[TABLE=width: 95%]
[TR]
[TD=class: HTitle, width: 100%, colspan: 2]بررسي عناصر زاهدانه و صوفيانه در كليله و دمنۀ بهرام شاهي[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD=colspan: 2]
چکیده:
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD=colspan: 2]كتاب كليله و دمنه كه جزو آثار مهمّ منثور در ادبيّات فارسي محسوب مي شود، شامل داستان هايي است كه خوب و بد صفات اخلاقي را بيان مي كند. هم چنين، تعاليم ارزنده اي درباب سياست مداري به حاكمان و فرمان روايان مي آموزد. در ميان برخي از اين داستان ها، به نام زاهد و نيز مفاهيم و عناصر زاهدانه زياد برمي خوريم. برخي از اين موارد، در كليله و دمنۀ بهرام شاهي برجسته تر است و به احتمالي مي تواند از الحاقات ابوالمعالي باشد. سؤالي كه ممكن است به ذهن خطور كند، اين است كه علّت رسوخ عناصر زاهدانه در ميان حكايات كتابي كه ب هقصد آموختن تعاليم مربوط به زهد و تصوّف نوشته نشده است، چيست؟ براي رسيدن به پاسخي مناسب، لازم است سيري در اصل داستان هاي كليله و دمنه صورت بگيرد، زيرا ردّپايي از منشأ بروز حكاياتي با اشارات و مفاهيم زاهدانه را مي توان در آن متون سراغ گرفت.
مشخصات مقاله:مقاله در 9 صفحه به قلم سميه جبارپور،منبع ادبيات ،شماره پياپي 196، ،سال هفدهم،، شماره در سال 4، بهمن، 1392، صفحه 45-53
دانلود مقاله[/TD]
[/TR]
[/TABLE]