جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'لدبوریت'.
6 نتیجه پیدا شد
-
دلیل نامگذاری فازهای دیاگرام آهن-کربن چیست؟
reza.eng پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در مقالات و کلاس های درس مهندسی مواد
سمانتیت (Cementite): حدس زدن این مورد شاید آسان باشد. این لغت برگرفته از کلمه Cement در زبان انگلیسی به معنای ماده ای است که مواد مختلف را به هم می چسباند، می باشد. در سال 1855 Osmond و Werth تئوری سلولی را ارائه دادند که در آن نه تنها وجود گونه های آلوتروپیک آهن( که امروزه به نام آستنیت و فریت معروف هستند) را پیشنهاد دادند، بلکه در این تئوری نگاه تازه ای به تشکیل کاربید ها شده بود. تحقیقات آنها در خصوص فولادهای پرکربن نشان داد که مخلوطی شامل سلولهای و دانه های آهن وجود دارد که توسط لایه ای از کاربید آهن محصور شده است.در حین انجماد ابتدا گلبولها یا سلولهای آهن تشکیل شده و رشد می کنند و باقیمانده مذاب به صورت کاربید آهن منجمد می شود. بدین ترتیب کاربید تشکیل شده با قرار گرفتن در اطراف سلولهای قبلی شکل گرفته، آنها را به هم می چسباند. از این شرح می توان دریافت چرا Osmond کاربید تشکیل شده را از لغت فرانسوی Ciment نامگذاری کرد. این فاز در زبان آلمانی با Zementit و در انگلیسی با Cementite نشان داده می شود. فریت (Ferrite): Ferrum ریشه لاتین برای بیشتر لغات جدید ساخته شده در خصوص آهن و ترکیبات آن می باشد که احتمالا ریشه سامی دارد.آستنیت (Austenite): این فاز به یادبود Sir William Chandler Roberts-Austen متالورژیست انگلیسی تبار(1843-1902) نامگذاری شده است. Robert-Austen اولین کسی بود که دیاگرام اولیه آهن – کربن را در سال 1897 (شکل زیر) و فرم نهایی آن را در سال 1899 منتشر کرد. او همچنین اولین دانشمندی است که اندازه گیری کمی (Quantitative ) نفوذ در حالت جامد (طلا در مس ) را با توجه به قوانین نفوذ فیک انجام داد. پرلیت(Pearlite): برگرفته از ظاهر درخشنده مروارید شکل (Pearl) و رنگین کمانی این فاز می باشد.علت اینکه ساختار این فاز به صورت مروارید این است که تیغه های تشکیل شده با داشتن خاصیت انعکاس نور متفاوت به علت جهت گیری مختلف، تشکیل کریستال های متفاوت نوری می دهند. لدبوریت (Ledeburite): نامگذاری شده به افتخار Adolf Ledebur (1837- 1916). Ledebur اولین پروفسوری بود که در سال 1882 مخلوط کریستالی آهن کربن را کشف نمود. مارتنزیت (Martensite): به افتخار Adolf Martens(1850-1914) نامگذاری شده است. وی کارش را در آزمایشگاه مکانیکی رویال در برلین به عنوان مهندس شروع نمود. امروزه یک جایزه مشهور به نام او اهدا می شود. بینیت (bainite): این فاز به یادبود E.C. Bain شیمیدان آمریکایی نامگذاری شده است. تاریخچه آستمپرینگ به سال 1930 بر می گردد، زمانی که Grossman و Bain در آزمایشگاه های فولاد ایالات متحده بر روی ارزیابی پاسخ متالورژیکی فولادهای سرد شده با سرعت زیاد از دمای 1450 درجه فارنهایت (788 درجه سانتیگراد) به دماهای متناوبا بالا و نگهداری در این دماها به مدت زمانهای مختلف های در حال کار بودند. نتیجه تحقیقات آنها چیزی است که ما امروزه به عنوان دیاگرامهای استحاله همدما (Isothermal Transformation Diagram) می شناسیم. Grossman و Bain با ساختارهای معمول متالورژیکی فریت، پرلیت و مارتنزیت آشنا بودند. چیزی که آنها کشف کردند ساختار دیگری بود که در بالاتر از دمای آغاز تشکیل مارتنزیت (Ms) و پایین تر از دمای تشکیل پرلیت بود. در فولادها این ساختار شکل ساختارهای سوزنی (بشقابی) با ظاهری پر مانند را داراست. تحقیقات X ray نشان داد که بینیت شامل فریت و کاربید فلزی است -
دانلود E-Book : معرفی فولادهای ساده کربنی، فازها و ریز ساختار
Peyman پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در کتابخانه الکترونیکی مواد
معرفی فولادهای ساده کربنی، فازها و ریز ساختار .- 1 پاسخ
-
- 4
-
- فولاد ساده کربنی
- فازها
- (و 15 مورد دیگر)
-
