جستجو در تالارهای گفتگو

چکیده: مقصود از طراحی فضاهای سبز در حقیقت جستجوی عوامل ضروری در ایجاد فضای سبز مناسب شهری از دیدگاه زیست محیطی، اوقات فراغت، زیباشناسی و فرهنگی می باشد. همچنین نقش گسترده فضای سبز در تمدد اعصاب بر کسی پوشیده نیست. تا حدی که مبحث پارک درمانی به عنوان یکی از نسخه های سلامت بخش شناخته می شود. از سوی دیگر، فضایشهری بخشی از ساختارهای شهر می باشند که طراحی آنها می بایست در راستای ضروریات زندگی شهری و در جهت پاسخگویی به نیازهای شهروندان باشد تا بتوان به الگوهای با ارزشی که دارای معانی و مفاهیم فرهنگی منتج از درون جامعه است، دست یافت. این امر می تواند زمینه ساز ایجاد فضای سالم و با ارزش شهری باشد. در این پروژه برای جمع آوری اطلاعات از سه روش میدانی، مصاحبه و کتابخانه ای استفاده شده است. در روش نظری (تحقیقات کتابخانه ای) با رجوع به منابع فارسی و انگلیسی موجود (انواع مجلات، ماهنامه ها و فصلنامه های فضای سبز و کتب مربوطه) و همچنین وب سایت های مربوطه اطلاعات لازم گردآوری گردید. روش توصیفی شامل مشاهده مستقیم و غیرمستقیم از فضاهای سبز تازه احداث شده شهرهایی همچون تهران، اصفهان، شیراز و مشهد می باشد. مصاحبه هایی نیز با صاحبنظران صورت گرفت که قسمت اعظم و مهمّ این پژوهش بر اساس نظرات و عقاید و تجربیات آنها شکل گرفته است و اساس تجزیه و تحلیل اطّلاعات و نتیجه گیری را تشکیل می دهد. نتایج حاصل بر طبق نظر متخصصان نشان داد که دقت در تأثیرگذاری ویژگی های گیاهان مانند بو، رنگ، فرم و بافت آنها در روح و روان آدمی در طراحی پارک ها و دیگر فضاهای سبز ایران کمتر مورد توجه واقع شده است. همچنین از دیگر مؤلفه های تأثیرگذار بر کیفیّت بهداشتی و روانی پارک های شهری ایران می توان به ویژگی های روحی طراح اشاره کرد که واجد چه نگرشی به جهان اطراف خود است. چرا که مصاحبه ها نشان دادند که طراح بر اساس آن نگرش پارک را طراحی خواهد نمود. عوامل دیگری نیز مانند نیاز به سایه و تغییر درجه حرارت، کنترل آلودگی صوتی، کنترل آلودگی هوا و ... که همگی بر روی چینش گیاهی پارک و در نهایت بر انتخاب سبک پارک سازی ها تأثیرگذار خواهند بود در درجه اهمیّت بعدی قرار گرفتند و تاحدودی می توان گفت امروزه استفاده از ویژگی های بهداشتی پارک ها از قبیل مهار صوت، مهار آلودگی و مهار نور در ایجاد فضای پاک و سالم و همچنین ویژگی های روانی آنها مانند القاء حس سکون و آرامش و زدودن خستگی بوسیله رنگ و در نهایت بوسیله گیاهان در کشور رو به گسترش است. مشخصات مقاله: مقاله در 8 صفحه به قلم منیره معروف(کارشناس ارشد باغباني، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان، ایران)،حسین زارعي (استاديارگروه باغباني دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان، ایران)،علیرضا میکائیلی تبریزی(دانشيارگروه محیط زیست دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان، ایران).منبع:پژوهش های منظر شهر سال اول بهار و تابستان 1393شماره 1,ensan,ir مؤلفه های تأثیرگذار بر کیفیت بهداشتی و روانی پارک ها

