چکیده:
در این مقاله به بررسی داستان پیر چنگی از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ پرداخته ایم. بر اساس این بررسی و تحلیل نمادهای کهن الگوی من، خود، خواب و رؤیا، سایه، نقاب، پیر دانا و ناخودآگاه فردی و جمعی، نشان داده می شود که پیر چنگی با گذر از این مراحل به یاری پیر دانا از گذرگاه صعب حودآگاهی به ناخودآگاهی حرکت می کند و سرانجام به تولد دوباره و فرایند فردیت می رسد و سازش خودآگاهانه ای با مرکز درونی خود می یابد و در پرده فنا و استغراق در ناخودآگاه جمعی خویش زندگی جدیدی را شروع می کند.
مشخصات مقاله:مقاله در 16 صفحه به قلم دکتر فرهاد درودگریان (استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور).منبع:ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی سال دهم تابستان 1393 شماره 35.ensani.ir
تحلیل تولد «دوباره» پیر چنگی در مثنوی مولوی بر اساس ن.pdf