جستجو در تالارهای گفتگو

ماهواره می‌وی سال گذشته در مدار مریخ مستقر شد دانشمندان فکر می کنند که به یافتن پاسخ این سوال که بخش اعظم اتمسفر مریخ چگونه از میان رفته است نزدیک تر شده اند. محققان مسئول ماهواره می‌ون (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) ناسا اولین مجموعه بزرگ یافته های حاصل از داده های جمع آوری شده توسط این ماهواره را منتشر کرده اند. این مطالعات شرح می دهد که هوای مریخ در ارتفاعات بالای اتمسفر چگونه در جریان کنش متقابل با نور خورشید فرسایش پیدا می کند و در فضا پراکنده می شود. آنها حساب کرده اند که میزان گاز گریخته از اتمسفر چقدر است و اشاره می کنند که چرا این میزان ممکن است در گذشته بیشتر بوده باشد. بروس جاکوسکی محقق اصلی ماهواره گفت که نتایج منتشره متکی بر داده هایی است که فقط در ۶ تا ۷ ماه اول ماموریت ماهواره جمع آوری شده. کلیه مشاهدات قبلی توسط ماهواره ها و مریخ نوردها حاکی بود که سیاره سرخ زمانی پوشیده از لایه غلیظی از گازها بوده که امکان حضور آب مایع بر سطح را فراهم می کرده. این برداشت (وجود آب سطحی) در مشخصه های سطح مریخ، مثل آثاری که شبیه بستر رودها، دلتاها و دریاچه هاست مشهود است. اما فشار هوای مریخ امروز کمتر از یک درصد زمین است، یعنی اگر آب مایع را روی سطح بریزید (بسته به جای آن) می جوشد و بخار می شود یا یخ می بندد. طرحی از برخورد توفان های خورشیدی به مریخ که باعث پرتاب یون ها از لایه بیرونی اتمسفر مریخ می شود بخشی از این هوا احتمالا با مواد معدنی سطح مریخ میان‌کنش داشته و در آن ذخیره شده است. با این حال محتمل‌ترین توضیح برای از بین رفتن اتمسفر مریخ - توضیحی که می‌ون محک زدن آن را سال گذشته شروع کرد - این است که خورشید به تدریج آن را فرسایش داده، و سیاره را از یک کره گرم و مرطوب تبدیل به جایی خشک و سرد کرده است. این ماهواره هنگام گردش در مدار چند بار شیرجه های عمیق به داخل اتمسفر زده است. این به اصلاح شیرجه ها آن را به ارتفاع ۲۰۰ کیلومتری از سطح رسانده که امکان نمونه برداری از گازهای حاضر و بررسی رفتار این گازها در اثر تحریک توسط انرژی خورشید را فراهم کرده است. خورشید در حال انتشار جریان ثابتی از ذرات باردار است که به اصلاح به آن بادهای خورشیدی می گویند. این بادها حامل میدان های مغناطیسی است که وقتی به کرات برخورد می کند میدان های الکتریکی ایجاد می کنند. این میدان ها به یون های اتمسفر سرعت می بخشند، و این یون ها یا مستقیما راهی فضا می شوند یا به سایر عناصر موجود در جو برخورد می کنند طوری که باعث گریز آنها از جو می شوند. میزان نابودی ممکن است در ظاهر ناچیز به نظر برسد، اما وقتی قدمت ۴.۵ میلیارد ساله مریخ را در نظر بگیرید، قابل توجه است. جاسپر هالکاس از دیگر دانشمندان این ماموریت از دانشگاه آیووا گفت که با حساب آنها هر ثانیه حدود ۱۰۰ گرم اتمسفر از جو می گریزد. دانشمندان سعی دارند بفهمند مریخ چه زمانی از جایی گرم و مرطوب به مکان امروزی بدل شد او می گوید:‌ "اینها اکسیژن و دی اکسیدکربن هستند که سیاره را ترک می کنند، موادی که برای آب و در مجموع آب و هوای سیاره مهم هستند." تیم می‌ون همچنین شاهد تاثیر برخورد مواد پرتاب شده از تاج خورشید (CME) بر اتمسفر مریخ بودند. سی‌ام‌ای یک حباب عظیم گازی در حالت برانگیخته است که مثل گدازه از خورشید فوران می کند. سی‌ام‌ای سریع تر از باد خورشیدی حرکت می کند و حاوی انرژی حتی بیشتری است. هنگام برخورد این حباب به اتمسفر مریخ، می‌ون شاهد گریز مواد از جو به اندازه حداقل ۱۰ تا ۲۰ برابر بیش از حالت معمولی بود. دکتر هالکاس می گوید: "بادهای خورشیدی پیشتر در تاریخ منظومه شمسی متداول تر و فشرده تر بودند، بنابراین انتظار داریم که در گذشته های دور دایما اتفاق می افتاده اند و مقدار خیلی زیادی از اتمسفر را فرسایش می داده اند." او می گوید به این ترتیب شاید بخش اعظم اتمسفر در دوره های اولیه مریخ از میان رفته باشد. البته اگر مریخ یک میدان مغناطیسی فراگیر را حفظ می کرد، ممکن بود بتواند این یورش دایمی و فرساینده از طرف خورشید را تاب بیاورد. دانشمندان اما فکر می کنند که دینامیک داخلی به وجود آورنده چنین میدانی، احتمالا پس از چندصدمیلیون سال اول تشکیل سیاره فروپاشید. بخت با ما یار بوده که زمین همچنان دارای یک میدان مغناطیسی قوی است که در برابر ذرات خورشیدی از آن محافظت می کند. وگرنه اتمسفر زمین هم احتمالا دچار سرنوشت مریخ می شد. نوع سنگ های مریخ نشان می دهد که آب زمانی روی سطح این سیاره جریان داشته منبع : bbc/science

ناسا اوائل ماه اکتبر میلادی تصاویری از فضاپیماهای (آپولو) را که در دهه‌های گذشته به کره ماه سفر کرده‌اند، بر روی فضای مجازی منتشر کرده است. عکس‌هایی از تنهایی فضانوردان در فضا و همچنین قدم زدن آنها بر روی کره ماه. منبع :رادیوفردا

سال‌ها قبل از اینکه اولین فضانوردان بر کره‌ی مریخ پا بگذارند، دانشمندان به صورت مجازی در آنجا حضور داشته‌اند. به لطف همکاری بین ناسا و مایکروسافت که با هدف پیشرفته‌تر کردن تعاملات بین انسان و ربات شکل گرفت، محققان با استفاده از نرم‌افزار این آژانس فضایی یعنی OnSight می‌توانند در یک محیط مجازی مریخی به جست‌وجو بپردازند. این نرم‌افزار با استفاده از اطلاعات فرستاده‌شده از مریخ نوردی به نام Curiosity یا کنجکاوی ساخته شده. Curiosity یا جست‌وجوگر رباتی شاید معجزه‌ای از ناسا باشد که نیرویش را از انرژی هسته‌ای تأمین می‌کند، اما نگاه کردن به اطلاعاتش در یک صفحه‌ی تخت اندکی شبیه انجام عمل جراحی با کارت‌پستال است. حتی تصاویر سه‌بعدی تولیدشده با استفاده از stereographs هم بسیار تخت هستند و در دیدگاه، عمق، منطقه و یا بستر این تصاویر کمبود مشاهده می‌شود. خواسته‌ی دانشمندان راهی برای دیدن اطلاعات به‌گونه‌ای است که بتوان محیط اطراف این مریخ‌نورد بدون سرنشین را بازسازی کرد تا بتوانند پدیده‌ها را در بستر اصلی خودشان مورد مطالعه و بررسی قرار دهند. نرم‌افزار OnSight توسط ناسا و مایکروسافت به‌عنوان قسمتی از مشارکت جاری برای بهتر شدن تعاملات انسان و ربات توسعه داده شد. این نرم‌افزار با HoloLens مایکروسافت کار می‌کند که یک کامپیوتر دارای ویندوز ۱۰ است و به نمایشگر سه‌بعدی باکیفیت همراه با لنزهای هولوگرافیکی متصل شده و شخص می‌تواند این مجموعه را بپوشد. با استفاده از این هدست اطلاعات بازگشتی از مریخ‌نورد Curiosity به‌عنوان محیط مجازی شبیه‌سازی شده ترسیم می‌شود که آواتارهای دانشمندان می‌توانند با یکدیگر ملاقات کنند، قدم