الکتریکی (الکتروریسی) electro spinning روشی برای تولید الیاف پلیمری با قطر زیر نانومتری است. این روش به جهت سادگی و همچنین تولید در مقیاس نانو بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این ایده را اولین بار زلنی(zeleny ) مطرح، سپس در سال 1934 فرماهالز آن را ثبت و در سال 1990 دکتر رنکر (Reneker) آن را بازسازی کرد. در روش الکتروریسی هم از مذاب و هم از محلول پلیمری می توان استفاده کرد. در این روش پلیمرهای مختلفی از جمله پلی استیرن ریسیده شده اند که فطر آن ها در حدود چند نانومتر بوده است. مطابق شکل 1 در این روش محلول پلیمری توسط یک سرنگ که سر آن به یک نازل با قطر نانومتری وصل است، به طرف سطح جمع کننده مواد تزریق می گردد. بین نازل و سطحی که الیاف روی آن تولید می شود؛ اختلاف پتانسیلی در حدود هزار ولت ایجاد می شود. این امر علاوه بر باردار کردن محلول پلیمری و پلیمریزه کردن الیاف، سبب خارج شدن سریع پلیمر از نازل و تولید نانوالیاف پلیمری می گردد. در این روش می توان مواد دیگر مانند نانوذرات یا نانولوله ها را جهت بهبود خواص نانوالیاف، درون نانوالیاف جاسازی کرد. . نانوالیاف کربنی نانوالیاف کربنی عمدتاً بر اساس روش های تولید نانولوله های کربنی تولید می شوند. با این توضیح که در برخی روش ها نانولوله ها و در برخی روش های دیگر نانوالیاف کربنی درصد بیشتری از محصول را شامل می شوند. به عنوان مثال در روش های تخلیه قوس الکتریکی و سایش لیزری، عمدتاً نانولوله های کربنی تولید می شوند، این در حالی است که در روش CVD این درصد خیلی کمتر خواهد بود. 3. نانوالیاف معدنی این الیاف با فرایند سل- ژل و حرارت دهی تولید می شوند. هنگامی که سل در یک قالب ریخته شود، ژلی مرطوب شکل می گیرد که این ژل پس از خشک کردن به صورت ذرات سرامیکی متراکم می شود. در این راستا با تنظیم کردن ویسکوزیته سل در یک محدوده مطلوب می توان الیاف سرامیکی نانومتری به دست آورد. بدین ترتیب *****ی به دست می آید که دارای خلل و فرج نانومتری است. شرکت Argonide Nanomaterial نانوالیاف آلومینا را با قطر 2 نانومتر و طول دهها و صدها نانومتری ساخته است. این الیاف به دلیل داشتن نیروهای الکترواستاتیک، ویروس ها و دیگر ذرات را به خود می چسبانند و لذا برای دفع آلودگی به کار می روند. مزیت *****های ساخته شده با این روش این است که چون *****اسیون آنها فقط بر راهکار غربالگری مبتنی نیست، ذرات در بین ***** و نه روی سطح آن جمع شده و بنابراین کمتر با انسداد مواجه می شوند (این قسم *****، ***** عمقی خوانده می شود). فرصت ها در نانوالیاف نانوالیاف به سبب استحکام بیشتر نسبت به همتاهای بزرگ مقیاس خود و همچنین نسبت سطح به حجم بالاتر (خصوصیتی که نانوذرات را برای کاتالیز ارزشمند می سازد) قابلیت استفاده به صورت بستر واکنش را دارند. به بافتن نانوالیاف دست یافته ایم، اما مثلاً سر و صورت دادن این ساختارهای ظریف به صورت کتان کاملاً چالش برانگیز است. البسه ساخته شده از نانوالیاف به عبور هر چیزی غیر از مولکولهای بسیار کوچک مقاوم اند و لذا مصارف گسترده ای در پوشاک مقاوم به مواد شیمیایی دارند. همچنین توانایی آنها در اجتناب از آب، روغن و .. می تواند به لباس های ضد لک تجاری منتهی شود. کما اینکه شرکت Nano-Tex هم اکنون تولید کننده تجاری موادی است؛ که از روکش دهی الیاف بافتنی معمولی با نانوالیاف تولید شده و به همین علت نسبت به لک مقاوم می باشند. یکی از مهمترین کاربردهای نانوالیاف پلیمری استفاده ی آنها در *****اسیون هوا است که در صنایع هوایی کاربرد فراوان دارند. به عنوان مثال می توان نانوالیاف پلی استیرن را با الیاف