جستجو در تالارهای گفتگو

چكيده پروژه‌هاي ساخت مانند هر پروژه ديگري ريسك‌آور هستند. اين پروژه‌ها به‌دليل درگيري افراد زياد در كار مانند پيمانكار، كارفرما، مشاور و غيره ريسك‌هاي بيشتري را متحمل مي‌شوند. پيشينه مديريت ريسك به دهه 1960 بازمي‌گردد كه نخستين بار در صنعت بيمه به كار گرفته شد. در سال 1990 يك سيستم مديريت ريسك جامع در كانادا تدوين شد و متعاقب آن در سال 1995 در استراليا و نيوزيلند نيز سيستم مديريت ريسك استاندارد تدوين شد. امروزه تقريبا در تمام سازمان‌هاي متوسط تا بزرگ استفاده از سيستم جامع مديريت ريسك متداول شده است. در اين مقاله به بررسي ريسك‌هاي موجود در پروژه‌هاي ساخت با استفاده از مطالعات صورت گرفته در داخل و خارج از كشور پرداخته شده است و براي تعيين ريسك‌هاي موجود از پرسشنامه و توزيع آن در ميان گروه‌هاي ذينفع پروژه استفاده شده است. در نهايت با جمع‌آوري پرسشنامه‌ها و بررسي آنها جدول اولويت‌بندي ريسك‌ها و نيز تخصيص ريسك‌ها به هريك از ذينفعان پروژه اعم از پيمانكار و كارفرما آورده شده است. مقدمه نخستين گام در ارزيابي يك عامل تعريف و شناسايي دقيق آن است. چند اصطلاح مورد استفاده در اين تحليل به شرح زير است: عدم قطعيت: وضعيتي از يك رويداد كه نتيجه آن احتمالي و غيرقطعي است. نتيجه اين رويداد مي‌تواند توليد ريسك يا فرصت كند. ريسك: امكان بروز پيشامد ناخوشايندي در كار مانند خطر، زيان مالي، صدمه كه احتمال وقوع خاصي دارد و مي‌تواند بر روي پروژه اثرگذار باشد. احتمال وقوع: ميزان احتمال رخداد پيامد خوشايند يا ناخوشايند است كه به صورت «درصد» و يا به گونه جامع‌تر به صورت نمودار توزيع احتمالات بيان مي‌شود.[1] ريسك‌هاي پروژه به‌عنوان عدم قطعيت‌هاي موجود در پروژه هستند كه در صورت وقوع اثرات مثبت يا منفي بر روي اهدافي چون زمان، هزينه و كيفيت خواهند داشت. مديريت ريسك پروژه فرآيند سيستماتيك شناسايي، تجزيه و تحليل و پاسخگويي به ريسك پروژه است.[2] پروژه‌هاي ساخت به دليل مواجهه با مسائلي همچون شرايط پيش‌بيني نشده زمين و آب وهوا، حضور افراد درگير در پروژه با فرهنگ‌هاي مختلف، بي‌ثباتي‌هاي سياسي و امكان تغيير سياست‌هاي دولتي، مسائل مالي و اقتصادي و غيره همواره با ريسك‌هاي فراوان روبه‌رو هستند. تعدد و اهميت هر يك از اين ريسك‌ها به بزرگي پروژه و پيچيدگي آن وابسته است. پرهيز و ممانعت از وقوع ريسك‌ها در پروژه امري ناممكن است. لذا استفاده از يك سيستم جامع مديريت ريسك جهت مديريت تمام انواع ريسك‌ها ضروري به نظر مي‌رسد. مديريت ريسك فرآيندي پيوسته و منظم است كه از طريق چرخه حيات يك پروژه و به‌منظور كسب درجه بهينه‌اي از كاهش و تعديل و كنترل ريسك به تحليل و پاسخگويي به ريسك‌ها مي‌پردازد.