جستجو در تالارهای گفتگو

سلام ازدوستان روانشناس تقاضادارم (درگیری خونین در باغملک خوزستان (قبیله ای)تحلیل کنند .

رامسر - زباله رخت چرکینی است که مادر طبیعت را در رامسر می‌بلعد و جنگل‌های بکر و هیرکانی زیر بار آن قامت خم کرده‌اند. خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: در عبور از جاده جواهرده و منطقه ییلاقی خوش آب‌وهوای رامسر به یک فرعی برمی‌خوریم که قلب طبیعت در آن از نفس می‌ایستد، اینجا کلاکولی است، جنگل بکر دیروز و زباله‌دانی امروز. اینجا برعکس هر نقطه جنگلی دیگر صدای هیچ سینه‌سرخی به گوش نمی‌رسد وتنها رقص کلاغ‌ها را بر فراز درخت‌های افتاده می‌توان دید و کوه‌های زباله آن‌چنان قد برافراشته‌اند که گویی کشتی‌گیر رقیبش را شکست داده است. این منطقه تنها دستاورد زباله‌های دیروز و امروز نیست، از سال ۸۰ تاکنون تمامی زباله‌های رامسر، کتالم، سادات شهر، و تمامی روستاهای حومه در این منطقه که به مساحت تقریبی پنج هکتار است، انباشته می‌شود و روزانه ۱۵ تا ۲۰ ماشین زباله‌ها را در آن تخلیه می‌کنند. درست است که در این ناحیه زباله‌ها از پنج هکتار تجاوز نکرده‌اند، اما شیرابه آن تا کیلومترها در دل جنگل رفته و درخت‌ها را از ریشه زده است. ساخت کارخانه زباله‌سوز مدت‌هاست که روی میز مسئولان شهری قرارگرفته و این وعده همچنان لنگ تأمین زمین مناسب است و طرح تفکیک زباله از مبدأ در رامسر نیز به شیوه ناقص در دست اجراست. روزانه ۷۰ تن زباله در شهر گردشگرپذر رامسر تولید می‌شود که این میزان در زمان پیک مسافر به ۱۲۰ تن افزایش می‌یابد. فهیمه علیخانیان از اعضای جمعیت مردم‌نهاد نگاه سبز رامسر در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: گونه‌هایی مانند توسکا، راش و ممرز در رقابت نابرابر با زباله در منطقه کلاکولی آسیب‌دیده‌اند. اینجا روی گسل زلزله مازندران قرار دارد و درختان می‌توانستند کمک بسیار بزرگی در تضمین امنیت هنگام وقوع زلزله باشند. وی، راه‌حل رفع معضل زباله را احداث کارخانه زباله‌سوز بیان کرد و گفت: این طرح از سال ۸۰ توسط شهرداری مطرح بوده ولی باگذشت ۱۲ سال، هنوز اجرایی نشده است. علیخانیان پیشنهاد داد تا زمان احداث کارخانه یا دستگاه زباله‌سوز، اطراف ناحیه انباشت زباله فنس کشیده شود تا دسترسی حیوانات به آن منطقه موجب شیوع بیماری و مرگ نشود، همچنین شیرابه‌هایی که از ناحیه تجاوز کرده‌اند مدیریت صحیح شوند، چون علاوه بر تخریب پوشش گیاهی و جانوری، سفره‌های آب زیرزمینی را هم نابود می‌کنند که این امر با حضور کارشناسان مربوطه قابل‌حل است. وی بر لزوم اجرای تفکیک زباله تأکید و به دلیل تأخیر افتادن احداث زباله‌سوز اشاره و اضافه کرد: علت اصلی به تأخیر افتادن احداث کارخانه زباله‌سوز، نداشتن زمینی مناسب بوده است و هم‌اکنون صحبت‌ها حاکی از آن است که زمینی دیگر در جنگل به این کار اختصاص داده شود که این کار نابودی دوباره قسمتی از جنگل را به همراه خواهد داشت. وی گفت: زباله‌دانی در جنگل‌های صفا رود رامسر را در آن سال‌ها در حالی احداث کردند که