چدن گرافیت کروی که به چدن نشکن و چدن داکتیل و نیز چدن چکشخوار ھم معروف است، برای اولین بار در سال ١٩۴٨ در فیلادلفیای آمریکا طی برگزاری کنگره جامعه ریخته گران معرفی شد؛ گرچه تولید و اختراع آن برای اولین بار به ٢٠٠٠ سال قبل در چین بازمی گردد. پس از پیدایش چدن نشکن تولید این آلیاژ روز به روز افزایش یافته است، بطوریکه امروزه حدود ۴٠ درصد از تولیدات آلیاژھای چدنی کشورھای پیشرفته جھان را در بر می گیرد. شاخصی از ترکیب شیمیایی این چدنھا بھ این صورت است که: 3.7 درصد کربن، 2.5 درصد سیلسیم، 0.3 درصد منگنز، 0.01 گوگرد، 0.01 درصد فسفر، 0.04 درصد منگنز دارند. مشاھده می شود که مقادیر گوگرد و منیزیم این آلیاژ در مقایسه با چدنھای گرافیت لایه ای به ترتیب بسیار کم و زیاد است. در رابطه با میزان بالای منیزیم باید گفت که این عنصر منجر به کروی شدن گرافیت ھا می شود (گرچه عناصر دیگری مانند سزیم نیز توانایی کروی سازی را دارند)، که این گرافیتھا در زمینه ای فلزی پخش ھستند).
ادامه مقاله ....
پسورد تمامی فایل ها ([Hidden Content]) است.