جستجو در تالارهای گفتگو

مقدمه صنعت اتومبیل سازی پس از پایان جنگ جهانی دوم به علت کندی پیشرفت در تکنولوژی تولید، روند ثابتی و رو به جلویی را طی می کرد، به طوریکه اغلب تولید کنندگان مشهور خودرو در دنیا نظیر کمپانی های فورد و جنرال موتورز از آمریکا، رنو و پژو از فرانسه، فیات ایتالیا، فولکس واگن آلمان و تویوتا و نیسان ژاپن همگی در سطح یکسان با هم و با استفاده از تکنولوژی های مشابه، به تولید می پرداختند. در میان کارخانجات خودروسازی شرکت های آمریکای با گذشت زمان در فاصله سال 1930 بیش از رقبای خود به سمت دسترسی به بازارهای اروپایی و ژاپن حرکت کردند تا با استفاده از فرآیند تولید خودروهای متنوع، بازارهای هدف خود را به تصرف درآورند. اما با گذشت زمان متوجه شدند که با توجه به عدم صرفه اقتصادی در تولید خودروهای متنوع - که لاجرم جهت حفظ تنوع و به طبع جذب دائمی مشتری مجبور به تولید با تیراژ پایینی بودند- باید شیوه دیگری را جهت دسترسی به بازار مصرف کشورهای دیگر جستجو کنند. از جمله روش های مطرح شده در آن زمان اعطای مجوز مونتاژ خودروهای تولیدی شان به سایر کشورها خصوصاً کشورهای در حال توسعه بود. البته خرید کارخانجات خودروسازی سایر کشورها به منظور دسترسی به بازار مصرف آنان، از جمله شیوه های دیگر کمپانی های بزرگ اتومبیل سازی به شمار می رفت. به عنوان مثال کمپانی فورد در سال 1930 کارخانه های اپل آلمان و واکسل انگلیس را از آنان به منظور دسترسی به بازار مصرف این دو کشور خریداری کرد. سیستم کارخانه های مونتاژ در ابتدا توسط کمپانی فورد ابداع و سپس توسط کمپانی جنرال موتور پذیرفته شد. بدین ترتیب در پایان سال 1930 چنین کارخانه هایی در 18 کشور به وجود آمد که تا سال 1970 تعدادشان به بیش از 200 واحد تولیدی و مونتاژ در کشورهای در حال توسعه رسید. استراتژی فورد و جنرال موتورز مبتنی بر داشتن مالکیت کامل کمپانی وابسته بود و در آن زمان با داشتن مالکیت کامل واحدهای مونتاژ کننده، این کمپانی ها می توانستند بهبود در سیستم توزیع و خدمات را در سطح جهان، برای کمپانی خود به وجود آورند. البته با گذشت زمان و افزایش بی رویه تعرفه های گمرکی در کشورهای اروپایی، شرکت آمریکایی بیش از بیش به سمت ژاپن معطوف شدند زیرا که در آنجا توانستند بازار بهتری را حداقل نسبت به داخل آمریکا و اروپا برای خود بیابند. کمپانی های ژاپنی نیز از این قافله عقب نماندند. در فاصله زمانی سال 1970 – 1950 ژاپنی ها توانستند با استفاده از سیستم مدیریتی آمریکایی و تکنولوژی روز اروپایی، از طریق تاسیس کارخانجات مونتاژ خودروهای تولیدیشان به بازار مصرف کشورهای در حال توسعه دست یابند به طوریکه سهم آن ها از این بازار 12 درصد در مقابل سهم 56 درصدی اروپا و 32 درصدی آمریکا بیان می شد. در طی 15 سال گذشته در حدود 89.5 درصد از کل خودروهای تولید شده در دنیا در سه منطقه آمریکا، اروپای غربی و ژاپن ساخته شده اند. امروزه 12 کمپانی چند ملیتی که شامل پنج کمپانی ژاپنی تویوتا، مزدا، میتسوبیشی، هوندا و نیسان، سه کمپانی آمریکایی فورد، جنرال موتورز و کرایسلر و چهار تولید کننده اروپایی فیات، پژو، رنو و فولکس واگن می باشد در مجموع سه چهارم از کل خودروهای ساخته شده در جهان را تولید می کنند. جدول 1 نشان دهنده درصد اختصاص یافته از کل خودروهای تولید شده در جهان در حدفاصل سالهای 1975 – 1994 می باشد. کمپانی های ژاپنی در دوره قبل از سال 1974 توانسته بودند، سیستم جدید مدیریتی خود را معروف به عملیات به موقع (JIT) یا تولید ناب در کمپانی تویوتا به وجود آورند. خصوصیت اصلی این سیستم تکیه بر تولید در حجم کوچک اجزاء و قطعات و انتقال سریع و بموقع به فرآیند بعدی تولید است. JIT زمان تولید را به کوتاهترین زمان ممکن تقلیل می دهد. این سیستم خصوصا