عرصهٔ موردنظر، چند سالی بود نهال‌کاری شده بود، نهال‌های چندساله را قطع کردند و زباله کاشتند و شیرابه‌های آن را به اعماق زمین تزریق کردند. هادی حلاجیان عضو شورای شهر رامسر در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه از زباله وپسماند از اولویت‌های شورا و شهرداری است بیان داشت: زمینی در منطقه زغال چال از سوی منابع طبیعی واگذارشده و همه اقدامات اولیه‌اش انجام‌شده و لنگ یک امضاء برای واگذاری است. اراده شهرستانی برای حل معضل زباله وجود ندارد وی بابیان اینکه اراده در شورا و سازمان‌های مردم‌نهاد برای حل معضل زباله وجود دارد اما در بین مسئولان شهرستانی نیست، بیان داشت: یک سال می شود که موضوع احداث زباله‌سوز مطرح است و متأسفانه برای واگذاری آن سنگ‌اندازی می‌شود. به گفته وی بحث زباله و پسماند از نان شب واجب‌تر است و باید سامان یابد زیرا امروز نه جنگل درست‌وحسابی داریم نه دریا، بنابراین اینکه نامه واگذاری زمین امضا نمی‌شود جای تعجب دارد. روزانه حدود ۱۰۰ تن زباله وارد جنگل می‌شود و اگر اعتبار داده شود حاضریم زمین موردنیاز را برای ساخت کارخانه تأمین کنیم. مجید درجانی دیگر عضو شورای شهر رامسر نیز فرهنگ‌سازی برای تفکیک زباله را امری مهم برشمرد و گفت: موضوع زباله باید بحث شب‌نشینی‌های مردم شود تا این فرهنگ نهادینه شود. به گفته وی، رامسر شهرستان ۷۰ هزارنفری میزبان حدود ۲۰ میلیون مسافر در سال است و باید برای پسماند این میزان گردشگر برنامه‌ریزی داشته باشیم. در حالی از ساخت زباله‌سوز جلوگیری می‌شود که در کشورهای دیگر این کارخانه هسته مرکزی شهر دایر است و باید موانع فراروی رفع شود. حلاجیان کارشناس شهرداری تنکابن نیز درباره کارخانه زباله‌سوز با اشاره به اینکه مدارک برای تأیید نهایی به اداره مستندسازی نهاد ریاست جمهوری نیز ارسال‌شده است، گفت: قرار است از سازمان انرژی‌های نو برای بازدید از این زمین بیایند و طرح ما را مطالعه کنند و پس از تأیید، متولی ساخت کارخانه، شرکت نیروگاه‌ها و وزارت نیرو می‌شود. وی بابیان اینکه سیستم زباله‌سوز طراحی‌شده از نوع هاضم است بیان داشت: حدود ۷۰ درصد زباله تولیدی منطقه‌ تر و ۳۰ درصد خشک است و از این ۳۰ درصد تنها ۱۰ درصد قابل بازیافت هستند و در بخش تفکیک زباله نیز شهرداری حدود شش ماه با شرکتی قرارداد بسته که بر اساس برنامه در حال فعالیت است. به گفته حلاجیان، برنامه آموزش باید در مدارس و سپس ادارات اجرایی شود و در حال حاضر تمامی ادارات در طرح تفکیک زباله و جمع‌آوری مشارکت دارند اما آموزش‌وپرورش زباله را برای تفکیک تحویل نمی‌دهد. درحالی‌که مسئولان شهرداری رامسر معتقدند که طرح تفکیک زباله به‌خوبی در سطح شهر دردست اقدام است اما سازمان‌های مردم‌نهاد بر این باورند که این طرح به‌صورت ناقص اجرامی شود. به اعتقاد دوستداران محیط‌زیست و طبیعت، وقتی شهرداری با شرکتی برای آموزش و تفکیک زباله قرارداد می‌بندد باید نظارت لازم را نیز داشته باشد. بیژن هوشمند دبیر جمعیت مردم‌نهاد نگاه سبز رامسر نیز در گفتگو با خبرنگار مهر از زباله