بزنند و با استفاده از واقعیت افزوده به بررسی و مطالعه محیط بپردازند علاوه بر مطالعه داده‌ها، برنامه OnSight نیز می‌تواند به‌عنوان یک ابزار برنامه‌ریزی بیشتر بصری عمل کند و به‌عنوان یک سیستم‌عامل به دانشمند اجازه می‌دهد تا شبیه‌سازی را با استفاده از حرکات و دستورات منو دست‌کاری کند. به گفته ناسا آزمایشگاه پیشرانش جت یا JPL که در Pasadena در کالیفرنیا واقع شده در اواخر امسال به آزمایش نرم‌افزار OnSight برای کنترل مأموریت‌های مریخ‌نورد کنجکاوی اقدام خواهد کرد. به‌علاوه از این آزمایشگاه برای مأموریت مریخ نوردی در سال ۲۰۲۰ و سایر برنامه‌ها استفاده خواهد کرد. به گفته‌ی Dave Laverly مسئول برنامه اجرایی مأموریت علمی مریخ، نرم‌افزار OnSight به دانشمندان مریخ‌نورد این امکان را می‌دهد که بتوانند از دفترهای کاری خود در مریخ قدم بزنند و به جست‌وجو بپردازند. این نرم‌افزار درک ما را از مریخ و محیط اطراف مریخ‌نورد اساساً تغییر خواهد داد. منبع: فارنت

ناسا و نیسان هر دو بر این باورند که در زمینه فناوری خودرو، از یکدیگر نکات زیادی را فرا گرفته‌اند و اکنون زمان آن رسیده است که یک پروژه مشترک را شروع کنند. آن‍ها در نظر دارند که با آماده‌سازی تیمی متشکل از دانشمندان هر دو سازمان یک همکاری ۵ ساله برای توسعه فناوری‌های مربوط به خودروهای بدون راننده ترتیب دهند که این خودروها نه تنها در زمین بلکه در فضا هم قابلیت حرکت داشته باشند. این پژوهش‌ها قرار است در “مرکز تحقیقاتی ایمز” در نزدیکی موفت فیلد ناسا صورت بگیرد. درست همان جایی که گوگل در حال آزمایش و بررسی خودروهای بدون راننده خود است. قدم اول به کارگیری خودروهای روباتیک است که ضریب آلایندگی آن‌ها صفر است که احتمالا این خودروها مطابق تصویر بالا، نیسان لیف هستند که در آن‌ها اصلاحاتی لحاظ شده است. قرار است اولین نیسان لیف تولید شده در اواخر سال جاری تست شود. نیسان مدتی طولانی است که بر روی پروژه خودروهای بدون راننده کار کرده است و حتی یک خودروی بدون راننده لیف را در سال ۱۳۹۲ در جاده‌های ژاپن آزمایش کرده است. با این حال، “کارلوس گوسن” مدیرعامل نیسان بر این عقیده است که ناسا سابقه درخشانی در ساخت مریخ‌نوردهای بادوام و کنترل آن‌ها از سوی زمین دارد. بنابراین می‌تواند در زمینه ساخت خودروی بدون راننده به نیسان کمک کند و یک رابط قابل اعتماد بین انسان و ماشین برقرار سازد. از طرف دیگر ناسا قصد دارد تا به ایرادات فنی و ممکن در زمینه ساخت خودروهای بدون راننده واقف شود تا از بروز این ایرادات در مریخ‌نوردهای خود در فضاهای خیلی دور و حتی خطرناک‌تر از مریخ جلوگیری کند. منبع: فارنت

بسیاری از مردم این را نمی‌دانند اما ناسا تنها بر کاوش کردن فضا کار نمی‌کند. کمک‌های این سازمان به فناوری هواپیما و سازمان ملی هوانوردی و فضایی برای به وجود آوردن سفرهای سریع‌تر و امن‌تر بسیار مفید بوده است. در این مطلب می‌خواهیم شما را در فارنت با جالب‌ترین ایده‌های جدید ناسا برای هواپیماهای آینده آشنا کنیم که که البته برخی از آنها تا پیش از سال ۲۰۲۵ به پرواز در نخواهند آمد. ناسا این ایده‌ها را در مشارکت با شرکت‌های هواپیمایی خصوصی مثل Lockheed Martin، Northrop Grumman و Boeing ارائه کرده است. این ایده، طراحی