جستجو در تالارهای گفتگو

قیمت گیتار ها به شرح زیر می باشد. درابتدا تحقیقیات خبرنگار روزنامه سرمایه: کوک قیمت ها در بازار ساز طی سالیان اخیر استقبال جوانان از موسیقی بیشتر از همیشه شده است. به این سبب بازار فروش سازهای موسیقی رونق خوبی یافته است.به طور کلی در ایران آلات موسیقی را می توان به دو دسته ایرانی و جهانی تقسیم کرد. به گفته فروشندگان ساز در میدان بهارستان تهران «از آنجا که در بازار سازهای ایرانی کمپانی شناخته شده ای برای تولید ساز وجود ندارد همه چیز برای قیمت گذاری به سازنده ساز برمی گردد. در واقع اغلب سازندگان ساز هستند که مستقیماً ساز را در بازار به خریدار می فروشند.» اما در بازار سازهای جهانی نقش اصلی را در میزان عرضه و نوسان قیمت ساز، کمپانی تولیدکننده و همچنین واردکننده ایفا می کند. شهریار نفیسی صاحب یکی از ده ها فروشگاه آلات موسیقی در میدان بهارستان در این رابطه به خبرنگار ما گفت: «در بازار سازهای ایرانی در بسیاری موارد خود استاد سازنده، نقش عرضه کننده را ایفا می کند به این شکل که نوازنده مستقیماً نزد استاد می رود و ساز را خریداری می کند و استاد سازنده، ساز را به مشتری که عموماً شاگرد خودش است، می فروشد.» وی که یکی از نوازندگان و سازندگان قدیمی «ضرب» هم هست، معتقد است: «سازهای سنتی ایرانی بازار کوری دارند و نمی توان قیمت مشخصی برای یک ساز تعیین کرد. در واقع در این بازار همه چیز بستگی به سازنده و خود ساز دارد.» وی افزود: «سازندگان یک ساز به خصوص، مارک آن ساز هستند،به طور مثال سه تار استاد خلیلی در این فروشگاه 15 هزار تومان، سه تار استاد زادخیل بین 150 تا 250 هزار تومان و سه تار استاد عباس مفاخری بین 250 تا 300 هزار تومان به فروش می رسد. همچنین تولیدکنندگان گمنامی نیز هستند که سازهای نه چندان باکیفیت می سازند و این سازها را با قیمت های پایین عرضه می کنند.» وی کف قیمت سه تار را 10 هزار تومان و کف قیمت تار را 60 هزار تومان ذکر کرد و اظهار داشت: «برای سازهای ایرانی نمی توان سقف قیمتی قائل شد.» یکی از فروشندگان قدیمی ساز و آلات موسیقی در میدان بهارستان نیز با اشاره به اینکه «سازهای جهانی و بخش های استهلاکی این سازها اغلب وارداتی هستند» به خبرنگار ما گفت: «اما سازهای سنتی و بومی بر مبنای قومیت و منطقه ساخته می شوند،مثلاً ساز کمانچه را در حوالی گناباد و مشهد یک جور می سازند و اطراف لرستان یک جور و در آذربایجان جور دیگر البته این تفاوت در نحوه ساخت از نقطه نظر ظرافت است و به این علت است که هر ناحیه گوشه های موسیقی و قطعات خاص محلی دارد که نیاز پیدا می کند ساز را به نحوی بسازد که این گوشه ها و قطعات هنگام نواختن، قابل اجرا باشند.» وی افزود: «همچنین از لحاظ مرغوبیت و جنس ساز، رابطه ای قوی بین چوب و سازنده ساز وجود دارد چراکه سازندگان حرفه ای اغلب دنبال چوب های قدیمی اند همچنین همه چیز بستگی به شور و حالی دارد که سازنده به وقت ساختن ساز دارد. همین شور و حال معنوی موجب می شود که ساخته یک سازنده با ساخته دیگر همان سازنده تفاوت داشته باشد و در سطح کلی مسبب تفاوت هرسازی که به شیوه دستی ساخته شده با ساز دیگر از همان نوع شود.» وی تاکید کرد: «علاوه بر استاد که همواره قیمت ساز خود را اعلام می کند خیلی وقت ها خود ساز است که قیمتش را می گوید.» وی همچنین متذکر شد: «در بازار سازهای ایرانی قدیمی ها طرفدار بیشتری دارند. مثلاً تار یحیی بسیار مشهور است همچنین تار ملکم (شاگرد یحیی) یا سه تار و تنبور نریمان معروف است که تمامی این سازها از جمله سازهای گران قیمت ایرانی محسوب می شوند.»