به‌عنوان رخت چرکین شهر یادکرد و گفت: رخت چرکین را باید در خانه شست نه آنکه در دل جنگل‌های بکر دفت کرد. وی با اشاره به اینکه طبیعت رامسر حساس و شکننده، سست و ناپایدار است افزود: برای‌ آنکه شکنندگی آن بیشتر نشود باید به فکر راه چاره ای‌ بود. هوشمند با عنوان اینکه در سال های گذشته شاهد رانش‌ها و فرونشست‌های بزرگی در منطقه لفاسر، صفارودف بنشکی بودیم، بیان داشت: قانون زمین این است که بیش‌ازحد از آن برداشت نشود و زباله انباشته نشود. دبیر جمعیت نگاه سبز رامسر با عنوان اینکه زباله درواقع سقط زمین جنین است که سبب ایجاد شیرابه و تولید گاز سمی متان می‌شود، یادآور شد: در حال حاضر زباله منطقه در کلاکولی انباشته می‌شود، درحالی‌که منابع طبیعی و دادگستر موظفند، شهرداری‌ها را تحت پیگرد قانونی قرار دهد و باید شهرداری این مسئله را حل کند. معضل دیرینه زباله رامسر با ساخت کارخانه زباله سوز حل می شود و رفع این مشکل نیازمند همراهی مسئولان و ایجاد اراده و عزم ملی است تا برای همیشه مردمان از دست طلای کثیف خلاصی یابند. فرستاده شده از LT26wِ من با Tapatalk

سرهنگ سید رحمان موسوی (معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی خوزستان) اظهار کرد: عصر امروز دوشنبه در یکی از روستاهای شهرستان باغملک میان دو طایفه درگیری خونین رخ داد. متأسفانه این درگیری کشته و مصدوم داشته ولی تعداد کشته شدگان و مصدومان هنوز معلوم نیست. معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی خوزستان وی با اشاره به اینکه این دو قبیله از قبل درگیری هایی داشته اند، افزود: در حال حاضر مأموران نیروی انتظامی به محل اعزام شده و جریان نزاع را به خوبی کنترل کرده اند. گزارش دقیق تر از تعداد کشته شدگان و مصدومان متعاقباً اعلام خواهد شد. معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی خوزستان در ارتباط با نشست های هم اندیشی این معاونت با سران قبایل و طوایف گفت: قطعا نشست با قبایل و بزرگان طوایف و معتمدان محلی را با هدف استفاده از ظرفیت اجتماعی و تأثیرگذاری آنها در حل اختلافات، رفع آسیب ها و پیشگیری از وقوع جرائم استفاده برگزار شده است. موسوی یادآور شد: در حقیقت با برگزاری چنین نشست هایی جریان تولید امنیت و حفاظت از آن به دست بزرگان قبایل، طوایف، معتمدان محلی و افراد تأثیرگذار خواهد افتاد. وی عنوان کرد: به جای اینکه کار به حدی امنیتی رسیده و پلیس ناگزیر به ورود شود، همکاری بزرگان قبایل می تواند در کاهش و کنترل نزاع های جمعی و فردی فوق العاده تأثیرگذار باشد. معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی خوزستان بیان کرد: تأثیرات این نشست های هم اندیشی به خوبی قابل لمس است. البته منطقه باغملک، ایذه و رامهرمز در برنامه برگزاری نشست های هم اندیشی بوده که از شنبه آغاز می شوند. موسوی ادامه داد: برگزاری نشست های هم اندیشی در مناطق عرب نشین را تمام کرده و هم وطنان ولایتمدار عرب و معتمدان آنها برابر منشوری که خودشان تهیه کرده بودند، آمادگی خود را در راستای مقابله