به‌روز شده از هواپیما توسط Lockheed Martin شریک تحقیقاتی ناسا است که می‌توانید آن را با تغییراتی اندک در ۸ عکس گذشته در این آلبوم مشاهده کنید. مثال خوبی از انجام شدن شبیه‌سازی و آزمودن تونل باد در طول زمان است تا به محققین بگوید برای رسیدن به اهداف چگونه یک طراحی را ارتقا دهند. هدف ایجاد هواپیمایی برای آینده با سرعت فراصوت، با صدای انفجار صوتی کمتر و انتشار کمتر آن است. هدف نهایی رسیدن به صدایی بسیار کم است تا ممنوعیت این پروازها از بین برود. ایده‌ی پروازی با سرعت فراصوت هم‌اکنون توسط محققان استفاده می‌شود، به‌خصوص برای کاهش صدای انفجار صوت توسط محققان در مرکز تحقیقات Langley در ناسا. فناوری‌های شبیه F100 این هواپیما مثل سیستم نیروی محرکه، شکل خاص دم هواپیما و طراحی کلی ظاهر، باهم ترکیب‌شده تا به سطح دسی‌بل کمتری برسد. این ایده احتمالا به‌عنوان هواپیمایی از نسل آینده «بدنه‌ای با بال هیبریدی» یا بعضی‌اوقات «بدنه بال مخلوط» خوانده می‌شود. در این طراحی بال‌ها به‌طور نامحسوس به بدنه هواپیما متصل می‌شوند که باعث می‌شود بسیار ایرودینامیک شده و مصرف سوخت، صدا و تولید پس‌ماند را پایین بیاورد. ناسا ایده‌های این‌چنین را در شبیه‌سازی‌های کامپیوتری و تونل‌های باد آزمایش می‌کند تا ثابت کند آیا واقعاً مفید هستند یا خیر. این ایده‌ی ناسا که با عنوان N3-X هم شناخته می‌شود از موتور‌های الکتریکی ابررسانا برای به کار انداختن فن‌های توزیع‌شده برای کاهش مصرف سوخت، کم کردن صدا و مواد پس‌ماند استفاده می‌کند. نیروی این فن‌های الکتریکی از دو توربین گازی که در دوسر باله‌ها نصب شده و از ژنراتورهای الکتریکی ابررسانا استفاده می‌کنند تأمین می‌شود. در این تصویر کامپیوتری هواپیمایی برای آینده را مشاهده می‌کنید که باله شناور نام دارد. با صدای خیلی کم برای پرواز بر فراز مناطق پرجمعیت مناسب است. این طراحی که توسط Northrop Grumman شرکت آمریکایی طراحی شده احتمال دارد که در ابتدا برای باربری و بعداً برای سفرهای انسان استفاده شود. ایده وسیله نقلیه پیشرفته از شرکت Lockheed Martin طراحی جعبه‌ای بال‌ها را نشان می‌دهد که امروزه به خاطر مواد مرکب فلزی سبک و مدرن، فنّاوری‌های فرود و دیگر پیشرفت‌ها قابل اجراست. آزادی‌هایی که رولزرویس با موتور فن فوق‌العاده به آن داده باعث شده تا جریان هوا در اطراف موتور نسبت به داخل آن پنج برابر بیشتر از سایر موتورهای فن دیگر باشد و کارایی موتورهای توربین را به حداکثر برساند. این ایده‌ی Northrop Grumman کاملاً بر اساس ایده‌ی شدیداً ایرودینامیک باله شناور که در بالا ذکر شد است. چهار موتور رولزرویس در سطح بالایی باله‌ها تعبیه شده تا صداهای اضافی را به حداقل برساند. این شرکت از تخصص خود برای ساخت هواپیماهای نظامی بدون دم تثبیت کننده استفاده کرد تا بتواند برای تبلیغ در بازار حمل‌ونقل هوایی تجاری از آن استفاده کند. توانایی ما برای استفاده از هواپیما در سرعت‌های فراصوت کاملاً بستگی به توانایی‌مان در کاهش صدای انفجار صوت دارد. ناسا کارهای مختلفی برای کاهش این صدای انفجار از طراحی‌های جدید و پرواز دادن هواپیما از تونل‌های باد گرفته تا پرواز با فنّاوری‌های تازه انجام داده. این تفسیر ممکن از حمل‌ونقل غیرنظامی