جستجو در تالارهای گفتگو

الموت در منطقه كوهستانی واقع شده است و از آنجا كه آب و هوای سردی دارد، این روزها است یكی از بهترین گزینه های سفر محسوب می شود. با این حال جاذبه های این منطقه آنقدر زیاد است که برای دیدنشان ممکن است مجبور شوید بیشتر از یک روز وقت بگذارید. چهار طرف الموت شمال شرق این منطقه كوهستانی، چشم‌انداز شاخه غربی علم كوه است. جایی به نام «انگشت خدا» كه بیانگر نگاه قدسی انسان به طبیعت است. شاه البرز با قلل پنج‌گانه آن، كوه سلمبار و سیالان، خشچال با ارتفاع 4000متر، شاتان، هوركان، شیركوه و دره اندج است. این كوه‌ها با دره‌ها، غارهای طبیعی و مصنوعی جایگاه بنای دژها و پناهگاه ها محل آموزه‌ها، عقاید دینی و مذهبی منطقه می‌باشد. چنانچه نخستین ورودگاه حسن صباح دره اندج و شاید زیستگاه پنهانی وی این غارها و دو اتاق تراشیده شده در سنگ به نام هوكرمان بوده است. این بلندی‌های طبیعی دژگونه، جزئی از سازه معماری دفاعی دژها را تشكیل داده و منظرگاه و چشم‌انداز آنان بخشی از میراث طبیعی با ارزش منطقه به شمار می‌آید. این ارتفاعات در معماری امامزاده‌ها نیز بی‌تأثیر نبوده است. امامزاده حسن سپهسالار خشك چای، امامزاده و قدمگاه آنان و مكان‌های مقدس الموت كه به این صخره‌ها سیمای قدسی و الهی بخشیده است. شما در سفر به الموت علاوه بر مناظر و شگفتی‌های تاریخی و طبیعی شاهد عجایب دیگری مانند حیوانات این منطقه خواهید بود. پلنگ، خرس، گراز، راسو، بز كوهی و پرندگان شكاری مثل عقاب كه گونه كمیاب سفید آن در الموت دیده می‌شود، مهمانان همیشگی این منطقه هستند سرزمین مقدس الموت وجود درخت مقدس خونبار زرآباد، صدها امامزاده در آبادی‌ها و بیش از 170سال حضور پیروان مذهب شیعه اسماعیلی در منطقه و عشق به امام علی و امام حسین (ع) با برگزاری مراسم مذهبی در این دره به آن سیما و ویژگی تقدس داده است و میراث معنوی این سرزمین را به وجود آورده‌اند. بزرگترین دژ الموت قلعه شهر لمبسر «نایب‌الحكومه و زمستانگاه الموت» با بیش از 6هكتار وسعت بزرگترین دژ سرزمین الموت است و در سه كیلومتری شمال شرقی رازمیان در الموت غربی (رودبار شهرستان) قرار دارد. ارتفاع آن از سطح دریا هزارو 225 متر و از سطح دره‌های پیرامون 100 متر است. درازی این قلعه 500 متر و پهنای آن نزدیك به 160 متر و از دو بخش قلعه پائین و قلعه بالا تشكیل شده است. تاریخ بنای اصلی قلعه را به پیش از اسلام نسبت می‌دهند. این قلعه تاریخ مهمی در تاریخ الموت طی 170 سال فرمانروایی اسماعیلیان داشته است. قلعه بیدلان قلعه شیرکوه یا بیدلان در نزدیكی روستای باغدشت و بر فراز قله‌ای به ارتفاع 1851 متر از سطح دریا واقع شده است و به خاطر تسلطش بر سراسر منطقه، گلوگاه مهمی برای رویارویی با مهاجمانی است كه به دره گام می‌گذارند. راه دسترسی به دژ بیدلان بسیار دشوار است و به دره‌هایی با عمق بیش از 600 متر منتهی می‌شود. كاروانسرای پیچ بن كاروانسرا یا پناهگاه زمستانی كوهستانی پیچ‌بن در پایانه شمال شرقی سرزمین الموت بر سر راه قدیم الموت به تنكابن قرار دارد. چشم‌انداز زیبای آن مشرف بر دره سلمبار مازندران است. زیربنای آن 242 مترمربع و دارای پنج اتاق و