نمودار تعادلی آهن-کربن (Fe-C) راهنمایی است که به کمک آن میتوان روشهای مختلف عملیات حرارتی، فرآیندهای انجماد، ساختار فولادها و چدنها و... را بررسی کرد. قسمتی از این نمودار که در متالورژی اهمیت بیشتری دارد، قسمت آهن-کاربیدآهن (سمنتیت) است. چون کاربید آهن یک ترکیب شبهپایدار است، بنابراین دیاگرام آهن-کربن را سیستم شبهپایدار مینامند. حالت پایدار کربن در فشار اتمسفر، کربن آزاد (گرافیت) است. قسمتهایی که در نمودار با حروف یونانی مشخص شدهاند، نشانگر محلولهای جامد از نوع بیننشینی هستند. تحولات همدما (ایزوترم) در سیستم آهن-کربن شبه پایدار خطوط افقی در نمودار، نشان دهندهٔ استحالههای همدما هستند. استحالهٔ یوتکتیک : دما 1148 درجه سانتیگراد، غلظت کربن 4.2 درصد استحالهٔ یوتکتوئید : دما 728 درجه سانتیگراد، غلظت کربن 0.8 درصد استحالهٔ پریتکتیک : دما 1495 درجه سانتیگراد، غلظت کربن 0.18 درصد البته باید توجه داشت که غلظتها و دماهای ذکرشده برای آهن-کربن خالص بوده و با حضور عناصر آلیاژی دیگر، این ثابتها تغییر میکنند. آهن آلفا آهن آلفا یکی از آلوتروپهای آهن است. این آلوتروپ از دمای -273 درجه سانتیگراد تا 910 درجه سانتیگراد پایدار است. این آلوتروپ دارای ساختمان بلوری مکعبی مرکزپر (bcc) است. ثابت شبکهٔ آهن آلفای فرومغناطیس، 2.86 آنگستروم است. فریت به محلول جامد از نوع بیننشینی کربن در آهن آلفا α-Fe (آهن مکعبی مرکزپر) فِریت گفته میشود. حداکثر غلظت کربن در فریت حدود 0.2 درصد وزنی و در دمای 727 درجه سانتیگراد است. مقاومت کششی فریت در حدود 40000 (psi) است. آهن بتا در دمای 768 درجه سانتیگراد، آهن آلفای فرومغناطیس به آهن آلفای پارامغناطیس تبدیل میشود. این تحول، تحول آلوتروپیک نیست. گاهی این آهن آلفای پارامغناطیس، آهن بتا خوانده میشود. ثابت شبکهٔ این نوع آهن، 2.9 آنگستروم است. آهن گاما آهن گاما یکی از آلوتروپهای آهن است که در محدودهٔ دمایی 912 تا 1394 درجه سانتیگراد پایدار بوده و ساختمان بلوری fcc (مکعبی مرکزپر) دارد. آهن دلتا آهن دلتا یکی از آلوتروپهای آهن است که از دمای 1401 درجه سانتیگراد تا 1539 درجه سانتیگراد (نقطهٔ ذوب آهن) پایدار است. آهن دلتا دارای ساختمان بلوری مکعبی مرکزپر (bcc) است. آهن دلتا دارای خاصیت پارامغناطیس بوده و ثابت شبکهی آن بزرگتر از آهن آلفا است. ثابت شبکهٔ آهن دلتا، 2.93 آنگستروم است. لدبوریت لدبوریت (به آلمانی: Ledeburit) به مخلوط یوتکتیکی اوستنیت و سمنتیت گفته میشود که از مذابی با 4.3 درصد کربن در دمای 1147 درجه سانتیگراد تحت یک واکنش یوتکتیکی حاصل میشود. از آنجایی که اوستنیت در دمای محیط پایدار نیست و بر اساس یک واکنش یوتکتوئیدی به پرلیت تبدیل میشود، بنابراین ساختمان لدبوریت در دمای محیط بصورت پرلیت و سمنتیت خواهد بود. نام این ساختار از کارل هاینریش آدولف لدبور متالورژیست آلمانی گرفته شدهاست. پرلیت پرلیت به مخلوط یوتکتوئیدی فریت و سمنتیت گفته میشود. پرلیت تحت یک تحول یوتکتوئیدی از آهن گاما با 0.8 درصد کربن در 723درجه سانتیگراد حاصل میشود. مارتنزیت مارتنزیت (به آلمانی: Martensite) بطور کلی به ساختارهای بلورینی گفته میشود که توسط استحاله مارتنزیتی به وجود بیایند. اما این اصطلاح بیشتر به فاز مارتنزیت در فولادهای سختشده اطلاق میشود. تصویر میکروسکوپ نوری بازتابی کوئنچ شده در روغن از مارتنزیت سوزنی در فولاد AISI 4140 آستنیته شده در 850 درجه سانتیگراد اگر اوستنیت به قدری سریع سرد شود که هیچ یک از استحالههای بر پایهٔ نفوذ در آن اتفاق نیافتد و فوق سرمایش تا حدی ادامه یابد که ساختار fcc پایدار نباشد، این ساختار بصورت برشی به bcc تبدیل میشود که از کربن فوق اشباع شده است. فاز حاصل را مارتنزیت مینامند. منبع : WiKiPedia
-
- 3 پاسخ
-
- 2
-
- فازهای مخرب
- فازهای کاربیدی
- (و 22 مورد دیگر)
-
-
- لدبوریت
- مقاومت به شکست
- (و 20 مورد دیگر)
-
توجه : برداشت از مطالب این تاپیک تنها با ذکر منبع آن مجاز می باشد. ( [Hidden Content] ) نمودار تعادلی آهن و کربن
- 3 پاسخ
-
- heat treatment
- iron-carbon diagram
- (و 16 مورد دیگر)