با هرگونه قانون گریزی، تیراندازی در عموم و ناهنجاری را به صورت شفاهی و کتبی اعلام کردند. در واقع بزرگان طوایف و قبایل رفتار افرادی که قانون گریزی کرده و به هر شکلی خللی در امنیت ایجاد کرده را مردود شناخته شده و حمایتی از آنها انجام نخواهند داد. وی تأکید کرد: به عنوان نمونه چنانچه در مجلس عروسی و عزا افرادی اقدام به تیراندازی کنند، بزرگان طایفه و قبیله آن محفل را ترک کرده و این نشان از درک منش و فهم بالای بزرگان قبایل است. این مسئله همچنین نشان می دهد که سران قبایل و معتمدان کاملا مخالف هر گونه قانون گریزی بوده و ضمن اینکه از آن رنجم می برند بلکه خواستار همکاری صمیمانه و خودجوش هستند تا این موارد را با همکاری دستگاه قضائی و نیروی انتظامی حل کنند. معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی خوزستان اظهار کرد: البته اقدامات این عزیزان در پیشگیری از وقوع جرم و مصالحه نباید هیچ گونه منافقاتی با قوانین مدنی نداشته باشد و در عوض ما هم به گونه ای ورود پیدا می کنیم که مخالف با عرف و سنت حسنه عشایر استان نباشد. وی اضافه کرد: در حال حاضر بخشی از برگزاری نشست های هم اندیشی با اقوام لر باقی مانده که در هفته آینده به سمت آنها رفته و نشست های مختلف هم اندیشی را در شهرستان های هدف ایذه، باغملک رامهرمز و سایر شهرهای لرنشین متدین و ولایتمدار برگزار خواهیم کرد. منبع : مهر-/ف

چکیده: ارامنه، آریایی و هم نژاد ایرانیان هستند که به جهت اعتقادی اشتراکات زیادی دارند، از جمله پرستش ایزدان مهر، اناهیتا و اهورامزدا که معمولاً در بلندی ها به نیایش آنان می پرداختند. رسم برپایی معابد برفراز کوه ها و تپه ها و تبدیل آن به کلیسا و صومعه های قرون اولیه مسیحی از این باورها برخاسته چنان که نمونه های آن در زیارتگاه های بی شماری بر تپه ها و کوه ها وجود دارد که پیشینة آنان به گذشته های دور و زمان نیایش مهر و اناهیتا و زرتشت باز می گردد. در زمان هخامنشیان ایزدان سه گانه پرستیده می شدند ... در زمان پارتیان نیز مورد توجه دین عمومی و حتی دین رسمی بوده اند، اگرچه ما متونی مؤید این امر در ایران نداریم اما مدارک کتبی نسبت به وجود آن در ارمنستان به دست آمده است. میترا در ارمنستان از ایزدان بسیار محبوب و مورد علاقه و احترام فراوان بوده که معابد بسیار و برجا مانده از مهرپرستی پس از مسیحیت در شرق ارمنستان اهمیت و حضور مهر را در این منطقه تأیید می کند. در زمان ساسانیان و با رونق گرفتن آیین زرتشت، میترا در ردیف یکی از ایزدان آمده، در مهریشت می بینیم که چگونه بی آنکه خبری از میترای کبیر هخامنشی و اشکانی باشد، میترا با هویتی زیباتر، با هزار گوش و هزار چشم قدم به عرصه وجود می گذارد. سرزمین قفقاز به خصوص ارمنستان از مناطق مهم پرستش میترا پیش از مسیحیت بوده است. بنا به نظر مشهور پژوهشگران، ارمنستان اولین جایگاه رسمی شدن مسیحیت است و قدیمی ترین کلیسای حکومتی جهان (سنت اچمیادزین3، قرن 4 میلادی) در آنجاست . صومعه های قدیمی که در نقاط کوهستانی و بر بلندی بنا شده اند