یك اصطبل است. غارهای طبیعی الموت غارهای طبیعی بی‌شماری در منطقه الموت وجود دارد كه بعضی از آنها زیستگاه انسان در طول تاریخ بوده است، چون غارهای دلوكان و اندج در رودبار الموت، میلك و اكوجان در رودبار شهرستان و غار سفیدآب در 4 كیلومتری شمال روستای سفیدآب. در دل كوه سفید چشمه به ارتفاع تقریبی 2 هزار و 400 متر از سطح دریا غار شگفت‌انگیز سفیدآب واقع شده است. این غار به خاطر وجود آب بسیار، دهلیزهای عمودی فراوان – كه فرود بعضی چاه‌روهای آن به عمق 50 متر می‌رسد- استالاكتیت و استالاكمیت‌های جوان و بافت‌های گل كلمی در سطوح مختلف آن مورد توجه غارنوردان و توریست‌های ماجراجو است. آرامگاه‌های سنگی در گورستان قدیمی دامنه شاه‌كوه و روستای حسن‌آباد كه در كنار شاهرود واقع شده سه بنای سنگی وجود دارد كه به دوران پیش از اسلام منسوب است. آرامگاه سنگی حسن‌آباد برپایه مكعب مستطیل به طول 80/5 و عرض 50/4 متر بنا شده و گنبد مخروطی شكل به ارتفاع 4 متر را به وجود آورده است. وجود درخت مقدس خونبار زرآباد، صدها امامزاده در آبادی‌ها و بیش از 170سال حضور پیروان مذهب شیعه اسماعیلی در منطقه و عشق به امام علی و امام حسین (ع) با برگزاری مراسم مذهبی در این دره به آن سیما و ویژگی تقدس داده است و میراث معنوی این سرزمین را به وجود آورده‌اند آب‌های الموت رودهای بی‌شمار بزرگ و كوچكی در دره الموت جریان دارد كه سرچشمه زندگی و هستی در این دره است. رود الموت و اندج رود در منطقه‌ای در شیركوه به نام دوآب در شاهرود كه رود اصلی دره الموت است با شاخه دیگر نینه‌رود به هم می‌پیوندد و نهایتاً به سفیدرود می‌ریزد كه در پایان به دریای مازندران سرازیر می‌شوند. دریاچه اوان دریاچه زیبای اوان كه چون نگینی فیروزه‌ای در حلقه چهارآبادی اوان، وربن، زواردشت و زرآباد می‌درخشد 1800 متر از سطح دریا بلندتر و بیش از 70 هزار مترمربع وسعت دارد. سرچشمه این دریاچه چشمه‌های موجود در كف آن است و به شكل حفره‌ای است كه عمیق‌ترین بخش آن 5/7 متر عمق دارد. شما در سفر به الموت علاوه بر مناظر و شگفتی‌های تاریخی و طبیعی شاهد عجایب دیگری مانند حیوانات این منطقه خواهید بود. بخشی از طبیعت این دره حاصلخیز و رمزآمیز جانوران وحشی و اهلی آن است. وجود جانوران وحشی چون پلنگ، خرس، گراز، شغال، خرگوش، راسو، بز كوهی، كل و پرندگان شكاری چون عقاب كه گونه كمیاب سفید آن در الموت دیده می‌شود و همچنین گونه‌های شاهین یا به گویش محلی «آل» كه نام الموت برگرفته از این پرنده است، تیهو، كبك و دیگر پرندگان گوناگون و زیبا، انواع خزندگان و حشرات بی‌نظیر پیرامون دریاچه اوان، انواع زنبور عسل وحشی و پرورشی كه منابع تولید عسل مرغوب در این منطقه می‌باشد مجموعه بی‌نظیری از حیات وحش را به وجود آورده است. سفر به الموت فقط تماشای جاذبه‌ها نیست به غیر از رودها، قلعه‌ها كه معروف‌ترین آن دژ حسن صباح، دژ لمبسر، دژ شیركوه، دژ نو یزرشاه گرمارود، دژ شمس كلایه، دژ آوه، دژ اندج، دژ قسطین‌لار، چشمه و جاذبه‌های دیگر مثل هر نقطه گردشگری از صنایع دستی و سوغات مانند چادرشب، ایزار یا سفرنان، كرباس، صوف یا چهار نالی، جاجیم بافی، موج بافی و... بهره برده است.