[3] حوادث اخير مرتبط با فعاليت‌هاي ساخت و ساز در آمريكاي شمالي بر موفقيت‌هاي شگفت و ريسك‌هاي حساسي تاكيد ‌دارند كه به‌طور يكسان براي كارفرماها، طراحان و پيمانكاران ارائه شده‌ است. بر اين اساس پروژه‌هاي حاضر علاوه بر كاركنان فني ماهر به يك تيم مديريتي خوب و قوي نيز نياز ‌دارند. به‌عنوان مثال طراحي و ساخت تونل در آمريكا معمولا روي ريسك‌هاي ژئوتكنيكي و نحوه شناساندن اين ريسك‌ها در قراردادها متمركز شده ‌است اما اين روند نيز خود اغلب پرمخاطره است، زيرا تمايل اين ديدگاه به سمت افزايش محدوديت و سكون و تاخير در كاهش ريسك‌هايي است كه منجر به كاهش سرمايه و نيروي انساني و منابع موجود مي‌شوند. هنگامي كه مديريت ريسك يكي از بخش‌هاي اصلي پروژه‌هاي ساخت شهري شود، هزينه‌ها نيز مي‌توانند به اندازه ريسك‌ها كاهش يافته و سود افزايش پيدا ‌كند. چنانچه ريسك‌ها درست شناسايي شده و با بخش‌هاي درگير ارتباط برقرار‌ كنند، به سمت يك استراتژي كاهش و تعديل ريسك پيش ‌خواهند ‌رفت. استراتژي مديريت ريسكي موفق است كه شامل فهم كامل، ارتباط و مستندسازي ريسك‌ها و مديريت ريسك ميان كارفرما، طراح و پيمانكار باشد.[4]

نویسنده: فرناد نصیر زاده (مدرس دانشگاه علم و صنعت و تربیت مدرس) ارايه مفاهيم و تعاريف اوليه ريسك و مديريت ريسك فرآيندهاي مديريت ريسك پروژه برنامه ريزي ريسك شناسايي ريسك آناليز كيفي و كمي ريسك پاسخ دهي به ريسك كنترل ريسك تخصيص ريسك و چگونگي انجام آن معرفي نرم افزارهاي تجاري مديريت ريسك معرفي كاربردهاي مختلف فرآيند مديريت ريسك تعيين قيمت پيشنهادي در مناقصه انتخاب سيستم بهينه اجراي پروژه ارايه نتايج حاصل از پياده سازي فرايند مديريت ريسك بر روي چند پروژه واقعي اجرا شده در ايران پسوورد : www.noandishaan.com اگر در باز کردن فایل مشکل داشتید از لینک زیر هم می تونید دانلود کنید. پسوورد هم مشابه هم هست. لینک 2 EPC01_042_2613239(2).rar

نکات مربوط به اصول حفاظت فردی و رعایت نکات ایمنی در یکی از پروژه‌های میدان نفتی درود در جزیره خارک مربوط به شرکت نفتی توتال در قالب چند پاورپوینت: Kharg Island Safety Awareness.rar hse induction farsi.rar EPI HSE Induction Pres .rar

مدیریت ریسک Safety analysis and management information هدف آنالیز: 1- تعیین اهداف تجزیه و تحلیل-میزان و نوع آن به منظور جلوگیری از صرف وقت و هزینه 2- استنباط و درک واضح از روش و شرایط کار 3- استنباط ارتباط دقیق بین پدیده های اطراف دنیای خود 4- فراهم نمودن شرایط مناسب برای اتخاذ تصمیم صحیح توسط مدیران 5- انجام آنالیز بر مبنای قوانین و مقرراتی می باشد که افراد را ملزم به تکمیل و ارایه تجزیه و تحلیل می کند 6- از نتایج حاصل بتوان به صورت تعمیم یافته برای افراد دیگر جامعه بهره گرفت 7- اتخاذ تصمیم بر مبنای ارایه نتایج مشکل بوده در صورتیکه نتایج همراه با تجزیه و تحلیل باشد تصمیمات نقطه اتکاء و اطمینان بسیار موثری پیدا خواهد نمود 8- جلوگیری از حوادث-ارتباط با کارفرمایان-شناسایی خطرات-جلوگیری از هدر رفتن سرمایه –افزایش راندمان Inspection: یک روش عادی و رایج تجزیه و تحلیل ایمنی و پیشگیری از حوادث بازرسی کردن است بازرسی ها قسمتی از یک روش بازدارنده و فعال برای جلوگیری از حوادث می باشد. Types of inspection: در بازرسی عمومی افراد یا گروههای ذیربط در جستجوی عیوب و نقایص میباشند.بطور مثال:خلبان قبل از پرواز - بازرسی عمومی بسیاری از موضوعات کلی را پوشش داده و خیلی دقیق است. متن کامل جزوه پاورپوینت مدیریت ریسک و تصمیم گیری را ازلینک زیر دریافت نمایید : دانلود کنید.