1-معرفي پارك ديزني‌لند پاريس مجموعه‌اي تفريحي است، واقع Marne-al-Vallee شهركي جديد در حومه شهر پاريس اين مجموعه در 32 كيلومتري مركز شهر پاريس واقع شده است. اين مجموعه که در کنار دیزنی لند توکیو دومين ديزني‌لند خارج از آمريكا ست در سال 1992 افتتاح شد. اين پارك از جمله پارك‌هاي موضوعي به شمار مي‌رود و دردو قسمت ديزني‌لند و استوديوي ديزني ساخته شده است در قسمت استوديودي ديزني فيلم‌هاي انيميشن با استانداردهاي كمپاني ديزني توليد مي‌شود و در قسمت ديزني‌لند، دنياي بازي بچه‌ها، مجموعه‌اي از فعاليت‌هاي مختلف، بازي، سرگرمي، فروشگاههاي متعدد براي فروش اجناس با مارك و اشكال شخصيت‌هاي ديزني‌ وجود دارد. بازي‌ها همه نشأت گرفته از فضاهاي خيالي و كارتوني هستند كه به شدت كودك را تحت تاثير خود قرار مي‌دهند. از نظر نوع قرارگيري فضاهاي مختلف نسبت به هم، پارك در واقع مجموعه‌اي از دنياهاي بازي متفاوت است كه هر كدام به گونه‌اي جزيره‌اي را در كل مجموعه ايجاد مي‌كند. هر قسمت مستقل بازي كاراكتر و ويژگي خود را دارد و در مجموع به دليل به كاربردن اشكال و رنگهاي فانتزي، مجموعه حالت يكپارچه به خود مي‌گيرد. اين محدوده‌ها و بازي‌هاي مختلف پارك همگي به ستون فقرات اصلي پارك متصل هستند كه آن خيابان اصلي ديزني‌لند است (Main Street) در اين خيابان در ساعاتي خاص، شخصيت‌هاي كارتون‌هاي ديزني همراه با موسيقي رژه مي‌روند. [Finch 1999] اين خيابان شاهرگ اصلي پارك است و به صورتي نمادين خيابانهاي نيويورك در دهه 1930 را به خاطر مي‌آورد فرم بدنه خيابان، پياده روها، نماي فروشگاهها و... از معاري آن دوران پيروي مي‌كند. يك خيابان آمريكايي در شهر پاريس ! معماري بناها و حجم‌ها فانتزي، و فضاي سبز ميان آن‌ها ارگانيك است. فضاهاي سبز از هندسه و الگوي خاصي پيروي نمي‌كنند. سعي شده كه اين محدوده‌ها شكل طبيعي خود را داشته باشند و محيطي وحشي را القا كنند. بدين ترتيب پارك بيشتر حالت خيالي به خود مي‌گيرد. ايجاد آبشارهاي مصنوعي از جمله فضاسازي‌هاي خاص پارك است كوههاي صخره مانند و كشتي‌هاي مرموز كه در درياچه بين صخره‌ها و سنگها حركت مي‌كند از جلمه بازي‌هاي مورد علاقه كودكان است. پل‌هاي چوبي معلق در ميان قسمت‌هاي مختلف درياچه به ايجاد هيجان در پارك مي‌افزايد. در كل محوطه‌سازي بر پايه ايجاد فضاهاي بكر و طبيعي است كه با بناها تركيب شده‌اند. در قسمت‌هاي محدودي از پارك شمشادها و درختچه‌ها هرس شده‌اند و به اشكال متفاوت درآمده‌اند. تنها در اين گوشه‌هاست كه مخاطب به ياد پارك هاي بومي فرانسه مي‌افتد. 2. نوع شكل‌گيري فضاها و بناهاي پارك معماري كه در كل مجموعه ديده مي‌شود همگي راوي داستانهاي خيالي فيلم‌هاي ديزني هستند. فضاهاي داخلي آنها قبلاً در فيلم و در سالهاي دور طراحي و خلق شده‌اند. در خلق آنها طراح ديده يا در اصطلاح Concept artist تحت نظر كارگردان و متناسب با موضوع فيلم