جستجو در تالارهای گفتگو

◄ متان يا گريزو ( CH4 ) چگالي نسبت به هوا: 5545/0 خواص فيزيکي: بي بو ، بي رنگ ، بي مزه منابع توليد: لايه هاي زغال ، آتشباري ، موتورهاي احتراقي ، تجزيه مواد آلي آثار مضر: قابل انفجار ، خفه کننده روش تشخيص: دستگاههاي گازسنج (گريزومتر) ، چراغ اطمينان شعله اي علائم مشخصه: سمي نيست اما اگر مقدار آن از حد مجاز بيشتر شود باعث کاهش درصد اکسيژن در هوا مي شود. حداکثر عيار مجاز: 1 درصد عيار کشنده: در عيار 5 تا 15 درصد قابل انفجار ◄ هيدروژن سولفوره ( SH2 ) چگالي نسبت به هوا: 1912/1 خواص فيزيکي: بوي تخم مرغ گنديده ، بي رنگ ، ترش مزه منابع توليد: آب لايه ها ، گاز لايه ها ، آتشباري آثار مضر: سمي ، قابل انفجار روش تشخيص: بوي تخم مرغ گنديده ، دستگاههاي مخصوص علائم مشخصه: در عيار کم سبب سوزش چشم و در عيار زياد باعث فلج شدن سيستم اعصاب و مرگ ، در عيار 01/0 درصد پس از چند ساعت سبب مسموميت خفيف و در عيار 05/0 درصد بعد از 30 تا 60 دقيقه سبب مسموميت خطرناک و در عيار 1/0 درصد سبب مرگ فوري مي شود. حداکثر عيار مجاز: 002/0 درصد عيار کشنده: 1/0 درصد ◄ انيدريد سولفورو ( SO2 ) چگالي نسبت به هوا: 2636/2 خواص فيزيکي: بوي مشخص ، بي رنگ ، ترش مزه منابع توليد: احتراق کانيهاي گوگرددار ، آتشباري ، موتورهاي احتراقي ، آتش سوزي آثار مضر: سمي روش تشخيص: بوي گوگرد ، دستگاههاي مخصوص علائم مشخصه: مقدار کم آن باعث مختل شدن سيستم اعصاب به خصوص اعصاب چشم مي شود و در عيار 05/0 درصد خطر مرگ را در بر دارد. حداکثر عيار مجاز: 0005/0 درصد عيار کشنده: 1/0 درصد ◄ اکسيدهاي ازت ( NO و NO2 ) چگالي نسبت به هوا: 5895/1 خواص فيزيکي: بوي مشخص ، رنگ خرمايي ، تلخ مزه منابع توليد: آتشباري ، موتورهاي احتراقي آثار مضر: سمي روش تشخيص: رنگ خرمايي ، بوي مشخص ، دستگاههاي مخصوص ، روش شيميايي علائم مشخصه: سمي هستند ولي آثار آنها فوري نيست و ممکن است 20 تا 30 ساعت بعد عارض شود، تا عيار 0025/0 درصد بي خطرند ولي با افزايش عيار ، خطرناک خواهند شد و آثار مضري بر چشم ، بيني ، دهان و ششها خواهند داشت و در عيار 025/0 درصد سبب مرگ مي گردند. حداکثر عيار مجاز: 002/0 درصد عيار کشنده: 005/0 درصد ◄ منواکسيدکربن ( CO ) چگالي نسبت به هوا: 9672/0 خواص فيزيکي: بي بو ، بي رنگ ، بي مزه منابع توليد: آتشباري ، موتورهاي احتراقي ، احتراق ناقص ، اکسيداسيون زغال آثار مضر: سمي ، قابل انفجار روش تشخيص: دستگاههاي مخصوص علائم مشخصه: در عيار 1/0 درصد باعث سردرد و مسموميتهاي جزئي ، در عيار 15/0 تا 20/0 درصد سبب مسموميتهاي خطرناک و 20 تا 30 دقيقه تنفس در عيار 5/0 درصد منجر به مرگ مي گردد و در عيار 1 درصد سبب مرگ فوري خواهد شد. حداکثر عيار مجاز: 01/0 درصد عيار کشنده: 03/0 درصد ◄ دي اکسيدکربن ( CO2 ) چگالي نسبت به هوا: 5291/1 خواص فيزيکي: بي بو ، بي رنگ ، بي مزه ، اسيدي ، اختناق آور آثار مضر: خفه کننده روش تشخيص: تنفس ، دستگاههاي مخصوص ، چراغ اطمينان شعله اي علائم مشخصه: در عيار 1 تا 3 درصد سبب تندي تنفس ، در عيار 5 درصد تنفس خيلي شديد و مشکل مي شود. در عيار 10 درصد سبب بيهوشي و در عيار 20 تا 25 درصد منجر به مرگ مي گردد. حداکثر عيار مجاز: 5/0 درصد عيار کشنده: 18 درصد ◄ اکسيژن ( O2 ) چگالي نسبت به هوا: 1056/1 خواص فيزيکي: بي بو ، بي رنگ ، بي مزه منابع توليد: به حالت طبيعي در هوا وجود دارد. آثار مضر: غير سمي روش تشخيص: تنفس [آسان] ، دستگاههاي اکسيژن سنج ، چراغ اطمينان شعله اي علائم مشخصه: در عيار کمتر از 18 درصد باعث تسريع تنفس، در عيار کمتراز 14 درصد سبب استفراغ و ضعف ، در عيار کمتر از 10 درصد سبب کبودي رنگ بدن و حالت اغماء که ادامه تنفس منجر به مرگ تدريجي مي گردد. در عيار کمتر از 5 درصد سبب مرگ آني خواهد شد. حداکثر عيار مجاز: (حداقل) 5/19 درصد عيار کشنده: پايينتر از 6 درصد ◄ هيدروژن ( H2 ) چگالي نسبت به هوا: 0694/0 خواص فيزيکي: بي بو ، بي رنگ ، بي مزه منابع توليد: آبهاي اسيدي ، آتشباري ، شارژ باتري ها آثار مضر: سمي ، قابل انفجار روش تشخيص: دستگاههاي مخصوص علائم مشخصه: در عيار 4 درصد مخلوط قابل انفجار با هوا را تشکيل مي دهد و غالباً با هيدروکربورهاي سنگين در گاز زغال ديده مي شود. حداکثر عيار مجاز: -- عيار کشنده: در عيار 4 تا 74 درصد قابل انفجار منبع

برخي کاربردهاي قطعي و اجتناب*ناپذير نانوتکنولوژي در صنايع سنگين است: هوانوردي: مواد سبک*تر و با استحکام بيشتر کاربردهاي وسيعي در سازه*هاي هوانوردي و نيز در فضانوردي دارند. زيرا در هر دو مورد وزن شاخص مهمي در فرآيندها و دستگاه*هاي هوانوردي و فضانوردي است. پالايش*گاه*ها: با استفاده از کاربردهاي نانوتکنولوژي محصولات پالايش*گاه*ها (نظير فولاد و آلومينيوم) با خلوص بيشتري توليد خواهند شد. صنعت حمل و نقل: مواد سبکي که در عين حال از استحکام خوبي هم برخوردار باشند، در صنعت حمل و نقل نيز به*کار گرفته مي*شوند. وسايلي که از اين مواد ساخته شده باشند، هم سرعت بيشتري دارند و هم از امنيت بيشتري برخوردارند. سازه*هاي ساختماني: بتن يکي از مهم*ترين سازه*هاي ساختماني است که هرچه مقاومت و نفوذپذيري آن بالاتر باشد، *مرغوب*تر است. با اضافه کردن نانوذرات ويژه*اي به سنگ*هاي متخلخل بتن و پخش يکنواخت اين ذرات مي*توان بتني با مقاومت بالا، نفوذپذيري کم و البته به طور قابل*ملاحظه اي سبک توليد کرد. کاربردهاي نانو در فناوري اطلاعات و ارتباطات دستگاه*هاي نيمه*رساناي جديد دستگاه*هايي که ساختار آنها بر اسپينوترنيک مبتني است نمونه*اي از به*کارگيري نانوتکنولوژي در صنعت ارتباطات و فناوري اطلاعات است. مقاومت ماده در برابر ميدان خارجي که از اسپين الکترون*ها ناشي مي*شود، مقاومت مغناطيسي نام دارد. اين مقاومت مي*تواند به طور قابل ملاحظه*اي در اشياء نانومقياس تقويت شود. اين مقاومت مغناطيسي که به gmr موسوم است ميزان چگالي ذخيره*اي داده*ها را در ديسک سخت افزايش مي*دهد. نوع ديگري از مقاومت مغناطيسي، مقاومت مغناطيسي تونل*زن (tmr) است و به دليل وابستگي اسپين الکترون*ها به تونل*زني آن الکترون از لايه*هاي فرومغناطيس مجاور اتفاق مي*افتد. اثرات gmr و tmr هردو مي*توانند در ساخت يک حافظه*ي اصلي غير فرار براي کامپيوترها مورد استفاده*ي علمي قرار گيرند. چنين کاربردي در ساختار حافظه دسترسي تصادفي مغناطيسي (mram)* ديده مي*شود. در فناوري اطلاعات نوين، دستگاههاي الکتريکي آنالوگ قديمي به وسيله*ي دستگاه*هاي الکترونوري يا نوري جايگزين مي*شوند. زيرا اين دستگاه*ها به ترتيب پهناي باند و ظرفيت بيشتري نسبت به دستگاه*هاي قبلي دارند. در اين عرصه بلورهاي فوتونيک و نقاط کوانتومي دو موضوعي هستند که نتايج تحقيقات در باره*ي آنها بسيار اميدبخش است. بلورهاي فوتونيک موادي هستند با يک متغيير تناوبي در شاخص انکساري با يک شبکه که نصف طول*موج نوري است که مورد استفاده قرار مي*گيرد. اين بلورها شبيه نيمه*رساناها عمل مي*کنند، با اين تفاوت که نيمه*رساناها با الکترون*ها سروکار دارند ولي اين بلورها با نور و فوتون*ها. کامپيوترهاي کوانتمي: تمام دستاوردهاي جديد در زمينه*ي کامپيوتر از قوانين کوانتم براي کامپيوترهاي کوانتمي جديد استفاده مي*کند. اين کامپيوترها سبب کوتاه شدن زمان انجام الگوريتم مي*شوند.