مديريت ريسك مديريت ريسك يعني استفاده از مهارتهاي افراد و يا گروهها به منظور حصول اطمينان از شناسايي تمام ريسك‌ها ، اندازه‌گيري و اجراي آنها در پروژه . هركسي كه با مديريت پروژه و يا فعاليتهاي مياني پروژه‌ها سروكار دارد ، بايستي بداند كه مديريت ريسك چه كاري مي‌تواند انجام دهد . تلقي افراد از ريسك ، عمدتا تاثير منفي آن بر زمانبندي و هزينه پروژه است . در غالب اوقات ، ريسك معرف اثر منفي بر پروژه تلقي مي‌گردد ؛ در صورتي كه ريسك مي‌تواند دريچه‌اي بر فرصتها ، توسعه ، بهبود و يا تفكر جديد نيز باشد . در راهنماي پيكره دانش مديريت پروژه pmbok ، مديريت ريسك شامل چهار فرايند به شرح زير معرفي گرديده است : 1- شناسايي و تعيين ريسك . 2- تجزيه و تحليل ريسك . 3- واكنش به ريسك . 4- كنترل واكنش به ريسك . هريك از فرايندهاي فوق در مديريت ريسك داراي مجموعه‌اي از وظايف و مسئوليتها هستند . اجازه دهيد با تعريف يك مجموعه از ريسك ، مطلب را آغاز كنيم : يك مجموعه از ريسك عبارت است از گروه‌بندي رويدادهاي ريسك بر حسب نوع و يا پروژه . مفاهيم ديگري در pmbokبه شرح زير ارايه شده است : 1- رويداد ريسك ؛ رخدادهاي گسسته با اثرات مثبت و يا منفي بر پروژه . 2- شناسايي ريسك ؛ تعيين ريسك‌هاي محتمل كه بر پروژه اثرگذارند و مستندسازي ويژگيهاي هريك از آنها . 3- كمي كردن ريسك ؛ ارزيابي ريسك‌ها و تبادل آنها به منظور ارزيابي محدوده نتايج پروژه . 4- توسعه واكنش به ريسك ؛ عكس‌العمل نسبت به تغييرات ريسك در طول دوره پروژه مراحل اصلي در پياده‌سازي مديريت ريسك بسياري از پروژه‌ها كه فرض مي‌شود تحت كنترل هستند ، با ريسك به عنوان رخدادي شناخته‌نشده روبرو گرديده و كوشش مي‌كنند آن را كنترل كنند . اكثر پروژه‌ها چنين رخدادهايي را به خوبي از سر رد مي‌كنند ولي با يك تلاش جامع مديريت ريسك ، رويدادهاي ريسك قبل از وقوع شناسايي و كنترل مي‌گردند و يا برنامه‌اي تهيه مي‌شود كه در زمان وقوع اين رويدادها با آنها مقابله كند . با درنظر گرفتن اين مفاهيم پايه‌اي امكان مقابله با ريسك به وجود مي‌آيد . لذا ابتدا بايد نسبت به شناسايي ريسك‌هاي محتمل پروژه اقدام كرد ؛ اين كار با دسته‌بندي ساختار كارها و با پرسش چند سوال از خود و يا اعضاي گروه پروژه ، امكان‌پذير است . مثلا : درموقع نياز به منبعي يا منابعي كه در دسترس نيستند چه اتفاقي خواهد افتاد ؟ اگر كنترلي در مورد مولفه‌اي كه بر پروژه اثرگذار است نداشته باشيم چه اتفاقي مي‌افتد ؟ بدترين سناريو چيست ؟ چه چيزي باعث آن مي‌گردد ؟ چه قدر وقوع اين اتفاق محتمل است ؟ عواقب آن چيست ؟ ممكن است سوالهاي ديگري نيز به ذهن شما خطور كند كه البته اين سوالها سرآغاز خوبي است كه شما را در مسير درست هدايت كند . هرچيزي كه به مغز شما خطور مي‌كند فهرست كنيد ، سپس در مرحله بعد تعيين كنيد كه آيا نياز به مقابله و پيشگيري ريسك است و يا بايستي تا زمان وقوع آن صبر كرد . اگر ريسك‌ها را مشخص كنيد و تصميم بگيريد كه هيچ عملي نبايد انجام گيرد باز بهتر از آن است كه آنها را شناسايي نكرده باشيد . پس از اين مرحله تمام ريسك‌هاي شناسايي شده را كمي كنيد ؛ ابتدا ريسك‌ها را دسته‌بندي و سپس احتمال وقوع هر ريسك را تعيين كنيد . براي تخصيص مقادير احتمالي به ريسك‌ها از مقادير پيشنهادي زير مي‌توانيد استفاده كنيد : قريب الوقوع = 85% بالا = 85% محتـــــمل = 60% يامتوسط = 50% ممــــــكن = 40% پايين = 15% غيرمحتـمل = 15% اكنون احتمال وقوع هر ريسك قابل محاسبه است . راه ديگر ، نسبت دادن درصد وزني به هريك از ريسك‌هاست . مشكل اصلي اين روش آن است كه همواره داده‌هاي تجربي به اندازه كافي در دسترس نيستند تا اين كار به دقت انجام گيرد . در اين روش معمولا افراد باتجربه‌اي مبادرت به اين كار مي‌كنند كه تجارب جامعي از انواع رويدادها در پروژه‌هاي مختلف كسب كرده‌اند ؛ مجموع درصدهاي تخصيصي به رويدادها بايستي صد باشد . در مرحله بعد به هر ريسك ، يك مقدار نسبت دهيد . اين مقدار مي‌تواند در صورت نياز برحسب هزينه و يا زمان باشد ؛ به عنوان مثال اگر هدف تعيين زمان اتمام پروژه است ، هر ايده‌اي در مورد مدت زمان فعاليتها مي‌تواند يك سناريوي ريسك محسوب شود . در اين مرحله مي‌توان مقدار حقيقي ريسك را با محاسبه حاصلضرب مقادير تخصيص داده شده به ريسك و احتمال وقوع آن به دست آورد و با توجه به نتايج حاصل مي‌توان نسبت به انجام عملي يا به تعويق انداختن آن تصميم‌گيري نمود . بعد از انجام مراحل مديريت ريسك ، مي‌توانيد فرايندهاي نگهداري مجموعه ريسك را آغاز كنيد . براي اين كار بازنگري دوره‌اي ريسك را آغاز كنيد كه مبتني بر پيچيدگي و مدت پروژه و وقوع تغييرات پروژه است . آغاز اجراي اين كار ممكن است بيهوده و هزينه‌زا به نظر آيد اما چنانچه يكبار اين كار را انجام دهيد و ريسك‌ها را شناسايي و به صورت كمي آنها را كنترل كنيد در آن صورت به ارزش مديريت ريسك پي خواهيد برد . بنابراين در مرحله نخست اقدام به شناسايي ريسك‌هاي پروژه در بالاترين سطح wbsكنيد و از اينكه راه به سطوح پايينتر مي‌يابيد نگران نباشيد . بعد از چند بار انجام اين كار ، مساله خيلي واضح‌تر خواهد شد . ما در دنياي مخاطرات ريسك زندگي مي‌كنيم . بايد ريسك‌ها را تحليل كنيم ؛ اگر با آنها برخورد داريم بايد آنها را شناسايي و در مجموع تمام ريسك‌ها و عوايد آنها را بايد ارزيابي كنيم . منافع حاصل از مديريت ريسك ممكن است تا غلبه پروژه بر آن ملموس نباشد اما به خاطر داشته باشيد كه كسي كه از برنامه‌ريزي اجتناب كند به طور حتم برنامه شكست پروژه خود را طرح‌ريزي نموده است منبع:پایگاه جامع مهندسی صنایع ایران

دانش داده كاوي يكي از ده علم برتر قرن اخير است. اين دانش با بهره گيري از علوم مختلف همچون آمار، رياضيات و هوش مصنوعي پاسخ گوي نيازهاي جديدي از جمله پيش بيني و كشف الگوهاي پنهان در داده ها است و به عنوان پل ارتباطي ميان علم آمار، هوش مصنوعي، الگو شناسي، فراگيري ماشين و بازنمايي بصري شناخته مي شود. فن داده كاوي سازمانها و شركت ها را قادر مي سازد تا از سرمايه داده هاي خود بهره برداري نموده و از آن به عنوان ابزاري براي پشتيباني فرآيند تصميم گيري استفاده كنند. كاربردهاي اين علم در زمينه هاي مختلف مورد توجه دانشمندان قرار گرفته و نتايج بدست آمده از آن باعث تشويق پژوهش گران به استفاده گسترده تر از علم داده كاوي شده است. مديريت پروژه و مديريت ريسك از زمينه هاي جديدي است كه دانشمندان به استفاده از داده كاوي در آن پرداخته اند. روش هاي پيش بيني كننده فازي مي توانند ممكن ترين حادثه را براي نزديك ترين بازه زماني پيش بيني كنند و يار و ياور مديران در تصميم گيري و مديريت ريسك باشند همچنين كشف قوانين پنهان با اطمينان بالا در وجود آنها مي تواند گوياي اسرار موجود در اطلاعات براي مديران باشد. از آن جايي كه دانش پژوهان و دانشجويان علاقه مند به فعاليت در زمينه هاي جديد و تازه علمي هستند، بررسي كاربرد و توانايي داده كاوي در بحث مديريت پروژه در كشورمان جاي خالي دارد و مي تواند به عنوان پيشنهادي براي مديران سطح كلان كشور مطرح شود. به عنوان مثال مي توان در يك مجموعه داده در يك