به خلق فضا مي‌پردازد. در طي اين روند، ممكن است تحت تاثير معماري يا تركيب چند نوع معماري خاص قرار گيرد و ايده خود را در طرح منعكس كند. در ساخت ديزني‌لند به آن دليل كه اين فضاها به همان شكلي كه در فيلم هستند در واقعيت ساخته مي‌شوند در نتيجه معماري خاص يا يك معماري تركيبي خلق شده توسط Concept Artist را به نمايش مي‌گذارند. همانند بنايي كه در قصر علي بابا و چهل دزد بغداد در پارك مي‌بينيم ساخت قوس‌ها و گنبدهاي متأثر از معماري مشرق زمين با رنگ‌ها و نماي فانتزي! نمونه ديگر در قصر سيندرلا (قصر اصلي وسط پارك) قابل ملاحظه است. اين معماري مي‌تواند تركيبي از معماري با روك، آرت نوو و حتي معماري گوتيك باشد. اين تركيب سبك‌ها ابتدا در روند توليد فيلم مربوطه و تحت نظر كارگردان شكل گرفته و پس از خلق پارك تظاهر هرجمعي پيدا كرده است. بدين ترتيب طيف متنوعي از فضاها و معماري‌هاي مختلف را در كنار هم مي‌توان ديد. 3. رويكرد طراحي موضوع مهمي كه در ساخت ديزني‌لند پاريس به سبب استانداردهاي خاص آن خود به خود فراموش مي‌شود زمينه فرهنگي و بومي طراح است که اینجا پاريس با پشتوانه‌اي قوي از معماري و فرهنگ خود است.داخل ديزني‌لند و حين قدم زدن در آن، در خيابان‌هاي آن، ... هيچ المان و فضاي خاصي وجود ندارد كه مخاطب را به ياد فرانسه و پاريس بيندازد! فرد احساس مي‌كند كه در يك دنياي خيالي در قلب آمريكاست! بدين ترتيب با خود مي‌انديشد كه اين پارك در هرجايي، در هر نقطه‌اي از دنيا مي‌تواند باشد! چه در پاريس، چه در توكيو، چه در دهلي! اين پارك پيوندي با فضاسازي رايج در اروپا ندارد! و بيشتر به عنوان يك كالاي آمريكايي از ديد ساكنان فرانسه تلقي مي‌شود! معيارهاي ساخت آن به كل مستقل از زمينه طرح است. مستقل از فرهنگ و معماري منطقه! در نتيجه تبديل به نوعي كالاي زنجيره‌اي شده است! مانند ديگر كالاهاي زنجيره‌اي مثل Mcdonalds كه درتمام دنيا رستورانهاي شبيه به هم دارد!! ساخت اين مجموعه در پاريس تا به امروز با مسائل و چالشهاي بزرگي روبه روست: عده كثيري از روشنفكران فرانسوي در زمان ساخت آن مخالفت شديد خود را اعلام كردند و آن را به گونه‌اي تهاجم فرهنگي آمريكا خواندند! آنها معتقد بودند كه با ساخت چنين مجموعه‌اي فرهنگ مصرفي و امپرياليسم آمريكايي در فرانسه ترويج مي‌شود! به ويژه چون مخاطب اصلي پارك كودكان هستند، بيشتر و عميق‌تر تحت تاثير اين فرهنگ قرار مي‌گيرند! حتي قواعد و مقررات سختي كه كمپاني‌ ديزني براي كاركنان پارك وضع كرده بود (چه در مورد لباس، نوع آرايش،...) اعتراضات زيادي را از سوي مردم فرانسه برانگيخت. چرا كه اين مقررات را برخلاف آزادي‌هاي فردي در فرانسه مي‌ديدند. با اضافه شدن كلمه پاريس به دنبال ديزني لند معناي آن و شكل و نوع طراحي آن مي‌تواند بسيار متفاوت با چيزي باشد كه هم‌اكنون وجود دارد. ديزني لند پاريس قاعدتاً بايد با ديزني‌لند توكيو متفاوت باشد اما چنين تفاوتي ديده نمي‌شود. ساخت اين پارك در آمريكا بسيار موفقيت آميز بود. با تغيير رويكرد در روند طراحي و اجراي ديزني لند در هر جاي دنيا و با در نظر گرفتن بستر طرح و فاكتورهاي فرهنگي و بومي مي‌توان نمونه‌هاي موفق‌تري از اين نوع پارك را اجرا كرد. منابع 1. [Hidden Content] 2. finch,Christopher,1999,The art of walt Disney, Harry.N, Abrams. Publishers ندا روح نيا / كارشناس ارشد معماري منظردانشگاه تهران / نشریه اینترنتی معماری منظر

