جستجو در تالارهای گفتگو

روجا چمنکار، شاعر، در سال ۱۳۶۰ در شهر برازجان استان بوشهر به دنیا می‌آید. اولین شعرش در سن ده سالگی در روزنامه خبر شیراز به چاپ می‌رساند. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته سینما دردانشگاه هنر تهران آغاز می‌کند، در دوره کار‌شناسی ارشد به تحصیل در رشته ادبیات نمایشی در‌‌ همان دانشگاه می‌پردازد و سپس به فرانسه می‌رود و به تحصیل در رشته­‌ی زبان‌های شرق (ادبیات معاصر فارسی) در مقطع دکترا و نیز سینما در مقطع کار‌شناسی ارشد مشغول می‌شود. چمنکار اولین مجموعه شعرش را با نام «رفته بودی برایم کمی جنوب بیاوری» در سال ۱۳۸۰ منتشر می‌کند. پس از آن در سال ۱۳۸۱ مجموعه شعر دیگری به نام «سنگ‌های نه ماهه» را به چاپ می‌رساند. در سال ۱۳۸۴ به دعوت کشور فرانسه در دو سالانه بین المللی شعر فرانسه برای شعر خوانی در شهرهای پاریس و نانت شرکت می‌کند. شعر چمنکار در این سال­ توسط روزنامه­‌ها و نشریه­‌های ادبی معتبری چون آدینه، کارنامه، نافه، نگاه نو، رودکی و گوهران منتشر شده و بار‌ها کاندیدا و برگزیده انجمن­‌های ادبی مختلفی چون: کاندیدای سومین دوره جایزه‌ی شعر امروز ایران (کارنامه)، برگزیده‌ی چهارمین دوره‌ی جایزه شعر امروز ایران (کارنامه)، برنده‌ی دومین دوره‌ی شعر زنان ایران (خورشید) شده است. وی علاوه بر شعر دو نمایشنامه با نام «نهمین روز دریا» و «با خودم حرف می‌زنم» و سه فیلمنامه بلند با نام­‌های «می‌خواهم مجسمه باشم»، «پیش از طلوع» و «به خواب من بیا» نوشته و فیلم کوتاه «فضه» و فیلم «یاد‌ها، بوسه‌ها، خنجر‌ها» که مستندی­ است اززندگی و شعر منوچهر آتشی را ساخته است. چمنکار دو مجموعه شعر دیگر به نام «با خودم حرف می‌زنم» و «مردن به زبان مادری» در سال­های ۱۳۸۷ و ۱۳۸۹ منتشر کرده است. از دیگر فعالیت­‌های روجا باید به مسئولیت انجمن شعر و ادب دانشگاه هنر در۱۳۸۱؛ شرکت در چندین فستیوال شعری در شهرهایی چون گوتنبرگ، وین، پاریس، استراسبورگ، نانت؛ داور سایت‌های ادبی ماه مگ (۱۳۸۵) و مانیفست (۱۳۸۶)؛ مدرس اولین کارگاه مجازی شعردر سایت نویسش و همکاری با گروه موسیقی لیان در زمینه‌ی ترانه اشاره کرد. همچنین باید اشاره کرد که زندگی و نقد اشعار روجا چمنکار در کتاب­‌هایی چون «عاشقانه‌ترین‌ها» (علی بابا چاهی)؛ «سیر تحول در شعر امروز» (کاظم کریمیان)؛ «شعر امروز، زن امروز» (علی بابا چاهی)؛ «ر‌ها ز منّت باران» (گزیده شعر و زندگی شاعران دشتستان به سعی محمد غلامی) مورد بررسی قرار گرفته است. آخرین اثرچمنکار «همیشه دری باز به دربه‌دری بودم» نام دارد که توسط انتشارات ناکجا برای اولین بار به چاپ رسیده است. شعر چمنکار زبانی ساده دارد؛ پراز تصاویر بدیعی است که از تجربه‌­های زیست شده واندیشه شاعر نشئت می‌­‌گیرد. او از تجربه­‌ها و کشف­‌های متفاوت زبانی برای رسیدن به روابط ذهنی­‌اش استفاده می‌­کند. روجا اتفاقات زندگی را در شعر‌هایش به تصویر می‌­‌کشد، او از زادگاهش دریا را به شعر می‌آورد و به قول خودش دریا در شعرش نشت می‌­کند. تحصیل در رشته سینما او را به سوی قابلیت­‌های تصویری در شعرش سوق داده است. چمنکار با این­که شاعر تکنیکی نیست اما از تکنیک در شعر‌هایش بهره­‌ی مناسب و هنرمندانه‌ای می‌­برد، فضاسازی، استفاده از دیالوگ، نور و صدا از دیگر ویژگی‌­های آثار اوست.