پروژه، ميزان اثرگذاري تك تك پارامترها را بر وقوع حوادث بررسي كرد و از آنها براي پيش بيني و جلوگيري از وقوع رخدادها در آينده استفاده نمود. امروزه كاربرد داده كاوي در دنيا بطور فزاينده اي در حال گسترش است و توان آن به همگان اثبات شده است اما در ايران در حال معرفي است. از نمونه هاي كاربردهاي داده كاوي در كشورمان مي توان به موارد زير اشاره كرد. · پيش بيني هزينه در صنعت بيمه. · پيش بيني وضعيت جوي و رخدادهاي آن در هواشناسي. · يافتن پول شويي در نظام بانكي. · كاهش هزينه هاي تعميرات نگهداري تجهيزات در صنعت خودرو. · بررسي سبد خريد مشتريان در فروشگاه هاي زنجيره اي و كشف قوانين پنهان در آن. · بررسي وضعيت شركت هاي بدهكار در سازمان تامين اجتماعي. · بررسي وضعيت نوسانات سهام در بورس. منبع :مرکز اطلاع رسانی مدیریت پروژه ایران

اجازه بدهید دیدگاه خود را ابتدا با گزاره مثبت به این صورت بیان کنیم : اول اینکه اگر یک سازمان می خواهد تا ریسک را به خوبی مدیریت نماید باید هر شخصی در سازمان به اصول شایسته اخلاقی پایبند باشد دوم اینکه اگر یک سازمان می خواهد تا اصول اخلاقی در ان حکم فرما باشد هر شخصی در سازمان باید بتواند به خوبی مدیریت ریسک کند . و در مقابل ، اگر بخواهیم دیدگاه خود را باگزاره منفی بیان کنیم : 3-یک سازمان که اجازه اقدام مخالف اصول اخلاقی را می دهد ، در واقع به خوبی ریسک را مدیریت نمی کند 4- سازمانی که مدیریت ریسک در ان ضعیف است و مانع این مدیریت ضعیف نمی شود در واقع به اصول اخلاقی شایسته پایبند نیست . تعریف مدیریت ریسک و اصول اخلاقی در ابتدا اجازه بدهید هریک از دو موضوع را تعریف کنیم . خوب مدیریت ریسک همانطور که در مطالب فوق تعریف شده است پروسه ای است برای تصمیم سازی و اجرای انها در جهت کاهش اثرات منفی زیانها و خطرهای کسب و کار . اصول اخلاقی را نیز می توان سیستمی متشکل از رهنمودهای اخلاقی در نظر گرفت که به سازگاری افراد در شرایط مختلف با قوانین مشخص و یا درجهت دستیابی به نتایج مشخص یاری می رساند . در تعریف اصول اخلاقی یک نکته را باید در نظر گرفت . گاهی نظام اخلاقی بر مینای قوانین (rule-based system) استوار است و رهنمودهایی چون "همیشه حقیقت را بگو" و " هرگز دزدی نکن" همراه خود دارد و گاهی نیز نظام اخلاقی به نیل به نتایج (results-based ethical system) مشخصی مانند "بهترین ها برای همه مردم دنیا " تاکید دارد . بررسی بیشتر : در ابتدابرای اینکه بدانیم چرا مباحث مدیریت ریسک و اصول اخلاقی به یکدیگر نیازمندند باید زمینه ای که این دو نظام در ان تاثیر گذارند را در نظر گرفت . اصول اخلاقی رهنمودهایی را برای اقدامات مناسب بین افراد و گروههای مختلف در شرایط مشخص مطرح می کند . اقداماتی که به این دلیل مناسبند که به حقوق و حریم دیگران احترام می گذارند و دیگران را ازار و صدمه دور می کنند و ................... مدیریت ریسک نیز بر مینای همین احترام به حقوق و حریم دیگران بنا شده است .به عنوان نمونه ایجاد امنیت برای حقوق دیگران در مقابل خطرات و صدمات . بنابراین هم اصول اخلاقی و هم مدیریت ریسک احترام برای دیگران چه همسایگان ، همکاران ، کارکنان ، مشتریان ، .................... ساکنان زمین را فراهم می کنند . همگی دارای این حق هستند که ایمن باشند ، مستقل و ازاد ، خوشحال و پرامید و همچنین بهره ور . رعایت احترام برای دیگران و حفظ حقوق دیگران هرکجا که باشند زمینه ای است که مدیریت ریسک و اصول اخلاقی را بهم پیوند می دهد . نمونه ها ی ارتباط : برای هریک از 4 گزاره ای که در