با سرعت فراصوت، وسیله نقلیه‌ای را نشان می‌دهد که شکل گرفته تا شوک صوتی و نیروی پسار را کاهش دهد (نیروی پسار یا پسا در دینامیک و فیزیک سیالات به نیرویی گفته می‌شود که در جهت بازداشتن اجسام از حرکت درون سیال کار می‌کنند). این عکس ایده‌ی هنرمندانه هواپیمایی را نشان می‌دهد که از طراحی جعبه‌ای یا پیوسته بال‌ها برای کاهش نیروی پسار و افزایش کارکرد سوخت بهره می‌برد. این طراحی هواپیما که در سال ۲۰۲۰ می‌تواند شروع به کار کند یکی از طراحی‌هایی است که توسط ناسا و گروه‌های تحقیقاتی صنعتی و دانشگاه‌ها در دست بررسی است. این ایده برای هواپیمایی با سرعت فراصوت از گروه تحقیقاتی به رهبری شرکت Lockheed Martin ارائه شده است. گروه از ابزارهای شبیه‌سازی استفاده کرد تا نشان دهد پروازهای با صدای انفجار صوت پایین با استفاده از پیکربندی موتورهای وی شکل معکوس در زیر باله‌ها امکان‌پذیر است. با استفاده از دیگر فنّاوری‌های انقلابی به اهداف محیط زیستی محدوده‌ای و ظرفیت ترابری دست یافتند. این ایده یکی از دو ایده‌ی ارائه شده در آوریل ۲۰۱۰ در جلسه هیئت‌مدیره ناسا بود که در مطالعات اعلان بودجه تحقیقات مأموریت‌ها مشخص شد، به‌عنوان هواپیمای پیشرفته با سرعت فراصوت، در بازه زمانی ۲۰۳۰ تا ۲۰۳۵ می‌توان از آن بهره‌برداری کرد. ICON II ایده ارائه شده از تیمی به رهبری شرکت بوئینگ به‌عنوان هواپیمایی برای پرواز با سرعت فراصوت بر فراز زمین بوده و طراحی برای اهداف کاهش صدا در فرودگاه و کاهش مصرف سوخت دارد. همچنین با کاهش سطح انفجار صوتی، پرواز با سرعت فراصوت را امکان‌پذیر می‌کند. این ایده‌ی دوم ارائه شده در جلسه هیئت‌مدیره ناسا در آوریل ۲۰۱۰ که در بالا توضیح دادیم است. منبع: فارنت

شاید به نظر کمی داستانی و غیرواقعی برسد، اما سازمان فضایی اروپا در حال برنامه‌ریزی برای انجام یک ماموریت انهدامی با هدف از بین بردن یک سیارک بزرگ در حال حرکت به سمت زمین است. در همین راستا، این ماموریت قرار است در سال ۲۰۱۵ یک ماهواره را با سرعت زیاد به سوی یک سیارک آزمایشی پرتاب کرده تا میزان تغییر مدار احتمالی سیارک را اندازه بگیرند. هدف از این برنامه، ارزیابی این مساله است که شاید بتوان زمین را با استفاده از این شیوه، از برخورد احتمالی سیارکی که به سوی زمین در حرکت است، محافظت کرد. این ماموریت که «دون کیشوت» نام دارد، دو فضاپیما را به سیارکهای نزدیک زمین پرتاب خواهد کرد.

ستاره‌ای به نام «لوسی»،۵۰ سال نوری آن‌طرفتر از کره زمین وجود دارد که هسته‌اش به الماس تبدیل شده است. منطقه کرمانشاه، هسته‌ این ستاره در واقع بزرگترین الماس در کهکشان است. وزن این الماس ۱۰ میلیارد تریلیون تریلیون قیراط است که مسلما حتی تصور چنین چیزی برای بشر دشوار است. سنگین‌ترین الماسی که بر روی زمین وجود دارد، الماسی به وزن حدودا ۵۰۰ قیراط است. زمانی که سوخت ستاره‌ای، معمولا هیدروژن، به پایان می‌رسد منجر به ایجاد هسته‌ای بلوری و داغ می‌شود. برای سال‌ها محققان بر این عقیده بودند که هسته ساخته شده از کربن به الماس تبدیل می‌شود، اما این یک فرض است و مدرکی برای دفاع از آن وجود ندارد. اما در سال ۲۰۰۴، منجمان مشخص کردند که «لوسی» حقیقتا هسته‌ بسیار بزرگی از الماس دارد و مدلی از آن را ارایه کردند.

