جستجو در تالارهای گفتگو

مادر نبايد كودك محصل خود را هر روز صبح از خواب بيدار كند.كودك از مادري كه مزاحم خواب او مي شود و روياهاي او را از هم گسيخته مي سازد نفرت دارد. كودك از اين كه مادر به اتاق او بيايد و پتو را از روي او بردارد و بگويد بلند شو دير است وحشت دارد.اگر كودك با صداي ساعت زنگدار بيدار شود بهتر از اين است كه با صداي مادر زنگدار بيدار بشود.

گريه زبان نوزادان است. تا زماني كه كودك توان حرف زدن ندارد بسيار طبيعي است كه گريه كند يا جيغ بزند. اما والدين بايد سعي كنند زندگي فرزندشان روي برنامه باشد تا كودك براي نيازهايش هر بار گريه نكند. مادر بعد از مدتي متوجه نشانه هاي رفتاري نوزادش خواهد شد و كم كم ميتواند زندگي نوزادش را بر اساس نيازهايش برنامه ريزي كند. به مرور نوزاد مي آموزد قرار نيست براي همه چي گريه كند، او به والدينش اعتماد پيدا ميكند. اما اگر والدين معتقد باشند كه نوزاد بايد گريه كند، مثلا به مرور بچه خوش خلقي نخواهند داشت. به مرور كه نوزاد بزرگتر ميشود مي آموزد براي خواسته هايش هم گريه كند. موبايل ميخواهد، نميدهيد و او گريه ميكند. اگر به فرزندتان نه ميگوييد و او گريه ميكند قرار نيست توجه ويژه يي به او بدهيد. به ياد داشته باشيد توجه به كار كودك آن را تقويت ميكند. و بدترين رفتار اين است به خاطر گريه كودك، كوتاه بياييد. فراموش نكنيد رمز موفقيت اين است كه تا جاي ممكن نه نگوييد اما زماني كه گفتيد قرار نيست با مانور فرزندتان كوتاه بياييد. اولين بار كه كوتاه آمديد فرزندتان را خراب كرده ايد. و همينجاست كه گفته ميشود فلاني به بچه هاش توجه و آزادي و محبت داده اما بچه ش لوس شده، توجه و محبت و احترام كودك را لوس نميكند، اما تقويت رفتار منفي كودك، باعث لوس شدنش خواهد شد و كودك ياد ميگيرد انقدر گريه كند، خودش را زمين بياندازد، گاز بگيرد، سرش را به زمين بكوبد تا به هدفش برسد. اگر فرزندتان چنين كاري ميكنند تا زماني كه آسيبي ندارد كاملا به رفتارش بي توجهي كنيد. نه نصيحت نه بغل كردن نه داد زدن نه كوتاه آمدن كمك نخواهد كرد بلكه به او مياموزد قدرت دست اوست. تا دو سالگي نيازهاي فرزندتان بايد در كوتاه ترين زمان ممكن انجام شود. اگر نه ميگويد قرار نيست كوتاه بياييد. از دو سالگي به كودك صبر آموخته ميشود. اگر فرزندتان گريه كردن براي رسيدن به خواسته هايش را آموخته بهترين روش بي اعتنايي به رفتار اوست. اگر فرزندتان جملات شما رو ميفهمد به او بگوييد ميدونم ناراحتي اما وقتي گريه ميكني نميفهمم چي ميگي گريه هات كه تموم شد حرف ميزنيم. رمز موفقيت اينجاست كه كوتاه نياييد. يادتان باشد زماني كه خسته شديد، كلافه شديد، دلتان سوخت و كوتاه امديد؛ چه داد بزنيد چه تنبيه كنيد چه او را به خواسته اش برسانيد تنها رفتار اشتباه او را تقويت كرده ايد.