بالا در توصیف این ارتباط بیان شد در این قسمت مثالی ارائه می کنیم : مورد یک : برای یک سازمان که به دنبال مدیریت ریسک مطلوب است تمام افراد باید مطابق اصول اخلاقی رفتار نمایند . به عنوان نمونه ، اگریکی از کارکنان سازمان تصویر نادرستی و مخالف حقیقت از محصول یا خدمات سازمان ارائه کند موجب می شود سازمان از لحاظ شایستگی اسیب پذیر شود و در دراز مدت ممکن است موجب از دست رفتن اعتبار و شهرت سازمان شود . ویا ، اگر یکی از مدیران سازمان با کارمند زیر دست خود به طور نامناسب و مغایر اصول اخلاقی رفتار نماید ان فرد و تعدادی از همقطاران وی ممکن است شور و اشتیاق کاری خود را از دست دهند و فقط به دنبال کسب منافع شخصی از راههای مختلف بدون توجه به متافع سازمان باشند و یا اینکه به دنبال شغل دیگری باشند . و یا اگر کارمندی متوجه شود که کارمند دیگری از سازمان اختلاس می کند و در گزارش این رفتار غیر اخلاقی کوتاهی نماید در این صورت در وهله اول زیانهای مالی برای سازمان ، کارکنان و ذی نفعان بوجود می اورد و در وهله دوم فرهنگ نامناسبی را در سازمان رواج می دهد . همانطور که واضح است عمل غیر اخلاقی موجب ایجاد ریسک هایی برای سازمان می شود . مورد دو : اگر یک سازمان به دنبال رعایت اصول اخلاقی است هر شخصی از سازمان باید ریسک را بخوبی مدیریت نماید . به عنوان نمونه ، کارگران نظافتی را در نظر بگیرید که باید هر روز زباله های سازمان را به طور مناسبی دور بریزند اگر انها در دفع زباله ها کوتاهی نمایند و سازمان نیز این ریسک را نتواند کنترل نماید ، ممکن است در پی ایجاد مزاحمت برای همسایگان ، شکایات همسایگان موجب احکام حقوقی و جریمه هایی برای الودگی محیط زیست شود . و یا کارکنان مدیریت ریسک سازمان نیز در فراهم اوردن اطلاعات برای شرکت های بیمه گذار باید امانت دارو صادق باشند که خود علاوه بر اوازه نیک میان بیمه گزاران ، بواسطه دوره های چند ساله برای تمدید بیمه ممکن است شرکت در مخاطره ریسک بیمه نامتناسب با دارایی و ناکافی قرار گیرد . مورد سوم و چهارم: مثال های فوق را نیز می توان در مورد گزاره های سوم و چهارم به کار برد . در ارتباط با گزاره سوم ، اگر خدمه نظافتی در قبال دورریختن نامناسب زباله ها بازخواست نشده و از این کار انها ممانعت نشود در واقع سازمان اجازه اقدامات مغایر اصول اخلاقی را داده است و نتیجه ان هم قرار گرفتن در معرض ریسک حقوقی بواسطه شکایات در زمینه الودگی محیط زیست است . به عبارتی در صورتی که سازمان مانع اعمال غیر اخلاقی نشود بخوبی ریسک را کنترل نکرده است . برای گزاره چهارم نیز کارکنان مدیریت ریسک مثال خوبی هستند . جمع بندی نهایی : این مثالها نشان می دهند که مدیریت ریسک و اصول اخلاقی در قبال یکدیگرنقش حمایتی دارند و یکی پشتیبان دیگری می باشد و به عبارتی هر کدام از انها می تواند ضامن اجرایی دیگری باشد . به همین دلیل باید تلاش کرد تا مدیریت ریسک و اصول اخلاقی را در سازمان در کنار هم نهادینه نمود . منبع

اگرچه ریسک در عملیات اعتباری بانک‌ها و موسسات مالی و تا حدودی ریسک بازار، ناشی از نوسان قیمت دارایی‌هاست، و قیمت کالاها و خدمات در حوزه عملیات بانکی و مالی از دیر باز شناخته شده اما ریسک به مفهوم امروزی به گونه‌ای که تقریبا حوزه وسیعی از عملیات مالی موسسات را پوشش دهد، پدیده‌ای جدید و مربوط به دو دهه اخیر است. شاید بتوان سقوط نظام برتون وودز و انتقال نظام پولی جهان از برابری‌های ثابت به برابری‌های شناور در سال 1974 را نقطه عطفی در زمینه ورود ریسک به حوزه تجارت و مبادلات مالی خارجی