توجه : برداشت از مطالب این تاپیک تنها با ذکر مرجع آن ([Hidden Content]) مجاز است. اچ. وای. ال. سه یکی از متداول ترین روش های احیای مستقیم پرباره‎های سنگ آهن است. اساس احیای مستقیم گندله یا کلوخۀ سنگ آهن در روش اچ. وای. ال. سه توسط گازهای احیاکنندۀ اکسید کربن و هیدروژن، تولیدی از گاز طبیعی طراحی شده است. فرایند اچ. وای. ال. سه از دو قسمت تشکیل شده، قسمت اول شامل راکتور مبدل گاز طبیعی با بخار آب حاوی کاتالیزور برای تولید گاز احیاکننده، شامل اکسید کربن و هیدروژن است. قسمت دوم، بخش احیا است. اجزای تشکیل دهندۀ بخش احیا شامل گرمکن گاز است که دمای گاز احیا کننده را تا 930 درجۀ سانتیگراد، افزایش می‎دهد. سیستم شست و شو دهنده گاز، غبارگیر، سردکنندۀ گاز، سیستم حذف بخار آب و گازکربنیک از گاز خروجی، سایر تجهیزات این روش‎اند. در این روش مخلوط گاز احیایی تولیدی شامل 72 درصد هیدروژن و 16 درصد اکسیدکربن، از تغییر فرم گاز طبیعی با بخار آب در یک مبدل تولید می‎شود. روش اچ. وای. ال. سه در مقایسۀ با فناوری‏های مشابه احیای مستقیم، دمای گاز احیا کننده حدود 50 درجۀ سانتیگراد و فشار آن به طور متوسط 6 بار از روش‏های مرسوم، بیشتر است. با توجه به استفاده از بخار آب برای تغییر فرم گاز طبیعی (و عدم استفاده از گاز خروجی کوره)، در این روش می‏توان از سنگ آهن با گوگرد به نسبت بیشتر، استفاده کرد. برای پیشگرم شدن گاز طبیعی در مبدل تولید گاز احیاکننده، گاز طبیعی از راکتور بازیابی گرما ، عبور داده و سپس گوگردزدایی می‏شود تا گوگرد آن به کمتر از 1 قسمت در میلیون کاهش پیدا کند. در فرایند احیا به روش اچ. وای. ال سه، بار جامد تحت نیروی وزن خود، از بالا به سمت پایین کوره حرکت کرده و توسط جریان گاز احیایی بالا رونده، گرم و احیا می‏شود. در قسمت مخروطی شکل پایین کوره، بار احیا شده در کوره با گاز خنک کننده غنی شده با گاز طبیعی، سرد و کربن می‎گیرد. محصول کورۀ احیا در این روش می‏تواند به صورت آهن اسفنجی سرد و خشته یا به صورت مذاب باشد. مقدار کل انرژی مصرفی در فرایند اچ. وای. ال. سه برای تولید آهن اسفنجی 2.5 گیگا کالری به ازای هرتن و برای تولید خشته 2.6 گیگا کالری به ازای هرتن است. مقدار مصرف انرژی در روش اچ. وای. ال. سه به ازای تولید هرتن آهن اسفنجی و خشته، در جدول زیر آمده است. کربن موجود در آهن اسفنجی اغلب به صورت کاربید و ناشی از واکنش متان یا اکسید کربن با آهن است. تولید کاربید در اثر واکنش آهن با متان گاز طبیعی، یک واکنش گرماگیر بوده و ترکیب آهن با اکسید کربن یک واکنش گرمازا است : برای افزایش درصد کربن آهن اسفنجی باید مقدار بیشتری متان، به داخل راکتور، تزریق شود، اگرچه با توجه به ماهیت گرماگیر بودن واکنش، دمای گاز احیا کننده در منطقه احیا، کاهش پیدا می‎کند، که ممکن است بر روی درجۀ فلزی آهن اسفنجی و در کل روی بازده کوره اثر منفی داشته باشد. از ویژگی های عمده برای انتخاب واحدها میزان ایجاد آلاینده های آن واحدهاست که برای واحد اچ. وای. ال. سه در جدول زیر ثبت و طرح تاسیسات احیای مستقیم به روش اچ. وای. ال. سه در شکل زیر نشان داده شده است. موارد مصرف آهن اسفنجی به درجۀ فلزی و میزان کربن آن و در ضمن درجۀ فلزی نیز خود به درصد کربن وابسته است. این وابستگی در جدول زیر نشان داده شده است.