[TABLE=width: 95%, align: right] [TR] [TD]نقش گرافيك محيطي در فضاي آموزشي ـ تفريحي پارك كودكان [/TD] [/TR] [TR] [TD] چکیده: [/TD] [/TR] [TR] [TD]محيط از عمده‎ترين عوامل تأثيرگذار بر رشد و آموزش آدمي است و بي‎ترديد كودكان نيز متأثر از محيط رشد خود خواهند بود. هنر گرافيك با زبان ساده و تأثيرگذارش در طي سير تحول خويش، وارد دنياي كودكان شد. سپس شاخه‎هاي مختلف آن از جمله گرافيك محيطي كه براساس نياز مردم در جامعه مدرن شكل گرفته بود، در عرصه فعاليت براي كودكان ظاهر گرديد. گرافيك محيطي با استفاده از كاربردهاي خود مي‎تواند نقش مهمي بر روند رشد شخصيتي، ذهني، جسمي و اجتماعي كودكان داشته باشد و مفاهيم آموزشي را به صورت بنيادي در كودك نهادينه كند. با توجه به اين كه روش تحقيق اين مقاله توصيفي ـ تحليلي است سعي محقق بر آن بوده كه در اين مقاله به نقش گرافيك محيطي در فضاي آموزشي ـ تفريحي پارك‎هاي كودك بپردازد.در پايان، نتايج حاصل از آن ما را به اين باور رسانده كه كودك با قرار گرفتن در اين مجموعه‎هاي آموزشي و تفريحي بهتر مي‎تواند با مفاهيم آموزشي آشنا شود. مشخصات مقاله:مقاله در 8 صفحه به قلم ﺳﭙﻴﺪﻩ ﺳﺘﺎﺭی(ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺱ ﺍﺭﺷﺪ ﮔﺮﺍﻓﻴﻚ، ﺩﺍﻧﺸﻜﺪﻩ ﻫﻨﺮ ﺷﺎﻫﺪ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ، ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺗﻬﺮﺍﻥ)،ﭘﺮﻭﻳﺰ ﺍﻗﺒﺎﻟﻲ(ﻀﻮ ﻫﻴﺄﺕ ﻋﻠﻤﻲ ﺩﺍﻧﺸﻜﺪﻩ ﻫﻨﺮ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﺎﻫﺪ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ، ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺗﻬﺮﺍﻥ).منبع:هنر ،شماره پياپي 189، ،سال شانزدهم،، شماره در سال 9، خرداد، 1393، صفحه 38-45 [/TD] [/TR] [/TABLE] نقش گرافيك محيطي در فضاي آموزشي ـ تفريحي پارك كودكان.PDF

همه ما‌، گاهي زياده روي هم مي‌كنيم چه براي خوردن يك كيك و چه يك ليوان نوشابه اما وقتي تصميم به بچه‌دار شدن مي‌گيريد، زمان آن است كه به سلامت جنيني كه درون‌تان است فكر كنيد چون هر اتفاقي كه براي بدن شما پيش آيد، روي آينده نوزادتان تاثير مستقيم دارد. نه تنها مواد‌مخدر و دخانيات كه خودتان از مضرات آن آگاهيد بلكه عاداتي همچون ميان‌وعده‌هاي با ارزش غذايي كم و ورزش زياد نيز مي‌توانند در توانايي شما براي بارداري دخالت داشته و سبب آسيب‌هاي پنهاني به نوزادتان شوند. دكتر اوا ريتوو، از انجمن روان‌پزشــكي ميامي فلوريدا، مي‌گويد: «كنار گذاشتن عادات غلط پيش از بارداري، يكي از روش‌هاي شگفت‌انگيز آغاز آمادگي براي مادر شدن است. شما نسبت به بدن خودتان مسئوليت داريد و بايد اطمينان داشته باشيد كه جسم‌تان همه مزيت‌هايي كه مي‌توانيد به فرزندتان ارائه كنيد را خواهد داشت. هر چه زودتر اين عادات بد را كنار بگذاريد، براي خودتان، دوران بارداري‌تان و براي نوزادتان بهتر است و شايد اميد به بارداري همه انگيزه مورد نيازتان را به شما بدهد.» مثل نقل و نبات مسكن نخوريد اداره كل غذا و داروي ايالات متحده (fda) كل داروهاي مرتبط با بارداري را به گروه‌هاي aو x، d، c، b طبقه بندي كرده است. در اين تقسيم‌بندي، داروهاي رده c در تحقيقات روي حيوانات آزمايشگاهي تاثيرات مضري را نشان داده‌اند، داروهاي رده‌‌ d‌ عامل بالقوه‌اي دارند كه باعث به‌خطر‌ افتادن جان جنين مي‌شوند و داروهاي رده x مي‌توانند باعث به‌وجود آمدن نقص‌هاي مادرزادي در جنين شوند. اگر از داروي خاصي استفاده مي‌كنيد، همين حالا به پزشك خود اطلاع دهيد. پيش از اين‌كه تصميم بگيريد باردار شويد، بايد مصرف تمامي داروهايي كه از گروه d و x هستند را متوقف كنيد. اگر مي‌خواهيد اطمينان كامل داشته باشيد، از همه انواع داروها در 3 ماهه اول دوران بارداري بپرهيزيد و همواره پيش از شروع مصرف يك داروي جديد با پزشك خود هماهنگ كنيد. اگر در مورد برنامه‌هاي‌تان براي بچه‌دار شدن با پزشك خود گفت‌وگو كنيد، او مي‌تواند شما را در مورد مصرف هرگونه دارويي كه مغاير بارداري است، راهنمايي كند. با توجه به شرايط، شما ممكن است بخواهيد در طول بارداري از درمان‌هاي غيردارويي استفاده كنيد.