ماکتی از موشک سنگین فالکون شرکت اسپیس‌ایکس در کانون ملی مطبوعات شرکت «اسپیس‌ایکس» اخیرا برنامه خود را برای پرتاب یک فضاپیمای خصوصی به ایستگاه فضایی بین‌المللی در ماه نوامبر اعلام کرده‌ است. این شرکت اعلام کرده که قرار است کپسول فضایی «اوریون» در تاریخ ۳۰ نوامبر در یک آزمایش حمل بار به سوی ایستگاه فضایی پرتاب شود. به گفته این شرکت، یک هفته پس از پرتاب، این فضاپیما در ایستگاه وارد خواهد شد. سخنگوی شرکت «اسپیس‌ایکس» اظهار کرد: این پرواز یک پرتاب آزمایشی برای نمایش قابلیت پرتاب دراگون، گردش به دور زمین، ورود به ایستگاه فضایی، انتقال محموله و بازگشت مجدد به زمین خواهد بود. وی افزود: هنگامی که این فضاپیما در ایستگاه فرود بیاید، ساکنان ایستگاه وارد آن شده و محموله‌ها را خارج خواهند کرد. این فضاپیما بدون سرنشین بوده، اما مقامات این شرکت اظهار کرده‌اند که برنامه‌های بیشتری برای پرواز فضاپیما به همراه چند سرنشین در حال انجام است. به گفته سخنگوی «اسپیس‌ایکس»، انجام اولین ماموریت با سرنشین، با حمایت ناسا برای سال ۲۰۱۴ انتظار می‌رود. این فضاپیما که ۳٫۶ متر قطر دارد، از توانایی حمل تا هفت سرنشین برخوردار است. با پایان کار برنامه شاتل، ناسا برای ادامه کار خود بر شرکتهای خصوصی مانند اسپیس‌ایکس برای انتقال محموله و فضانوردان به ایستگاه فضایی وابسته است. تا آن زمان این سازمان از فضاپیمای سیوز روسیه استفاده خواهد کرد. دسامبر سال گذشته، فضاپیمای دراگون اولین پرواز خصوصی جهان را به مدار انجام داد. در طول این پرواز آزمایشی، به شبیه‌سازی برخی مانورها که برای ورود به ایستگاه لازم است، پرداخت. اوریون از کیپ‌کارناوال فلوریدا به فضا برخاسته و پس از دو چرخش به دور زمین در اقیانوس آرام فرود آمد.

اسرار فنی آلمان نازی شصت سال قبل، آمريکا دانشمندان نازی را برای هدايت پروژه های پيشرو اين کشور مانند رقابت برای تسخير فضا به خدمت گرفت. اين مردان تکنولوژی های مرزشکنی را در اختيار آمريکا گذاشتند که حتی امروز نيز در خط مقدم علم و تکنولوژی قرار دارد، اما اين دستاورد بی هزينه نبوده است. پايان جنگ جهانی دوم شاهد تکاپوی فشرده برای دست يافتن به اسرار انبوه فنی آلمان نازی بود. متفقين برای به چنگ آوردن حداکثر تجهيزات و تخصص ممکن از ويرانه های رايش تقلا می کردند و همزمان سعی داشتند مانع دسترسی سايرين به اين اسرار شوند. وسعت و عمق دستاوردهای فنی بسیار پیشرفته ی آلمان، کارشناسان متفقين که نيروهای مهاجم را در سال 1945 همراهی می کردند به حيرت افکند. موشک وی-2 از اولین موشکهای زمین به زمین (ساخت آلمان نازی) راکت های مافوق صوت، گاز اعصاب، هواپيمای مجهز به موتور جت، موشک های هدايت شونده، فناوری تجسسی و آلات پيشرفته زرهی تنها برخی از فناوری های بديعی بود که در آزمايشگاه ها، کارگاه ها و کارخانه های نازی، حتی در زمانی که در آستانه شکست بودند، توسعه می يافت. آمريکا و اتحاد جماهير شوروی در نخستين روزهای جنگ سرد درگير مسابقه ای عليه زمان برای شکستن اسرار علمی هيتلر شدند. در ماه مه 1945، قشون تحت فرمان استالين آزمايشگاه های اتمی در موسسه معتبر کايزر ويلهلم در حومه برلين را تحت کنترل درآوردند و بذر آنچه را بعدا به زرادخانه وسيع اتمی