کشورها تلقی كرد. تا قبل از این مقطع دولت‌ها نقش بسیار موثری در حفظ ثبات مالی و جلوگیری از بروز تنش‌های مالی ناشی از تغییر برابری‌های ارزی داشتند و حمایت آنان از نظام ارزی و پرداخت‌های خارجی کشور خود عامل تثبیت کننده‌ای قوی ارزیابی می‌شد. لیکن از زمان حاکمیت نظام شناور ارزی در حوزه ارزهای معتبر و جهانروا و نیز با گسترش سریع تجارت و مالیه بین الملل، نظام پولی جهانی به عنوان منشا ریسک بزرگی در حوزه مبادلات مالی خارجی کشورها ظاهر شده است. تغییرات برابری مداوم ارزهای عمده جهانی نه تنها قدرت خرید حجم دارائی‌ها و ذخایر خارجی کشورها را در معرض مخاطرات ناشی از نوسان نرخ قرار می‌دهد بلکه با این تغییرات، به طور مستمر قدرت خرید جهانی حجم مشخصی از صادرات کالاها و خدمات کشورهای فاقد ارزهای معتبر، در معرض کاهش و افزایش قرار دارد. این وضعیت، یعنی تشدید پدیده ریسک در حوزه عملیات مالی و اعتباری خارجی از ابتدای دهه 80 به عنوان عاملي موثر در ایجاد بحران‌های اقتصادی کشوری و منطقه‌ای نقش عمده‌ای داشته است. با بروز اولین نشانه‌های ناشی از غفلت و تغافل کشورها به این عامل بی‌ثباتی جدید که از ابتدای دهه هشتاد میلادی در قالب انواع بحران‌های مالی در کشورهای مختلف ظاهر شد، این فکر تقویت شد که لازم است ترتیبات مالی و نظارتی ویژه‌ای مطمح نظر قرار گیرد تا از طریق تقویت بنیادهای مالی و سرمایه‌ای موسسات مالی کشورها، امکان پیشگیری از بروز این بحران‌ها فراهم شود. بخش عمده‌ای از مقررات بال برای نظام بانکی، مقررات نظارتی حاکم بر نهادهای مالی بازار سرمایه، مقررات نظارتی حاکم بر شرکت‌های بیمه و صندوق‌های تامین اجتماعی و نیز مقررات نظارتی حاکم بر نظام همزمان پرداخت و تسویه دیون و مطالبات که در دهه‌های 80 و 90 میلادی تدوین شده، برای تقویت بنیان مالی موسسات کشوری و عدم بروز نکول در ایفای تعهدات این موسسات طراحی شده است. هدف اصلی از تدوین و اجرای این مقررات آن است که حتی الامکان از تبدیل بحران‌های مالی کوچک کشوری به بحران‌های منطقه‌ای که به سهولت با سیستمیک شدن بحران از طریق آثار سر ریز آن اتفاق می‌افتد ، جلوگیری شود. ریسک به عنوان پدیده‌ای تعریف شده است که زیان بالفعل و مستقیم از طریق کاهش جریان درآمدی و زیان سرمایه‌ای بر موسسه وارد می‌کند. گروهی از اقتصاددانان تعریف وسیع‌تری از پدیده ریسک ارائه داده‌ و بروز هر گونه پیشامد و واقعه‌اي را که به صورت بالقوه از طریق اعمال و ایجاد محدودیت بر ظرفیت و فعالیت‌های سازمان امکان تحقق اهداف سازمان را متزلزل كند نیز ریسک تعریف كرده‌اند. اگر تعریف موسعی را که از پدیده ریسک به شرح فوق ارائه شده است بپذيريم، آن گاه می‌باید ریسک را به عنوان امری ذاتی و تفکیک ناپذیر از نظام اقتصادی بازار ارزیابی کرد و به این ترتیب تعریف ، شناسایی و اندازه گیری پدیده‌های ریسکی در حوزه فعالیت‌های مالی و اقتصادی اجتناب ناپذیر خواهد بود. مقابله با پدیده‌های ریسکی در فعالیت‌های مالی و اقتصادی مستلزم طراحی و اجرای چارچوب جامع مدیریت ریسک است. آنچه در چارچوب مدیریت جامع ریسک برای موسسات و شرکت‌ها و بانک‌ها و به طور کلی واحدهای خرد توصیه می‌شود، از آنچه در سطح بخش و کلان توصیه مي‌شود، تا حدودی متفاوت است. در حالی که برای واحدهای خرد مباحثی نظیر شناسایی ، احتراز از پدیده ریسکی، برخورد اصلاحی، خرید پوشش، تعریف آستانه و سقف، سرمایه گیری و تقویت بنیان مالی موسسه حائز اهمیت است، برای مقام ناظر بخشی و کلان، موضوع بیشتر از جنبه تدوین مقررات و قوانین نظارت، ارائه راهکارها