یکی از مهمترین قسمت‌های پیشرفت و رشد یک جوان، مسئولیت پذیری است که همین مرتب کردن اسباب بازی‌ها در دوران کودکی ، به شکل گیری مسئولیت پذیری در آینده وی کمک می‌کند. چگونگی آموزش کودک در مورد مرتب کردن اسباب و لوازم‌اش، زمینه ساز مسئولیت پذیری او در بزرگسالی، و ساختن شخصیت وی برای مواجهه با کارهای سخت و مهم است. اگر در دوران کودکی، بعد از بازی فرزندتان، شما ریخت و پاشهایش را جمع کنید در بزرگسالی هم توقع دارد کسی کارهایش را برایش ساماندهی کند. در اینجا چگونگی این آموزش را با هم بررسی می‌کنیم: در انتخاب کلمات خود دقت کنید هیچگاه نگویید " جمع و جور کن" زیرا یک به هم ریختگی وسیع به راحتی می‌تواند کودک خردسال را دست پاچه کند. به او طوری فرمان دهید که در آن راهنمایی نهفته باشد مثلا بگویید " اول ماشین‌ها رو جمع کن، بعد سراغ کتابها برو" بدین ترتیب با شکستن کارها و تقسیم آنها به کارهای کوچک‌تر، یک کار به ظاهر بزرگ و بی انتها تبدیل به مجموعه‌های کوچک و قابل کنترل می‌شود. برای کودک توضیح دهید چرا مرتب کردن لوازم ضروری است ضرورت نظم و ترتیب برای شما روشن است اما برای کودک خردسال انجام این کار بیهوده و مضحک به نظر می‌رسد. برای کودک انبارهایی جذاب ایجاد کنید برچسب‌های تصویری برای روی کشوها و درهای کمد کودک تهیه کنید تا بدین ترتیب به کودک کمک کنید جای لوازم را بهتر و راحت‌تر پیدا کند. برای این کار می‌توانید از نقاشیهای خود کودک یا تصاویری که از مجلات در می‌آورید استفاده کنید. زیر هر تصویر هم با خط خوانا و درشت طوری که خواندن آن برای کودک راحت باشد، نام لوازمی که باید در آن قسمت قرار گیرد را بنویسید. آواز بخوانید و موزیک پخش کنید خواندن آواز هنگام مرتب کردن یا انجام این کار همراه با موزیک باعث می‌شود کسالت کار از بین رفته و این کار تبدیل به کاری شاد و مفرح شده ضمن این که سرعت انجام کار هم در این شرایط افزایش پیدا می‌کند. جمع و جور کردن را تبدیل به یک بازی کنید مثلا یک زمان ده دقیقه‌ای را با ساعت تنظیم کنید و به کودک بگویید "بیا ببینیم تا ده دقیقه‌ای که این ساعت زنگ می‌زند می‌توانی تو تکه‌های پازل را جمع کنی و من هم لباس‌های عروسک را جمع کنم؟" کارهای کودک را اصلاح نکنید وقتی کار مرتب کردن اتاق کودک انجام شد،‌کارهایی که به نظر شما به خوبی انجام نشده را دوباره خودتان انجام ندهید. رو تختی صاف نیست؟ نباید شما آن را صاف کنید. عروسک‌ها و لوازم‌شان به خوبی در قفسه مرتب نشدند؟ نادیده بگیرید. مطمئن باشید در سایه تکرار این کارها، کودک می‌آموزد که به خوبی از عهده انجام آنها بر آید. مسلم است یک کودک 4 ساله نمی‌تواند به خوبی یک آدم بزرگسال از عهده انجام کارها برآید. برای کارهای صحیح به کودک پاداش بدهید یک نمودار تهیه کنید و هر وقت که کودک کارش را تکمیل کرد و به خوبی آن را انجام داد، یک برچسب روی این نمودار به او جایزه دهید، با این شرط که مثلا تعداد برچسب‌ها به 10 عدد رسید برای کودک جایزه‌ای تهیه کنید.

