[h=6]
فریدون توللی (۱۲۹۸، شیراز - ۹ خرداد ۱۳۶۴، تهران) شاعر ایرانی بود.
زندگینامه
فریدون توللی در شیراز به دنیا آمد. پس از پایان دوره آموزشهای دبستانی و دبیرستانی در این شهر، وارد دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۲۰ در رشته باستانشناسی دانشکده ادبیات این دانشگاه فارغ التحصیل گردید. سپس به کار باستانشناسی روی آورد و تا مرداد ۱۳۳۲ چندی رئیس ادارهً باستانشناسی استان فارس بود. توللی، پس از شهریور ۱۳۲۰ وارد فعالیتهای سیاسی شد و به نوشتن مقالات سیاسی در نشریات حزب توده و مجموعه سیاسی طنزآمیزی با نام «التفاصیل» پرداخت. توللی پس از کودتای ۲۸ مرداد از فعالیتهای سیاسی دست شست و در کتابخانهً دانشگاه پهلوی شیراز به کار مشغول شد. توللی بر اثر آشنایی با نیما یوشیج در شعر به شیوهً جدید گرایش یافت و به یکی از پیشروان آن تبدیل شد. دفترهای شعر «رها» و «نافه» او محصول همین دوران است. وی بعدها به مخالفت با فرم آزاد نیمایی پرداخت و مجموعهای از غزل و قصیده به شیوهً قدیم را با نام «پویه» منتشر کرد.
توللی با زبان فرانسه آشنایی داشت و اشعاری از شاعران فرانسهزبان را به فارسی برگردانده است. او سرانجام پس از سالها بیماری قلبی در سال ۱۳۶۴ درگذشت. همسر وی مهین توللی بود که از آنها دو فرزند به جای ماندهاست. فریدون توللی 3 دختر به نامهای نیما و فریبا و رها دارد. توللی بخاطر علاقه زیادش به نیما نام او را بر نخستین دختر خود می گذارد. ویژه نامۀ توللی در شمارۀ هشتاد و پنج مجلۀ بخارا با مقالاتی از دکترمحمدرضا شفیعی کدکنی، دکتر محمد افشینوفایی،دکتر مهدی فیروزیان،علی اکبر سعیدی سیرجانی و ... در زمستان ۱۳۹۰ منتشر شده است.
ویژگی اشعار توللی :
شعر توللی عمدتا شعری عاشقانه، رمانتیک و احساساتی است: با تصاویر، واژهها و ترکیبهای فریبندهً خوشاهنگ، که با بیان شاعرانهً احساسات فردی، بیش از هر چیز از کامجوییهای جسمانی سخن میگوید. و توفیق وی در شاعری، به سبب همین شعرهاست. توللی در سرودن شعر عاشقانه به شیوه نو، روزگاری پیشرو و نظریه پرداز بوده است و در این زمینه سهم بزرگی دارد.
دفتر اشعار
التفاصیل (۱۳۲۴)
رها (۱۳۲۹)
کاروان (۱۳۳۱)
نافه (۱۳۳۹)
پویه (۱۳۴۵)
[/h]