چکيده در آستانه ی آغاز عصر روشنگری در غرب، آرمان اصلی انقلاب کبير فرانسه ميل به آشتی دادن زمين و آسمان بود، يعنی اراده ی اصلی «لوبس پير» و همرزمانش بر اين بود که آرمان ملکوت و جهان برتر را که سال ها در انحصار گروهی خاص بود، در همين جهان خاکی و برای انسان عام تحقق پيدا کند. اما حدود يک قرن بعد ريشه های تفکر مدرن در «آلمان» شکل گرفت. هگل « فيلسوف مدرن انديش » در سلسله درس گفتارهای خود درباره ی زيباشناسی در دهه 1830 اعلام نمود: « هنر ديگر نمی تواند برای ما چون يونانيان، ارجمند ترين راه دريافتن و فرانمودن حقيقت باشد، صورت هنر صرفاً متناهی است و از اين رو در بيان نامتناهی نارساست.» (اعلام مرگ هنر دوره ی جديد، طهوری، مجله معماری و فرهنگ) چند دهه ی بعد نيچه از اين هم فراتر رفت و تمام تلاش خود را برای باز گردانيدن نگاه به هستی از بالا به زير و لغو همه ی ارزش های متعالی و باز آفرينی آنها به مثابه پديده ای بشر ساخت به کار گرفت. آلمان پس از جنگ مبدل به قطبی اقتصادی شد و «ثروت» عامل امتحان آزمون و خطای بيانيه های مدرنيسم گرديد. همين جريان تاريخی، بار ديگر يک قرن بعد، برای کشوری به نام آمريکا رخ داد، تک قطبی شدن و ليبراليسم سرمايه داری و گسترش امکانات فنی و اقتصادی، در بستر فرهنگی که می گويد: « Every Thing Goes … » و شتاب تغيير در آن چنان زياد است که به زحمت می توان در نقطه ای بند شد، اين بار جريان سپری شدن ديدگاه های مدرنيسم و پروژه های مصداقی آن را پيش برد. «سرمايه سالاری» کثرت گرايي صوری را تشديد کرد و طراح ديکانستراکشن، بر کانسپت و انديشه ی راهبردی، زياد تأکيد کرد. اين نوشتار به دنبال بررسی اين جريان های فکری و پيامد های آنها نيست، بلکه فرضيه ی مورد نظر اين است که معماری منظر معاصر به ويژه پس از پيدايش پست مدرن، در بستری از تاريخ، جغرافيا، و پارادايم های فکری هر دوره، رويکردی محلی و سازگاری يافته مي يابد. هنر معاصر و مظاهر مصداقی آن، حتی در جهان يکپارچه ی غرب، از سرزمينی به سرزمين ديگر تفاوت های ماهوی دارد. ديکانستراکشن «دولاويلت» در فرانسه، چه در کانسپت و چه در پروسه ی طراحی، با ديکانستراکشن « دويسبورگ نورد» آلمان متفاوت است. انگاره ی مشترک، فرض «درحال تکميل بودن» داده های يک پديده است. اما پروژه ی دويسبورگ نورد، کاری است که شايد با بهره گيری از پشتوانه ی عقل مداری، از جريان های تاجر مأبانه ی «پايداری نما» و «سبز نما» رسته است و به دور از خود نمايی های سبکی، عواملی چون تاريخ، جغرافيا و اقتصاد منطقه ای را در نظر گرفته است. اما در