شوروی بدل شد تقديم پيشوای خود کردند. آمريکايی ها درست پيش از آنکه نيروهای شوروی مجتمع وسيع نوردهازن را که در دل رشته کوه های هارتز در صفحات مرکزی آلمان ساخته شده بود تصرف کنند، موشک های وی-2 را از آن خارج کردند. به علاوه تيمی به سرپرستی ورنر وان بران که وی-2 را ساخته بود نيز به دست آمريکايی ها افتاد. جنايات هيو نِر، معاون فرمانده نيروی هوايی آمريکا در اروپا، کوتاه زمانی پس از به چنگ آوردن اين غنائم نوشت: "اشغال تشکيلات علمی و صنعتی آلمان اين موضوع را که ما در بسياری از زمينه های پژوهشی به گونه تکان دهنده ای عقب مانده ايم آشکار کرد." "اگر از اين فرصت برای به چنگ آوردن تشکيلات و مغزهايی که آن را توسعه داده اند استفاده نکنيم و آن دو را فورا به کار نگيريم، بايد برای کشف عرصه ای که قبلا کاوش شده تلاش کنيم که ما را چندين سال عقب خواهد انداخت." به اين ترتيب پروژه موسوم به "گيره کاغذ" آغاز شد که طی آن وان بران و بيش از 700 نفر ديگر از دانشمندان آلمانی را به طور مخفيانه بدون آگاهی متحدان آمريکا به آن کشور منتقل شدند. اين پروژه هدف پيچيده ای نداشت: "بهره برداری از دانشمندان آلمانی برای پروژه های پژوهشی آمريکا و جلوگيری از دسترسی اتحاد جماهير شوروی به اين معدن غنی فکری." پس از آن تحولات سريعی روی داد: پرزيدنت ترومن پروژه "گيره کاغذ" را در ماه اوت 1945 تصويب کرد و سه ماه بعد در روز 19 نوامبر نخستين گروه از دانشمندان آلمانی وارد خاک آمريکا شدند. با اين حال يک مشکل عمده وجود داشت. ترومن به وضوح دستور داده بود که هرکسی که "عضويت او در حزب نازی ثابت می شود و در فعاليت های آن شرکت داشته يا از حاميان فعال حکومت نظامی نازی ها بوده است" از اين پروژه حذف شود. براساس اين معيار، حتی شخص وان بران، برای خدمت در آمريکا واجد شرايط نبود. او علاوه بر عضويت در سازمان های مختلف نازی از اعضای بلندپايه "اس اس" (از سازمان های موازی گشتاپو) بود. در پرونده امنيتی او درج شده بود که وی يک "خطر امنيتی" به حساب می آيد. افراد ذيل از جمله همکاران وان بران بودند: * آرتور رودلف، مدير کل عملياتی نوردهازن، جايی که 20 هزار برده که به کار اجباری واداشته شده بودند در جريان توليد موشکهای وی-2 جان باختند. او تيم سازنده راکت "Saturn V" را که "صد در صد نازی، از نوع خطرناک" وصف می شد سرپرستی می کرد. آرتور رودلف: یک فرد 100 درصد نازی در استخدام ناسا * کرت ديبوس، متخصص پرتاب موشک و از افسران اس اس. در پرونده او آمده بود: "او بايد به عنوان تهديدی برای امنيت نيروهای متفقين تحت نظر و کنترل باشد." * هوبرتوس استراگهولد، که بعدا "پدر پزشکی فضايی" لقب گرفت سيستم های "زيست ياری" تعبيه شده در فضاپيماهای ناسا را طراحی کرد. برخی از زيردستان او در اردوگاه های داکائو و آشويتس، آزمايش های انسانی انجام می دادند، جايی که اسرای (کشورهای شرق اروپا) منجمد شده و در اتاقکهای کم فشار قرار داده می شدند که معمولن به مرگ آنها منجر می شد. تمامی اين افراد از صافی اخلاقی گذرانده شدند تا به آمريکا خدمت کنند: ارتش آمريکا که پيروزی در جنگ سرد، نه برقراری عدالت را، نخستين اولويت خود می دانست، بر جناياتی که ادعا می شود اين افراد مرتکب آن شده بودند سرپوش گذاشت و