نشانه هایی از نیایشگاه های باستان را در خود دارند . آنها دارای آثار مهمی از معماری معابد میترایی هستند که اگرچه تبدیل به کلیسا شده اند، اما نمونه های بسیار اصیل و بکر از تحول مهرپرستی به مسیحیت را به نمایش می گذارند. در میان بناهای مذهبی موجود در منطقه قفقاز طی بررسی های میدانی آثاری کهن از بازیلیک ها (کلیساهای اولیه) و نیایشگاه های غاری جلب نظر کردند. مهرابه های غاری گغارد در نزدیک ایروان، پایتخت ارمنستان نشانه مهمی است که حضور قوی این آیین را در شکل ابتدایی و خالص اولین نیایشگاه ها و تبدیل آن به کلیسا نشان می دهد. فضای غاری کلیسای گغارد در دل صخره های عظیم از کهن ترین نمونه های کلیسا در مجاورت غار معبد است که دارای نشانه های مهم چشمه داخل شبستان غاری، پنجره رو به شرق، مذبح و مهراب است. بقایای نیایشگاه باستانی اوپلیستیخه در گرجستان و مهرابه کلیسای قرن چهارم بر فراز تپه ای در همین مکان از نمونه های دیگری است که حضور اولیه آیین مهر و تداوم و دگردیسی آن در مسیحیت را نشان می دهد. این مقاله براساس مطالعات کتابخانه ای و برداشت های میدانی در سفر علمی - پژوهشی به منطقه قفقاز و تجزیه و تحلیل یافته ها از طریق روش تحقیق اکتشافی تنظیم شده است. مشخصات مقاله:مقاله در 12 صفحه به قلم شهره جوادی (دکتری تاریخ هنر. استادیار دانشکده هنرهای زیبا و مدیر گروه علوم و تاریخ هنر مرکز پژوهشی نظر).منبع:باغ نظر سال یازدهم زمستان 1393 شماره 31.ensani.ir تداوم نشانه ها و بقایای معماری مهری قفقاز در کلیساها

سرو ِ مهر یا درختِ یلدا شاهین سپنتا درخت سرو در فرهنگ ایران جایگاه ویژه ای دارد و از هزاران سال پیش تاکنون مورد علاقه ایرانیان بوده است. گرامیداشت درخت سرو در فرهنگ ایران با گسترش آیین مهر در ایران کهن در پیوند است. در هزاره های دور ، نیاکان هوشمند ما که در طبیعت و با طبیعت زندگی می کردند، پس از مشاهده خورشید و ماه و ستارگان و تجربه تغییرات طبیعی فصول و کوتاهی و بلندی روز و شب ، فعالیت های روزانه خود را بر بنیان این پدیده های طبیعی و دگرگونی های آن ها تنظیم کردند و از آن ها بهره های فراوان بردند. از این روی "زندگی بخشی" این پدیده های طبیعی را ستودند و از میان این پدیده های طبیعی، خورشید که با پرتوهایش (مهر ) به این زمین و همه زیستمندان روی آن گرمای زندگی می بخشید ، بیش از همه مورد ستایش قرار گرفت. سپس نیاکانمان با ژرف نگری در بزرگترین منشاء نور مادی ( خورشید ) و با شناخت اثرات زندگی بخش پرتو های آن ( مهر ) به شناخت درونی بزرگترین منشاء نور مینوی ( خداوند ) دست یافتند و فروزهای پاک و جاودانش همچون مهر و محبت مینوی را ستودند و کوشیدند تا برترین صفاتی را که برای او متصور بودند همچون مهرورزی و پیمان داری و میانه روی و دادگستری را در نهاد خود نیز پرورش دهند و آن آیین را « آیین مهر» نامیدند. آیین مهر در ایران و بسیاری از کشورهای جهان هزاران سال پایدار ماند و پیروان فراوان یافت چنان که در سده اول پیش از میلاد ، این آیین توسط رومی ها در سراسر قاره اروپا ، غرب