رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'مدیریت کیفیت ، مدیریت پروژه'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. وقتی جلسه ای تشکیل می شود، اغلب پیش می آید که حرف افرادی که بلندتر حرف می زنند و یا رتبه بالاتری در سازمان دارند بیشتر شنیده می شود. اما در هنگام توافق در مورد تصمیمات مهم و یا اولویت های اساسی، چگونه می توانید مطمئن شوید که تصمیم عادلانه ای برای گروه گرفته اید؟یک روش برای اطمینان از این امر روش گروه های اسمی یا Nominal Group Technique (NGT) می باشد. این تکنیک یک روش رو در رو برای توافق گروهی می باشد. یکی از کاربردهای متداول این روش در برنامه ریزی سازمانی می باشد، هنگامیکه لازم است افراد گروه در مورد اولویت ها برای تخصیص منابع و سرمایه ها به توافق برسند. مزیت این روش در آن است که افراد همه مسائل را قبل از ارزیابی بین یکدیگر تسهیم (Share) کرده و در مورد آن بحث می کنند. همچنین هر یک از افراد سازمان بصورت مساوی در ارزیابی شرکت می کند. ارزیابی بدین صورت است که ابتدا مسائل هر یک از افراد امتیاز دهی و سپس بر اساس مقیاسی بین 1 تا 10 رتبه بندی می شوند. این روش یک روش جایگزین برای روش طوفان مغزی است. در این روش از چیره شدن (Domination) یک فرد در مباحثات ممانعت می شود. همین امر باعث می شود که افراد غیر فعال (یا به عبارت خودمان بی بخار) شرکت فعالانه تری در جلسات داشته باشند. نتیجه این روش نیز یک اولویت بندی از راه حل ها و پیشنهادات می باشد. قدم های پیاده سازی این روش به شرح ذیل می باشد: 1- افراد موجود را به گروه های کوچک 5 تا 6 نفری تقسیم کنید. ترجیح بر آن است که این افراد دور یک میز بنشینند. 2- یک سوال بی پاسخ را مطرح کنید ("چگونه می توانیم افراد را به استفاده دوره ای از خودروهای همکاران خود به منظور کاهش ترافیک ترغیب کنیم؟") 3- به افراد اجازه بدهید تا چند دقیقه را ساکت نشسته و ایده های ممکن را بررسی در یک کارت یادداشت کنند. 4- سپس دبیر جلسه همه کارت را جمع کرده و آنها را بْر می زند. سپس هر یک از آنها را می خواند. در صورتیکه نظر ارائه شده شفاف نباشد افراد در مورد آن صحبت می کنند. این صحبت فقط برای روشن شدن معنای ایده است و نه مباحثه در مورد آن. 5- سپس نظرات بر روی یک تخته یادداشت می شود و در مورد آن رای گیری می شود. تعداد رای هایی که هر فرد می تواند بدهد بسته به تعداد ایده ها متفاوت است. 6- این رای گیری نیز بصورت خصوصی انجام می شود و هر فرد رای خود را بر روی یک کاغذ برای ایده های لیست شده یادداشت می کند. 7- سپس دبیر جلسه رای ها را جمع کرده و ارزش هر رای را در مقابل ایده متناظر با آن یادداشت می کند. سپس با جمع کردن ارزش هر ایده، ارزش هر یک مشخص و می توان آنها را اولویت بندی کرد.
×
×
  • اضافه کردن...