جستجو در تالارهای گفتگو

[h=6][/h][h=4]رهاسازی «شاه بوف» در خراسان جنوبی/ شناسایی 256 گونه جانوری در خراسان شمالی [/h] [h=5]سبزپرس- گروه محیط طبیعی: هفته گذشته، يك شاه بوف آسيب ديده پس از تيمار در كوهپايه هاي منطقه «زابر سرايان» در خراسان شمالی رها سازي شد. در خبری دیگر، مدير كل حفاظت محيط زيست خراسان شمالي از شناسايي 256 گونه جانوري در این استان خبر داد. در آخرین خبر، مدير كل حفاظت محيط زيست استان قزوين اعلام کرد که بهترين تصوير سياه گوش در كادر دوربين محيط بان آوج مشاهده شد.[/h] به گزارش سبزپرس، مدير كل حفاظت محيط زيست استان خراسان جنوبي از رها سازی يك «شاه بوف» آسيب ديده كه توسط مردم به اداره حفاظت محيط زيست سرايان تحويل داده شده بود خبر داد و گفت: این شاه بوف پس از تيمار در كوهپايه هاي منطقه «زابر سرايان» رها سازي شد. شاه بوف 66 تا 70 سانتيمتر بوده و بزرگترين نوع جغد (دو برابر گوش دراز ) است داراي گوشپرهاي مشخص، سينه زرد مايل به قهوه اي با رگه هاي پهن، چشم هاي درشت نارنجي رنگ، سطح پشتي زرد مايل به قهوه اي با لكه هاي قهوه اي پررنگ است، طعمه بزرگ تا اندازه خرگوش را شكار مي كند. شاه بوف، صبح خيلي زود و غروب به شكار مي پردازد و در شكاف سنگ ها و درخت ها استراحت مي كند يا روي شاخه ها نزديك تنه درخت به طور قائم مي نشيند و تك زي است. زيستگاه او بر آمدگي درون جنگل، پرتگاه ها، كوهپايه و استپ هاي وسيع و در فاصله بين بوته وسنگ است و در شكاف درختان و يا در آشيانه متروك پرندگان شكاري زاد و ولد مي كند و از نظر پراكندگي نيز بومي و نسبتاً فراوان است. شناسايي 256 گونه جانوري در خراسان شمالی مدیر کل حفاظت محيط زيست استان خراسان شمالي، از شناسایی 256 گونه جانوری در این استان خبر داد و گفت: تاكنون 51 گونه پستاندار، 141 گونه پرنده، 52 گونه خزنده، چهار نوع دوزيست و هشت نوع ماهي در استان شناسايي شده، اما با توجه به تنوع زيست محيطي اين استان، گونه هاي زيادي هم در استان وجود دارد كه تا كنون شناسايي نشده است. حسین آبسالان ادامه داد: هزار و 100 گونه گياه در استان شناسايي شده كه 110 تا 150 گونه آن شامل گياهان دارويي است. او تاکید کرد: استان خراسان شمالي داراي اقليم هاي مختلفي است و اين باعث شده تنوع زيستي بي نظيري را در اين استان شاهد باشيم كه مي توان به وجود حيات وحش شاخصي چون مرال، يوزپلنگ، خرس قهوه اي، قوچ، اوريال، پلنگ و آهو اشاره کرد. مشاهده تصوير «سياه گوش» در كادر دوربين محيط بان «آوج» در آخرین خبر، مدير كل حفاظت محيط زيست استان قزوين اعلام کرد که محيط بانان سرمحيط باني «آوج- آبگرم» اداره كل حفاظت محيط زيست قزوين از حضور يك «سياه گوش» در ارتفاعات «آوج» مطلع و بلا فاصله بعد از دو ساعت كوه پيمايي به محل مورد نظر در ارتفاع 2300 متر رسيده و «سياه گوش» جوان را در حالي كه از ترس سگ هاي گله به بالاي درخت بيد پناه برده مشاهده کردند و در اين لحظات محيط بانان منطقه موفق به ثبت تصاوير ماندگار از اين گونه كمياب شده و در ادامه با امن کردن مسير، زمينه را برای بازگشت مجدد حيوان به طبيعت فراهم کردند. علی آقا فرهادي ادامه داد: «سياه گوش» يكي از 10 گونه گربه سان ايران با رنگ مو هاي خاكستري روشن با خال هاي سياه توپر و دم كوتاه كه جثه اي كوچك تر از پلنگ داشته و به علت داشتن موهاي سياه بلند برروي گوش به «سياه گوش» معروف است. او تاکید کرد: زيستگاه اين گونه، در مناطق جنگلي و استپي و بوته زارهاي كوهستاني مرتفع بوده و در ايران بيشترين پراكنش سياه گوش مربوط به شمال غرب كشور است. در اين راستا زيستگاه هاي طبيعي استان قزوين از پراكنش و جمعيت مناسب تري نسبت به ساير مناطق كشور برخوردار است. به طوري كه اين حيوان زيبا و جسور را مي توان علاوه بر ارتفاعات «آوج – آبگرم» و در ارتفاعات «الموت غربي و شرقي» نيز مشاهده کرد. اولين گزارش «سياه گوش» در استان قزوين مربوط به سال 1364 و در منطقه «الموت» است و دومين گزارش در زمستان 1387 از «آوج» بوده است و از آنجايي كه این گونه در صبح زود و غروب فعاليت کرده و در اواسط شب و ظهر استراحت مي کند، از اين نظر بسيار پنهان كار بوده و از جمعيت واقعي آن اطلاع دقيقي در دسترس نيست. غذاي «سياه گوش» عموما پستانداران كوچك و پرندگان قابل شكاربوده و ارتفاعات «آوج» به دليل دارا بودن جمعيت بالاي كبك زمينه را برای بقاي این گونه فراهم کرده است. در حال حاضر، حمله سگ هاي گله به گربه سانان كوچك و عدم اطلاع مردم علي الخصوص چوپانان و دامداران به حفاظت از اين گونه كمياب، مهمترين عامل كاهش جمعيت آنان است. «سياه گوش» تنها گربه ساني است كه توله های قوي تر، توله های ضعيف تر را از بين مي برند و اين عامل در كاهش جمعيت اين گربه سان بي تاثير نيست. فرهادي گفت: فيلم و تصوير حاضر را مي توان يكي از بهترين تصاوير«سياه گوش» در عرصه هاي طبيعي ايران دانست و اين در حالي است كه تصاوير تهيه شده قبلي در عرصه هاي طبيعي، از كيفيت مطلوبي برخوردار نبوده است./