جستجو در تالارهای گفتگو

یک شیوه نگاه به جامعه شهری، نگاه به آن از پشت منشور هنر و فرهنگ عامه است. رمان ها و داستان های کوتاه - همانند نقاشی ها، تندیس ها، تصانیف موسیقیایی و طرح های معماری - همگی بیرون از زمینه ها و بسترهای شهری خاص خلق می شوند و بازتاب شرایط اقتصادی و سیاسی و اجتماعی فرهنگ های شهری هستند که به آنها حیات می بخشد. فیلم ها، تبلیغات و آگهی، مد و جلوه های فرهنگ خیابانی جوانان شهری، به طور روز افزونی به عنوان موضوعات تحلیل فرهنگ شهری پست مدرن، جایگزین فرهنگ برتر شده اند. در «فرهنگ چه کسی؟ شهر چه کسی؟» زوکین در مقام جامعه شناس، شیوه هایی را که از آن طریق فضاهای عمومی شهر نیویورک به وسیله نیروهای تجاری و شرکت ها، شکلی خصوصی یافته و مطابق خواست آنها شکل گرفته است بررسی می کند. از این رو مطالعه وی درباره فرهنگ عمومی شهری قسمتی از تحلیل وسیع تری است که درباره جنگ فرهنگی آینده در خیابان های شهری به وقوع خواهد پیوست. وی می نویسد، «در سالهای اخیر، فرهنگ ... جایگاه بارز تضادهای گوناگون بر سر تفاوت های اجتماعی و بیم ها و تهدیدات شهری شده است». بسیاری از این تضادها بین طبقات متوسط، و اغلب بین شهروندان سفید از یک طرف و شهروندان بی خانمان و فقر و اقلیت های نژادی از طرف دیگر، رخ می دهد. در برایانت پارک، نزدیک کتابخانه عمومی نیویورک و دقیقاً در خیابانی که از محل کار زوکین می گذرد، یک شرکت غیرانتفاعی خصوصی با اعضایی اکثراً از طبقه متوسط و ملهم از ایده ها و عقاید ویلیام وایت، مدیریت فضا را به دست گرفت تا پارک را از وجود گدایان، بی خانمانان شهری و فروشندگان مواد مخدر نجات دهد. اگرچه برخی نتایج کاملاً مثبت به نظر می رسید از جمله اینکه کافه های زنده و پر رونق و نمایش مدها و مدل های روز، افراد زیادی را در مقایسه با گذشته به پارک جلب می کرد، ولی واقعیت مهمی که زوکین را می آزارد نابودی تدریجی حیات عمومی و اجتماعی معنی داری بوده که در نتیجه کنترل نیروهای دموکراتیک مردمی رخ داده و با خصوصی سازی خزنده ای شکل گرفته است. نویسنده: شارون زوکین ترجمه: ایرج اسدی دانلود مقاله

بیشتر مردم بر این باورند که ترافیک نتیجه افزایش جمعیت است، اما در حقیقت ترافیک نتیجه انتخاب اگاهانه ای است که ما برای راحتی جامعه مان در استفاده از خودروهای شخصی به وجود آورده ایم. ما به عنوان عضوی از جامعه، توانایی انتخاب های متفاوتی داریم که با تصمیم گیری درباره طراحی خیابان ها به عنوان مکان های راحت شروع می شود. در ده سال گذشته شمار زیادی از گروه های محلی، شهرها و حتی آژانس های حمل و نقل در بسیاری از کشورها به دنبال شیوه های بهتره بوده اند. PPS راه پیشرفت را به جوامع نشان داده و به آن ها کمک کرده تا بینش خود را نسبت به سیستم حمل و نقل آینده تغییر دهند. خیابان های مرکزی شهر می توانند طوری ساخته شوند که در کنار ایفای نقش ترافیکی ارزش دیدن داشته باشند. فروشگاه ها یا ایستگاه های موقتی می توانند تردد با اتوبوس یا قطار را لذت بخش سازند. خیابان های محله می توانند مکان هایی باشند که والدین در آن احساس امنیت کرده و به بچه ها اجازه دهند که در خیابان بازی کنند. مسیرهای تجاری می توانند به بلوارهای زیبایی تبدیل شوند که برای دوچرخه سواری و پیاده روی ایمن بوده و باعث تسریع حرکت کردن و نیز کاهش ترافیک منطقه شوند. دانلود مقاله