آنچه در فرزندان بعضی خانواده‌ها مشاهده می‌شود این است که دچار اضطراب جدایی از والدین هستند و به عبارت دیگر در جمع و در حضور افراد دیگری غیر از اعضای خانواده، غریبی می‌کنند. این ویژگی به ویژه در فرزندان خانواده‌هایی مشاهده می‌شود که هردوی والدین یا یکی از آنها دچار الگوهای رفتاری وسواسی بوده یا بسیار حمایتگر هستند. نترسید هنگامی که خود والدین اضطراب زیادی داشته باشند یا وسواس‌های رفتاری داشته باشند طبیعتا این رفتار را به فرزندشان منتقل می‌کنند. به عنوان مثال، وقتی مرتبا برای انجام هر کاری در کنار کودک هستند و مدام به او می‌گویند فلان کار را نکن تا من باشم، به چیزی دست نزن تا من بیایم و... پیام چنین رفتاری به کودک این است که تو به تنهایی نمی‌توانی از عهده انجام کاری برآیی، باید همواره مادر یا پدرت در کنار تو باشند، دنیا جای ناامنی است و تو نمی‌توانی به تنهایی در آن زندگی کنی. در بعضی از والدین این وسواس و اضطراب از آنجا ناشی می‌شود که خود مادر یا پدر هم احساس می‌کنند دنیا ناامن است و همه قصد آسیب رساندن به یکدیگر را دارند و این تنها خانواده آنهاست که می‌تواند با در کنار آنها بودن از آسیب‌ها محافظت شود؛ بنابراین به حمایت هرچه بیشتر و افراطی از اعضای خانواده می‌پردازند که نتیجه‌ای جز اضطراب جدایی ندارد. کودک نباید عقب بماند چنین رفتاری مسلما عوارض خاص خودش را هم دارد. مادر یا پدری که نقش حمایتگر افراطی را ایفا می‌کند، در ابتدا انرژی دارد و برای فرزند یا فرزندانش وقت زیادی اختصاص می‌دهد اما رفته رفته خسته شده و ادامه این روند به خود او هم آسیب وارد خواهد کرد. اما این آسیب تنها مختص مادر یا پدر حمایتگر افراطی نیست، زیرا صدمه اصلی به کودک وارد می‌شود و علاوه بر این‌که دیگر حضور والدین برای او آزاردهنده شده، جامعه پذیر نیست و احساس می‌کند از جامعه و سایر افراد عادی عقب مانده است. این عقب ماندن از جامعه هم فرزند را آزار می‌دهد و هم والدینی را که به دلیل چنین اتفاقی خودشان را مقصر می‌دانند و احساس گناه می‌کنند. مسئله مهمی که وجود دارد این است که برای بهبود شرایط و کمک به این‌گونه فرزندان، در درجه اول باید مادر و پدر خودشان را شناخته، به نقص‌ها و ضعف‌های خود آگاهی داشته باشند و ابتدا آنها را برطرف کنند، چرا که این اضطراب موجود در کودکان، از والدین به آنها انتقال می‌یابد. باید با مطالعه، کمک گرفتن از مشاوران و متخصصان بدانند کدام رفتار‌ها سبب می‌شود کودک رشد کند و پیش برود و در عوض کدام رفتار‌ها کودک را عقب نگه می‌دارد. اول خودتان را درمان کنید کودکان، تجربه‌گرا هستند و از اتفاقاتی که می‌افتد تجربه کسب کرده و دنیای‌شان را همانط‌ور شکل می‌دهند. وقتی با هر اتفاقی مادر دست و پایش را گم کند، مضطرب شود و کنترل خودش را از دست بدهد و شروع کند به گریه کردن، کودک احساس می‌کند محیط ناامن است و بیشتر و بیشتر به خانواده وابسته شده و از جمع گریزان می‌شود. بنابراین مادر و پدر در ابتدا باید به نقش پدر یا مادری خود شک کنند، بررسی کنند که آیا بیش از حد کنترل‌گر و انتقادگر هستند یا نه. ببینند خودشان از محیط اطراف ترس دارند یا نه، دچار وسواس و اضطراب هستند یا نه و اگر چنین بود باید ابتدا به درمان خودشان بپردازند تا در مراحل بعدی، کودکی سالم و اجتماعی داشته باشند. به فرزندتان حس امنیت بدهید مشاهده می‌شود که بعضی خانواده‌ها هسته‌ای هستند و ارتباط خانوادگی آنها کم است اما باز هم فرزندشان دچار حس ترس از جمع نیست و به راحتی با جمع‌های گوناگون کنار می‌آید و از حضور در مهد کودک و مدرسه و محیط دوستان احساس بدی ندارد. اما گاهی نیز دیده می‌شود خانواده‌هایی هستند که ارتباطات خانوادگی زیادی دارند اما کودک به سختی جمع را می‌پذیرد و با افرادی غیر از نزدیکانش احساس غریبي می‌کند. این حالت به‌‌ همان شیوه‌های رفتاری که در خانواده وجود داشته و به افراد مهم زندگی کودک برمی‌گردد. فراموش نكنيد که باید در کنار همه مراقبت‌ها و کنترل‌هایی که صورت می‌گیرد و در کنار همه هشدار‌ها و اخطار‌ها و همراه با نکاتی که برای مراقبت از کودک به او توصیه می‌شود، احساس امنیت را هم در او به وجود بیاورید تا راحت‌تر و بهتر بتواند جمع و حضور افراد غریبه را پذیرا شود و گمان نکند همه قصد آسیب رساندن به او را دارند.