جريان تبديل داده های محيطی به مکان نو، اندکی محافظه کارانه و به دور از نوآفرينی حرکت کرده است. شايد، ملاحظات اقتصاد منطقه ای و بازنده سازی تاريخی بر بداعت تصميمات چربيده است. هنر و معماری معاصر ايران نيز بايد جريان تحول خود را در بستر تاريخ و جغرافيای غنی خود طی کند و به يک هويت معاصر قابل قبول برسد. مناقشه از هيچ تاريخ و جغرافيای ديگری، حتی اگر اين تاريخ، پيشينه ی خودمان باشد، راه حل معماری معاصر ما نيست. سرمايه عظيم سنت، که مدام به عنوان بازيچه ای در دست قدرت اجتماعی، مديريتی و اقتصادی بالادست قرارگرفته است، بايد به پتانسيلی برای تکميل داده های مکانی- زمانی منظر به عنوان يک محصول با مقياس ميانی و محلی مبدل گردد. کليدواژه: پارک پسا صنعتي، صنعت، پارک دويسبورگ نورد، محيط پايدار، سليقه، بي تصميمي، چند معنايي Keywordz Postindustrial, Topotek weak form, Escapsim, peter latz, community participation, Sustainable development. مرجانه زندی / دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه تهران / مقاله درس منظر معاصر، دکترسید امیر منصوری، سال تحصيلی 87-1386 / نشریه اینترنتی معماری منظر

برای بررسی نقش مردم در طراحی پارک ها بهترین منبع آیین نامه هایی است که توسط شهرداری ها و شوراهای شهر تهیه می شوند. در اینجا به اختصار به بیان ضوابط مطرح شده از طرف انجمن منظر پایدار و راهنمایی طراحی پارک منتشر شده توسط دپارتمان پارک ها شهر ساکرامنتو می پردازیم به عنوان نمونه ای برای راهنمایی معماران منظر و نیز دست اندرکاران تهیه آیین نامه ها. طراحی، اجرا و نگهداری منظر در تعادل با طبیعت و حفظ محیط بدون مصالحه به نسل های آینده با اجرای روش های منظر پایدار استاندارد ها و راهنماها ممکن می شود. نگهداری آب • استفاده از اجزای گیاهی که بومی هستند و گیاهانی که به کم آبی مقاوم هستند. • استفاده از چمن ضد خشکی و علف هایی که آب کمتری نیاز دارند. • کاهش مصرف آب با استفاده از آبیاری قطره ای یا سیستم آب پاش با شدت کم و تکنولوژی هایی که ضایعات آب را کم می کند. • استفاده از سیستم خاموش کننده خودکار آبپاش ها در زمان بارندگی و استفاده از سنسور های رطوبت سنج خاک و سیستم آبیاری هوشمند که توسط ایالت و دیگر احکام لازم شده است. • تعدیل کردن و دوباره مرتب کردن آب پاش ها برای جلوگیری از آب پاشیدن به مسیر های پیاده و خیابان ها. • استفاده از2 الی 3 اینچ کود دوستدار محیط در اطراف بوته ها، بستر گیاه و درختان برای حفظ آب و رطوبت. • استفاده از حیطه های جداگانه آبیاری برای علفزار و گیاهان منظر. • طبقه بندی و گروهی کردن گیاهان بر اساس میزان آب مورد نیاز • اجتناب کردن از گیاهانی که به خوبی با با شرایط محلی (نور، رطوبت، درجه حرارت) سازگارنمی شوند. که باعث استرس بیش از حد بر گیاه می شود و ممکن است به آب بیشتری نیاز پیدا کند و بیشتر مستعد آفت زدگی شود. • ایجاد گودال و باغ بارانی در مکان هایی که بتوان آب را ***** کرد. استفاده از