زمانی که کمپانی های رقیب بالاترین کیفیت را استاندارد خود قرار داده اند، می تواند زمان را به عنوان کلیدی ترین عنصر مزیت رقابتی در اختیار و کنترل خود بگیرد. در کل سیستم تکنولوژی و مدیریت ژاپنی توام با منابع ارزانتر نیروی انسانی، مزیت رقابتی ژاپن را تشکیل می دهد. در ابتدا و انتهاي قرن بيستم دو انقلاب رخ داد. انقلاب آغازين همانا ظهور توليد انبوه و پايان عصر توليد دستي است و انقلاب پاياني ظهور تولید ناب و خاتمه يافتن عصر توليد انبوه است. توليد ناب در سالهاي پاياني جنگ جهاني دوم توسط تااي چي اوهنو در شركت خودروسازي تويوتا در كشور ژاپن مطرح گرديد. بحث توليد ناب در سال 1990 توسط جيمز ووماك و همكارانش از دانشگاه MIT در قالب يك كار تحقيقي با عنوان "ماشيني كه جهان را تغيير داد" منتشر گرديد. او و همكارانش توليد ناب را تقريباً به عنوان تركيبي از مدل توليد سنتي (FORD) و كنترل اجتماعي در محيط توليد ژاپني مي شناسند. بحث توليد ناب و ساير شيوه هاي توليدي با صنعت خودروسازي گره خورده است و براي توصيف شيوه توليد ناب نياز به بررسي سه شيوه توليد دست، انبوه و ناب با یکدیگر است، تا با مقايسه آن ها تفاوت و امتيازاتشان مشخص گردد.

شرکت بزرگ تولید کننده خودرو در آمریکا به منظور احیای یکی از پر فروش ترین خودروهای خود از فناوری راداری جتهای جنگنده استفاده کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، شرکت خودروسازی فورد اعلام کرد از تکنولوژی جتهای جنگنده در تولید و بازسازی خودروهای تائوروس که زمانی پر فروش ترین محصول این شرکت بوده استفاده کرده است. این شرکت اعلام کرد از فناوری رادار جت جنگنده F22 برای ساخت هوشمندترین خودروی آمریکا، تائوروس استفاده کرده است. این تکنولوژی رادار در خودرو جدید فورد می تواند در هنگام نزدیک شدن بیش از حد به خودرو جلویی با ایجاد صدای هشدار و نور قرمز رنگ راننده را از خطر آگاه کرده و از ایجاد تصادف جلوگیری کند. شرکت فورد از این ابزار پیشرفته برای احیای یکی از محصولاتش استفاده می کند که زمانی عنوان پر فروش ترین را به خود اختصاص داده بود. به گفته مسئول ایمنی خودروها در فورد موسسه های بیمه در رابطه با ایمنی بزرگراه ها در آمریکا سال گذشته گزارشی را ارائه کردند که بر اساس آن در صورتی که تمامی خودروهای آمریکا به سیستم هشدار هوشمندی مشابه سیستم جدید فورد مجهز باشد سالانه هفت هزار نفر از مرگ نجات پیدا می کنند. رقابت شرکتهای ژاپنی و پیشی گرفتن این شرکتها در فروش خودرو باعث عقب افتادن پرفروش ترین خودروی فورد پس از 20 سال شد اما با خلق مجدد این خودرو فورد امیدوار است بتواند تائوروس را به اولین رتبه لیست پرفروش ترینها بازگرداند. رادار جدید که بر مبنی رادارهای متن یا کد باز ساخته شده است بر روی گلگیر عقب تائوروس نصب شده و می تواند خطر برخورد خودروها از پشت سر، خروج خودرو از مسیر جاده و یا خطر نزدیک شدن خودرویی از نقطه کور را به راننده هشدار دهد. جنگنده های F22 از این رادارهای پیشرفته برای شناسایی تمامی عوامل و سازه های موجود بر روی زمین استفاده می کنند که مهندسان در فورد با افزودن الگوریتمی جدید به این فناوری با هدف شناسایی خودروها از آن برای بهبود خودرو تائوروس استفاده کردند. از دیگر فناوریهای استفاده شده در این خودرو می توان به سیستم موقعیت یاب حساس به صدا، صندلی های چند فرمی و ماساژور برای جلوگیری از خستگی راننده و فناوری MyKey برای کنترل سرعت جوانان تا سرعت 128 کیلومتر بر ساعت توسط خانواده ها اشاره کرد. بر اساس گزارش بی بی سی، زمانی که خودرو با کمک فناوری MyKey روشن می شود پس از گذشتن از سرعت 72 کیلومتر بر ساعت خودرو شروع به هشدار دادن می کند. همچنین این سیستم هشدار در زمان بسته نبودن کمربندهای ایمنی نیز فعال خواهد شد.