لکه های سياه را از پيشينه آنها زدود و گيره ای که اطلاعات تازه آنها را در پرونده های شخصی محکم می کرد وجه تسميه کل اين عمليات شد. با گذشت شصت سال، ذره ای از اهميت ميراث آن پروژه کاسته نشده است. می توان استدلال کرد که هواپيمای موسوم به "هورتن هو 229" با روکشی از تخته سه لای باردار کربنی با بال های رو به عقب که از چشم رادار مخفی می مانند و در سال 1944 ساخته شد نخستين هواپيمای تجسسی جهان بود. ارتش آمريکا يکی از اين مدل ها را در اختيار شرکت هواپيماسازی "نورثروپ" گذاشت. اين شرکت بعدن بمب افکن های تجسسی بی-2 را که از کليه جهات کاربردی نمونه مدرن هورتون بود ساخت. Horten GO 229 که بمب افکن آمريکایی B-2 با الهام از این طرح سال 1944 هواپيمای آلمانی ساخته شده موشک های کروز هنوز بر طرح موشک وی-1 استوار است و موتور جتی که نيروی محرکه هواپيمای "هايپرسونيک" پيشرفته ناسا موسوم به ایکس-43 (با سرعتی پنج برابر صوت) را فراهم می کند تا حدود زيادی مديون پيشگامان صنعت جت آلمان است. همچنین آلمان، تاسیسات بسیار عظیمی را در تلمارک واقع در نروژ برای تولید آب سنیگن و غنی سازی اورانیوم ایجاد کرده بود که اگر بمب افکن های انگلیسی آنجا را بمباران نمی کردند در همان سال 1944 اولین سلاح هسته ای آلمان، آمادهء استفاده شده بود. علاوه بر اينها، شمار بزرگ اسناد پروژه گيره کاغذ که هنوز محرمانه است باعث شده بسياری از کارشناسان، از جمله نيک کوک، مشاور هوافضای "هفته نامه دفاعی جينز" مظنون باشند که آمريکا ممکن است به توسعه فناوری های حتی پيشرفته تر نازی پرداخته باشد که از جمله آنها دستگاه های ضدجاذبه است که منبع بالقوه ای برای مقادير وسيعی انرژی خواهد بود. کوک می گويد که اين فناوری "می تواند چنان ويرانگر باشد که صلح جهان را به خطر خواهد انداخت و آمريکا تصميم گرفته است آن را برای مدت های مديد مخفی نگاه دارد." اما خيلی ها ضمن کف زدن برای موفقيت غيرقابل انکار پروژه گيره کاغذ، ترجيح می دهند هزاران نفری را که جان باختند تا نوع بشر به فضا برود به ياد بياورند. منبع

این نرم افزار به شما امکان دیدن سطح زمین و زوم کردن بروی شهرها و اشیا را فراهم می آورد! این نرم افزار که تصاویر خود را از دو ماهواره Landsat و Shuttle دریافت می نماید و به صورت همزمان به زمین ارسال می کند و شما می توانید با وضوح بسیار بالا آنها را ببینید. این نرم افزار بسیار جالب مکان وقوع سیل ، زلزله، آتش سوزی، طوفان و... را بروی زمین نشان می دهد و با در اختیار گذاشتن پیوند آن پدیده بروی وب اطلاعات بسیار مفیدی را به شما می دهد. این نرم افزار به شما اجازه می دهد تا ارتفاعات، دریاها، خشکی ها و تمام قسمت های جغرافیائی را در کره زمین ببینید. در این نرم افزار شما می توانید کشور ایران را نیز مشاهده کنید و همچنین شما می توانید جاده ها، خیابانها و حتی خانه های موجود در روی کره زمین را مشاهده کنید. در این نرم افزار تصاویری با کیفیت بسیار بالا از ماه و سطح زمین وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید. این نرم افزار بسیار شبیه به نرم افزار Google Earth بوده با این تفاوت که تصاویر آن بسیار با کیفیت بوده و قدرت زوم بالایی دارند. دانلود NASA World Wind 1.4 - 16MB