خاکریز در کنار گودال ها برای زهکشی و درجه بندی. • ایجاد شیب هایی که قابل تراس بندی و بالا آوردن سطح باشد. • ا ستفاده از منابع جمع آوری باران و قطره ای کردن آن و هدایت برای استفاده در آبیاری گیاهان. • تبعیت از همه قوانین، فرمان ها و آیین نامه ها ی برنامه منظرو • تبعیت از احکام کود که اخیرا تصویب شده است. صرفه جویی در مصرف انرژی • نمای جنوبی خانه ها و ساختمان ها بیشترین شدت آفتاب در حالی که نمای شرقی و غربی به ترتیب آفتاب صبح و بعد از ظهر و نمای شمالی کمترین میزان آفتاب را دریافت می کنند. درختانی را انتخاب کنید که با ایجاد سایه به خنک بودن ساختمان ها کمک کنند و در ضلع جنوبی به کاهش مصرف انرژی کمک کنند. • بر روی کولر ها و دستگته تهویه هوا سایه اندازی شود تا با افزایش خنکی، میزان مصرف انرژی را کاهش دهد. • از درختان سایه انداز در پارکینگ ها و دیگر سطوح سخت استفاده کنید. • در مکان های ممکن از انرژی خورشید برای روشنایی استفاده کنید. • تبعیت از احکام شهرداری و دیگر دفاتر دولتی در باره روشنایی فضای خارجی. • ترکیب روشنایی به نحوی که آلودگی نوری درخشندگی شدید را کاهش دهد، جلوگیری از نفذ نور به مکان های دیگر، افزایش امنیت و ایمنی و کاهش مصرف انرژی. • بیشتر از تکنولوژی نورپردازی به سمت پایین استفاده کنید تا به سمت بالا. • به جای روشنایی الکتریکی از روشنایی خورشیدی در پارک ها استفاده کنید. راهنماهای طراحی پارک شامل رهنمود های مفهومی برای بهتر کردن مطلوبیت پارک ها است. طراحی پارک: 1. بوجود آوردن یک ورودی اصلی برای پارک، که حس ورود به پارک را القا کند شامل ایجاد عناصر زیر در ورودی پارک: تابلوی اسم پارک، محوطه ای دارای درختان گلدار، کفپوش خاص و در صورت امکان جایگاه نشستن. 2. در صورت امکان، قرار دادن ورودی اصلی در نزدیکی ایستگاه اتوبوس یا خط عابر پیاده. 3. تامین ورودی جدایی برای ماشین های نگهداری، دور از ورودی اصلی پارک برای عابران. 4. خلق سیستم سیرکولاسیونی که مردم را به عبور مطلوب هدایت کند بدون اینکه آنها را مجبور به توقف کند. 5. ایجاد دسترسی مستقیم به زمین بازی، اتاق استراحت و زمین های بازی. 6. قرارگیری زمین بازی به فاصله حداقل 24/15 متر از خیابان یا پارکینگ. زمین های بازی نزدیک تر از62/7 متر باید با یک حصار فولادی به ارتفاع 91 سانتی متر احاطه شود. 7. ساخت زمین بازی در نزدیک مسیر اصلی و نزدیک ناحیه پیک نیک گروهی و ناحیه باز چمنزار. 8. زمین های ورزش باید برای حداکثر دید برای امنیت در طول لبه های پارک قرار بگیرند. ایجاد حائل از 57/4 متر تا 9/6 متر از خیابان مثل یک خاکریز کوتاه یا حائل کوتاه. 9. جهت یابی بهینه برای زمین های ورزشی 10. راستای محور طولی زمین ها ورزشی باید در جهت شمال به جنوب قرار بگیرد. 