استفاده سنتی از فضاهای عمومی؛ مکان ملاقات، بازار و فضای تردد: 1880: نقاشی اریک منینگسن شاهراه اصلی کپنهاگ را در کریسمس با انعکاس واقعیت اقتصادی و اجتماعی آن دوره نشان داده است. ضرورتاً خیابان مجل کار، خرید و فروش و یا حمل اجناس است. بطوریکه استفاده غالب از خیابان برای این سه کاربری بوده است. 1960: همان خیابان مورد هجوم خیابان و ماشین قرار گرفته است. بطوریکه عابرین به دو سنگفرش باریک با فضایی که تنها مختص حرکت است، محدود شده اند. 1968: پنج سال بعد از عبور و مرور. پیاده روی، خرید، و دیدن ویترینها معمول است. کاکرد اجتماعی دیدن و دیده شدن، بعنوان بخش مکمل زندگی شهری ادامه یافته است. 2000: همان خیابان در یک روز تابستان. شش برابر ناحیه برای عبور فراهم شده است. مردم هنوز در حال تردد هستند. ولی اکنون گزینه های دیگری نیز وجود دارند؛ بسیاری ایستاده اند، نشسته اند، یا به حال تفریح در کافه های روباز می باشند. اگر چه الگوی استفاده در طول تاریخ متفاوت بوده است، اما علی رغم این تفاوتها، فضای عمومی به عنوان محل ملاقات و قرار، بازار و محل عبور و مرور عمل نموده است. شهر همواره محل ملاقات و دید و بازدید، تبادل اطلاعات درباره شهر و جامعه و محلی است که در آن وقایع مهمی نظیر تاجگذاری، مراسم، فستیوالها و گردهماییها روی می دهد. و شهر محل داد، ستد و عبور و مرور و انتقال کالا از محلی به محل دیگر است. در گذشته هنگامی که بسیاری از حرکتها توسط پا صورت می گرفت، اغلب توازن شدیدی مابین کابریهای اصلی شهر وجود داشت. عابران می توانستند برای ملاقات، تجارت، گفتگو به هر جایی که نیاز داشتند بروند و در همان فاصله از مناظر شهر، استفاده کنند. و بدین ترتیب کارکردهای شهری همزمان در همان فضای شهری صورت می گرفت. با این حال در قرن بیستم بویژه در کشورهای صنعتی شرایط برای سه کارکرد اصلی فضاهای عمومی شهر تغییر یافت. الگوهای جدید عبور و مرور، تجارت و ارتباطات به قدری افراطی گردید که سنت قرن ها در چگونگی استفاده از شهر را تغییر داد. اختراع دوچرخه و قطارهای برقی، در اواخر قرن نوزدهم، دامنه وسیع جدیدی به حمل و نقل بخشید و زمانیکه در آغاز قرن بیستم اولین اتومبیلها ساخته شدند، الگوی حمل و نقل تغییرات اساسی یافت. به لحاظ سنتی موازنه خوبی میان توابع شهری به عنوان محل ملاقات، خرید و عبور و مرور وجود داشت که این الگو هنوز هم در چندین شهر حفاظت شده نظیر "ونیز" ادامه دارد. شهر به عنوان محل تجارت در قرن بیستم تغییرات زیادی به خود دید: تجارت در فضای آزاد به تدریج به سمت مغازه های کوچک کنار خیابانها و میادین حرکت کرد و از این رو مغازه های بزرگتر، سوپرمارکتها و فروشگاههای زنجیره ای بزرگ و دور از قلب شهر توسعه یافتند. در مواردیکه مراکز خرید در داخل شهر استقرار می یافت، این مغازه ها، فضای بسته ای شده و دیگر به عنوان بخشی از فضای عمومی مطرح نبودند. بدین ترتیب بازار از حوزه فعالیت های عمومی جدا شده و وارد حوزه خصوصی گردید. تجارت و تردد در قرن بيستم کاملاً تغيير يافته است، خريد و فروش در داخل مغازه ها انجام مي گيرد (مادريد اسپانيا) (مفازه هاي زيرزميني ناگوياي ژاپن) قرن بیستم شرایط کارکرد شهر به عنوان محل ملاقات و تبادل اطلاعات را نیز تغییر داد. توسعه سریع و وسیع رسانه های خبری، الکترونیک و چاپ، همراهی مردم با جریان بی پایان اطلاعات را در مورد جامعه و دنیا امکانپذیر ساخت. و بدین ترتیب همراه با این جریان، امکان ارتباط غیر مستقیم اشخاص با یکدیگر پدیدار گشت. نخست تلگراف، سپس تلفن، تلفن همراه و سرانجام ایمیل و اینترنت ظهور یافتند. تردد افراد از طریق اتومبیل و دیگر اشکال حمل و نقل و نیز توسعه فرمهای مختلف سفرهای طولانی، فرصتهای جدیدی برای ملاقات و تعامل فراهم آورد و بدین ترتیب نقش شهر به عنوان مکان بارز ملاقات و تعامل برای شهروندان کاملاً تغییر یافت. اکنون در پایان هزاره جدید این تغییرات عظیم در اجتماع تنها در یک قرن، زندگی عمومی را در مرکز کپنهاگ تحت تاثیر قرارداده است. بسیاری از مردم بودن در خیابانها و میادین را برای پیاده روی و گذران وقت در فضاهای عمومی انتخاب کرده اند. تلفنهای عمومی، "سن جوز، کاستاریکا" پاتوقهای مدرن، "اسلو، نروژ"