1- شناخت علل : باید بدانیم چرا كودك دروغ می گوید ؟ چه انگیزه ها و موجباتی او را به دروغ واداشته اند ؟ هدف اواز این دروغ چیست ؟ 2- دادن آگاهی : پس از شناخت علت یا علل، زمان دادن آگاهی و اطلاعاتِ لازماست. فی المثل كودكی كه در اثر اشتباه در بیان تخیل و واقعیت دروغی گفته باید بفهمد كه واقعیت چیست و خواب وخیال چیست و به او تفهیم گردد كه در بیان آن مسئله دچار اشتباه شده است . به فردی كه در سن تشخیص است باید تفهیم شود سخنی را كه گفته ناپسند بوده و مورد قبول و پذیرش پدر و مادر و دیگران نیست و ممكن است روزی این گونه سخنان زیان و خطر پدید آورند و باعث آبروریزی هایی شوند و ... 3- ایجاد محیط سالم : محیط خانه و تربیت كودك را از ریا و نیرنگ دور سازید و افراد را از معاشران دروغ پرداز ، حتی آنهایی كه گاهی به شوخی دروغ می گویند بر حذر بدارید . زیرا كودك است و جنبه نقش پذیری و تقلید او . 4- رعایت انصاف : طفلی شاهد بی انصافی های والدین است.پدر و مادر را می بیند كه مثلاً دراثر اشتباه ظرفی از دستشان می افتد و می شكند و كسی نیست آنها را مورد بازخواست قرار دهد، ولی همین كه نمونه این لغزش توسط طفل صورت بگیرد او رابه باد ناسزا ومتهم به سر به هواییمیكنند . كودك چون انصافی از پدر و مادر نمی بیند و از سوی دیگر مایل به شكست و تحقیر شخصیت خود نیست تن به دروغ می دهد .

حمام مي تواند زماني براي تفريح و شادي براي شما و كودك نوپايتان باشد. نكاتي را كه در زير مي آيد به خاطر بسپاريد تا براي كودكتان هيچ مشكلي پيش نيايد: • اولين و مهم ترين قانون اين است: هرگز كودك نوپايتان را، حتي براي يك دقيقه، به حال خود تنها نگذاريد. كودكان مي‌توانند در كمتر از 2 سانتيمترآب غرق شوند. تمام وسايلي را كه براي حمام مورد نياز است (صابون، حوله و غيره) از قبل آماده كنيد. اگر زنگ در يا تلفن به صدا در آمد و احساس كرديد بايد به آن پاسخ دهيد، كودكتان را در حوله اي پيچيده و او را با خود ببريد. • كودك نوپاي خود را در داخل وان يا طشتي كه هنوز به داخل آن آب مي ريزد، قرار ندهيد (دماي آب ممكن است تغيير كند يا آب خيلي عميق شود). • وان حمام را ايمن كنيد: وان هاي حمام بسيار ليز هستند، بنابراين وان خود را براي ايمني بيشتر به كف پوش حمام (rubber bath mat) مجهز كنيد. استفاده از پوششي نرم براي شير آب ميتواند كودكتان را از ضربات دردناك محافظت كند. هنچنين، مطمئن شويد كه درهايي كه از شيشه هاي متحرك كشويي ساخته شده اند، داراي شيشه هاي بي خطر باشند.