از ابتدای دهه 1980 تا کنون مفهوم استراتژی در برنامه ریزی و مدیریت همانند کیفیت و فرآیند در مهندسی مجدداً گسترش و بهبود یافته است. امروزه استراتژی مهارتی است که در کانون مدیریت، برنامه ریزی، آینده نگری و نظام بخشی سازمان قرار میگیرد و موجبات موفقیت سازمان را فراهم می آورد. این تئوری در برنامه ریزی و مدیریت بر پایه مفهوم سودمندی استوار است. انتخاب یک گزینه تصمیم گیری در میان گزینه های مختلف، با توجه به شرایط محیط به وسیله اهداف عینی مورد ارزیابی قرار می گیرند. بنابراین تصمیم گیری مفهوم کانونی انتخاب استراتژیک به شمار می آید. برنامه ریزی استراتژیک کلیه فعالیت های تصمیم گیری و سیاست گذاری را همراه یکدیگر به صورت کامل و پویا در نظر می گیرد. انتخاب استراتژیک باید بتواند بین پنج عامل تعادل برقرار کند: 1- دامنه انتخاب؛ 2- پیچیدگی؛ 3- ناسازگاری؛ 4- عدم اطمینان؛ 5- پیشرفت
این مقاله مباحثی از این دست را شامل می شود: ماهیت متناقض استراتژی، انتخاب استراتژیک، الگوی استراتژی پردازی، فرآیند استراتژی پردازی و تحقق استراتژی
نویسنده: احمد سعیدنیا
دانلود مقاله