جستجو در تالارهای گفتگو

نوشتار حاضر، کنکاشی است درباره هویت بخشی به بافت های مسکونی، لذا پس از تفحصی در ضرورت طرح مسئله هویت در این بافت ها، با دیدگاهی فرآیندگرا و در قالب ساختاری دو بخشی، مشتمل بر پایگاه نظری و راهکارهای عملی، به تشریح مسئله و ارائه راه حل برای آن می پردازد. پایگاه نظری این مقاله هویت را امری عجین با زندگی روزمره انسان ها می داند که به واسطه تشخیص در اثر انطباق یک عینیت با تصویر ذهنی اش دست یافتنی است و به ضرورت برقراری مستمر فرآیند قرار گیرد، ناگزیر باید در دو سطح تحقق یابد تا بتوان پدیده ای را هویت مند تلقی کرد: اولاً لازم است پدیده مورد نظر از پدیده های غیر هم سنخ با آن قابل بازشناسی باشد و ثانیاً باید نسبت به پدیده های هم سنخ آن تشخیص داشته باشد. بازشناسی و تشخیص مباحثی هستند که محورهای بخش راهکارهای عملی مقاله را تعریف می کنند. این راهکارها از یک طرف معطوف به تببین اهداف و راهبردهای لازم در جهت بازشناسی یک محله به عنوان حوزه ای قابل سکونت اند. و از این منظر، در هم تنیدگی، نفوذپذیری، خوانایی، آسایش، امنیت، آرامش، خودمانی بودن و دنجی بودن محله را مدنظر قرار می دهند. از طرف دیگر به بیان مواردی می پردازند که موجبات تشخص محله را به عنوان بخشی از شهر، نسبت به سایر محله ها و درصد اجزای آن فراهم می آورند. در نهایت نوشتار حاضر مدعی است که بحران هویت معضلی حل ناشدنی و فاجعه ای علاج ناپذیر نیست؛ و هویت بخشی امری ممکن و نه چندان دشوار است. نویسنده: مروارید قاسمی دانلود مقاله

رابطه اجتماعی در فضا و زمان اتفاق می افتد. ساختار فیزیکی و تقسیمات عملکردی ممکن است گشاینده و یا محدود کننده فرصت ها برای ارتباط باشد.... روابط اجتماعی در فضای شهری.pdf

در این مقاله سه مبحث فرهنگ، فضای شهری و رفتار، جداگانه بررسی شده است. فرهنگ شیوه زندگی کردن یک جمع است. تعامل فرهنگی ویژه دوران معاصر که عصر ارتباطات نامیده شده است، در گذشته نیز جوامع از هم می آموختند و این تعامل به صورت طبیعی انجام می گرفت. هر فرهنگی به عنوان مظروف دارای ظرفی است که شهر، فضاها و ساختمان هایش بستر آن به شمار می آیند. در شهر دو گونه فضا به چشم می خورد: فضاهای عمومی و خصوصی. در فضای عمومی ما با غریبه ها سهیم هستیم، و در واقع آنها بستر وقوع زندگی گروهی اند. رفتار، واکنش انسان در برابر محیط و شکل انجام یک فعالیت برای ارضای نیازهاست که به شدت وابسته به محیط است. ارتباط انسان با محیط خارج به واسطه فضای روانی انجام می شود که دارای لایه های گوناگونی مانند دانش، تجربه و خاطره است. هر جامعه بر مبنای فرهنگش دارای یک فضای روانی و سامانه هنجاری است. تناقضی که باعث ایجاد نابسامانی فرهنگی و بسیاری از ناهنجاری های رفتاری در فضای شهری ما شده، پیامد تغییری است که در مولفه فرم و عملکرد و فضا رخ داده است. اما معنای فضا در ذهن شهروندان مانند گذشته است. سه گروه تأثیر گذار بر کمیت و کیفیت فضاهای شهری عبارتند از مدیران، مردم و کارشناسان، که هریک با رویکردی متفاوت بر شهر و فضای آن تأثیر می گذارند. مدیران خود را خدمتگزار مردم می دانند، اما در عمل اقتدارگرا هستند. مردم دارای چهره های گوناگونی چون قومیت، جنس و موقعیت اجتماعی اند. کارشناسان آرمان گرا هستند و به دنبال دستیابی به بهترین ها. در این مقاله به جای جمع بندی یک فضای شهری؛ فلکه تشریح شده است. با خیابان کشی و آمدن خودرو به شهرها، در محل تقاطع محورها فلکه پدید آمد. فلکه با میدان تفاوت دارد، فلکه جای تفرق و پراکندگی است و در آن سواره های بیشترند، اما میدان جای تجمع است و پیادگان بیشترند. ناهماهنگی بین فرم و معنا و عملکرد در میدان ها، باعث بروز مشکلات و معضلات بسیاری شده است. در طرح فضاها، تکیه بر معانی موجود در اذهان شهروند پیاده ایرانی ضروری است و فلکه ها را هم می بایست بر پایه توجه به مسائل سواره طراحی کرد. از آنجا که معانی بسیار کندتر از عملکرد و فرم تغییر می یابند، معانی موجود از هر مکان را باید رد برنامه ریزی و طراحی به عنوان مهمترین مولفه لحاظ کرد. نویسنده: جهانشاه پاکزاد دانلود مقاله