سفر به دره پنیر! لیقوان با تمام کوچکی اش، نام بزرگی است. روستایی که اگرچه همیشه با پنیرهای قالبی ایرانی تداعی می شود، اما اگر به عنوان یک گردشگر وارد آن شوید جاذبه های بیشتری را می بینید که تمام ذهنیت تان را از این روستا، تغییر می دهد! طبیعت زیبای لیقوان آنقدر غافلگیر کننده است که ممکن است مجبور شوید هر چند دقیقه یک بار به خودتان یادآوری کنید که خواب نمی بینید و اینجا گوشه ای از خاک سرزمین خودتان است! دره سبز لیقوان با آب و هوای کوهستانی و خنک و آب گرم معروفی که دارد، مهم ترین بهانه ای است که باعث شده به این منطقه لقب دره بهشت را بدهند. آب گرم لیقوان که از تغییرات زیرزمینی و بقایای اتش فشان خاموش کوه های سهند به وجود آمده است فرصت خوبی است تا تنی به آب بزنید. این آب گرم در 10 کیلومتری جنوب لیقوان و در قسمت شرق رودخانه لیقوان چای قرار گرفته که اگر بخواهید با پای پیاده مسیر رسیدن به آن را از راه رودخانه طی کنید، باید حدود 3ساعت در طبیعت وحشی و زیبای این منطقه قدم بزنید یا از طریق جاده ای که از روستای سفیده وان (اسپرخون) می گذرد با اتومبیل راهی آب گرم شوید که چیزی کمتر از نیم ساعت زمان می برد. مساحت استخر این آب گرم در حدود 30مترمربع است و ارتفاع آب آن 2 متر. با این حال اگر ترجیح می دهید به جای آب گرم، تن به آب های خنک بسپارید، رودخانه لیقوان این فرصت را برای شما فراهم می کند. این رودخانه از دامنه های شمالی رشته كوه سهند سرچشمه می گیرد و چشمه سارهای زیادی از دره های شرقی و غربی لیقوان به آن می پیوندند و رودخانه پر آبی را تشكیل می دهند. جریان رودخانه از جنوب به شمال است و زمین های پایین دست لیقوان را آبیاری می كند. این رودخانه در دره نسبتا عمیقی نسبت به سطح روستای لیقوان جریان دارد و در آب خنك و گوارای آن ماهی های قزل آلا رشد می کنند. تاریخ روستا اما جاذبه های لیقوان به همین جا ختم نمی شود! در لیقوان آثار تاریخی زیادی به دست آمده که قدمت این روستاه را به دوران پس از میلاد و اوایل اسلام نسبت می دهد. گورستان قدیمی لیقوان و خانه اربابی (حاج احتشام الدوله) مهم ترین جاذبه های تاریخی این روستاه هستند که دیدنشان را به شما توصیه می کنیم. شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید که لیقوان تا به حال چندین بار تغییر نام داده است. قدیمی ها این روستا را وان می نامیدند اما به مرور زمان و با تغییر لهجه به لوان تبدیل شد و کمی بعدها لیقوان جای لوان را گرفت. راه رسیدن برای دیدن لیقوان باید به آذربایجان شرقی سفر کنید و در 36 کیلومتری جنوب تبریز این روستا را ببینید که در کنار رودخانه مهران رود و کوه های سر به فلک کشیده سهند جا خوش کرده است. جاده ارتباطی لیقوان- تبریز از مسیر «دروازه تهران» شهر تبریز شروع می شود و بعد از گذر از شهر باسمنج و روستاه های هروی (هربی) بیروق (بره) به روستای لیقوان می رسد. یادتان باشد که دره لیقوان بین تمام دره های استان آذربایجان شرقی تنها جایی است كه امكان ارائه خدمات و پذیرایی از مسافران را دارد