و گسترش بازارها و مسؤولیت‌های مقام ناظر در این زمینه‌ها واجد اهمیت تلقی می‌شود زیرا ایجاد ثبات و اطمینان در بازارها یکی از وظایف اصلی مقام نظارتی بخشی و کلان به شمار مي‌آيد. اگر چه پدیده ریسک و روش‌های مقابله با آن در یک چارچوب جامع مدیریت ریسک برای کلیه موسسات و سازمان‌ها مطرح و مهم تلقی می‌شود اما تجارب دو دهه گذشته حکایت از آن دارد که این مجموعه مقررات برای پنج گروه از موسسات از اهمیت حیاتی و بلافاصله برخوردار است‌. این پنج گروه از موسسات شامل بانک‌ها و موسسات غیر بانکی بازار پول، موسسات مالی بازار سرمایه و بورس اوراق بهادار، شرکت‌های بیمه، صندوق‌های بازنشستگی و تامین اجتماعی و بالاخره نظام تسویه همزمان پرداخت مطالبات و بدهی‌هاست. به همین دليل سازمان‌های مالی جهانی نظیر صندوق بین المللی پول، بانک جهانی، بانک تسویه بین المللی و تعدادی دیگر طی دهه گذشته به گردآوری و تدوین مقررات نظارتی در زمینه‌های فوق اقدام كرده‌اند. این مجموعه مقررات در واقع به جمع آوری بهترین تجارب کشوری در سطح جهان مربوط می‌شود. مجموعه‌هاي مذكور در اختیار کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور قرار داده شده است تا از این طریق موفق به اجرای بهترین تجارب جهانی شوند و از آزمون و خطا دراین زمینه‌ها پرهیز كنند. در حوزه فعالیت بانک‌ها و موسسات غیر بانکی بازار پول ، دو مجموعه مقررات در زمینه روش‌های مدیریت ریسک توسط کمیته بال تحت عناوین بال (1) و بال (2) تدوین شده و در اختیار فعالان بازار و مقامات نظارتی بانکی کشورها قرار گرفته است. مقررات بال (1) در سال 1988 تدوین و درآن دو مقوله اساسی کفایت سرمایه و طبقه بندی دارائی‌های بانک‌ها از لحاظ درجه ریسک اعتباری آنها پوشش داده شده است. مقررات بال (1) از ابتدای دهه 90 میلادی در بانک‌های عمده بزرگ بین المللی به مرحله اجرا گذارده شد. به فاصله کوتاهی پس از اجرای این مقررات و در اواخر دهه 90 مشخص شد مقررات مزبور از بسیاری جنبه‌های بانکداری بین المللی دچار ضعف و نقص است. به همین دلیل در اوایل دهه حاضر مقررات جدیدی با عنوان بال (2) تدوین و برای اجرا به بانک‌ها و مقامات ناظر بانکی پیشنهاد شد. مقررات جدید از نظر پوشش ریسک‌ها، نه فقط ریسک اعتباری بلکه ریسک بازار و ریسک عملیاتی را نیز تحت نظر و مطالعه قرار داده است. علاوه بر آن در قالب مقررات جدید بال به موضوع نظارت، به خصوص نظارت‌های داخلی بانک‌ها از اين منظر كه بانک‌ها دارای سیستم‌های مدیریتی ریسک مناسب بوده و بر اجرای آن نظارت داخلی داشته باشند، توجه عمیقی معطوف شده است. مقررات جدید بال تاکید اساسی را بر شفاقیت و انضباط بازار قرار داده است و از این ديدگاه توصیه‌هایی جدی در زمینه مسؤولیت پذیری، شفافیت، انتشار اطلاعات، کیفیت اطلاعات و امثال آن ارائه کرده است. موضوع مدیریت جامع ریسک فقط به حوزه‌های پيشگفته محدود نمی‌شود، بلکه طیف وسیعی از مقررات داخلی، قوانین و مقررات نظارتی، توسعه و تعمیق بازارها، طراحی و نوسازی ابزارها و مدیریت و زمامداری را در بر مي‌گيرد. به همین دلیل لازم است کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور، در گذار اقتصاد ملی خود از کنترل‌های دولتی و محدودیت‌های ساختاری به نظام اقتصاد بازار، مجموعه مقررات و قوانین ناظر بر بازارها را مورد بازبینی قرار دهند. در این بازبینی تاکید شده است کشورها باید از تجارب خوب و موفق جهانی در این زمینه بهره ببرند و ضرورتی ندارد به صورت آزمون و خطا هزینه‌های اجتماعی سنگینی را در این خصوص تحمل کنند. منبع