تجربه تاسيس شركت فورد از آن دسته تجربياتي است كه از يك رؤياي بلند و همت والا پديد آمده است. ازهمينرو بود كه هنري فورد، مهندس جوان و نوآور و ايده پرداز و متفكر، چند سال قبل از اينكه شركت را باهمت خويش تأسيس كند، اولين چهار چرخ را ساخت. اين فورد بود كه خودرو را براي استفاده تمامي انسانهاركورد پرفروشترين خودرو تاريخ خودروسازي را به خود اختصاصداده است. T عرضه كرد. مدل معروف ايدهپردازي، پشتكار، ذهن مهندسي در كنار بازاريابي مناسب، شركت فورد را به سردمدار بي بديل صنعت خودرو تبديل ساخت. تاثير صنعتي و اجتماعي حركت فورد بسيار بيش از ساخت و عرضه خودرو بود. او توانسته بود با استفاده از خط مونتاژ، به توليد انبوه خودرو دست يابد. فورد عملا ايده تقسيم كار تيلور و مديريت علمي او را در راه اندازي كارخانه به كار بست. او در بستر مناسب توليد انبوه خودرو، ايده استفاده از قطعات يكسان و استانداردهاي واحد ازسوي تأمين كنندگان را به اجرا درآورد. گرچه گذر بيش از يكصدسال از عمر شركت و حضور چند نسل از خانواده فورد و بروز تغييرات بسيار عظيم در صحنه جهاني و بويژه در عرصه صنعت خودرو باعث شده تا رقبايي چون جنرال موتورز و تويوتا، شركت فورد را پشت سر گذارند، اما ناب بودن ايده هاي اوليه هنري فورد و پيشتازي او در استفاده از خط توليد انبوه و استانداردهاي واحد براي قطعات خودرو، فضيلت تقدم و سبقت خود را در اين عرصه از دست نداده است. تاريخچه اولين خودرو جهان در شركت فورد توليد شد. گرچه اين شركت در سال ١٩٠٣ يعني ١٠٤ سال پيش تأسيس شد، اما هفت سال پيش از آن، هنري فورد، بنيانگذار شركت، به عنوان يك مهندس جوان و خلاق، اولين وسيله نقليه ناميده ميشد مانند يك (QUADRICYCLE) « چهارچرخ » چهار چرخ را ابداع كرده و ساخته بود. اين وسيله كه قايق با فرماني رانده مي شد و بدون اينكه امكان برگشت به عقب داشته باشد با دو سرعت متفاوت حركت مي كرد. فورد جوان پنج سال پيش از آن، يعني در سال ١٨٩١ به عنوان يك مهندس درشركت اديسون در ديترويت كارميكرد. دو سال بعد كه به جايگاه سرمهندسي ارتقا يافت آنقدر پول كافي به دست آورده بود تا به تكميل تجارب شخصي خود در زمينه موتورهاي احتراق داخلي بپردازد. سال ١٩٠٣ زماني كه هنري فورد با سرمايه ٢٨٠٠٠ دلار به همراه ١١ سرمايه گذار توافقنامه همكاري با ايالت ميشيگان را گرفت شركت فورد تأسيس شد. كمتر از يك ماه بعد، اولين خودروي شركت در ديترويت به يك دكتر فروخته شد. مدلهاي توليدي خودرو شركت در ابتدا نام حروف الفبا انگليسي را داشت و تا ١٩ حرف توليد شد. به T در سال ١٩٠٨ معروفترين و ماندگارترين مدل خودروي شركت، يعني مدل ، A پس از