و شمال آفریقا و آسیای کوچک و پیرامون دریای سیاه منتشر شد و طی پنج سده در بخش بزرگی از جهان گسترش یافت. به نظر می رسد که آیین مهر را می توان « مادر همه آیین ها » دانست و هنوز نیز بسیاری از نماد ها و سنت های این آیین کهن به صورت های گوناگون در باورها و سنت های پیروان آیین های دیگر در میان ایرانیان و دیگر ملت های جهان زنده مانده است که یکی از آن ها « جشن یلدا » است. جشن یلدا، جشن زایش مهر است. چون نیاکان ما می دانستند که از آغاز دی ماه، روزها به تدریج بلندتر و شب ها کوتاه تر می شود و خورشید هر روز بیش تر در آسمان می ماند و نور و گرمی می پراکند. از این روی در آخرین شب پاییز ( درازترین شب سال ) و پیش از آغاز نخستین روز زمستان، برآمدن « نخستین پرتوهای خورشید تابان » را که « مهر » می نامیدند ، به عنوان لحظه « زایش مهر » جشن می گرفتند که جشن « یلدا » و یا جشن « شب چله» نامیده شد. ( از اول دی ماه تا دهم بهمن ماه که 40 روز است " چله بزرگ" نامیده می شود و از دهم بهمن ماه تا بیستم اسفند ماه نیز " چله کوچک " نامیده می شود چون در این 40 روز دوم یا چهله کوچک از شدت سرما نسبت به چهله بزرگ کاسته شده است.) نگاره یک ) درخت سرو در سنگ نگاره های تخت جمشید در باور پیروان آیین مهر، سرو درختی است که ویژه خورشید و زایش مهر است؛ درختی که همیشه سبز و با طراوت است و در برابر سردی و تاریکی پایداری می کند. از این روی سرو نماد مهر تابان و زندگی بخش و نشانه نامیرایی و آزادگی و پایداری در برابر نیروهای مرگ آور بود. از این روی در شب زایش مهر ، « سروِ مهر » را می آراستند و هدایایی در پایش می نهادند و با خود پیمان می بستند که برای سال دیگر نیز سرو همیشه سبز دیگری بنشانند. براین پایه، درخت سرو از دیرباز تاکنون عضوی ثابت و جدانشدنی از باغ های بهشت گونه ایرانی است که یادگار آن باغ های بهشتی هنوز بر روی سنگ نگاره های شهر پارسه و آثار برجای مانده از نیایشگاه های مهری و نقش های ابریشمی قالی های باغی ایرانی و بسیاری دیگر از آثار هنری دوره های مختلف تاریخی از گبه و گلیم و ترمه گرفته تا مینیاتور و کاشی کاری در بناهای مختلف برجای مانده است. نگاره دو ) درخت سرو در سنگ نگاره های تخت جمشید، بازتابی از باغ های هخامنشی نگاره سه ) درخت سرو در قالی کرمان با نقشه درختی نگاره چهار ) قالی کاشان با طرح بته جقه ( نمادی از سرو خمیده ) بر بنیان باورهای مهری، نیاکانمان نام هایی چون « سرو ناز » را بر فرزندان خود می نهادند و در هنگام زایش فرزندانشان به جای قربانی کردن، به نام نوزاد درخت سروی می کاشتند تا سرو آزاد و فرزندشان باهم بزرگ شوند و زندگی سبز و سرنوشتی روشن داشته باشند. نزد مهربانان، درخت سرو با صفاتی چون آزاد، راستین، بلند، سرفراز، سرکش ، تازه، جوان، جوانه، نوخاسته، سایه دست،سایه گستر، سهی، پابرجای،. پادرگل، پایدار، چمن زاد، بستانی و بوستان آرای شناخته شد و به کنایه از معشوق با صفاتی چون موزون،. سیمین، سیم اندام، گل اندام،. بهاراندام، لاله رنگ، سمن بار، سهی بالا، صنوبرخرام، طوبی