استفاده سنتی از فضاهای عمومی؛ مکان ملاقات، بازار و فضای تردد: 1880: نقاشی اریک منینگسن شاهراه اصلی کپنهاگ را در کریسمس با انعکاس واقعیت اقتصادی و اجتماعی آن دوره نشان داده است. ضرورتاً خیابان مجل کار، خرید و فروش و یا حمل اجناس است. بطوریکه استفاده غالب از خیابان برای این سه کاربری بوده است. 1960: همان خیابان مورد هجوم خیابان و ماشین قرار گرفته است. بطوریکه عابرین به دو سنگفرش باریک با فضایی که تنها مختص حرکت است، محدود شده اند. 1968: پنج سال بعد از عبور و مرور. پیاده روی، خرید، و دیدن ویترینها معمول است. کاکرد اجتماعی دیدن و دیده شدن، بعنوان بخش مکمل زندگی شهری ادامه یافته است. 2000: همان خیابان در یک روز تابستان. شش برابر ناحیه برای عبور فراهم شده است. مردم هنوز در حال تردد هستند. ولی اکنون گزینه های دیگری نیز وجود دارند؛ بسیاری ایستاده اند، نشسته اند، یا به حال تفریح در کافه های روباز می باشند. اگر چه الگوی استفاده در طول تاریخ متفاوت بوده است، اما علی رغم این تفاوتها، فضای عمومی به عنوان محل ملاقات و قرار، بازار و محل عبور و مرور عمل نموده است. شهر همواره محل ملاقات و دید و بازدید، تبادل اطلاعات درباره شهر و جامعه و محلی است که در آن وقایع مهمی نظیر تاجگذاری، مراسم، فستیوالها و گردهماییها روی می دهد. و شهر محل داد، ستد و عبور و مرور و انتقال کالا از محلی به محل دیگر است. در گذشته هنگامی که بسیاری از حرکتها توسط پا صورت می گرفت، اغلب توازن شدیدی مابین کابریهای اصلی شهر وجود داشت. عابران می توانستند برای ملاقات، تجارت، گفتگو به هر جایی که نیاز داشتند بروند و در همان فاصله از مناظر شهر، استفاده کنند. و بدین ترتیب کارکردهای شهری همزمان در همان فضای شهری صورت می گرفت. با این حال در قرن بیستم بویژه در کشورهای صنعتی شرایط برای سه کارکرد اصلی فضاهای عمومی شهر تغییر یافت. الگوهای جدید عبور و مرور، تجارت و ارتباطات به قدری افراطی گردید که سنت قرن ها در چگونگی استفاده از شهر را تغییر داد. اختراع دوچرخه و قطارهای برقی، در اواخر قرن نوزدهم، دامنه وسیع جدیدی به حمل و نقل بخشید و زمانیکه در آغاز قرن بیستم اولین اتومبیلها ساخته شدند، الگوی حمل و نقل تغییرات اساسی یافت. به لحاظ سنتی موازنه خوبی میان توابع شهری به عنوان محل ملاقات، خرید و عبور و مرور وجود داشت که این الگو هنوز هم در چندین شهر حفاظت شده نظیر "ونیز" ادامه دارد. شهر به عنوان محل تجارت در قرن بیستم تغییرات زیادی به خود دید: تجارت در فضای آزاد به تدریج به سمت مغازه های کوچک کنار خیابانها و میادین حرکت کرد و از این رو مغازه های بزرگتر، سوپرمارکتها و فروشگاههای زنجیره ای بزرگ و دور از قلب شهر توسعه یافتند. در مواردیکه مراکز خرید در داخل شهر استقرار می یافت، این مغازه ها، فضای بسته ای شده و دیگر به عنوان بخشی از فضای عمومی مطرح نبودند. بدین ترتیب بازار از حوزه فعالیت های عمومی جدا شده و وارد حوزه خصوصی گردید. تجارت و تردد در قرن بيستم کاملاً تغيير يافته است، خريد و فروش در داخل مغازه ها انجام مي گيرد (مادريد اسپانيا) (مفازه هاي زيرزميني ناگوياي ژاپن) قرن بیستم شرایط کارکرد شهر به عنوان محل ملاقات و تبادل اطلاعات را نیز تغییر داد. توسعه سریع و وسیع رسانه های خبری، الکترونیک و چاپ، همراهی مردم با جریان بی پایان اطلاعات را در مورد جامعه و دنیا امکانپذیر ساخت. و بدین ترتیب همراه با این جریان، امکان ارتباط غیر مستقیم اشخاص با یکدیگر پدیدار گشت. نخست تلگراف، سپس تلفن، تلفن همراه و سرانجام ایمیل و اینترنت ظهور یافتند. تردد افراد از طریق اتومبیل و دیگر اشکال حمل و نقل و نیز توسعه فرمهای مختلف سفرهای طولانی، فرصتهای جدیدی برای ملاقات و تعامل فراهم آورد و بدین ترتیب نقش شهر به عنوان مکان بارز ملاقات و تعامل برای شهروندان کاملاً تغییر یافت. اکنون در پایان هزاره جدید این تغییرات عظیم در اجتماع تنها در یک قرن، زندگی عمومی را در مرکز کپنهاگ تحت تاثیر قرارداده است. بسیاری از مردم بودن در خیابانها و میادین را برای پیاده روی و گذران وقت در فضاهای عمومی انتخاب کرده اند. تلفنهای عمومی، "سن جوز، کاستاریکا" پاتوقهای مدرن، "اسلو، نروژ"