توليد خودروي مدل ١٠ دستگاه از اين / بازار آمد. اين خودرو سياه رنگ، ساده و ازنظر قيمت مناسب بود. يك سال بعد كه بيش از 1٠٠٠ مدل توليد شد قيمت خودرو از ٨٢٥ به ٣٦٠ دلار كاهش يافت. بهبود چشمگير در كارايي توليد بويژه نصب و بهكارگيري اولين نوار نقاله خط مونتاژ در سال ١٩١٣ در شركت دليل اصلي اين امر بود. در سال ١٩١٤ ، تعداد كاركنان شركت ١٣٠٠٠ نفر بود كه ٣٠٠ هزار خودرو توليد مي شد. در آن زمان بقيه ٢٩٩ خودروساز، با ٦٦٣٥٠ فورد بود. سال T پرسنل تنها ٢٨٠٠٠٠ خودرو توليد مي كردند. در سال ١٩١٨ نيمي از خودروهاي آمريكا، مدل توليد كرد كه ٥٦ درصد توليد خودرو جهان بود. اين مقدار در T ١٩٢٢ شركت بيش از يك ميليون خودرو مدل سالهاي بعد به سالانه دوميليون خودرو رسيد. در سال ١٩٢٠ ، فورد در هر دقيقه يك خودرو توليد مي كرد. در بيش از ١٥ ميليون دستگاه از آن به فروش رفت. ، T فاصله ٢٠ سال از توليد مدل در سال ١٩١٩ فورد و پسرش ادسل كه قصد توسعه شركت را داشتند و با مقاومت سهامداران روبرو شده بودند، تمام سهام شركت را خريدند. درهمين سال، هنري فورد، رهبري شركت را به دست پسرش سپرد. يك سال بعد، شركت براي حمل مواد و قطعات به كارخانه و آمادگي براي توليد انبوه از راهآهن استفاده كرد. شركت در سال ١٩٢٥ ، شركت موتور لينكلن را خريد و در دهه ١٩٣٠ بخش مركوري براي مدلهاي خودرو با قيمت متوسط تأسيس شد. ادسل برخلاف پدرش كه به مكانيك علاقه و تاكيد داشت، دوستدار طراحي بود. او اول بار در سال ١٩٣٣ واحد طراحي را در شركت داير كرد كه حاصل كار آن طراحيهاي نوين خودرو بود. در سال ١٩٤٣ ، ادسل كه از ١٩١٧ نايب رئيس و از ١٩١٩ رئيس شركت بود درگذشت. هنري فورد مجددا به صحنه اجرايي شركت برگشت و رهبري را به دست گرفت. پس از انتظام كارها، رهبري شركت به پسر ادسل و نوه بزرگ هنري فورد، هنري دوم رسيد. او تا سال ١٩٧٩ قدرتمندانه در سمت مديرعاملي شركت فعال بود و هشت سال بعد كه به عنوان رئيس هيئت مديره عمل مي كرد درگذشت. ٥ ميليارد / در اين مدت اولين شركت ليزينگ خودرو توسط فورد تأسيس شد. در سال ١٩٨٨ فروش شركت به ٣ دلار رسيد كه تا آن زمان بالاترين سطح در شركتهاي خودروساز محسوب مي شد. پس از مرگ هنري فورد دوم، پسر برادرش بيل فورد رهبري شركت را دردست گرفت و باتوجه به تغييرات فضاي صنعت خودروسازي، شركت را در مسير جديد هدايت كرد. در سال ١٩٩٨ فورد اولين شركت خودروسازي بود كه استاندارد زيست محيطي ١٤٠٠١ را دريافت كرد. در سال ٢٠٠١ حداقل ٩٠ درصد از تأمين كنندگان فورد طرح اجراي اين استاندارد را ISO در برنامه داشتند و اكنون تمامي تأمين كنندگان به دريافت اين گواهينامه نائل آمده اند.