خرام، خوش خرام،پریشان خرام، قیامت خرام، بی پرواخرام، قیامت قیام، خرامنده، خرامان، چمان،،سبک جولان، هوادار، خوش رفتار، روان، دلجوی ، قباپوش ، سبزپوش، یکتاپوشو ... به ادبیات مردمان این سرزمین راه یافت: سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند / همدم گل نمی‌شود یاد سمن نمی ‌کند ( حافظ) سرو بالای کمان ابرو اگر تیر زند / عاشق آن است که بر دیده نهد پیکان را (سعدی) آن میر غوغا را بگو، وان شور و سودا را بگو / وان سرو خضرا را بگو مستان سلامت می ‌کنند. ( مولوی) گرت ز دست برآید چو نخل باش کریم / ورت ز دست نیاید چو سرو باش آزاد (سعدی) سرو شو از بند خود آزاد باش / شمع شو از خوردن خود شاد باش ( نظامی) یکی بخرام در بستان که تا سرو روان بینی/ دلت بگرفت در خانه برون آ تا جهان بینی . ( خاقانی) چنان که یاد شد ، در آثار برجای مانده از دوران گسترش آیین مهر در ایران و اروپا، بسیاری از نمادهای مهری را که نزد مهربانان بسیار گرامی بود می توان یافت و سرو یکی از آن نمادهاست. اما "سرو مهر" را در شب زایش مهر با نمادها و نشانه هایی دیگر نیز می آراستند که هر یک نزد مهریان نشانی ویژه با پیامی رازگونه و نهفته در خویش بود. چنان که برفراز سرو به نشانه خورشید یا مهر تابان ستاره‌ای زرین یا سرخ برمی افراشتند و شاخه های درخت سرو را با دو رشته زرین و سیمین به نشانه خورشید وماه می آراستند ( این ماه و خورشید در سنگ نگاره های برجای مانده از نیایشگاه های مهری، نماد هایی از سُل یا خدای خورشید و لونا یا خدای ماه هستند که با میترا یا مهر هم پیمان شدند. ) همچنین جوانان آرزومند به امید برآورده شدن آرزویشان، به گونه ای نمادین پارچه‌ای ابریشمی یا سیمین بر شاخه‌های سرو می‌آویختند و در پای سرو نیز هدایایی می گذاشتند. نگاره پنج ) طرحی از سرو در کنار آتشدان در نیایشگاه مهر در شهرکهن "دورا اروپوس" ( روستای صلاحیه امروزی در مرز جنوب شرقی سوریه با عراق) پس از گسترش آیین مسیح در اروپا، پیروان این آیین نیز به بسیاری از سنت های مهری همچنان پایبند ماندند؛ چنان که می دانیم امروز سنت کهن برافراشتن و آراستن سرو به صورت آذین بندی درخت کاج هنوز متداول است. پس بر این پایه می توان در نظر گرفت که با بهره گیری از نمادهای ویژه آیین مهر، آراستن و آذین بندی درخت سرو نیز انجام شود و خانواده های ایرانی نیز این رسم کهن مهری را به عنوان بخشی از مراسم جشن یلدا درخانه های خود زنده کنند و پاس بدارند. از نمادهایی که می توان برای آذین بندی سرو مهر یا درخت یلدا استفاده نمود، می شود به این نمادها اشاره کرد: خورشید، شیر( نام و نشان مرحله چهارم ورود به آیین مهر، و نماد آتش / خورشید ) و یا شیر و خورشید ، هلال ماه و ستاره ای میان آن ( نشان پارسی یا مرحله پنجم در آیین مهر ) ، کلاغ ( پیک مهر و نام و نشان مرحله ششم ورود به آیین مهر )، تندیس زن ( نماد ناهید مادر مهر )، حلقه ( نماد مهر و نشان پیوند با مهر و مرحله هفتم ) ، صدف ( زایشگاه مهر )، دلفین ( پروراننده مهر )، گل نیلوفر آبی ( نگهدارنده مهر )، مروارید ( به نشانه مهر )، خروس سپید ( نماد مهر / سروش )، سگ ( یاور مهر )، نوارهای سرخ و زرد و آبی ( رنگ های شاخص به نشانه مهر، در تن پوش مهریان). درخت سرو از هزاران سال پیش در ایران کاشت می شده و یکی از نمونه های کهنسال این درخت، سرو کاشمر بوده است که بنا به قول مشهور به دست زرتشت کاشته شده بود . اکنون نیز نمونه های کهنسال دیگری از درخت سرو در برخی از نقاط ایران همچنان استوار است که مهم تر از همه سرو کهنسال چند هزارساله در شهر ابرکوه یزد است که کهنسال ترین سرو جهان به شمار می رود. نگاره شش) سرو ابرکوه یزد ، کهنسال ترین درخت سرو جهان به هر روی، خوشبختانه درخت سرو در ایران و همه کشورهای جهان در دسترس ایرانیان است و حتا در کشورهای سر دسیر با اندک تلاشی می توان آن را در گلخانه کاشت و نگهداری نمود و در جشن یلدا استفاده کرد. تیره سرو در دنیا دارای 13 تا 15 جنس و نزدیک به 140 گونه است.مهم ترین جنس این تیره یکی سرو کوهی(Juniperus) است که 60 تا 70 گونه آن در نقاط معتدل نیم کره شمالی و مشرق آسیا می روید. در ایران 7 گونه از سرو های کوهی در ارتفاعات شمال و شمال شرقی می رویند. از دیگر جنس های این تیره که در ایران می روید جنس زربین ( Cupressus ) است که 13 تا 15 گونه در دنیا دارد و از غرب آمریکای شمالی تا گواتمالا و آسیا تا شرق اروپا انتشار دارد. این جنس در ایران یک گونه با دو واریته دارد که مخصوص جنگل های شمالی یعنی جنگل های حوالی رودبار و منجیل در دره سفید رود و مرزن آباد در دره چالوس و جنگل های حوالی گرگان و همچنین در شمال شرقی خاش است. یکی دیگر از جنس های این درخت همیشه سبز ، سرو خمره ای (Thuya ) است که 5 تا 6 گونه در آمریکای شمالی و مشرق آسیا دارد. در ایران یک گونه از این سرو به عنوان زینت بخش باغ های ایرانی به کار می رود که به آن سرو کاشی یا سرو خمره ای Thuya orientalis)) گویند و خاستگاه این سرو در ایران در دره کتول در نزدیکی گرگان است. واریته ای از سرو که در ایران خواهان زیاد دارد، سرو نامدار باغ های ایران یا « سرو ناز » یا « سرو شیراز » است. امروزه در سراسر ایران و در همه فصول سال می توان نهال های گلدانی گونه های مختلف سرو را با بهای مناسب از گلخانه ها تهیه نمود و لازم به یادآوری نیست که دوستداران فرهنگ ایران و آیین مهر که از پاسداران زمین و محیط زیست نیز هستند از آسیب رساندن به این درختان همیشه سبز و یادگاران کهن فرهنگ ایران زمین در چنین مراسمی پرهیز می کنند و می کوشند تا پس از پایان جشن شب یلدا، در صبح روز بعد ( خرم روز ) این درختان زیبا را به خانه اصلی خود در طبیعت بازگردانند و در باغ و باغچه و بوستان ها به خاک بنشانند. برخی منابع برای مطالعه بیشتر: 1- - تاریخ آیین راز آمیز میترایی،هاشم رضی، تهران، بهجت، 1381. 2- - دین مهر در جهان باستان،مرتضی ثاقب فر، تهران، توس، 1385. 3- - مهره مهر، پوران فرخ زاد،نگاه، تهران، 1386. 4- - پژوهشی در فرش ایران، تورج ژوله،تهران، یساولی، 1381. - تا - تارنمای گیاه پزشکان دانشگاه تبریز ( ورودی 86).