11. طراحی پارک باید حیطه بزرگی از زمین خاکی یا گیاهی پیوسته داشته باشد. 12. پارکینگ کافی می باید برای کاهش مشکلات پارکینگ برای خیابان های مسکونی و یا شریان های اصلی درپارک های منطقه ای و عمومی طراحی شود. 13. تسهیلات اتاق استراحت باید برای تمامی پارک های منطقه ای و عمومی و پارک های مجاور پر استفاده فراهم شود. 14. پارک ها باید با تاکید بر استفاده ارتباطی و حیطه های چند عملکردی تفرجگاهی و تسهیلاتی که بطور موثر از منابع پارک استفاده می کند طراحی بشوند. 15. همه پلان های اصلی منحصر به فرد برای توسعه پارک های جدید باید در معرض روند تصویب پلان اصلی قرار بگیرند که تصویب پلان نهایی را توسط کمیسیون شورای شهروندان برای پارک ها وتفرجگاه ها، الزامی می کند. 16. شهر می باید بر طرح های نوآورانه و بی همتا و ترویج صفت منحصر به فرد در طراحی هر پارک تاکید کند. سایت ها، امکانات، بنا ها یا منظر تاریخی یا فرهنگی معنی دار در هر پارکی باید شناخته شود و اینکه آنها در کجای طراحی پارک قابل ارائه است. 17. پارک های مجاور نباید شامل مراکزعمومی، استخرهای شنا، استخر کودکان، پارکینگ داخل سایت یا زمین نورافکن دار باشد. نباید محدودیتی برای المان های تفریحی برای پارک های عمومی و منطقه ای وجود داشته باشد. 18. پدید آوردن یک زمینه مشخص برای پارک در زمان مقتضی برای بنا کردن یک شخصیت منحصر به فرد که با فعالیت های پارک و مکان آن سازگار باشد. زمینه باید بوسیله کاراکتر اجزای معماری، رنگ ها، جنس مصالح، مبلمان، وسایل بازی و انتخاب گیاهان تکمیل شود. 19. ایجاد وحدت در طراحی پارک بوسیله فراهم کردن عناصر تکرار شونده، رنگ و مصالح در کل پارک. 20. پلان اصلی سایت باید برای توسعه یا نوسازی درپروسه بحث عمومی اولیه توسعه پیدا کند. در هرجای ممکن، افراد سرویس دهنده مستقر در پارک باید برای کمک در انتخاب المان های تفریحی پارک، مورد مشورت قرار بگیرند. 21. در صورت تناسب داشتن طراحی پارک های عمومی و منطقه ای برای استفاده شبانه. روشنایی در شب باید برای حفظ امنیت و پیش بینی استفاده های تفریحی باشد، در حالی که نور زیاد و زننده را در مناطق مسکونی اطراف محدود می کند. 22. امتیاز انحصاری یا عمومی/خصوصی فرصت های سرمایه گذاری باید شامل انجمن های موجود و آینده و پلان پارک های منطقه ای باشد. 23. فضاهای استراحت باید در طول پارک در مکانهای مناسب وجود داشته باشد. فضاهای استراحت باید دارای جایگاه دوچرخه، آبخوری، سایه بان و امکانات پیک نیک دسته جمعی باشد. 24. دسترسی کافی برای ماشین های آتش نشانی، اورژانس و ماشین های سرویس دهی در پارک ها و فضاهای باز وجود داشته باشد. 25. ترویج استفاده از گیاهان مقاوم به خشکی و گیاهان بومی در جای مناسب پارک ها. 26. توسعه سیستم علائم در مسیرها که اطلاعات را برای کاربران مهیا می کنند، مثل دستورات ایمنی، شرح امکانات و فواصل. 27. طراحی تسهیلات پارک برای کاهش مصرف آب. پارک و تسهیلات باید در صورت نیاز برای افزایش و حفظ مشخصات طبیعی سایت و کاهش آب مصرفی و بقای نیاز متعاقب فرمان حفظ آب شهری طراحی شده باشند. 28. خصوصیات منظر طبیعی شامل: گیاهان طبیعی، خصوصیات آبی، صخره ای یا فرم خاکی در طراحی برخی پارک ها مطلوب است.