شیشه ای مخلوط و نانو وب هایی ساخت که بتوانند عمل *****اسیون را در *****های هوا انجام دهند. نمونه ای از یک نانو وب (nanoweb) در شکل 2 نشان داده شده است. مصارف ادعا شده ی دیگر نانوالیاف پلیمری عبارتست از استفاده به عنوان محیط دارورسانی و استفاده در مصارف سنسور و نانوالکترونیک. همان طور که ذکر شد، اولین کاربرد نانوالیاف آلومینا در *****اسیون ویروس ها و باکتری ها از منابع آبی یا هوایی یا سیالات زیستی می باشد. واضح است *****اسیون منابع آبی بازار بزرگی دارد، اما این الیاف ابتدا باید برتری خود را بر فناوری های موجود نشان دهند. منابع: 1. K. Graham, M. Ouyang, T. Raether, T. Grafe, B. McDonald, Paul Knauf Polymeric Nanofibers in Air Filtration Applications, Donaldson Co Inc.,PO Box 1299 Minneapolis., MN 55440, 2003. 2. [Hidden Content] 3. [Hidden Content] 4. فتح الله کریم زاده، احسان قاسمعلی، سامان سالمی زاده، "نانومواد؛ خواص، تولید و کاربرد"، جهاد دانشگاهی واحد صنعتی اصفهان، 1384. گردآوری: مریم ملک دار منبع: باشگاه نانو

وي افزود: نانو الياف ها، بطور محسوس و مشهود در فيلتراسيون گازها موفق بوده اند، اما تاکنون از آنها در فيلتراسيون مايعات و آب استفاده نشده و ابعاد گوناگون آن ناشناخته مانده بود. مهندس "حسام طاهري"، گفت که وي در طرح پايان نامه خود تحت عنوان "بکارگيري نانو الياف در فيلتراسيون آب"، امکان بکارگيري نانو الياف را در فيلتراسيون مايعات مورد بررسي قرار داد. طاهري افزود: وي در اين تحقيق موفق شد با روش الکترو ريسندگي، نانو الياف را بر روي يک لايه فيلتر بي بافت پوشش دهد. سپس اين فيلتر را در دستگاه "تست فيلتراسيون مايعات" که کليه مراحل طراحي و ساخت آن توسط وي در دانشگاه آزاد اسلامي انجام شده است، آزمايش کرد. طاهري گفت: نتايج بدست آمده از اين تحقيق نشان داد که با استفاده از اين نانو فيلتر مي توان آلودگي‌هايي را که امکان جداسازي آنها با فيلتر هاي رايج مرسوم وجود نداشت، جدا کرد. همچنين اين نانو فيلتر، روشي ساده تر و با صرفه تر براي فيلتراسيون مايعات ارائه مي دهد. طاهري گفت که اين نانوفيلترها بسيار منحصر به فرد بوده و هر چه اندازه ذرات فيلتر شونده کوچکتر باشد، کارايي آنها بهتر مي شود. وي در رابطه با ديگر خصوصيات و مزاياي اين نانوفيلترها گفت که شدت فيلتراسيون در اين نوع فيلترها حدود صدها برابر بيشتر از غشاهايي معمولي است. اين کارشناس ارشد رشته مهندسى شيمى نساجى دانشگاه آزاد اسلامي، افزود: اين نوع فيلترها بر اثر نيروهاي الکترو استاتيک فعاليت مي کنند و تنها بر اساس اصول غربالگري کار نمي کنند، بنابراين کمتر با گرفتگي مواجه مي شوند. اين نوع فيلترها به صورت فيلترهاي سطحي عمل مي کنند، يعني اندازه حفره هاي فيلترها طوري طراحي مي شوند که بتوانند آلودگي هاي آب با اندازه ذرات خاص را بر اساس اصول غربالگري جذب کنند. طاهري گفت: فيلترهاي بي بافت نانو براي محدوده وسيعي از صنايع کاربرد دارد که از آن جمله مي توان تصفيه آب استخرها، تصفيه چشمه‌هاي آب معدني ،تصفيه فرآيندهاي شيميايي در صنعت، تصفيه آب شهري نام برد. همچنين اين نانوفيلتر ها در کاربردهاي پزشکي- براي فيلترهاي دياليز خون -، در صنايع داروسازي، در صنايع نيروگاهي برق و در صنايع غذايي نيز کاربرد دارند. طاهري در پايان گفت نتايج بدست آمده از آزمون هاي انجام شده با دستگاه تست فيلتراسيون مايعات، نشان داده است که فيلتر هاي مرسوم و متداول قادر به فيلتراسيون همه ذرات نيستند که اين مشکل با نانو فيلترها رفع مي شود و ديگر اينکه نانو الياف مي تواند نقش مهمي در فيلتراسيون مايعات و آب ايفا نمايد.